คำสอนของหลวงปู่
หลวงปู่บุญมี โชติปาโล ( โชติปาโล แปลว่า ผู้มีแสงสว่างในธรรม ) แห่งวัดสระประสานสุข(วัดบ้านนาเมือง)
จ.อุบลราชธานี


"ดีชั่วก็ตัวเรา จงเอาอยู่ที่ใจ
สวรรค์อยู่ที่ใจ อย่าสงสัย เอาใจเถิด
เดินทางเดียวกัน อย่าเหยียบรอยกัน
ทำสมาธิให้ภาวนา ตาย ตาย ตาย ทุกลมหายใจ"



"ละชั่วประพฤติดี ละทิฐิไม่เป็นพาล หวังเพื่อพระนิพพาน บำเพ็ญญาณสนองคุณ"
หลวงปูจะสอนเสมอว่า พระแก้วสององค์ คือ บิดามารดา ให้ละลึกถึงบุญคุณอยู่เสมอ ๆ ความกตัญญูคือสิ่งที่ล้ำค่า

"ให้เชื่อความดีที่เราทำ ให้เชื่อกรรมที่เราสร้าง"

"คนยากจน เพราะความตระหนี่ คนเป็นเศรษฐี เพราะบริจาคทาน"

ก่อนภาวนาระลึกถึงหลวงปู่(คาถารักษาชีวิต)
"อุตตะมัง วะรัง เสฏถัง กันหัง วะรัง โหตุ"

คำสอนของหลวงปู่ยังมีอีกมากมาย ฯลฯ

ฟังจากการเล่าเรื่อง แล้วคุณไม่ได้เป็นคนโง่หรือเลวร้ายอะไรขนาดนั้นหรอก บางทีเราอาจะยังสับสนกับชีวิตอยู่ อาจจะในบางเรื่อง หรืออาจหลายๆเรื่อง คนเราจะดี จะเลวทางโลก มันก็วัดกันตามกระแสโลก ถ้าเราทำประโยชน์ให้เขาได้มาก เราก็เป็นคนมีค่า มีราคา แต่ถ้าเราทำประโยชน์ไม่ได้ เราก็ไม่มีค่า ไม่มีราคา บางครั้งเขาอาจรู้สึกว่าเราเป็นภาระเสียด้วยซ้ำ แต่ทางธรรมเขาวัดกันที่จิตใจ คือจิตใจดี ก็เป็นคนมีคุณค่าต่อเพื่อนมนุษย์ จิตใจเป็นทุกข์ กายก็เลยหาความสุขไม่ได้ เมื่อไร รู้จักทำใจให้เป็นสุข ให้สงบลงจากความว้าวุ่นได้บ้าง ความสุขมันก็เกิดขึ้นเอง
เราอาจมองโลกแง่ร้ายเกินไป ใจเป็นนาย กายเป็นบ่าว สุข-ทุกข์อยู่ที่ใจ ถ้าใจมันไม่คิดสู้ ไม่คิดในแง่ดี เกิดมาสมบูณร์ ด้วยทรัพย์สมบัติรูปสมบัติมันก็พ่ายแพ้ชิวิต ถึงฆ่าตัวตายได้แม้ผิดหวังเพียงเล็กน้อย ในทางกลับกันเราเคยเห็นฝรั่งคนหนึ่ง ไม่มีขาและแขนเลย แต่เขาสู้ชิวิต จิตเขาเข้มแข็ง เขาเป็นนักแสดงและแสดงความสามารถหลายๆอย่างที่คนไม่มีทั้งขาและแขนจะทำได้ อริยาบทหนึ่งที่เราทึ่งมากคือเมื่อเขาล้มลงไปบนพื้น คนขากุดถึงโคนขาทั้ง2ข้าง แขนกุดถึงโคนแขนทั้ง2ข้าง มองดูแล้ว ถ้าไม่มีอภินิหารเขาไม่น่าจะลุกขึ้นได้ แต่ถ้าคนล้มแล้วไม่ลุกขึ้นมาชิวิตก็คงจบลง เชื่อไหม เขาใช้ศีรษะดันพื้น เกร็งกร้ามเนื้อคอ ยันตัวลุกขึ้นมาจนได้ คนดูนับพันปรบมือกันอย่างสนั่นหวั่นไหว คนที่ล้มแล้วโดยธรรมชาติไม่เอื้อที่จะทำให้เขาลุกขึ้นมาสู้อีก แต่เขาทำได้ แล้วคุณล่ะล้มหรือยัง
สู้หรือยัง และถ้าสู้บนวิธีแห่งความเป็นสุภาพบุรุษหรือเปล่า ถ้ารู้สึกว่าล้มต้องลุกขึ้น ถ้ารู้สึกว่ากลัว ต้องปลุกความกล้าให้เกิด คุณจะไม่แพ้ -ถ้าใจคุณยังไม่ยอม คุณจะไม่ล้มเหลวตลอดไป ถ้าใจคุณยังคิดจะสู่ต่อ แต่ขอให้เป็นวิถีแห่งลูกผู้ชาย และไม่ต้องแข่งขันกับใคร ก็ใจคุณเองนั่ยแหละที่คุณต้องเอาชนะ.....เจโตวิมุติ

