มีคำถามอีกแล้วค่ะ คือสงสัยค่ะว่าคนที่ถือศีลส่วนใหญ่จะไม่
กินเนื้อวัว หรือบางคนไม่กินสัตว์ใหญ่ เช่นนื้อหมู แต่เราเคยฟังคำสอนที่ว่า
เรากินอาหารเพื่อรักษาสุขภาพ โดยกินแค่อิ่ม ไม่มากจนเกินไป
แล้วบาปไม๊คะถ้าเรากินเนื้อวัว เราไม่ได้ไปฆ่าเขา เหมือนเนื้อหมู เนื้อไก่.....
เนื้อสัตว์ต่างๆ เพราะมันเป็นอาหารของคน เพียงแต่เราสงสัยว่าเหตุผลอะไร
เราเคยถามก็ได้คำตอบที่ไม่ชัดเจน เช่นเป็นการให้ชีวิตบ้าง บางคนเหตุคือที่บ้านไม่กิน
ถ้าทางการแพทย์ก็ย่อยยาก เราก็ทำบุญไถ่ชีวิตโค กระบือ คือต่อเพื่อชีวิตของพวกมัน
แต่มีเหตุผลที่มากกว่านี้ไม๊คะ อยากทราบท่านผู้รู้ เราเองกินทุกอย่าง
แต่เราจะหลีกเลี่ยงกินเนื้อสัตว์ในทุกวันเกิด และทุกวันพระ คือก็กินทั่วไป
ไม่ตักเนื้อสัตว์เท่านั้นเอง เราคิดว่ามันอยู่ที่ความตั้งใจ เราไม่บอกใครว่าเรา
งดกิน เพื่อไม่ต้องยุ่งยากคนอื่น บุคคลิกเราคนก็ไม่คิดว่าจะสนทนาธรรมได้
ยิ่งตอนนี้เทศกาลกินเจ สุดฮ๊อตเหมือนเป็นค่านิยมด้วย เราอยากรู้รบกวนช่วยโพสต์
เข้ามานะคะ จะได้อธิบายให้คนอื่นๆต่อๆเพราะยังมีคนไม่รู้อีกมากค่ะ

เรื่องนี้เป็นเรื่องเฉพาะตน ใครจะกินหรืองดเว้นแล้วแต่ใจสมัคร สมัยพุทธกาลพระเทวทัตเคยนำกรณีนี้เสนอ
พระพุทธเจ้าว่า ภิกษุไม่ควรฉันเนื้อสัตว์ตลอดชีวิต แต่พระพุทธเจ้าไม่เห็นด้วย ทรงให้เหตุผลว่า ภิกษุอยู่ได้เพราะอาหารที่ชาวบ้านศรัทธาแล้วถวาย เขามีแล้วถวายอย่างไรก็ฉันอย่างนั้น แต่ก็ไม่ห้ามใครจะเว้นก็ได้หากสมัครใจจะเว้น
แต่ในทางวินัยมีบัญญัติห้ามภิกษุฉันเนื้อสัตว์ 5 อย่างไว้

เอาอย่างนี้ดีไหมครับ เราจะกินอะไรก็ตาม จะเป็นเนื้อหรือผัก กินให้เหมือนสองผัวเมียเดินทางในทะเลทรายกินเนื้อบุตร คือว่า สองสามีภรรยากับลูกน้อย เดินทางผ่านทะเลย แล้วอาหารหมด จนลูกน้อยอดอาหารตายลง สองสามีภรรยาเสียใจที่ลูกน้อยจากไป แต่ก็คิดว่า หากเราฝังศพลูกน้อย เราสองคนคงอดอาหารตายในทะเลทรายเป็นแน่ อย่ากระนั้นเลย เราจะแล่เนื้อลูกน้อยนี้บิ้งกิน ที่เหลือก็ตากเป็นเนื้อแห้งไว้กินมื้อต่อๆไป ขณะเดินทางกันดาร แต่กว่าจะกินเนื้อลูกแต่ละมื้อละคำ กลืนกินด้วยจำใจกินทั้งน้ำตา
แต่ก็ต้องกินเพื่อรักษาชีวิตเอาไว้

