สมมุตินะครับ
เรื่องที่ 1
1. ถ้าผมเป็นพ่อค้า ขายข้าวมันไก่ (ขายดีมากวันละ 20 ตัว ) ผมจะบาปไหมคับ โดยซื้อไก่จากแม่ค้าที่ตลาด (ผมกับแม่ค้าใครบาปกว่ากันครับ )
โดยที่แม่ค้าขายไก่ที่ตลาดขายไก่ต้มที่ตายแล้ว แต่แม่ค้ามีฟาร์มไก่ที่เลี้ยงไว้เป็นของตัวเอง โดยจะเชือดไก่ขายและนำไปต้ม วันละประมาณ 20 ตัว (ตั้งแต่ผมไปเป็นลูกค้าจะต้องเชือดไก่เพิ่มขึ้น เป็นวันละ 40 ตัว )

คำถาม : ผมกับ แม่ค้า ใครบาปกว่ากันครับ

เรื่องที่ 2
ถ้าผมสมมุติว่า มีผู้มีอิทธิพล รายหนึ่ง ได้จ้างวาน ฆ่าศัตรู คู่อาฆาต วันละ 5 คน โดยไปจ้างวานมือปืนอาชีพที่ชำนาญการ
โดยที่มือปืนนี้ปกติก็ไม่ได้ทำงานอะไร อยู่เฉย ๆ รอรับ ORDER เท่าน้น เมื่อผู้มีอิทธิพลสั่งจึงได้ลงมาฆ่าคนวันละ 5 คน

คำถาม : คนจ้าง กับคนรับจ้าง ใครบาปกว่ากันครับ

เมื่อพิจารณาจาก 2 เรื่องนี้ ผมเข้าใจว่า มีความสัมพันธ์กัน เพียงแต่แตกต่างตัวละครที่โดนฆ่าเท่านั้น ซึ่งผมไม่เข้าใจว่า เจ้าของบริษัท ยักใหญ่ ที่ทำธุรกิจขายไก่ จึงได้รวยเอา ๆ (แต่เมื่อคิดอีกอย่างถ้าไม่มีคนทำเราก็จะไม่มีกิน ใช่ใหมครับ ) ใครมีความคิดเห็น หรือข้อเสนอแนะ ช่วยตอบหน่อยนะครับ
ขออนุโมทนาบุญ แด่ ทุกท่านครับผม

ข้อนี้ไม่มีใครบาปค่ะ เพราะเป็นการหาเลี้ยงชีพชอบ ตามหนึ่งในมรรคแปดค่ะ เจตนาฆ่าก็จริง แต่เป็นการฆ่าสัตว์ที่เขาเกิดมาเพื่อให้คนใช้เป็นอาหาร แบบนี้ไม่ผิดไม่บาป แต่จะผิดจะบาปถ้าเร่งให้เขาโตเพื่อเอาเนื้อเขามากิน (ซีพีเป็นกรณีตัวอย่างของบาปในข้อนี้)

อ้อ สิ่งที่ใช้พิจารณาคือ ปริมาณ ว่าทำมาเพื่อพอกินค่ะ




บาปเท่ากันทั้งสองกรณี มือปืนไม่ได้เรียกว่าเป็นอาชีพ แต่เป็นความมักง่ายของคนไม่มีอาชีพ ส่วนคนที่จ้างวานก้บาปในแง่ที่ว่า กระทำการที่นำไปสู้การฆ่าสัตว์ตัดชีวิต โดยเฉพาะชีวิตคน บาปมากกว่าหลายเท่า



สองกรณีนี้ต่างกันสิ้นเชิงตามที่อธิบายค่ะ ส่วนคนทำธุรกิจ รวยเอารวยเอา เพราะเขายังมีบุญ แต่เมื่อบุญเขาหมด จากหมื่นล้าน ก็กลายเป็นติดลบได้

1.การฆ่าสัตว์ยังไงก็เป็นบาปนะครับ เพราะเป็นศีลพื้นฐานของคนเราครับ
ต้องดูที่เจตนาด้วยอีกประการหนึ่ง ฆ่าเพื่อเจาะจงให้ใครหรือเปล่า?
ทำเพื่อประกอบอาชีพสุจริตหรือเปล่า? ที่ซื้อเขามานี่เจตนาเอาไปทำอะไร?

2.บางทีการทำบาป แค่คิดก็เป็นมลทินแก่หัวใจแล้วนะครับ
บาปร่วมกัน ร่วมกันกระทำ ทั้งด้านความคิด คำพูด การกระทำ สัมพันธ์กัน บาปเป็นลูกโซ่เลย--->>


บางคนรวย ๆ เขากำลังได้ใช้บุญเก่าที่สร้างสมมา ดังนั้น ถ้าเขาประกอบกิจที่สุจริต ทำดีสมทบ
บุญนั้นจะยิ่งเพิ่มพูน ......
เหมือนนักการเมืองที่โกงกินอยู่ตอนนี้ เขาอาจได้ทำบุญ ให้ทาน มาแต่หนหลัง


"บางที ถ้าเราตกอยู่ในฐานะ สถานการณ์แบบเขา เราคงจะต้องทำอย่างที่เขาทำเป็นแน่ก็ได้"
อนุโมทนาครับ

ขึ้นอยู่ที่ อุปปาทานของใครมีมากกว่ากัน



ตอบเหมือนข้อ 1



เขาทำธุรกิจขายไก่...ไม่ได้ทำธุรกิจฆ่าไก่(เป็นเรื่องของเจตนา...)

