1.การตั้งมั่น ยึดมั่น ยึดติด มันต่างไหม
2.แล้วที่เขาบอกว่าตั้งมั่นในพระรัตนตรัยนี่ทำอย่างไรอะครับบ
3.ยึดแก่นภายใน คือออะไรอะครับ
4.นอกเรื่อง การเอาใส่ใจ ทำอย่างไรอะครับ ใช่ใจจดจ่อปะ

1.การตั้งมั่นเป็นอาการของธรรมเป็นลักษณะของสมาธิ คือความตั้งมั่นของจิตอยู่กับงาน
ยึดมั่น ยึดติด เป็นอาการของอัตตา ความเห็นผิด ยึดผิด ว่าเป็นสัตว์ บุคคล ต้วตน เรา เขา

2.ตั้งมั่นในพระรัตนตรัย ควรจะกล่าวว่ามีสรณะ คือพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งที่ยึดเหนี่ยวของจิต คือมีคุณของพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เป็นที่พึ่งที่ยึดถือในจิตในใจ ไม่มีสรณะอื่น

3.ยึดแก่นภายใน แก่นภายใน น่าจะหมายถึงแก่นธรรม แก่นธรรมคืออริยสัจทั้ง 4 ประการ นี่เป็นแก่นและหัวใจแห่งธรรม อาจถือได้ว่าเป็นหัวใจของพระพุทธเจ้า ถ้าคุณทำความเข้าใจอริยสัจ 4 ให้ลึกซึ้ง ธรรมมะทั้งภาคทฤษฎีและปฏิบัติจะรวมเบ็ดเสร็จอยู่ในนี้ทั้งหมด พระธรรมทั้ง 84,000 พระธรรมขันธ์ ล้วนรวมลงอยู่ในอริยสัจ 4
แต่ถ้าจะให้ง่ายกว่านั้น

ปัจจุบันอารมณ์ เป็นที่รวมของธรรมทั้งหมดทั้งปวง อริยสัจทั้ง 4 และโพธิปักขิยธรรมทั้ง 37 ประการล้วนรวมประชุมลงที่ปัจจุบันอารมณ์ ชีวิตจริงๆของเรามีอยู่แค่ที่ปัจจุบันอารมณ์เท่านั้น

พึงเอาสติ ปัญญาไปรวมรู้ลงที่ปัจจุบันอารมณ์แล้วมรรค ผล นิพพานจักไม่เป็นของยากและเนิ่นช้าเลย ดังนี้

4.การเอาใจใส่ มนสิการ ตั้งใจ เอาจริง ทำจริง เป็นอันเดียวกันครับ ต้องควบคู่ไปกับการใช้สติและปัญญา
(โยนิโส) อย่างชาญฉลาด

เจริญในธรรมนะครับ

เอา4ขอ้นี้มารวมตอบข้อเดียวละกันผมขอยืมคำพระก่อนนะครับ
ดูก่อนท่านผู้เจริญ..(ดูดีปะครับอิอิ)
ยึดมั่นในพระรัตนไตรเพื่อการไม่ยืดมั่นทั้งปวง
พระพุทธคือการรู้แจ้งในธรรมนั้น(ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน)
พระธรรมคือข้อปฏิบัติในการรู้แจ้ง(ธรรมที่พระพุทธเจ้าตรัสรู้แล้ว)
พระสงฆ์คือผู้บริสุทธ์ด้วยศีล ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ (เข้าถึงสงฆ์ได้ก็เข้าถึงธรรมได้เข้าถึงธรรมก็เข้าถึงพุทธได้)
ทุกอย่างอยู่ที่ใจปฏิบัติได้ด้วยใจ

