ไตรสิกขา

ติ ( สาม ) + สิกขา ( สภาพอันพึงศึกษา )

สภาพอันพึงศึกษา ๓ อย่าง หมายถึง ศีลสิกขา จิตตสิกขา และปัญญาสิกขา ซึ่ง

เป็นหลักคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แบ่งเป็นการศึกษา ๓ ระดับ คือ ปริยัติ

ปฏิบัติ และ ปฏิเวธ

ขั้นปริยัติ คือ ขณะที่ศึกษาเรื่องของศีล จิต ( หรือสมาธิ ) และปัญญาจาก

การฟังการอ่านพระธรรมที่พร้อมด้วยเหตุผล พระไตรปิฎกและอรรถกถา

ขั้นปฏิบัติ คือ คือเมื่อสติเกิดขึ้นเป็นไปในขั้นศีล หรือเป็นไปในสมถภาว-

นา หรือ วิปัสสนาภาวนา โดยเฉพาะขณะที่สติปัฏฐานเกิดขึ้น เป็นศีลสิกขา

เพราะเป็นอินทริยสังวรศีล มีสติที่ระวังสังวรทางทวารทั้ง ๖ เป็นจิตตสิกขา

เพราะเอกัคคตาเจตสิกซึ่งเป็นตัวสมาธิ ทำให้จิตสงบจากกิเลส และเป็นปัญญา

สิกขา เพราะปัญญาที่เกิดพร้อมกับสติปัฏฐาน ค่อยๆ เจริญขึ้นในขณะที่ศึกษา

สภาพนามธรรมหรือรูปธรรม

ขั้นปฏิเวธ คือ ขณะที่มรรคจิตเกิดขึ้นพร้อมกับเจตสิก ที่เป็นองค์มรรค ๘

ได้แก่ สัมมาทิฏฐิ ( ปัญญาเจตสิก ) และ สัมมาสังกัปปะ ( วิตกเจตสิก ) เป็น

ปัญญาสิกขา สัมมากัมมันตะ สัมมาวาจา สัมมาอาชีวะ ( วิรตีเจตสิก ๓ )

เป็นศีลสิกขา สัมมาวายามะ ( วิริยเจตสิก ) สัมมาสติ ( สติเจตสิก ) สัมมา-

สมาธิ ( เอกัคคตาเจตสิก ) เป็นจิตตสิกขา





เอาบุญมาฝากวันนี้ตั้งใจจะถวายสังฆทาน สวดมนต์ นั่งสมาธิ เดินจงกรม

ให้ธรรมะเป็นทาน เจริญวิปัสสนา กำหนดอิริยาบทย่อย ไปไหว้หลวงพ่อโสธร

ไหว้พระประธานที่หอพระชลบุรี ขอให้อนุโมทนาบุญด้วย