อยากเรียนถามค่ะ
คือหนูถือศีล 8 มาได้สักพัก ถือเฉพาะวันพระค่ะ ก็เรียนรู้เอาเอง ค้นหาจากใน net เอา อ่านกระทู้บ้าง เอาคำถามเลยค่ะ หลังจากหนูทานข้าวเสร็จ หนูก็นอนพักผ่อน แต่หนูลืมค่ะ หนูนอนบนโต๊ะที่มีขนาดใหญ่ 2 คนนอนได้ นอนบนแผ่นฟิวเจอร์บอร์ดบางๆ แต่ความสูงของโต๊ะจากพื้นประมาณ 20 นิ้ว หนูไม่แน่ใจว่าจะผิดศีลหรือเปล่า แต่ที่เคยอ่านในกระทู้ ได้บอกว่าศีลข้อ 8 เพื่อไม่ให้เรารู้สึกสบายเพื่อละจากความคิดกิเลส ... หนูอยากทราบจริงๆ ค่ะ

ขอบคุณค่ะ

ขออนุญาตคุยด้วยนะค๊ะ ไม่ผิดหรอกค่ะไม่ได้นอนที่นอนหนานุ่มสูง อย่าคิดมากนะจ๊ะ
จิตเศร้าหมองเปล่าๆ กับการรักษาศีล 8 ด้วยนะค๊ะ

ขอบคุณมากค่ะ..

สาธุครับ กับสิ่งที่ได้ปฏิบัติมา...

มีคำถามอยู่นิดนึงครับ..ลองตอบดูนะครับ
เหตุใดทำให้ท่านต้องรักษาศีล 8 ครับ (แปลคำถามก็คือ ถือศีล 8 เพื่ออะไร)

อนุโมทนาค่ะ
ถ้าสงสัยอยู่อย่างนี้ เป็นกังวล เป็นทุกข์เปล่า ๆ ค่ะ
ไหน ๆ ก็ละความสบายมาแล้ว ก้อ.... เก็บเตียง แล้วมานอน พื้นซะเลย สบายใจจริง ศีลอยู่ครบ

แมวขาวฯ เคยนอนกับดิน มีหิน-กรวด เผลอๆ เจ้าด่าง ก็มาซุกนอนอยู่ใกล้ ๆ ให้ได้กลิ่น ตุ ตุ

ย้ายที่นอนทุก ๆ 3 คืน (แบบ ธุดงควัตร) นาน 7 เดือน

ก็แค่ปูผ้าใบกันชื้นหน่อย สวดมนต์ นั่งสมาธิ แล้วหลับปุ๋ย....

อ้อ เอามุ้งครอบ กันน้องยุงเธอหน่อย ก็ดีนะคะ หุ หุ

ถือศีลทั้งที เอาชีวิต วางเดิมพันไปเลยค่ะ

ฟังแล้วดูคุณจะอารมณ์ดีจังเลยนะครับ
มี...เจ้าด่าง กับกลิ่น ตุ ตุ ด้วย...

ทำให้ผมอดที่จะหันหน้าลงไปจ้องตาเจ้าตูบที่นอนอยู่ใต้เก้าอี้ไม่ได้
เจ้านี้...ก็ ตุ ตุ ครับ...

ยินดีที่รู้จักค่ะ.. คุณ ชิชะ และคู่หู....

จะเเนะนำให้ทำบุญใหญ่เลยหรองับ สาธุ ฉลาดจริงๆๆ

มีคำถามอยู่นิดนึงครับ..ลองตอบดูนะครับ
เหตุใดทำให้ท่านต้องรักษาศีล 8 ครับ (แปลคำถามก็คือ ถือศีล 8 เพื่ออะไร)

ก็เพื่อต้องการรักษากายใจให้บริสุทธิ์ไม่คิดและทำความชั่วอีกต่อไป และทำให้เรามีอารมณ์ที่ดี
มองทุกสิ่งรอบกายด้วยความมีสติไม่ขาดสติ เป็นมิตรกับสัพสัตว์ทั้งหลาย.......
ขอตอบแค่นี้ก่อนนะค๊ะ ช่วยแนะนำด้วยค่ะ

