พระธรรม

ที่พระผู้มีพระภาค ได้ทรงแสดงไว้

จะมีประโยชน์ เกื้อกูล อย่างไรบ้าง

ต่อ การเจริญสติปัฏฐาน............?




.




เพราะว่า เรื่องการอบรมเจริญสติปัฏฐาน

เป็นการระลึกรู้ ลักษณะ ของสภาพธรรม

ตามความเป็นจริงของชีวิต

ในแต่ละภพ......ในแต่ละชาติ.




.




ก่อนที่ท่านผู้ฟัง จะบรรลุธรรม ถึงความเป็นพระอรหันต์

เช่น พระอรหันต์ทั้งหลาย ที่ปรากฏอยู่ในพระไตรปิฏก.


ท่านย่อมไม่ทราบเลย ว่า

ชีวิตของท่าน จะวนเวียนไปอย่างไร ลักษณะใด.


แล้วมี "สภาวะ"

ที่จะเป็นอุบาสกบ้าง อุบาสิกาบ้าง ภิกษุบ้าง ภิกษุณีบ้าง

ฯลฯ

ในชาติหนึ่ง ชาติใด....."ลักษณะ"อย่างใด.!




.




เพราะฉะนั้น


ชีวิตต่าง ๆ ที่มีปรากฏอยู่ในพระไตรปิฎก ทั้งหมด

ก็แสดงให้เห็นถึง........"สภาพธรรม"

ตามความเป็นจริง ของแต่ละบุคคล.




.




ซึ่ง บางท่าน................ก็ได้อบรมเจริญปัญญา

มาจนกระทั่งสามารถที่จะดับกิเลสเป็นสมุจเฉท

ถึงความเป็นพระอรหันต์....เมื่อได้ฟังพระธรรม

แต่..........บางท่าน ก็ยังไม่สามรถที่จะบรรลุได้.




.




ท่านอาจจะเป็น ผู้ที่มีความเห็นผิด

ในครั้งที่ได้พบกับพระผู้มีพระภาค

ดังที่มีปรากฏอยู่ ในพระไตรปิฏก.


หรือ สำหรับผู้ที่ได้พบกับพระผู้มีพระภาค

แล้วมีความเห็นถูก

แต่ก็ยังไม่สามารถที่จะบรรลุคุณธรรม

ถึงความเป็นพระอรหันต์ในชาตินั้นได้

ท่าน ก็จะมีภพชาติ.....ที่ต่าง ๆ กันไป

ตามเหตุ ตามปัจจัย.


หรือ ท่าน อาจจะไม่มีปรากฏอยู่ ในพระไตรปิฎก

เหมือนชีวิตของบุคคลซึ่งได้พบกับพระผู้มีพระภาค

ซึ่งมีปรากฏอยู่ ในพระไตรปิฎก.




.




เพราะฉะนั้น


ในขณะนี้..........ในปัจจุบันนี้

ท่านก็ยังคงอยู่ในสังสารวัฏฏ์

ซึ่งเป็นอีกภพหนึ่ง ชาติหนึ่ง

แล้วแต่เหตุปัจจัย ว่า

ท่านจะเป็นบุคคลใด.




.




เรื่องของชีวิตต่างๆ

ที่ท่านได้รับฟัง จากพระไตรปิฎก

ท่านจะเห็นได้ว่า.........................

แม้ในขณะที่ท่านกำลังรับฟังอยู่นี้


พระผู้มีพระภาค ก็ทรง "เน้น"

เรื่องของการอบรมเจริญสติปัฏฐาน

ไม่ใช่ เรื่องสมาธิ.!


เพราะว่า...ถ้าเป็น เรื่องสมาธิ.!

ก็จะไม่มีการศึกษา

ในเรื่องของ "สภาพธรรม" ต่างๆ ที่ "ปรากฏ"

เช่น เรื่องของการสังคายนา

และ เรื่องการนอบน้อมต่อสงฆ์ เป็นต้น.




.




แต่ ผู้ที่เข้าใจแล้ว...ให้ทราบได้เลย ว่า

ไม่ว่าจะเป็นข้อความตอนใด ทั้งหมด

ในพระไตรปิฎก.


หรือแม้แต่ ขณะที่กำลังฟัง คือ....ขณะนี้

ก็สามารถที่จะระลึกรู้ ลักษณะของสภาพธรรม

ที่กำลังปรากฏ ตามความเป็นจริง

ทางตา ทางหู ทางจมูก ทางลิ้น

ทางกาย และ ทางใจ.


มีการรู้เรื่อง....................................

มีความรู้สึก เป็นทุกข์ เป็นสุข ต่าง ๆ

หรือ มีความรู้สึก อทุกขมสุข

คือ ไม่ทุกข์ ไม่สุข.


ฯลฯ




.




และทั้งหมด ก็เป็น "สภาพธรรม"

ที่กำลังปรากฏ ตามความเป็นจริง.