เผอิญผมทราบแต่ประวัติ พระกษิติครรภ์โพธิสัตว์ ว่าท่านทรงอธิษฐานไว้ว่า "ช่วยสรรพสัตว์หมดเมื่อใดจึงขอบรรลุสัมมาสัมโพธิ หากนรกยังไม่ว่างจากสัตว์นรก ปฏิญาณไม่ขอสำเร็จเป้นพระพุทธะ" นับว่าทรงมีปณิธานสูงส่ง น่าอนุโมทนาบุญเป็นอย่างยิ่ง พระองค์เป็นหนึ่งใน จตุรมหาโพธิสัตว์ แห่งพุทธมหายาน โดยสรรเสริญว่า "ด้านมหาปัญญา ควรสรรเสริญ พระมัญชุศรีโพธิสัตว์, "ด้านมหาจิรยา" ควรสรรเสริญ พระสมันตภัทรโพธิสัตว์, "ด้านมหากรุณา" ควรสรรเสริญ พระกวนอิมโพธิสัตว์ และ "ด้านมหาปณิธาน" ควรสรรเสริญ พระกษิติครรภ์โพธิสัตว์ แต่อีกสามพระองค์ผมไม่ทราบประวัติรบกวนผู้รู้ช่วยด้วยครับ

ส่วนประวัติ พระกษิติครรภ์โพธิสัตว์ มีดังนี้
พระสูตรของมหายานกล่าวว่า พระกษิติครรภ์โพธิสัตว์ได้จุติมาเกิดเป็นราชโอรสของอาณาจักรซินหลอ(คาบสมุทรเกาหลีในปัจจุบัน)ซึ่งตรงกับสมัยพระนางบูเช้กเทียนแห่งราชวงศ์ถังของจีน เดิมแซ่ "กิม" ชื่อ "เกียวกั๊ก" ออกบวชแต่อายุเยาว์ เดินทางมาเผยแผ่พระธรรมที่เมืองจีนรัชสมัยถังเสียนจงฮ่องเต้ บำเพ็ญเพียรบนเขาจิ่วหัวซัน มณฑลอานฮุย ครั้นอายุ 99 พรรษาก็นั่งสมาธิดับขันธ์ด้วยอาการสงบหลังจากเก็บศพไว้ 3 ปี ปรากฏว่าวากศพไม่เน่าหน้ายังคงสีเลือดเหมือนคนมีชีวิต เวลาหามโครงกระดูกเคลื่อนไหว
และเกิดเสียงดังเหมืองเสียงโซ่ทองกระทบกัน ทุก ๆ วันขึ้น 15 ค่ำ และแรม 15 ค่ำ เดือน 7 เป็นวันคล้ายวันสมภพและวันบรรลุธรรมของพระองคืท่านสาธุชนจากทั่วสรทิศจะหลั่งไหลมายังภูเขาจิ่วหัวซัน เพื่อนมัสการกราบไหว้พระสถูปเจดีย์มังสะกานแห่งพระกษิติครรภ์โพธิสัตว์ และประกอบพิธีเฝ้าพระปรางคื พร้อมด้วยการสวดมนต์เวียนเทียนรอบพระปรางค์จนถึงรุ่งสว่าง(กษิติ แปลว่า ดิน, ครรภ์ แปลว่า ใต้ เพราะท่านโปรดสัตว์นรกซึ่งอยู่ใต้ดินจึงเรียกพระกษิติครรภ์โพธิสัตว์ ตรงกับภาษาจีนว่า ตี้จัง ซึ่งแปลว่า ใต้ดิน )

ยังมีประวัติพระมัญชุศรีโพธิสัตว์ พระสมันตภัทรโพธิสัตว์ พระกวนอิมโพธิสัตว์ รบกวนผู้รู้ทุกท่านด้วย