ขอเข้ามาร่วมในกระทู้ด้วยครับ

... พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต) ได้เขียนในหนังสือ “พระพุทธศาสนากับโลกธุรกิจ” ไว้ว่า ในพระพุทธศาสนามีหลายวิธีการที่จะทำให้คนมีความสุข และในบรรดาความสุขทั้งหมดนี้ เราสามารถแบ่งได้เป็น ๒ อย่าง คือ ความสุขที่อาศัยสิ่งอื่นมาประกอบ (ความสุขที่ขึ้นต่อสิ่งอื่น หรือความสุขที่พึ่งพาสิ่งอื่น) กับ ความสุขที่ไม่ต้องอาศัยสิ่งอื่นมาประกอบ (ความสุขที่ไม่ขึ้นต่อสิ่งอื่น หรือความสุขที่ไม่ต้องพึ่งพาสิ่งอื่น)

ความสุขที่ต้องอาศัยสิ่งอื่นมาประกอบนั้น คนทั่วไปในยุคนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสังคมบริโภค มีความสุขจากกามคุณ ๕ คือ รูป รส กลิ่น เสียง และสัมผัสทางกาย หรือมีความสุขจากการเสพเสวยวัตถุต่าง ๆ ความสุขเช่นนี้ เรียกว่า ความสุขที่ต้องพึ่งพาสิ่งอื่น บาลีเรียกว่า อามิสสุข (สามิสสุข) คนจะมีความสุขได้ต้องอาศัยปัจจัยภายนอก และถ้าอยากจะมีความสุขมากขึ้น ก็ต้องมีวัตถุมากขึ้น เป็นเจ้าของมากขึ้น เมื่อแสวงหาวัตถุมากขึ้น เราจะมีความขัดแย้งกับคนอื่น และความขัดแย้งเหล่านี้จะเพิ่มพูนความทุกข์ ทั้งกับตัวเอง คนอื่น รวมไปถึงสิ่งแวดล้อมด้วย ความสุขในลักษณะนี้ไม่สามารถแก้ปัญหาของมนุษย์ได้ เพราะว่าความสุขประเภทนี้ไม่สามารถสนองความพอใจให้เป็นจริงได้ คนจะอยากได้มากขึ้น และบุคคลนั้นก็จะมีความสุขยากขึ้น และจะมีความทุกข์ง่ายขึ้น

ในเรื่องของความสุข คนทุกคนแตกต่างกัน คนหลายคนหรือคนจำนวนมาก เป็นพวกที่มีความสุขจากการพึ่งพา คือต้องอาศัยสิ่งภายนอก ความสุขของเขาขึ้นอยู่กับวัตถุ หรือสิ่งสนองกามคุณ ๕ แต่พวกเขาไม่ควรหยุดอยู่แค่นั้น เขาควรพัฒนาตัวเองให้มีความสุขที่ประณีต ละเอียดอ่อนมากขึ้น อย่างน้อยที่สุด ให้มีความเข้าใจถึงความสุขที่ไม่ต้องพึ่งพา ไม่ต้องอาศัยสิ่งภายนอก หรือที่เรียกในภาษาบาลีว่า นิรามิสสุข คือความสุขที่ไม่ต้องอาศัยสิ่งภายนอก ไม่ต้องขึ้นกับวัตถุ คือ ความสุขภายในตัวบุคคล ซึ่งสิ่งนี้สามารถพัฒนาให้เกิดมีขึ้นได้ จากการปฏิบัติในทางพระพุทธศาสนา

