ความสุขเกิดจากอะไรคะ แล้วความสุขที่แท้จริงมีหรือเปล่าคะ
ขอบพระคุณล่วงหน้าค่ะ สาธุ

เกิดจาก...

๑. การประจวบกับสิ่งอันเป็นที่รักที่ชอบใจ
๒. ไม่ประสบกับสิ่งที่ตนรังเกียจหรือไม่ชอบใจ
๓. การได้ลาภ ยศ สรรเสริญ .. ไม่เสื่อมจากลาภ ยศ สรรเสริญที่ตนได้



มี.. คือ...

การไม่ผุดไม่เกิดอีกต่อไป

ครับ..

...สุขทางโลกนั้น...มนุษย์ทุกคนล้วนอยากเกิดมาสุขสบายบนกองเงินกองทอง สวย รวย เก่ง...
...สุขที่ว่านี้เป็นสิ่งฉาบทาภายนอก...เป็นสุขที่ผลิตขึ้นจากความพอใจชอบใจเป็นพื้นฐานในใจ...
...คืออยากได้ อยากมี อยากเป็น ที่เรียนรู้จากพ่อแม่ พี่น้อง ครู เพื่อน สิ่งแวดล้อม สะสมมาเรื่อย...
...จนจิตเคยชินแล้ววาดภาพสร้างความหวังจากความอยากในจิตใจตนเองว่าได้มาแล้วจะมีความสุข...
...และพยายามไขว่คว้าเพื่อให้ได้มาดังที่ตั้งใจเอาไว้...เมื่อสมหวังก็คิดว่าสุข...เมื่อผิดหวังจึงทุกข์...
...ไม่พอใจ...ไม่ชอบใจ...ดิ้นรนมากขึ้น...จึงทุกข์มากขึ้น...ก็ด้วยจิตที่มีขี้โลภ ขี้โกรธ ขี้หลงในใจ...
...เพราะคิดว่าสุขอย่างอื่นไม่มี...จึงดีดดิ้นแก่งแย่งชิงดีชิงเด่น...อิจฉาตาร้อน...โลภไม่มีที่สิ้นสุด...

...ข้าพเจ้าได้ข้อคิดทางธรรมจากการฟังพระธรรมเทศนาดังนี้...
...มนุษย์ส่วนใหญ่เดินทางอยู่บนโลกในที่เต็มไปด้วยทางคับแคบตีบตัน...
...เปรียบเสมือนเป็ดที่ดำมุดหากินอยู่ใต้ถุนที่มีโคลนสกปรกก็ว่ามีความสุขเหลือล้น...
...เพราะไม่รู้ว่ามีโลกนอกคือแหล่งน้ำที่สะอาดเช่น ห้วย หนอง คลองที่กว้างกว่าให้ดำผุดดำว่ายได้...
...พระพุทธเจ้า พระปัจเจกพุทธเจ้า พระสาวก และพระอรหันต์คือผู้ที่พ้นจากโลกในไปอยู่โลกนอกแล้ว...
...ขออภัยที่ข้าพเจ้าจำไม่ได้ว่าเป็นเทศนาธรรมของครูบาอาจารย์ท่านใด...คิดว่าให้ข้อคิดดีจึงนำมาเขียนค่ะ...

ทางศาสนาจัดความสุขไว้หลายระดับ


คัมภีร์อังคุตตรนิกาย ทุกนิบาต ท่านจำแนกความสุขออกไปทั้งโดยประเภท และโดยระดับเป็นคู่ๆมากมายหลาย

คู่ เช่น สุขของคฤหัสถ์กับสุขของบรรพชิต

กามสุขกับเนกขัมมสุข

โลกียสุขกับโลกุตรสุข

สุขของพระอริยะกับสุขของปุถุชน เป็นต้น

พิจารณาความสุขที่พอมองเห็น




สุขเกิดจากความมีทรัพย์

สุขเกิดจากการใช้จ่ายทรัพย์บริโภค

สุขเกิดจากความไม่เป็นหนี้

สุขเกิดจากความประพฤติสุจริตไร้โทษ



ความสุขของคฤหัสถ์ 4 ประการ ดังพุทธพจน์ที่ตรัสแก่อนาถบิณฑิกคฤหบดีว่า

“ดูกรคหบดี ความสุข 4 ประการนี้ เป็นสิ่งที่คฤหัสถ์ผู้บริโภคกาม ควรได้ควรถึงอยู่เรื่อยๆ ตามกาล

ตามสมัย

ความสุข 4 ประการนั้น คือ อัตถิสุข โภคสุข อนณสุข อนวัชชสุข


1.อัตถิสุข (สุขเกิดจากความมีทรัพย์)เป็นไฉน ? คือ กุลบุตรมีโภคะอันหามาได้ด้วยความขยันหมั่นเพียร

สะสมขึ้นได้ด้วยกำลังแขน อย่างอาบเหงื่อต่างน้ำ เป็นของชอบธรรม ได้มาโดยธรรม เธอย่อมได้ความ