ถามต่อค่ะ แล้วเวลาเราทานโดยในบางครั้งเลือก
ไม่ได้และเรากินโดยไม่ตักเนื้อสัตว์ เพราะเราไม่บอกใคร เราตั้งใจ
ของเราเอง มันจำเป็นไม๊ว่าต้องไม่มีเนื้อสัตว์อยู่เลย เราเคยเจอ
คุณป้าคนหนึ่ง แกไปทานข้าวไข่เจียวแกต้องถามคนขายว่าใช้
น้ำมันอะไรต้องน้ำมันพืช คนขายก็พยักหน้าพอแกเดินไป
เค้าก็พูดว่าน้ำมัชพืชแพงขายไม่ได้หรอก เค้าใช้น้ำมันหมู
เราเลยไม่ถามแบบนี้ ดูแล้วเลือกเองได้ไม๊ถ้ามันอยู่ที่ใจ
เพราะอาทิตย์หนึ่งเราก็งดเนื้อสัตว์ 2 วัน ช่วยแนะนำต่อนะคะ

กรัชกายไม่กินเนื้อสัตว์ แต่ไม่เคยคิดว่าตนเองกินเจ เพราะไม่กินตั้งแต่เกิดจนเป็นปกติแล้ว
ส่วนหมูเนื้อแดงกินบ้างนิดหน่อยๆ เนื้อขาวไม่กินเลย แต่เวลากินแกงหมูก็เลือกกินแต่ผักแต่มะเขือพวงในแกงนั้น

ส่วนคุณo.wan กินทุกอย่าง แต่ตั้งเจตนางดเว้น คือ อาทิตย์หนึ่งงดสองวัน ก็โอนะทำต่อไป
เมื่อตัดสินใจทำแล้ว ใครจะทำอย่างไรพูดอย่างไรได้ยินอย่างไร ก็เป็นเรื่องเป็นมาตรฐานคนๆนั้น
ไม่เกี่ยวกับเรา แค่นี้ก็เอวังสบายใจแล้ว ไม่ปรุงความคิดต่อ

การเจตนาไม่กินเนื้อสัตว์ก็เป็นเจตนาที่ดีครับ แต่ว่าการที่จดจ่อกับเรื่องนี้มากไปก็อาจจะทำให้จิตใจไม่ค่อยผ่องใสได้ครับ ส่วนตัวกระผมเองเคยตั้งเจตนาแบบนี้ แล้วกลับทำให้การปฏิบัติไม่ก้าวหน้า พิจารณาเห็นเหตุจากการตั้งเจตนา หลังจากนั้นก็เลิกแล้วหันมากินแบบไม่มีเจตนา(เลือกกิน) คือมีอะไรก็กินแบบนั้น กินเพื่อให้ร่างกายมันยังสดอยู่ จะได้รักษาร่างกายนี้ให้ได้ปฏิบัติต่อไป...

ท่านผู้รู้ที่แนะนำสิ่งดีๆและง่าย จิตใจก็สบายขึ้น ทำให้คนแบบเรา
ซึ่งไม่เคยใส่ใจในธรรมะมากขนาดนี้ สนใจที่ใฝ่รู้มากขึ้น และปฏิบัติก็แบบง่ายๆ จิตใจก็สงบนะ
เราก็จะเล่าให้คนอื่นๆฟัง เราว่ามีคนอีกมากๆๆๆๆๆอย่างปฏิบัติแบบนี้ แต่ว่าไม่เข้าใจและ
มีความคิดว่ามันยากแก่การปฏิบัติ เราก็ไม่ได้ตั้งใจมากแต่ครั้งแรกนะ แต่พอเราได้อ่าน
จากโพสต์ และถามท่านผู้รู้ให้รู้คำแนะนำ สาธุ สาธุ
คำถามเราจะเด็กๆนะคะ แต่ก็เป็นการเริ่มต้น ท่านผู้รู้อย่าเบื่อก่อนนะคะ

