การรู้ปริยัติเพื่อไปถึงปฏิบัติ ไม่ใชรู้ชื่อเฉยๆ ว่า มีจิต เท่าไร พระสูตรเรื่อง

อะไรบ้าง แต่ปริยัติ (มีปัญญาเกิดร่วมด้วย) คือ เข้าใจว่าสภาพธัมมะมีอยู่ในขณะ

นี้ ไม่ได้มีอยู่ในตำรา เมื่อเข้าใจถูกต้องอย่างนี้แล้ว จึงจะนำไปสู่ปฏิบัติ (คือ สติ

ระลึกรู้สภาพธัมมะที่มีในขณะนี้) แต่ถ้าเข้าใจปริยัติว่า คือ เข้าใจแต่เรื่องราวหรือชื่อ

ต่างๆ เพลินไปกับชื่อ โดยลืมว่า ลักษณะสภาพธัมมะที่อยู่ในตำรา ก็มีอยู่ในขณะนี้

เอง ก็จะไม่สามารถที่สติจะระลึกสภาพธัมมะที่มีในขณะนี้ได้เลย ดังนั้น ความเข้า

ใจที่มั่นคงว่า สภาพธัมมะมีอยู่ในขณะนี้ (สัจญาณ) จึงเป็นทางที่จะไปสู่การปฏิบัติ

(กิจญาณ) และการศึกษาธัมมะที่ถูกต้อง

บางครั้งเราก็เพลินไปกับเรื่องชื่อธรรม อยากรู้เยอะๆ แต่ลืมจุดประสงค์ที่แท้จริง

คือ เพื่อขัดเกลากิเลส อบรมบารมีในชีวิตประจำวัน และอบรมเจริญสติปัฏฐาน