สุข ได้ความโสมนัสว่า เรามีโภคะที่หามาได้ด้วยความขยันหมั่นเพียร สะสมขึ้นได้ด้วยกำลังแขน

อย่างอาบเหงื่อต่างน้ำ เป็นของชอบธรรม ได้มาโดยธรรม นี้เรียกว่าอัตถิสุข


2. โภคสุข (สุขเกิดจากการใช้จ่ายทรัพย์บริโภค) เป็นไฉน ?คือ กุลบุตร กินใช้และทำสิ่งดีงามเป็นบุญ

ทั้งหลาย ด้วยโภคะที่หามาได้ด้วยความขยันหมั่นเพียร อันสะสมขึ้นมาด้วยกำลังแขนอย่างอาบเหงื่อ

ต่างน้ำ ซึ่งเป็นของชอบธรรม ได้มาโดยธรรม เธอย่อมได้ความสุข ได้ความโสมนัสว่า ด้วยทรัพย์

ที่หามาได้ด้วยความขยันหมั่นเพียร ได้มาโดยธรรม เราก็ได้กินใช้และได้ทำสิ่งดีงาม อันเป็นบุญทั้งหลาย

นี้เรียกว่าโภคสุข


3. อนณสุข (สุขเกิดจากความไม่เป็นหนี้)เป็นไฉน ? คือ กุลบุตรไม่ติดหนี้สินไรๆ ของใครๆ ไม่ว่าน้อย

หรือมาก เธอย่อมได้ความสุข ได้ความโสมนัสว่า เราไม่ติดหนี้สินไรๆ ของใครๆเลย ไม่ว่าน้อยหรือมาก

นี้เรียกว่า อนณสุข


4. อนวัชชสุข (สุขเกิดจากความประพฤติสุจริตไร้โทษ) เป็นไฉน ? คือ อริยสาวกเป็นผู้ประกอบด้วย

กายกรรมไม่มีโทษ ประกอบด้วยวจีกรรมไม่มีโทษ ประกอบด้วยมโนกรรมไม่มีโทษ เธอย่อมได้ความสุข

ได้ความโสมนัสว่า เราเป็นผู้ประกอบด้วยกายกรรมไม่มีโทษ ประกอบด้วยวจีกรรมไม่มีโทษ ประกอบด้วย

มโนกรรมไม่มีโทษ นี้เรียกว่าอนวัชชสุข


“เมื่อตระหนักถึงความสุขจากความไม่เป็นหนี้แล้ว คนจะพึงระลึกถึงสุขที่เกิดจากความมีทรัพย์ เมื่อกินใช้

ก็เห็นแจ้งชัดด้วยปัญญาถึงโภคสุข เมื่อเห็นอย่างแจ้งชัด เขามีปัญญาดี ย่อมเข้าใจ ทั้งสองส่วนเทียบ

กันได้ แลเห็นว่า ความสุขทั้ง 3 อย่างข้างต้นนั้น มีค่าไม่ถึงเสี้ยวที่ 16 ของความสุขที่มีความประพฤติสุจริต

ไร้โทษ”

(องฺ.จตุกฺก.21/62/90)

ดูความสุขที่ประณีตขึ้นอีกระดับหนึ่ง ยาวหน่อยนะครับ ค่อยๆอ่านทำความเข้าใจ

ความสุข 10 ระดับที่


viewtopic.php?f=2&t=18652




ตอบสั้นๆ ความสุขที่แท้จริงคือความสุขที่รู้เข้าใจชีวิตตนเอง

อ้างอิงจาก หนังสือ วิปัสสนาภาวนา ของ ฐิตวณฺโณ ภิกฺขุ

เป็นธรรมที่บดบัง ปิดบัง ป้องกันไม่ให้เราเห็นพระไตรลักษณ์ คือ วิปัลลาส หรือ ความเข้าใจผิด
เป็น ๑ ใน ๔ ของวิปัลลาส เรียกว่า สุขวิปปัลลาส คือ การเห็นสิ่งที่เป็นทุกข์ว่าเป็นสุข

ที่มองดูว่าเป็นสุขๆนั้น ก็เพราะความทุกข์มันลดน้อยลง แท้ที่จริง เมื่อโดยปรมัตถ์แล้ว ตัวเราแต่ละคนคือกองทุกข์เคลื่อนที่ได้

นางวชิราภิกษุณี พระอรหันต์ ได้กล่าวความจริงข้อนี้ว่า

ความจริง ทุกข์เท่านั้นเกิดขึ้น ทุกข์เท่านั้นตั้งอยู่
และทุกข์เท่านั้นดับไป นอกจากทุกข์ไม่มีอะไรเกิด
นอกจากทุกข์ไม่มีอะไรดับ

กราบขอบพระคุณทุกท่านเป็นอย่างสูงคะ
สาธุ