เข้ารกเข้าพง...

คงคิดว่า...ใช้วลี...ผู้เสวย...เป็นวลีเด็ด...ใครก็ต้องซูฮก..
อิอิ...

ใช้ก็ใช้ผิด....แถมก็พูดๆไปงั้น..ตนเองก็ยังไม่เข้าใจถ่องแท้

จุดต้น...ยังไม่ได้แก้ไขเลย...อโสกะยังไม่เข้าใจเวทนาเลย...

ผมพูดไปแล้ว..ว่าเพราะอะไร..

ชัดเลยว่าอโสกะ...นิยมการไม่รู้สึก..555

มิน่า...จึงชอบขาดสติ...สรรเสริญการตกภวังค์

"ว่าให้เขาอิเหนาเป็นเอง"

กบก็พล่ามกำกวมอยู่นั่นแหละ
ตอบมาให้ได้ก่อนสิว่าใครเป็นผู้เสวยอารมณ์ของฌาณทั้งหมดนั้น?

อโสกะ..เข้าใจความหมายของวลี..ผู้เสวย..ผิด..

ที่เขาใช้ผู้เสวย..ผู้เสวย..นั้น...เขาใช้ในความหมายของ..อาการอุปาทาน..คือการเข้าไปยึดในอาการของขันธ์...

อุปาทานขันธ์ 5 ...นี้แหละคือทุกข์...

แค่นี้...พอจะเข้าใจบ้างยัง..ผู้เสวย..ผู้เสวย..นี้นะ

แต่อโสกะ..กลับเข้าใจผิด...เข้าใจว่ามีอัตตาอะไรสักอย่างมาเสวย...แล้วพยายามจะละอัตตาตัวนี้ด้วยการไม่รู้สึก...คิดว่าไม่มีอัตตาอะไรนี้(ที่ตนอุปโลกขึ้นมาเอง)คงเข้าถึงอนัตตา...เพราะอยากในอนัตตา....

คิดเองทั้งน่าน...จนมักมีวลี...ทางลัดสั้น...พวกเกาะตำราบ้างละ...ฯ
เซ้นต์เลยไม่มี...ไม่ปรากฎ...มักพลาดเวลาตัดสินคุณภาพธรรมของคนอื่น...
ใช้คิดคิด..จนเคย

ไม่มีมรรค...ก็ไม่มีผล
มรรคผิด..ผลก็ผิด

คุยว่า..อยู่กับปัจจุบัน...

แต่...ไม่เห็นเวทนา..แยกเวทนาไม่ออก..

เข้าใจว่า..ความรู้สึกทั้งหมดล้วนเป็นเวทนา..

นี้ก็รู้แล้ว...ว่า..อยู่กับปัจจุบันได้ไม่จริง..

สติไม่ทัน

น่าน...จุดธูปตั้งนาน...

มา..ก็อิอิ..แค่นี้นะ..

ช่วงนี้ก็เครียด...บางทีก็ไม่มีอารมณ์จะพูดเหมือนกัน..

กบก็ยังตีกรรเชียงวนรอบคำถามอยูดี ไม่มีคำตอบที่ชัดเจนจะแจ้งแดงแจ๋ว่า

"ใครเป็นผู้รับอารมณ์ในฌาณเหล่านั้น"
ปีติ ปัสสัทธิ สุข อุเบกขา
???????????

มีผู้เสวย..ผู้เสวย...

อโสกะ..ยังเข้าใจผู้เสวยผิด..

แล้วยังจะมีอะไรถามผมอีกรึ?..



ก็เหมือนคนละเมอว่า..จิตผู้รู้หาย..น่านแหละ...

จึงนิยมชมชอบเข้าภวังค์...

ก็อรรถาธิบายมาสิว่าเข้าใจผิดอย่างไร จะได้รู้ว่าที่กบเข้าใจว่าเข้าใจถูกต้องนั้นมันเป็นอย่างไร อย่ามัวอ้ำอึ้งกำกวมสิ

อ้าวซ้ำอีก...



มีอัตตาตัวตนที่ไหนกัน...

ผู้หลง...นั้นแหละ..มีตัวมีตนมีผู้เสวย

ใครเป็นผู้ยึด?



ใครเป็นผู้หลง?

ใครเป็นผู้โต้ตอบข้อความในกระทู้นี้?

อ้าว...ตัวเองก็ไม่รู้ตัวเองรึเนี้ย??