ฝึกอานาปานสติ จะทำได้ทั้ง4 อย่างครบ
ฝึกเพื่อให้เกิดพุทธะ คือเกิดธรรมะประจำในใจ
แก่นภายในคือศีล สมาธิ ปัญญา เมื่อได้ครบ3ข้อถึงวิ่งไปหามรรค8 และอริยสัจ4
ส่วนข้อสุดท้าย ต้องมีความตั้งใจเป็นทุน ต้องมี3จดในการทำกรรมฐาน คือ จดจำ จดจ่อ และจดจ้อง
คนเราล่วงทุกข์ได้เพราะความเพียร ความเพียรเท่านั้นที่เผาผลาญกิเลส หรือเรียกว่า เอตาปี สติมา สัมปชัญโณ

ความจริงแล้วตามแตกต่างขึ้นอยู่กับความต้องการหรือความอยาก และความคิดของแต่ละบุคคคล
1. การตั้งมั่น หมายถึง การถือเอาสิ่งๆนั้นเป็นเครื่องมือในการที่เอาจิตใจเข้าไปผูกอยู่ โดยไม่แปรเปลี่ยนเป็นอย่างอื่น
การยึดมั่น หมายถึง การยึดถือเอา ความคิด ความรู้ ความเข้าใจ หรือยึดถือเอา ความคิด ความรู้ ความเข้าใจ ของตัวเอง หรือของบุคคลใด บุคคลหนึ่ง ที่เราชอบ ที่เรารัก ที่เราเคารพ ฯ เป็นที่ตั้งแห่งการงาน แห่งการพูด แห่งการปฏิบัติ ฯ
การยึดติด หมายถึง ความคิด ความรู้ ความเข้าใจ ที่ยึดติดในสิ่งใดสิ่งหนึ่่ง โดยไม่สามารถค้นหา หรือคิด พิจารณาให้เป็นไปตามหลักความจริง แต่ยึดติด ด้วยความโลภ โกรธ หลง อาจเปลี่ยนแปลงได้ และอาจจะเปลี่ยนแปลงไม่ได้ ยึดติดอยู่อย่างนั้น ไม่ยืดหยุ่น
2. การตั้งมั่นในพระรัตนตรัย ก็หมายถึง การถือเอา พระรัตนตรัย เป็นเครื่องมือในการที่เอาจิตใจเข้าไปผูกอยู่ โดยไม่แปรเปลี่ยน เพื่อให้เกิดความสุข ความสงบ ความสบายทางใจ อันย่อมก่อให้เกิดความสบายทางกายได้ในระดับหนึ่ง
3. ยึดแก่นภายใน คำถามนี้ ข้าพเจ้าเองก็ไม่ค่อยเข้าใจว่า ผู้ถามหรือผู้พูดหมายถึง แก่นภายในของอะไร ถ้าเป็นแก่นภายในร่างกาย ก็ย่อมหมายถึง สรีระร่างกายทั้งหลาย รวมไปถึงระบบการทำงาน อันเป็น รูป สัญญา เวทนา สังขาร ซึ่ง ย่อมหมายถึง การยึดถือตัวเองเป็นแก่นสาร เป็นสิ่งสำคัญกว่าสิ่งอื่นใด แต่ถ้า ผู้พูดผู้ถาม หมายถึง แก่นภายในพุทธศาสนา หรือแก่นภายในธรรม ทั้งหลาย ก็ไม่ต้องมีคำอธิบายขอรับ
4. การเอาใจใส่ ไม่ใช่เป็นเรื่องนอกเรื่อง ดอกขอรับ เพราะการเอาใจใส่ หมายถึงการดูแล ตรวจตรา ในสิ่งใดสิ่งหนึ่งไม่ว่าจะเป็น คน,สัตว์,สิ่งของ ซึ่ง ขึ้นอยู่กับ สภาพธรรมในจิตใจของแต่ละบุคคล จะเป็นธรรมข้อใดนั้น ก็ให้ท่านเจ้าของกระทู้ได้ศึกษาค้นคว้า เอาใจใส่ที่เล่าเรียน เพื่อให้เกิดความรู้ ความเข้าใจ เถิดขอรับ
ขอให้เจริญยิ่งในธรรมขอรับ