อย่างประวัติพระอมิตาพุทธภเจ้า เราสามารถศึกษาได้จากมหาสุขาวดีวยุหสูตร ประวัติว่าแต่เดิมท่านคือภิกษุชื่อธรรมกร แล้วเพียรสร้างความดีเพื่อแดนสุขาวดีพุทธเกษตรสุขสันต์เพื่อโปรดสรรพสัตว์ แดนสุขาวดีพุทธเกษตรก็เกิดจากบุญกุศล และปัญญาบารมีของท่าน จึงกำเนิดสุขาวดีพุทธเกษตรขึ้นเพื่อรองรับปณิธานที่ท่านจะโปรดสรรพสัตว์ให้ถึงความสมตาหรือเท่าเทียม เพียงเอ่ยพระนามของพระอมิตาพุทธเจ้า ซึ่งผมงง ข้อความของคุณอมิตาพุทธตรงที่ว่า "พระธยานิพุทธะเป็นพระพุทธเจ้าในคติความเชื่อของมหายาน อวตารมาจากพระอาทิพุทธะสำเร็จเป็นพระพุทธเจ้าด้วยอำนาจฌานของพระอาทิพุทธะเจ้า แล้วพระอมิตาภะพุทธะ ก็จัดเป็นพระธยานิพุทธะด้วย งั้นก็ต้องสำเร็จและกำเนิดมาจากฌานของพระอาทิพุทธะเจ้าด้วยใช่หรือไม่ครับ แต่ทำไมตามประวัติของพระอมิตาพุทธเจ้าที่อ่านในมหาสุขาวดีวยุหสูตรท่านกำเนิดเป็นมนุษย์เป็นพระพุทธเจ้าประเภทที่เป็นมานุษพุทธะไม่ใช่เกิดด้วยอำนาจฌานของพระอาทิพุทธะเจ้านี่ครับ รบกวนด้วยนะครับ ขอบคุณครับ

มีแต่ประวัติย่อ พอสังเขป เดี๋ยวเอามาลงให้ครับ

ไม่ทราบว่า ได้อ่านความเชื่อเรื่องตรีกายของมหายานหรือครับ
ลองกลับไปอ่านที่กระทู้เก่าดูนะครับ
viewtopic.php?f=1&t=27804
ภิกษุธรรมกร ในสมัยนั้น ท่านก็น่าจะเป็น นิรมาณกาย ของพระอมิตาภะพุทธเจ้า

พระมัญชุศรีโพธิสัตว์
(文殊師利菩薩)

พระมัญชุศรีโพธิสัตว์ มีความหมายว่า ประเสริฐยิ่ง มงคลยิ่ง (妙吉祥) สวยงามยิ่ง
พระองค์ เป็นองค์แทนของพระมหาปัญญาธิคุณของพระพุทธเจ้าทั้งปวง
ทั้งทรงมีหลายพระนามเช่น มัญชุโฆษ(五字文殊) มัญชุกุมารภูตะ(文殊童子)
มัญชุศรีธรรมราชกุมาร(文殊法王子) มหามติโพธิสัตว์ (大智菩薩) เป็นต้น
พระองค์ทรงปรากฏอยู่ในพระสูตรต่างๆ มากมายในฐานะของผู้อาราธนาพระพุทธเจ้า
ให้แสดงธรรมเทศนา หรือเป็นผู้บรรยายธรรม หรือโต้ธรรมกับพระโพธิสัตว์ด้วยกัน
หรือกับพระอรหันตสาวก

มหายานจะบูชาพระองค์ท่านเพื่อความมีสติปัญญาดี
รู้แจ้งแทงตลอดในอรรถธรรมที่ลึกซึ้ง
เพราะว่าพระมัญชุศรีโพธิสัตว์ ทรงเป็นมหาโพธิสัตว์ชั้นสูง
ทรงเป็นอาจารย์ของพระพุทธเจ้าทั้งปวง กล่าวคือพระมัญชุศรีทรงสั่งสอนและชี้แนะ
แนวทางของโพธิสัตว์หรือแนวทางที่จะให้สำเร็จเป็นพระพุทธเจ้าคือบารมี ๖
มีทาน ศีล ขันติ วิริยะ ฌาน ปัญญา
ให้แก่พระพุทธเจ้าทั้งปวงในตอนที่ยังมิทรงตรัสรู้
ทั้งคอยชี้แนะการบำเพ็ญโดยตลอด พระพุทธเจ้าทั้งปวงจึงทรงสรรเสริญพระมัญชุศรีว่า
“มัญชุศรีเป็นผู้ยังให้เราได้ตรัสรู้พระโพธิญาณ ทั้งเป็นคุรุแห่งเราในสมัยนั้น”