ส่วนแมวขาวมณี ตัวนี้ กินไม่เลือกค่ะ
มีไรก็กินอันนั้น ขอให้สะอาดไว้ก่อน
แต่มีให้เลือก ก็จะกินแต่ผักๆ ๆ ๆ แบบท่านกรัชกาย คือกินแกงก็จริงแต่ตักแต่มะเขือ
ผัดร่วมมิตร ก็เขี่ยหมู หมึก กุ้ง ออก หาผักกินค่ะ ถ้ากินหญ้าได้ก็คงหาหญ้ากินด้วยอ่ะค่ะ

ทำตัวให้เลี้ยงง่าย กินแค่อิ่มท้อง ไม่จดจ่อหาของกินให้ยุ่งยาก อาหารที่ทำกินยิ่งง่ายใหญ่เลย
ในครัวไม่มีเนื้อสัตว์มานานหลายปีแล้วค่ะ หมู ไก่ อะไรจะแพง แมวไม่เคยเดือดร้อน ต้ม ผัด ทอด หอมหัวใหญ่ แครอท กระหล่ำ ไช้เท้า ผักสารพัด แล้วก็เห็ดหอม แถวๆนี้แหละค่ะ

ร่างกายเป็นรังของโรค โรคภัยมันจองไว้แล้ว ร่างกายนี้ไม่ใช่ของเราค่ะ กินเพื่ออยู่ศึกษาหาความรู้ลดอวิชชา ยังปัญญาให้เจริญยิ่งๆ สาธุ

k.Puy สุดยอดจริงๆค่ะ ข้าขอคาราวะ สุดยอดของฝ่ายแนะนำเลยค่ะ
ขออนุญาติ ปริ๊นซ์ ไปแจกจ่ายนะคะ คงไม่เบื่อตอบคำถามก่อนะคะ

ตอบ....
ข้าพเจ้าอาจจะตอบ หรือแสดงความคิดเห็น หรือข้อแนะนำ ไม่ตรงกับที่คุณถาม แต่ย่อมต้องเกี่ยว
ข้องสัมพันธ์กัน
ความจริงแล้ว ข้าพเจ้าเคยถกเถียงกับหลายๆท่านเกี่ยวการรับประทานเนื้อสัตว์ และการรับประทาน
มังสวิรัติ มาหลายครั้งหลายหน
แต่ในกรณีที่คุณถามมานี้ ข้าพเจ้าจะชี้แนะให้คุณว่า
การถือศีล หรือการปฏิบัติ ตามข้อศีล ที่คุณกล่าวถึง ถ้าเป็นศีล 5 ในตัวข้อศีลทั้ง 5 ข้อ ก็บ่งบอกไว้
อย่างชัดเจนแล้วว่า ให้ละเว้น ตามข้อศีลทั้ง 5 นั้น แล้วคุณหรือใครทั้งหลายเหล่านั้น กับอุตริ คิด
พิจารณาเลยเถิด จนกลายเป็นว่า ถ้าไม่รับประทานเนื้อสัตว์ ก็เท่ากับ เราไม่ได้ฆ่าสัตว์ คือไม่ผิดศีล
ถ้ารับประทานเนื้อสัตว์เท่ากับว่า ส่งเสริมให้มีการฆ่าสัตว์ เท่ากับว่าผิดศีล
ข้าพเจ้าจะกล่าวตามตรงเลยว่า เขาทั้งหลายเหล่านั้น ไม่มีความรู้ ความเข้าใจ ในพุทธศาสนาอย่างแท้จริง
การรับประทานเนื้อสัตว์ ไม่ผิดศีลนะขอรับ แต่จะมีเนื้อสัตว์บางชนิดที่ ห้ามมิให้ พระภิกษุสงฆ์ฉัน(รับประทาน)
หรือรับบิณฑบาตร ถ้าเป็นฆราวาสไม่ต้องพูดถึง ไม่ฆ่าสัตว์ ย่อมไม่ผิดศีล รับประทาน ย่อมไม่ผิดศีล และไม่ใช่เป็นการส่งเสริมให้มีการฆ่าสัตว์ ฯลฯ ในที่นี้ไม่อธิบายต่อ เพราะจะยาวไป
การไม่รับประทานเนื้อสัตว์ บางมื้อ บางวัน ก็ดีอยู่ขอรับ รับประทานผักผลไม้มากๆ(เอาที่ปลอดสารพิษ) ย่อมเป็นผลดีต่อสุขภาพขอรับ
สำหรับข้าพเจ้า รับประทานอาหาร ตามหลักโภชนาการ คือพยายามรับประทานอาหารให้ครบทั้ง 5 หมู่ บางที่ก็รับประทานอาหารแบบ 5 มั่ว คือมั่วไปหมด ไม่รู้ว่าหมู่ไหนเป็นหมู่ไหน แต่ก็ต้องสนใจดูแลสุขภาพตัวเองขอรับ
อย่ามัวไปหลงเชื่อกับเหล่าคนที่ไม่รู้จริง (ต้องขออภัยที่เขียนไปนี้ มีเจตนาเพื่อแนะนำผู้ถามเท่านั้น)
หลักวิชาการทางด้านโภชนาการ จัดเป็น ญาณ อันนับเข้าในวิปัสสนาได้อย่างหนึ่งนะขอรับ

