ช่วยชี้แนะด้วยครับ คือตัวผมเอง ศรัทธาพระอาจารย์รูปหนึ่ง ศรัทธามากเพราะยอมรับว่าท่านรู้หมดทุกอย่าง มีอิทธิฤทธิ์ปาฏิหารย์ปรากฏให้เห็นอยู่เนืองๆ ผมศรัทธา จนยอมไปบวชอยู่กับท่าน ตลอดเวลาที่ปฏิบัติอยู่ ก็เห็นท่านปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบตลอด

แต่ต่อมา หลังจากผมสึก ผมก็ทราบข่าวว่า ท่านมักจะคุยโทรศัพท์กับพี่สาวของภรรยาผม ที่เป็นม่าย อยู่บ่อยๆ บ่อยมาก จนเกินงาม

ตอนนี้ผมเริ่มสับสน ว่า อะไร ทำไม ฯลฯ พยายามคิดในทางที่ดี แต่บางครั้งมันก็ไม่ได้ อาจจะเป็นเพราะผมยึดมั่น ถือมั่นเกินไปหรือป่ล่าว แต่ตอนนี้ ภรรยาผม หมดศรัทธาไปแล้วครับ และไม่ยอมไปหาพระอาจารย์อีกเลย ส่วนตัวผมกำลังสับสน เครียดดด ด้วย

ใครจะเสื่อมหรือไม่เสื่อม ไม่สำคัญ
ดูแลตัวเราไม่ให้เสื่อมไปจากธรรม เป็นใช้ได้แล้วล่ะครับ

ถ้าที่พึ่งของเราเสื่อม ก็แสดงว่ายังไม่ใช่ที่พึ่งอันประเสริฐ
ที่พึ่งของเรามีสาม คือ พระพุทธ พระธรรม และพระอริยสงฆ์

ถ้ารู้สึกหมดที่พึ่ง หมดกำลังใจ
นี่แสดงว่าเราแพ้ภัยตัวเอง ไม่ได้แพ้ภัยเพราะผู้อื่นนะ

เพราะว่าเราไปพึ่งสิ่งที่ไม่จีรังเอง ไปยึดเอาความไม่เที่ยงเป็นที่พึ่งเอง
ความดีความชั่วนั้นมีเจริญมีเสื่อมได้เป้นปกติ บุคลลก็มีเจริญมีเสื่อมได้เป็นปกติ
แต่ใจเรานี่ขาดอุเบกขาธรรม ขาดความตั่งมั่นในความเป็นกลาง
ใจขาดกำลังที่จะปล่อยวาง กล่าวคือไปยินดีกับความเจริญ ไปยินร้ายกับความเสื่อม
จิตมันหลงไปคลุกคลีคลอเคลียอยู่กับความดีความชั่วที่จรไปจรมา
หลงไปยึดว่าชั่วของเขาเป็นส่วนหนึ่งของเรา

คุณอา...อธิบายชัดดีค่ะ เข้าใจง่ายดี

...ใดๆในโลกทั้งหลายล้วนไม่เที่ยงเป็นอนิจจัง...ทุกขัง...อนัตตา...
...พระสงฆ์ท่านออกบวชก็มาจากความเป็นมนุษย์ที่ยังไม่สิ้นกิเลสนะจ๊ะ...
...เป็นบุคคลที่สำรวมกาย วาจา ใจ บำเพ็ญเพียรเพื่อฆ่ากิเลสมหาภัยต่อจิต...
...ถ้ากระทำการลด ละ เลิกกิเลสในจิตใจไม่ได้...ก็กลายเป็นสะสมกิเลสแทน...
...อันนี้ก็เป็นวาระกรรมที่ท่านกระทำ...วิบากกรรมก็เกิดแล้วคนที่รู้ก็เริ่มไม่เลื่อมใส...
...กรรมให้ผลกับผู้ทำเสมอ...ทั้งต่อหน้าและลับหลัง...ฉะนั้นให้เชื่อในหลักของกรรม...

...พุทธศาสนิกชนคือพุทธบริษัทสี่ในปัจจุบันคือ ภิกษุ สามเณร อุบาสก อุบาสิกา...
...ขึ้นชื่อว่าเป็นผู้ที่สืบทอดพระพุทธศาสนาแล้ว...ควรกระทำให้แจ้งในอริยสัจสี่...
...ด้วยตนเองเท่านั้น...อัตตาหิ อัตาโนนาโถ...ตนแลเป็นที่พึ่งแห่งตน...
...เพราะเราไปฝากจิตใจไว้กับผู้อื่น...จึงพึ่งตัวเองไม่ได้สักที...
...หรือการฝากชีวิตไว้กับทรัพย์สิน เงินทอง ข้าวของ พ่อแม่ สามี ภรรยา และลูก เพื่อนฝูง พระสงฆ์...
...เพราะใจเราคาดหวังว่าสิ่งต่างๆที่กล่าวมาจะเป็นที่พึ่งแก่จิตใจเราได้จนถึงแก่ชราคร่ำคร่า...