พระมัญชุศรีโพธิสัตว์มีพระมหาปณิธานว่า
“หากสรรพสัตว์ใดได้สดับพระนามแล้วจิตใจตั้งมั่น ระลึกอยู่แต่พระองค์
หากสรรพสัตว์นั้นมิได้บรรลุถึงปัญญาญาณอันยิ่งใหญ่แล้วไซร้
พระองค์จะมิขอสำเร็จพระโพธิญาณ ฯลฯ”
ด้วยความตั้งพระทัยอันยิ่งใหญ่นี้ ทำให้พระองค์ยังให้สรรพสัตว์จำนวนมหาศาล
สำเร็จซึ่งพุทธปัญญาอันยิ่งใหญ่แล้ว

พระปฏิมาหรือภาพวาดของพระองค์ทางจีนและธิเบต
จะให้พระองค์ประทับบนพญาราชสีห์สีเขียว
อันแสดงถึงการประกาศธรรมหรือการแสดงธรรมที่เปี่ยมด้วยเดชานุภาพ
คือพระมหาปัญญาญาณที่ยิ่งใหญ่ ปราศจากอุปสรรค และมิมีผู้ใดปราดเปรื่องไปยิ่งกว่า
ประดุจการคำรามหรือการบันลือสิงหนาทของพญาราชสีห์ ที่หากคำรามขึ้นคราใด
บรรดาสรรพสัตว์น้อยใหญ่ก็ให้ขยาดหวั่นเกรงมิกล้าออกมาต่อกร
ความหมายคือพระพุทธเจ้าและพระโพธิสัตว์ทั้งปวง
ทรงประกาศธรรมที่เป็นความจริงแท้ของสรรพสิ่ง คือความทุกข์ของความไม่เที่ยง
ยังให้สรรพสัตว์หรือมารเดียรถีร์ที่ยังลุ่มหลงอยู่ ตระหนกตกใจและหวั่นเกรง
ในภัยของวัฏสงสาร เร่งรีบหันกลับมาบำเพ็ญธรรมด้วยความไม่ประมาณ
บางแห่งประทับบนดอกบัวก็มี บางแห่งจะทรงถือพระขรรค์ที่พระหัตถ์ขวา
หมายถึงการตัดบ่วงแห่งวิจิกิจฉาความสงสัยที่ผูกมัดจิตให้ขาดสิ้น
พระหัตถ์ซ้ายทรงถือคัมภีร์ปรัชญาปารมิตาสูตร แสดงถึงศูนยตาความว่างเปล่าแห่งธรรมทั้งปวง
บางแห่งก็ทรงถือคฑาจินดามณี (如意)

ที่มา :
โดย...ภิกษุจีนวิศวภัทร (沙門聖傑 )
วัดเทพพุทธาราม(仙佛寺) จ.ชลบุรี

พระสมันตภัทรโพธิสัตว์
(普賢菩薩)

พระสมันตภัทรโพธิสัตว์ มีความหมายคือ ผู้เจริญโดยรอบ ผู้ประเสริฐโดยรอบ
บ้างก็เรียกว่าพระวัชรสัตว์(金剛薩埵) พระองค์ทรงปรากฎเป็นพระมหาจริยาธิคุณอันยิ่งใหญ่
ของพระพุทธเจ้าทั้งปวง มักจะปรากฏคู่กับพระมัญชุศรีโพธิสัตว์ ในฐานะหัวหน้าของพระโพธิสัตว์ทั้งปวง
ในพระสูตรกล่าวว่าพระองค์ทรงเป็นสภาวะของจักรวาล มีความว่างเปล่าและยิ่งใหญ่ประดุจอากาศ
ทรงมีมหาปณิธาน ๑๐ ประการ ที่สาธุชนนิยมสวด
สาธยายและยึดถือปฏิบัติดังนี้