เกลียดครับ ไม่ใช่ เกียด
ไล่ ครับ ไม่ใช่ ใล่

มีอยู่หลายคำครับ ต้องแก้ไข
ค่อยๆ แก้ไปครับ เดี๋ยวก็เก่งเอง

สิ่งที่ผ่านมา แก้ไขไม่ได้ค่ะ แต่เราสามารถสร้างอนาคต และความสุข ความถูกต้อง ความดีงามในปัจจุบัน และอนาคตได้ค่ะ เริ่มที่ใจสงบ ดึงสติกลับมา วันนี้ทำไม่ได้ พรุ่งนี้ทำใหม่ มะรืนทำอีก ระลึกใว้เสมอค่ะ ว่าเราต้องทำ เพื่อความสุขในใจตลอดไป คุณทำได้ค่ะ เป็นกำลังใจ

ความสุขที่ดีที่สุดคือความสุขที่เกิดจากความสงบทางใจ

ความทุกข์มีหลายแบบ ทุกข์ที่เกิดจากสุขภาพไม่ดี ทุกข์ที่ไม่มีเงินซื้อข้าวกิน

แต่ทุกข์ที่เป็นตัวกำกับชีวิตและบทบาทของเรา ทำให้เราร้องให้ ทำให้เรารู้สึกเป็นผู้แพ้อยู่ตลอดเวลา ทำให้เราไม่มีความมั่นใจในหมู่ผู้คน ทำให้เรามีมุมมองต่อโลกว่าโหดร้าย คือทุกข์ที่เกิดจากความยึดมั่นถือมั่น ที่เกี่ยวกับใจโดยเฉพาะ

หากจะบวชเพื่อหวังความรักและความเคารพกลับคืนมา ก็อาจจะเป็นไปได้
แต่หากจะบวชเพื่อดับทุกข์ทางใจ ต้องทิ้งทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นความต้องการความรัก ความเข้าใจที่เราอยากให้คนอื่นรับรู้ นี่แหละที่เป็นก้าวแรกของการลดความยึดมั่นถือมั่นลง

สวัสดีค่ะท่านเณร

ความสุขที่ยั่งยืนนั้นหาได้จากตัวเราเอง ความสุขที่ต้องพี่งพึง บุคคลอื่น วัตถุและสิ่งของ เป็นเหตุปัจจัย
ภายนอกที่ควบคุมไม่ได้ เป็นความสุขแค่ชั่วคราวเท่านั้น

อดีต เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นแล้ว แก้ไขอะไรไม่ได้ เลือกจดจำแต่สิ่งที่เป็นประโยชน์กับตนในปัจจุบัน
อย่าให้อดีตที่เลวร้ายมาตอกย้ำใจและบั่นทอนกำลังใจ นำความผิดพลาดและล้มเหลวไว้เป็น
บทเรียนสอนใจ เพื่อการแก้ไข ปรับปรุงและพัฒนาชีวิตที่ต้องดำเนินต่อไป

สำรวจตนเองสิ่งใดที่ประพฤติปฏิบัติดีแล้ว ให้คงรักษาไว้ สิ่งใดที่ยังไม่ดีพอ ให้แก้ไข ปรับปรุง
มนุษย์จะมีคุณค่าได้นั้น ต้องมีการพัฒนาทั้งด้านร่างกายและจิตใจ

คุณได้ตั้งเป้าหมายให้ชีวิตของคุณหรือยัง ลองถามตัวเองดูชีวิตนี้ต้องการอะไร แล้วลงมือปฏิบัติ
ให้ถึงเป้าหมายนั้น ชีวิตที่ไม่มีจุดหมายไม่ต่างอะไรกับเรือที่ไม่มีกัปตัน ได้แต่ล่องลอยไปตาม
กระแสคลื่นลมไปวันๆ เท่านั้นเอง

ธรรมย่อมรักษาผู้ปฏิบัติธรรม