หลักวิชชา หรือหลักธรรมะ ในทางพุทธศาสนา มีความแตกต่างจากหลักวิชาการทั่วๆไปที่เราได้เรียน ได้ศึกษากันตามโรงเรียนหรือมหาวิทยาลัย
หลักวิชชาในทางพุทธศาสนา ถ้าปฏิบัติไม่ได้ เขาจะไม่นิยม หรือ เขาจะไม่เขียนสอนหรือแนะนำผู้อื่น เนื่องจาก มันเป็นการสอนในสิ่งที่ไม่มีในตน อันเป็นการหลอกลวง หรือผิดศีลธรรม
ขอให้ท่านทั้งหลาย และผู้ที่เกี่ยวข้อง ได้พิจารณา
เพราะบางความคิดเห็น จักทำให้พุทธศาสนาเสื่อมเสีย ที่ว่าเสื่อมเสีย เพราะมันไม่เป็นไปตามหลักความจริง
อีกทั้ง ผู้แสดงความคิดเห็นผู้นั้น ก็มิได้ปฏิบัติ จนได้ผล สามารถพิสูจน์ได้ว่ามีจริงเป็นจริง
เป็นเพียงเขียนโอ้อวด อุตริฯ ไม่ควรเป็นอย่างยิ่ง
แต่ก็ย่อมต้องมีข้อยกเว้น หากท่านทั้งหลาย ได้นำเอาข้อความ หรือคัดลอกข้อความ จากพระไตรปิฎก โดยมิได้ดัดแปลง แก้ไข ตามความคิดของตัวเอง อย่างนั้นก็เป็นการถูกต้อง
หรือสอน แนะนำ การปฏิบัติ ที่ตัวเองได้ปฏิบัติ สามารถพิสูจน์ได้ว่า มีจริง เป็นจริง ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง
หากท่านทั้งหลายจะใช้ความคิดความเข้าใจของตนเองมาแสดงความคิดเห็น ก็ควรหลีกเลี่ยง ที่จะสอนหรือแนะนำ ที่เป็นการอวดอุตริฯ หรือโอ้อวด ธรรมที่ไม่มีในตน คือ ตนเองปฏิบัติไม่ได้ ไม่สามารถพิสูจน์ว่า มีจริง เป็นจริง ตามที่ได้เขียน ได้สอนอย่างนี้จึงจะเป็นการรักษาพุทธศาสนา
ไม่ใช่อวดรู้ อวดเก่ง อ่านพระไตรปิฎก แล้วก็ใช้ความเข้าใจของตนเอง ดัดแปลงแก้ไขตีความหมายในพระไตรปิฎก ฯ ซึ่งไม่รู้ว่าถูกหรือผิด เพราะไม่ได้ปฏิบัติ จนเห็นผลสามารถพิสูจน์ได้ว่า มีจริง เป็นจริง มาเขียนสอน เสนอแนะ ฯ มันเป็นการทำลายพุทธศาสนา ขอรับ
หากท่านทั้งหลาย และผู้ที่เกี่ยวข้อง อยากรู้ว่า ลักษณะอย่างไรที่ข้าพเจ้ากล่าวว่า เป็นการเขียนโอ้อวด อวดอุตริฯ ก็ให้เข้าไปอ่านในกระทู้เรื่อง "การบรรลุธรรมชั้นต่างๆ" ซึ่งข้อแสดงความคิดเห็นท้ายสุดเขียนโดยผู้ใช้ชื่อว่า" X...." เป็นตัวอย่าง ให้ท่านทั้งหลายได้พิจารณา