...พระพุทธเจ้าท่านกระทำด้วยตัวท่านเองจนรู้แจ้งแทงตลอดและประกาศคำสอน...
...เอาไว้ให้ทุกคนกระทำตาม...ไม่ได้สอนว่าให้พึ่งสิ่งอื่น...ในกรณีที่เรายังไม่มีหลักใจ...
...การให้พึ่งพระรัตนตรัยคือให้จิตเรามีที่พึ่งที่ยึดเหนี่ยว...ให้ระลึกถึงคุณธรรมทุกประการ...
...ในพระพุทธเจ้าพระองค์นั้นผู้ตรัสรู้ธรรมนานมาแล้ว...ที่เป็นพระอรหันต์ผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ...
...และทรงประกาศพระศาสนาจนกระทั่งได้มีผู้ปฏิบัติสืบทอดต่อๆกันมาจนถึงปัจจุบัน...
...ใครปฏิบัติได้จึงได้ชื่อว่าเป็นบุคคลที่ควรยกย่อง สรรเสริญ สักการะ เคารพบูชา...
...เห็นหรือยังคะว่าศาสนาเสื่อมที่ไหน...สัจธรรมไม่เสื่อมแต่จิตใจคนที่เสื่อมไปตามกาลเวลา...

...หากยังมีผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบอยู่...พระอรหันต์จะไม่สูญไปจากโลก...ทุกคนอยู่ในวิสัยทำได้...

ขอมาให้กำลังใจครับ

เรารู้การกระทำของท่านแต่เราไม่ทราบหรอกครับว่าใจท่านคิดอะไร บริสุทธิ์หรือไม่
แต่ถ้าการกระทำนั้นมันเกินงามจริงๆ
เช่นพูดคุยกับสีกาเรื่องชู้สาว เราก็สามารถรู้ได้ว่าเป็นการปฏิบัติที่ไม่ดีไม่ชอบ

สิ่งนั้นมันก็เป็นกรรมทางกาย วาจา ใจ ของพระท่าน
และจะส่งผลอย่างไรนั้นก็เกิดต่อตัวพระท่านเอง

แต่ที่เราเป็นทุกข์เพราะการกระทำของท่าน
แสดงว่าเรายึดมั่นถือมั่นในความเคารพนับถือ
ความนับถือเป็นสิ่งไม่เที่ยงเกิดจากการเคารพในสิ่งที่ไม่เที่ยง
พอมันเกิดความเปลี่ยนแปลงไป ก็เกิดเป็นทุกข์

ทุกข์กับความไม่เที่ยงในกายใจของเราเองก็มากพออยู่แล้ว
ยังไปเป็นทุกข์กับความไม่เที่ยงของกายใจผู้อื่นอีก ก็ไปกันใหญ่

เหตุการณ์นี้ไม่ใช่เรื่องที่ต้องมาเครียดเลยครับ
ถือโอกาสเป็นการพิจารณาความเป็นไตรลักษณ์ให้เกิดปัญญาไปเสียเลย
ว่าไม่มีอะไรที่เที่ยงแท้และแน่นอนจริงๆด้วย

คุณอา.....หมายถึง....อาจารย์...หรือ...น้องพ่อค่ะ

ขอเรียกด้วยคนได้มั๊ยค้า...คุณอา...

ดูอารมณ์ดี๊ดีนะค่ะวันนี้...คำตอบก็แจ้มแจ่ม...

ก็อย่างที่อาหยาม..ว่าแหละครับ..ใครเสื่อมก็ชั่งเขา

ตราบใดที่ยังไม่เข้าทางของอริยะ..แล้วละก้อ..ทุก ๆ สิ่ง มีเจริญแล้วก็มีเสื่อม..
ดูง่ายๆ ก็พระเทวทัตนี้เป็นงัย..แสดงฤทธิได้..แปลงร่าง..เหาะเหิญเดินอากาศ..ได้..แต่พอฌาณเสื่อม..ต้องเดินเอา..

เห็นใคร..เจริญ..ก็โมทนาสาธุ..กะเคา..เป็นกุศลครับ
เห็นใคร..เสื่อม..ก็นำมาพิจารณา..โทษของไตรลักษณ์..ซะเลย..ยังได้กุศล..
อย่าไปตำนิเขาเลยครับ..มันไม่มีประโยชน์กะตัวเราสักกะนิด

ขอบพระคุณทุกท่านมากๆ ครับ ที่ชี้แนะ อ่านแล้วสบายใจขึ้นมากกกกก เลย

"ใครจะเสื่อมหรือไม่เสื่อม ไม่สำคัญ
ดูแลตัวเราไม่ให้เสื่อมไปจากธรรม เป็นใช้ได้" นี่คือใจความสรุปที่สำคัญที่ทุกท่านชี้แนะมา

ขอบคุณคร้าบบบ

อะไรจะไปสู้สตรีได้ ญาณโลกียะมันก็เสื่อม คุยเกินงาม อาจโดนสังฆาธิเสสไปแล้วก็ได้ ผู้มีศีลดีแล้วเมื่อเห็นสิ่งที่เหนือธรรมชาตินั้น เป็นของธรรมดาโดยสิ้นเชิง

ถะ ถะ ถุ ถู ถูกก ถูก ต้อง นะ ค๊าบบบบบบบ

ผมชอบคุณก็ตรงนี้ แหละครับ ตรงไปตรงมาดี

...สำลักน้ำลายขนาดพูดติดอ่างเลยเหรอคะ...คุณอาขา...

พระอาจารย์ คำนี้เปลี่ยนแปลงไปได้เสมอ ทั้งกุศลและอกุศล
พระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ กี่ปีๆๆๆก็ไม่ราคาตก
ยิ่งได้ใกล้ชิดก็ยิ่งรักมากเท่าทวีคูณ พระรัตนตรัยนี้แลเป็นที่พึ่งได้ตลอดชีวิต