ถูกต้องอย่างที่คุณbuddha พูดมาทั้งหมด เราจะกินเนื้อสัตว์(ที่ตาย)แล้วบาปก็ต่อเมื่อกินเนื้อสัตว์
ที่พระพุทธเจ้าห้ามไว้ 7 อย่าง ไม่รู้มีอะไรบ้าง(จำไม่ได้) ส่วนเนื้อสัตว์อื่นกินได้ไม่บาปครับ

ขอเสริมครับแต่ถ้าสัตว์ที่เราจะกินนั้นยังเป็นๆอยู่ แล้วเราจะสั่งมันมากิน ทำให้พ่อครัวหรือแม่ค้าต้อง
เอาชีวิตมันตอนนั้น ยังงี้ถือว่าบาปนะครับ ผิดศีลข้อ1 เต็มๆ เพราะมีส่วนรับรู้ในการพรากชีวิตของมัน
(ตัวอย่างเช่นอาหารตามร้านใหญ่ ที่เลี้ยงสัตว์ไว้ในตู้แช่)
ส่วนพระบางองค์ที่ท่านไม่ฉันเนื้อสัตว์ก็เพราะว่าท่านถือสัจจะอธิษฐานไว้ว่าจะไม่กินตลอดพรรษา
หรือตลอดการธุดงค์ หรือตลอดอายุขัย ทำให้เมื่อเราจะถวายเนื้อสัตว์ ท่านจะไม่รับ เพราะจะเสียสัจจะที่ว่าไว้

แต่การทานมังสวิรัติไม่แตะเนื้อสัตว์ไม่ได้เกี่ยวข้องกับบุญบาป แต่เกี่ยวกับชีวิตและการส่งเสริมความเพียรในการปฏิบัติธรรมมากกว่าครับ เหนได้จากที่ผู้รู้ในบอร์ดนี้กล่าวมาข้างต้น เช่นท้องเราย่อยง่าย ร่างกาย เบาปลอดโปร่งทำสมาธิได้เป็นเวลานานๆ

ส่วนใครจะไม่ทานเนื้อสัตว์ จะทานมังสวิรัติหรือกินเจอย่างเดียวก้ขออนุโมนาบุญครับ

ขอบคุณทุกคำตอบค่ะ