ผมคิดว่าการศึกษาช่วยทำให้ชีวิตคนเรามีค่า

ผมจึงเป็นคนที่มีนิสัยตั้งใจเรียนตั้งแต่เด็ก

แต่การศึกษาในทางโลกไม่ช่วยให้เราพ้นทุกข์ได้เลย








------------------------------------------------------------------------------------------

เก่ง เสริมไกร ตันบูรณา


93/42 หมู่บ้านวิจิตราธานี ตำบล หอมศีล อำเภอ บางปะกง จังหวัด ฉะเชิงเทรา

ธรรมค่ะที่จะบอกทางพ้นทุกข์ให้เรา ด้วยการเข้าใจธรรม เราจะรู้จักการวางทุกข์ และจะพ้นทุกข์ถาวร เมือเข้่าใจและเพียรพยายามปฏิบัติตาม

การจะเข้าถึงธรรมที่แท้ ปฏิบัติค่ะ ทำเอง ไม่ต้องคิดอะไร ถือศีลอย่างตั้งใจ ทำสมาธแบบอานาปานสติเท่าันั้น อย่าหวังอะไรด้วย แล้ววันนึงปัญญาจะมาหาคุณค่ะ ทางพ้นทุกข์จะเปิดออกให้คุณเห็น

โชคดีค่ะ

...เข้าใจไม่ผิดเจ้าค่ะ...วิชาทางโลกเราเรียนมาเพื่อทำมาหากินเลี้ยงร่างกายให้สุขสบาย...
...และเอาตัวรอดในสังคมได้...แต่มันใช้รักษาใจไม่ได้...หนทางรักษาใจคือการปฏิบัติธรรม...
...การรักษาใจที่เราและทุกคนสร้างแรงกดดันด้วยความอยากแบบกิเลสให้เรามาตั้งแต่เล็กจนโตคือ...
...การใช้สติปัญญาทางธรรมในการคิดตามแนวทางพุทธศาสนา(อริยสัจ4 มรรค8 โอวาทปาติโมกข์)

...การดำเนินชีวิตจึงต้องมีการใช้สติปัญญาทั้งทางโลกและทางธรรมในการดูแลร่างกายและจิตใจ...
...การใช้สติปัญญาทางโลกเรียนมาเพื่อทำงานและใช้ดูแลรักษาร่างกายนี้ให้ปลอดภัยยาวนานที่สุด...
...การใช้สติปัญญาทางธรรมเพื่อป้องกันและรักษาใจที่สร้างกิเลสกดดันการกระทำให้แสวงหาต่างๆนานา
...ยึดหลักเดินทางสายกลางไม่ตึงเกินไปไม่หย่อนเกินไปคือทำโดยไม่เบียดเบียนทั้งตนเองและผู้อื่น...

...การที่เราทำงานหนักมากๆทำจนร่างกายไม่ได้พักผ่อนอดหลับอดนอนก็ถือว่าเบียดเบียนตนเอง...
...หรือการที่เราไปทำร้ายจิตใจผู้อื่นโดยเจตนาหรือไม่เจตนาก็ตามล้วนแต่เป็นการสร้างอกุศลทั้งสิ้น...
...เราทุกคนควรต้องฝึกการคิดโดยยึดหลักไม่คิดอกุศล...จะทำให้คิดดี...พูดดี...ทำดี...จิตใจก็จะดี...
...ถ้าทุกคนในสังคมคิดแต่ในทางที่เป็นกุศล...ก็จะพูดในทางที่เป็นกุศลแล้วก็จะทำแต่สิ่งที่เป็นกุศล...

...ก็จะเกิดความสงบสุขในจิตใจ...จิตใจก็จะไม่ทุกข์เดือดร้อน...เป็นการทำจิตใจให้ผ่องใสนั่นเอง...
...การปฏิบัติทางธรรมนั้นทุกคนต้องฝึกกระทำด้วยตัวเองเพราะกิเลสมีในใจของตัวเราเองที่สร้างขึ้น...
...แล้วก็กดดันให้ตัวเราคิดแล้วก็พูดแล้วก็ทำตามที่ตัวเองต้องการ...พอสมหวังก็สุขคือทุกข์มันลดลง...
...พอไม่สมหวังมันก็ไม่สุขสนองความต้องการของอัตตาตัวตนไม่ได้มันก็ทุกข์ใจมากยิ่งขึ้นนั่นเอง...

...ตัวเราเป็นผู้สร้างเองเพราะฉะนั้นก็ต้องแก้ปัญหาด้วยตัวเอง...พระอรหันต์ก็แก้กิเลสในตัวท่านเอง...
...ท่านปฏิบัติธรรมเพื่อสอนตัวท่านเอง...เราทุกคนก็ต้องสอนและแก้ทุกข์ที่กิเลสในตัวของเราเอง...
...ใครก็มาสอนเราไม่ได้...ถ้าเราไม่ยอมรับแล้วนำมาปฏิบัติ...เพราะทุกคนทุกข์จากกิเลสในใจตนเอง...
...ศาสนาพุทธสอนวิธีแก้คือการเจริญกรรมฐาน2อย่างคือเจริญสมาธิกับเจริญสติ...ศึกษาได้ในลานนี้...