มีเรื่องจะเล่าให้สมาชิกฟัง
ข้าพเจ้าไปงานศพน้องชายขาดงานไป 3 วัน (แต่ก่อนจะไปก็ลาปากเปล่ากับหัวหน้าแล้ว)
พอกลับมาก็จะเขียนใบลาแต่หัวหน้าบอกไม่ต้อง แต่น้องอีกฝ่ายหนึ่งไม่ยอม ทั้งที่ทุกอย่างจะต้องขึ้นกับหัวหน้าหน่วยใครหน่วยมัน แต่โดยส่วนตัวกับน้องคนนี้ก็ไม่เคยมีอะไรกัน อย่างนี้เขาเรียนว่า อะไรดี
น้องคนนี้เข้าไปคุยกับฝ่ายที่ควบคุมหน่วยที่ข้าพเข้าอีก หน.ใหญ่เขาก็บอกและอธิบายให้ฟัง
เขาก็ยังไม่ยอมหยุดอีก เฮอ เห็นอย่างนี้ข้าพเจ้านึกสงสารเขาที่เขามีสภาพจิตอย่างนี้

ที่ถามมานี่ ถามของคุณหรือของเขาคะ ที่ว่าเป็นมโนกรรมหรือวจีกรรม ตอบทั้งสองเลยนะคะ

-- ของคุณเรียกว่ามโนกรรมค่ะ เพราะคุณเอาแต่ครุ่นคิด แต่ถ้าคุณคิดแล้วคุณพูดออกไปด้วย เรียกว่า วจีกรรมค่ะ ส่วนจะเป็นกุศลกรรมหรืออกุศล อันนี้ขึ้นอยู่กับจิตของคุณ ฝึกเจริญสติดีกว่าค่ะ ทุกอย่างมันมีเหตุมาก่อน ผลจึงเป็นเช่นนี้ อโหสิกรรมให้เขาเถอะกับการกระทำของเขา ใครทำอะไรอย่างไร เขาย่อมได้รับผลของการกระทำนั้นเอง เราไม่ต้องไปคิดแทนเขา ตอนนี้ใครเป็นคนทุกข์เอ่ย คุณเองใช่ไหมที่ทุกข์ ทุกข์เพราะเอาแต่ครุ่นคิด ต้องขอบคุณเขานะ เพราะเขาเป็นครู ครูมาสอนเราต้องเรียน จบนะคะอย่าครุ่นคิดอีกเลย ในเมื่อหัวหน้าคุณเป็นตกลงแล้วมันก็จบ ส่วนเขาจะทำอะไรหรืออย่างไร อย่าไปสนใจเลยค่ะ

-- ของเขาเรียกว่ามโนกรรมและวจีกรรมรวมทั้งกายกรรมค่ะ ครบเลย เขากำลังสร้างกรรมใหม่ให้เกิดขึ้น ส่วนจะเป็นกุศลหรืออกุศล อันนี้ก็อยู่ที่จิตของเขาค่ะ เราไปคาดเดาแทนไม่ได้ เขาเป็นผู้รับผลของการกระทำนี้เอง เพราะเขาเป็นผู้กระทำ

-- วิธีแก้อย่างที่บอกไปแล้วก็คือคุณหมั่นเจริญสติให้มากๆ เวลาเกิดอะไรมากระทบจะได้รับมือกับเหตุการณ์นั้นๆได้ หมั่นแผ่เมตตาให้กับเขา ทุกอย่างมันมีเหตุมาก่อนค่ะ ผลจึงเป็นเช่นนี้

ต้องขอขอบคุณ "K.WALAIPORN" มากเลยค่ะที่ช่วยชี้แน่ะให้ข้าพเจ้ามีจิตสว่างมากเลยค่ะ ทุกวันนี้ข้าพเจ้าก็แผ่เมตตาให้กับเพื่อนร่วมงานที่เขาคิดวจีและมโนกรรมกับข้าพเจ้าทุกท่านเลย ต้องขอบพระคุณอีกครั้งค่ะ ทุกสิ่งทุกอย่างขึ้นอยู่กับตัวเราเองเป็นผู้กำหนดทั้งน้านจริงมั้ยค่ะ

โมทนาค่ะ สาธุ
แก้ที่ตัวเรา ไปแก้คนอื่นเขาไม่ได้ค่ะ ทุกอย่างมันมีเหตุมาก่อน ผลจึงเป็นเช่นนี้
ทุกอย่างตัวเราเองเป็นผู้กำหนด ถูกต้องแล้วค่ะ ไม่ว่าจะเป็นกุศลหรืออกุศล เราเลือกได้ แต่เพราะตัวเราเองยังติดอยู่ที่คิด เพราะสติ สัมปชัญญะเรายังไม่มากพอที่จะแยกแยะได้ทันว่าความคิดที่กำลังคิดอยู่นี้ เป็นกุศลหรืออกุศล ก่อนที่ก่อให้เกิดการกระทำ ส่วนมากเราก็คิดเข้าข้างตัวเองว่าเราถูก ก็เลยเป็นเหตุสร้างกรรมใหม่ไปโดยไม่ได้เจตนา แต่ทุกอย่างมันมีผลตอบกลับไม่ว่าจะเจตนาหรือไม่เจตนาก็ตาม เราต้องมีสติ สัมปชัญญะมากพอ เราถึงจะรู้ได้ว่าสิ่งใดทำเป็นกุศล สิ่งใดทำแล้วเป็นอกุศล ทุกอย่างมันไม่เที่ยงค่ะ เราจะไปยึดมั่นถือมั่นมันไม่ได้