ตามความเข้าใจของเด็กแก่ๆอย่างผมและคนอื่นๆอีกหลายท่านก็คงเข้าใจเหมือนกัน คือ คิดว่าเทวดาเป็นเทพชั้นสูงกว่ามนุษย์ เป็นเทพที่สามารถช่วยเหลือมนุษย์เราได้ สามารถบันดาลอะไรก็ย่อมได้จึงมักกล่าวกันว่า สาธุ !เทวดาช่วยด้วยทำนองนั้น แต่เคยอ่านเจอพบว่าพวกเทวดาอิจฉามนุษย์และอยากเกิดมาเป็นมนุษย์ จึงเกิดความสงสัยว่าทำไมจึงเป็นเช่นนั้น เพราะเข้าใจว่าเกิดเป็นเทวดาดีกว่าเกิดเป็นมนุษย์เราอยู่แล้ว ไม่เข้าใจเลย เด็กแก่อ่านพบมาอย่างนั้นจริงๆ ช่วยอธิบายด้วย

ขุททกนิกาย อิติวุตตกะ
"ความเป็นมนุษย์นี้แล นับว่าเป็นการไปสู่สุคติของเทพทั้งหลาย.."

เพราะมนุษย์มีเสรีจะเลือกดำเนินชีวิตในทางสูงก็ได้ หรือในทางต่ำก็ได้
มนุษย์สามารถเลือกทำได้ตั้งแต่ความชั่วขั้นต่ำทรามสุด ไปจนถึงความดีขั้นสูงสุด
เลือกไปนรกก็ได้ ไปสวรรค์ก็ได้ หรือไปจนถึงขั้นหลุดพ้นจากการเวียนว่ายตายเกิดก็ทำได้

ส่วนตัวคิดว่าเป็นมนุษย์มีโอกาสสะสมบุญได้มาก
ในสวรรค์ใครๆก็มีบุญเต็มของเขาอยู่แล้ว
จะไปให้ใคร เขาก็มีพอแล้ว
บางองค์ท่านจึงมาให้มนุษย์ช่วยสร้างบารมีให้
เพราะเมื่อหมดบุญที่ค้ำจุน ก็ต้องเวียนว่ายไปตามกรรมที่ทำมาในภพต่างๆ

ผิดพลาดยังไงต้องขออภัย

เทวดา..นี้ดีนะ..

จะมีบ้าน..ก็ไม่ต้องเหนื่อยยาก..อย่างมนุษย์..

จะกินอะไร..ก็ไม่ได้เหนื่อยยาก..ไปทำงานหาเงิน..แล้วเอาเงินไปซื้ออาหาร..อย่างมนุษย์

จะหาเมีย..ก็ไม่ต้องเหนื่อยยาก..ไปทำงานหาเงิน..แล้วเอาเงินไปสู่ขอหญิงมาเป็นเมีย..อย่างมนุษย์

และ..อื่น ๆ

สรุปว่า..เทวดามีความเป็นอยู่ดีกว่ามนุษย์..ไม่ลำบากอย่างมนุษย์..เสพกามราคะด้วยความสะดวกสบาย..

แต่..เทวดาก็ไม่สามารถหนีพ้นกฎของกรรมไปได้..เป็นเทวดาได้เพราะกำลังของบุญหนุนนำ..แต่บาปกรรมก็รอท่าคอยสนอง..บุญหมดเมื่อไร..บาปกรรมก็ทำงานทันที

นี้แหละ..เทวดาที่มองเห็นภัยอันนี้..ก็ตั้งหน้าตั้งตา..สั่งสมบารมี..เพื่อหนีสงสาร..ตั้งใจเกิดแล้วเกิดอีกเพื่อสร้างบุญทานการกุศลไม่หยุดหย่อน..ไม่รอท่าให้บุญหมดก่อน..

แต่เทวดาประมาทก็มี..หลงในบุญกุศลของตน..จนไม่เห็นโลกตามความเป็นจริง..ไม่เห็นเภทภัยของวัฏฏสงสาร..สุดท้ายก็ทุกข์ใจเพราะจะหมดบุญ..

มนุษย์เป็นภพภูมิที่สามารถบำเพ็ญบุญ บำเพ็ญบารมี ได้มากกว่าเทวดา
เพราะมีขันธ์ ๕ มีธาตุ ๔ อายาตนะ ๖ ครบถ้วน

- เป็นเทวดา พรหม ต้องบำเพ็ญเอาในชาติที่เป็นมนุษย์นี้
- เป็นพระเจ้าจักรพรรดิ เป็นพระอริยะขั้นต้น-ขั้นสูง ก็บำเพ็ญในภพมนุษย์นี้
- เป็นพระปัจเจกพุทธเจ้า เป็นพระพุทธเจ้า ก็ทำเอาที่ภพภูมิที่เป็นมนุษย์นี้เท่านั้น

เทวดาเป็นภพที่ละเอียด การบำเพ็ญบารมี มีจำกัด
เพราะขาดขันธ์ ๕ ธาตุ ๔ เพียงแต่มาเสวยผลบุญเท่านั้น

มนุษย์อยากเป็นเทวดา เทวดาก็อยากเป็นมนุษย์
นานาจิตตัง...

ข้าน้อย..ขอตายเกิด ๆ เป็นมนุษย์ทุกชาติ
เพื่อสร้างเสริมบุญกุศลและบารมี จนกว่าจะบรรลุเป้าหมาย..

มนุษย์มีธาตุขันธ์ ทำบุญน้อยได้อานิสงส์มาก เพราะต้องต้องใช้กำลังกาย+ใจ+ส่วนประกอบอื่นๆ ในการทำ ส่วนเทวดาไม่มีขันธุ์5 คือกาย ทำบุญมากได้อานิสงส์น้อย เพราะใช้แต่กำลังจิต แค่คิดการสำเร็จ ไม่พบความเหนื่อยยาก เทวดาที่ฝักใฝ่ในการสร้างบุญเพื่อให้สูงขึ้นๆ จึงต้องการเกิดเป็นมนุษย์เพื่อสร้างกุศลให้ได้อานิสงส์มากๆ ฉันนั้น

เทวดามีหลายระดับชั้น เป็นเทวดาเพราะการรักษาศีลห้า ทำให้แค่ไม่ตกนรก แต่ก็ไม่ได้สุขนัก อาจคอยตามช่วยเหลือญาติพี่น้องที่รักใคร่กัน แต่ก็ยังขาดรัศมีกายจากบุญ เมื่อหมดบุญก็ต้องเสวยกรรม ตามวิถีที่ทำกรรมมา การทำบุญสร้างกุศลให้ตัวเองทำได้ยากได้อานิสงส์น้อย เพราะไม่มีร่างกาย...

อยากเป็นทั้งมนุษย์เทวดาสลับไปมา อิอิ

ข้อที่ว่าเทวดาอยากเกิดเป็นมนุษย์เพราะการได้เกิดเป็นมนุษย์ถือว่าประเสริฐสุดเพราะเทวดาจะบำเพ็ญบูญกุศลเหมือนมนุษย์ไม่ได้เหมือนในอดีตกาลมีธิดาองค์ทรงหมดอายุบังเกิดเป็นเทพธิดาประสงค์จะทำบุญเเต่พระเถรไม่อนุญาติเพราะฉะนั้นเทวดาจึงอยากเกิดเป็นมนุษย์ ดังพรรณามาแน้เเล