๑.ขอคารวะนอบน้อมต่อพระพุทธเจ้าทั้งปวง
๒.ขอกล่าวสดุดีพระตถาคตเจ้าทั้งปวง
๓.ขอถวายสักการะด้วยความยิ่งใหญ่อลังการ
๔.ขอขมาสำนึกในความผิดบาปทั้งปวง
๕.ขออนุโมทนาในบุญกุศลทั้งปวง
๖.ขออาราธนา(พระพุทธเจ้าทั้งปวง)ให้ทรงหมุนเคลื่อนพระธรรมจักร
๗.ขออาราธนา(พระพุทธเจ้าทั้งปวง)ให้ทรงดำรงพระชนมชีพอยู่ในโลก
๘.ขอศึกษาบำเพ็ญตามพระพุทธองค์
๙.ขออนุโลมคล้อยตามสรรพสัตว์
๑๐.ขออุทิศซึ่งกุศลบารมีทั้งปวง(แด่สรรพสัตว์และโพธิญาณ)

ด้วยพระมหาปณิธานทั้ง ๑๐ ประการนี้ สาธุชนมหายานจึงถวายสมญาแด่พระองค์ว่า
“มหาจริยาราชาโพธิสัตว์” (大願王菩薩,大行王菩薩)
คือพระผู้มีกิจกรรมและการกระทำที่ประเสริฐและยิ่งใหญ่

พระปฏิมาของพระองค์ประทับบนคชสารเผือก ๖ งา หมายถึงพระโพธิสัตว์เป็นผู้มีพละกำลังมาก
เหมือนช้างสาร สามารถบรรทุกนำพาสรรพสัตว์ให้ข้ามห้วงทะเลแห่งสังสารวัฏได้คราวละมากๆ
และ ๖ งานั้นหมายถึงบารมี ๖ ประการของพระโพธิสัตว์ที่เป็นเครื่องยังให้บรรลุถึงความเป็นพระพุทธเจ้า
และช้างเผือกนั้น หมายถึงความเป็นสัตว์ประเสริฐหายากและเป็นสิ่งมงคล
ภาพศิลปะโบราณจะวาดคชสารที่ประทับนี้มี ๗ ขา ซึ่ง
หมายถึงตอนพระพุทธประสูติ ทรงก้าวเดิน ๗ ก้าว แล้วบันลือสิงหนาทอันยิ่งใหญ่ว่า
“ชาตินี้เป็นชาติสุดท้ายของเรา เราเป็นผู้ประเสริฐที่สุดในจักรวาล”
ซึ่งถ้าเป็นสัตว์ชนิดอื่นก็มิอาจทำได้เช่นนี้ หรืออาจเปรียบช้างนี้ได้กับ
มหายานที่สามารถนำพาสรรพสัตว์ให้พ้นทุกข์ได้ทีละมากๆ
ทางธิเบตให้พระองค์ทรงถือวัชราวุธในพระหัตถ์ขวา และทรงระฆังวัชระที่พระหัตถ์ซ้าย
ในนามของ“พระวัชรสัตว์” ที่แปลว่า สัตว์ผู้มีความแข็งแกร่งประดุจเพชร
ซึ่งภายในสรรพสัตว์ทั้งปวงก็มีความแข็งแกร่งประการนี้อยู่ หรือก็คือพุทธภาวะนั้นเอง

ที่มา :
โดย...ภิกษุจีนวิศวภัทร (沙門聖傑 )
วัดเทพพุทธาราม(仙佛寺) จ.ชลบุรี

ขอบพระคุณมากๆๆเลยครับ ความรูที่ดีอยากแบ่งปันให้ท่านอื่นได้อ่านบ้างจังเลยครับ