....คำถามแบบนี้ทำให้คิดถึงท่าน "พลศักดิ์ วังวิวัฒน์" แปลกๆ...เดี๋ยวจะมาในชื่ออะไรอีกก็ไม่รู้ ...

...สิ่งที่สมมุติขึ้นของคุณมือใหม่หัดบุญ...มันเป็นสัจจธรรมของชีวิตที่มีก่อนพระพุทธเจ้าอุบัติ...
...มันเป็นแบบนี้มาตั้งกัปตั้งกัลป์...แม้เวลาเปลี่ยนแปลงไปอย่างไรก็มีอยู่อย่างนี้นานแสนนาน...

...ดินแดนที่เราเกิดนี้เรียกว่าชมพูทวีป...และชมพูทวีปเท่านั้นที่มีศาสนาทุกศาสนาและพุทธศาสนา...
...พระพุทธเจ้าเป็นมนุษย์อัจฉริยะที่ตรัสรู้ธรรมะ...ธรรมชาติของการดำเนินไปของสิ่งมีชีวิต...
...การประกาศศาสนาเพื่อช่วยเหลือหมู่สรรพสัตว์มีเทวดาและมนุษญืเป็นต้นที่รู้และปฏิบัติตามได้...
...สอนว่ามีการเกิด...แก่...เจ็บ...ตายเป็นธรรมดา...บาปมี...บุญมี...นรก-สวรรค์-นิพพานมี...
...ให้ทำดี...ละชั่ว..ตายแล้วเกิด...ตายแล้วไม่สูญ...ฯลฯ...การจุติวิญญาณมีตั้ง 31 ภพภูมิ...
...ปกติมนุษย์เห็นด้วยตาเนื้อแค่ 2 ภพภูมิ...คือมนุษย์และสัตว์เดรัจฉาน...ส่วนใหญ่ไม่เชื่อภพภูมิอื่น

...เพราะมนุษย์เป็นผู้ที่เกิดได้ยาก...ถ้าดูว่าอสุจิเป็นแสน...1 ตัวที่เข้าผสมไข่...
...ทุกท่านล้วนชิงความเป็นหนึ่งมาเกิดทั้งนั้น...เคยคิดไหมว่าแล้วอสุจิที่ไม่ได้ผสมไปไหน...
...ข้อนี้ข้าพเจ้าทราบมาจากท่านผู้รู้ว่าในแต่ละครั้งที่หลั่งอสุจิท่านก็ได้สร้างวิญญาณสัมภเวสี...
...15,000-25,000 วิญญาณเหล่านี้ก็ไปเกิดเป็นแมลงบ้าง...มดบ้าง...ดูจากปริมาณสัตว์ที่มีมากๆสิ
...เพราะฉะนั้นมนุษย์จึงเกิดได้ยากและสร้างกรรมได้มาก...บุรุษพึงสังวรณ์ว่าทำไมจึงควรออกบวช...
...โลกเป็นอยู่อย่างนี้...ลองเข้าไปอ่านพุทธประวัติพระพุทธเจ้าโคดมที่ข้าพเจ้าเขียนเกี่ยวกับทวีปไว้ดูนะ

...ความหลงในธรรมชาติที่ตนเองครองชีวิตอยู่กับเหตุที่อวิชชาที่มีกิเลสปกปิดจิต...จึงเกิดการสร้างกรรม
...กรรมมีที่ไปที่มา...การถ่ายทอดความรู้มาว่าไม่ฆ่าไม่บาปก็ไม่จริง...ทุกสิ่งล้วนเกิดแต่เหตุ...
...การตัดสินประหารชีวิตของมนุษยืผู้ทำผิดเป็นกติกาที่สังคมกำหนด...คำสอนท่านไม่ให้ฆ่าสัตว์...
...ที่เกิดของเพชฆาตก็คือนรกขุมที่ 3 ในมหานรก 8 ขุม...กษัตริย์ก็มีส่วนร่วมประหาร 1 ครั้ง/บาป1ครั้ง
...พระพุทธเจ้าเป็นผู้เห็นภัย...จึงประกาศพระศาสนา...ผู้ไม่เห็นภัยย่อมไม่พยายามหลีกละกรรมไม่ดี...
...ท่านก็ลองพิจารณาข้อความเหล่านี้...แล้วเปรียบเทียบกันเองว่าบาปแค่ไหน...เลือกเองว่าจะทำอาชีพ?