ถ้ามีคนนำพระศาสดาของศาสนาอื่นๆมาเล่นเป็นมุกตลกแล้วผมฟังได้ยินแล้วมีอารมณ์ขำแล้วจะหัวเราะแล้วนึกอีกทีว่าชื่อเป็นศาสดาของศาสนาหนึ่งจนพยายามกลั้นหัวเราะสุดฤทธิ์แต่ลมออกทางจมูกแล้ว5นาทีผ่านนึกถึงมุกนี้อีกจึงจะหัวเราะอีกแต่เมื่อรู้ตัวก็กลั้นหัวเราะสุดฤทธิ์แต่ลมออกทางจมูกอีกจะบาปไหมครับ(มุกตลกไม่มีคำต่อว่าหรือว่าร้ายหรือใส่ร้ายหรือลบหลู่อะไร)

จิตที่เกิำดขึ้นด้วยอารมณ์ขำเป็นไปกับโลภะ(อาจมีหรือไม่มีทิฏฐิประกอบ หรือมี"มานะ"เจือด้วย)จิตขณะนั้นไม่เป็นฝักฝ่ายของกุศลแต่ประการใด จิตที่เป็นกุศลคือจิตที่เกิดเป็นไปกับ ทาน ศีล หรือภาวนาครับ

ถ้าไม่บาปท่านคงจะปล่อยก๊ากออกมาแล้วล่ะครับ

แต่ที่ท่านต้องกลั้นไว้เพราะว่ารู้อยู่ว่ามันเป็นบาป

ตอนแรกเห็นมันตลกจึงเผลอจะหัวเราะแต่เผอิญนึกขึ้นได้ว่านี้เป็นชื่อศาสดาท่านหนึ่ง จึงพยายามกลั้นหัวเราะจะถือว่าเป็นสิ่งที่ผิดมากไหมครับ

ถือไว้น่ะผิดมากครับ...รู้แล้วก็วางซะครับ ถือไว้นานมันหนักนะครับท่าน

ผมเข้าใจว่า คุณ natdanai ต้องการสื่อว่าการกังวลในเรื่องอดีตเป็นสิ่งที่ผิด เอาแค่รู้แล้วไม่ต้องคิดถึงเรื่องในอดีตอีก ผมเข้าใจคำพูดของคุณnatdanaiถูกต้องหรือไม่ครับ