เริ่มต้นพระพุทธศาสนาให้มีการรักษาศีล ๕ คือหลักการที่เป็นเหมือนพื้นฐานของสังคม เพื่อก่อให้เกิดสันติสุขในสังคม ไม่มีการทำร้ายซึ่งกันและกัน ไม่ทำให้สังคมเกิดความวุ่นวาย ทำให้สังคมน่าอยู่ขึ้น และช่วยให้บุคคลแต่ละคน มีโอกาสที่จะมีพัฒนาการได้ดียิ่งขึ้น และเหนือกว่านั้นเรายังมี ศีล ๘ (อัฏฐศีล...พุทธศาสนิกชน นิยมสมาทานรักษาพิเศษในวันอุโบสถ จึงมีชื่อเรียกอีกชื่อว่า อุโบสถศีล) เพื่อช่วยเสริมส่งให้คนที่มีอามิสสุข ได้ก้าวหน้าไปสู่ นิรามิสสุข ในศีล ๘ เราจะเห็นว่ามีศีลเพิ่มขึ้น ที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับคนอื่น ไม่ได้สัมพันธ์กับการอยู่ร่วมกันในสังคม อย่างศีลข้อ ๓ ในศีล ๘ หมายถึง เมถุนวิรัติ คืองดกิจกรรมทางเพศ และเพิ่มศีลอีก ๓ ข้อ ศีลข้อ ๖ งดรับประทานอาหารในยามวิกาล คือ งดอาหารตั้งแต่เที่ยงไปจนถึงวันใหม่ ศีลข้อ ๗ เว้นจากการร้องรำ บรรเลงดนตรี ดูการละเล่น และลูบไล้ร่างกายด้วยเครื่องหอม หรือตกแต่งประดับร่างกาย ศีลข้อ ๘ เว้นจากการนอนบนที่นอนสูงใหญ่ หรูหราฟุ่มเฟือย จะเห็นได้ว่า ศีลสามข้อหลังนี้ เป็นศีลที่ใช้สำหรับฝึกฝนตนเองส่วนตัว คือ การสละความสุขทางกาม และวัตถุต่าง ๆ และใช้เวลาที่เหลือในการพัฒนาจิตใจ ทำสิ่งที่เป็นประโยชน์ หรือทำกิจกรรมช่วยเหลือสังคม

เมื่อได้รักษาศีล ๘ ก็จะพบว่า เราก็สามารถอยู่ได้อย่างดีมีความสุข โดยไม่ต้องอาศัยกามคุณต่าง ๆ ดังนั้น พระพุทธศาสนาจึงสอนให้พุทธศาสนิกชนรักษาศีล ๘ เดือนละ ๔ ครั้ง อย่างน้อยที่สุด เขาก็ไม่ต้องเสียอิสรภาพ อิสรภาพในที่นี้หมายถึง การมีความสุขโดยไม่ต้องอาศัยสิ่งภายนอก มีความสุขที่เป็นอิสระจากกามคุณ ๕ และยังสามารถพัฒนาไปได้มากกว่านั้น เมื่อรักษาศีล ๘ บุคคลจะสามารถมีความสุขได้ง่ายขึ้น คนทั่วไปก่อนการรักษาศีล ๘ เขาอาจพูดว่าเขาต้องมีนั่น มีนี่ ถ้าไม่ได้สิ่งเหล่านั้นก็จะไม่มีวันมีความสุขได้เลย แต่หลังจากได้ผ่านการรักษาศีล ๘ มาแล้ว เขาก็จะเปลี่ยนไป มีความอยากน้อยลง คือ แม้จะไม่มีนั่น ไม่มีนี่ ที่เคยอยากได้อยากมีมาก่อน ก็รู้สึกใหม่ว่า ไม่เป็นไร อยู่ได้ มีความสุขได้……….


ครับ...ขอให้ประสบกับนิรามิสสุขทุกท่าน

เจริญในธรรมครับ

ถ้าแค่นั้นศีล 5 ก็พอครับ...
อันที่จริงแล้วสิ่งที่กล่าวมา ศีลให้ผลโดยตรงแค่ กายบริสุทธิ์(แถมวาจาให้ด้วยครับ...ช่วงโปรโมชั่นครับ ) ส่วนอันอื่นๆเป็นเรื่องของใจครับ แต่ถ้ากาย วาจา บริสุทธิ์ได้แล้ว เรื่องใจนั้นมันก็ง่ายขึ้นเยอะครับ...แต่ถ้าศีล 8 มันถึงกับเป็นภาระ ทำให้ใจขุ่นมัว...ก็เอาแค่ศีล 5 ก็พอครับ

ทานทำให้รวย ศีลทำให้สวย ภาวนาทำให้ฉลาด คนเราต้องรวย สวย เก่ง ถึงจะครบเครื่อง อีกอย่างถ้าถือ ศีล 8 ได้บริสุทธิ์ รูปลักษณ์จะดีขึ้นทันใจในชาตินี้เลย