เช่นนั้น ตอบคำถามนี้ก่อน นี่ใช่กายใจไหม

เพราะอะไรคะ เวลานั่งสมาธิไปสักพักนึง จนเกิดความเงียบแล้ว ทำไมจู่ๆถึงเกิดความกลัวคะ คือชอบคิดว่าในขณะที่หลับตาจะเห็นนู่นเห็นนี่ทำให้นั่งนานไม่ค่อยได้อ่ะค่า ก็เลยถามว่า เป็นเพราะอะไร แล้วเราจะเห็นอะไรไหม มีวิธีแก้หรือเปล่า


คุณจะสำเหนียกกายใจ คุณต้องรู้จักกายใจก่อน ตอบคำถามนั่น

ขี้คุยเวิ่นเว้อหน่า อึ่งอ่างโก๊ะ อย่ามาแก้เกี้ยว แถไปนู่นๆนี่ๆ

นั่นแหละเช่นนั้น จะต้องรู้จักกายใจก่อน กายใจไหม ตอบเร็วๆ

อึ่งอ่างโก๊ะ
ไม่ตอบ เข้าใจไหม เพราะความสำคัญอยู่ที่คำถามของเจ้าของกระทู้

คำถามเขา



เช่นนั้น ไม่รู้จักกาย ไม่รู้จักตัวความคิดสำเหนียก (ใจ) แล้วเช่นนั้้น จะทำอะไรได้หือ คิกๆ เพ้อเจ้อไปวันๆ ก็เท่านั้้น

ตะแบงไปทั่วทีป


นี่ล่ะนะ ไม่รู้จักกาละเทศะ
หัวข้อกระทู้ว่าด้วย อานปานสติ 16
คำถามยังอยู่ในขั้นที่ 3

ซึ่ง กาย ในขั้นที่สาม มุ่งที่ กองลมทั้งปวง .....
อึ่งอ่างโก๊ะ ก็พยายามตะแบงโชว์ภูมิ ว่าช่ำชองรู้ทุกอย่าง
แต่ดันตะแบงผิดที่ผิดเวลา

รู้ไหม อึ่งอ่างโก๊ะ

สมแล้วที่อึ่งอ่างโก๊ะ บรรลุด้วยการท่องศัพท์ก็พอ เนื้อหาไม่ต้องไปสน

เช่นน้ั้น ไม่รู้จักกาย กับ ความรู้สึก แล้วจะไปทำนั่นนี่เกี่ยวกับกาย กับ ความรู้สึก คือไปคิดค้นหาอะไรต่ออะไร นอกจากกายใจ กายมโน รูปนามนี้ อย่าว่าแต่ชาตินี้เลย ต่อให้ชาติหน้าก็ไม่ประสบความสำเร็จ

อึ่งอ่างโก๊ะ ....
ไม่รู้จักกาละเทศะ เลยนะว่า หัวข้อกระทู้สนทนาเรื่องไร
เจ้าของกระทู้ถามอะไร

เพียงแต่อยากโชว์ภูมิเท่านั้น
เรื่องที่เจ้าของกระทู้ถามน่ะ
อึ่งอ่างโก๊ะ ได้แต่ แบ๊ะๆๆๆๆๆ
ไม่รู้ก็บอกไม่รู้ก็พอ... เพราะไม่เคยทำ

กรัชกายเอ๊ยยย นายนี่ น่าสมเพช นะ

คิกๆๆ นี่เพราะไม่เข้าใจ กาย กับ ใจ กาย กับ มโน รูป กับ นาม เช่นนั้น จึงเป็นเช่นนี้

กรัชกายบอกวิธีสำเหนียกไปแล้ว ชัดเจนที่สุดในโลกแบบไม่ต้องตีความให้เป็นความกันอีก แต่เช่นนั้น ไม่สำเหนียกเอง

ตามสบายนะอึ่งอ่างโก๊ะ เสียเวลาเจ้าของกระทู้มามากแล้ว

อะไรกันมาหักมุมเอาง่ายๆ

เช่นนั้นที่เคารพอย่างสูง ต่อให้คุณคิดแบบที่คิดว่าคิดแล้วจะเข้าใจธรรมอะไรของคุณนั่นน่านะ คุณคิดเลยพ้นออกจากกายใจ หรือกายกับความรู้สึกคิดแล้วน่ะ กรัชกายต่อให้ร้อยชาติ ไม่รวมชาตินี้นะ เช่นนั้น ก็ได้แต่ความว่างเปล่า ได้แต่ลม อะๆๆ จริงๆ บอกไม่เชื่อ

สำเหนียก กำหนด, จดจำ, คอยเอาใจใส่, ฟัง, ใส่ใจคิดที่จะนำไปปฏิบัติ, ใส่ใจสังเกตพิจารณาจับเอาสาระเพื่อจะไปปฏิบัติให้สำเร็จประโยชน์ (คำพระว่า สิกขา หรือ ศึกษา)

สิกขา การศึกษา, การสำเหนียก,การเรียน, การฝึกฝนปฏิบัติ, การเล่าเรียนให้รู้เข้าใจ และฝึกหัดปฏิบัติให้เป็นคุณสมบัติที่เกิดมีขึ้นในตนหรือให้ทำได้ทำเป็น ตลอดจนแก้ไขปรับปรุงหรือพัฒนาให้ดียิ่งขึ้นไปจนถึงความสมบูรณ์, ข้อที่จะต้องศึกษา, ข้อปฏิบัติสำหรับฝึกอบรมพัฒนาบุคคล

สิกขา มี ๓ อย่าง คือ อธิสีลสิกขา อธิจิตตสิกขา และอธิปัญญาสิกขา



...........

ภาคปฏิบัติก็อย่างว่าแล้ว (ลมหายใจเข้า) ท้องพอง สำเหนียกว่า พองหนอ (ลมหายใจออก) ท้องยุบ สำเหนียกว่า ยุบหนอ เป็นต้น

หรือจะ หายใจเข้า ศึกษาว่า "พุท" หายใจออก ศึกษาว่า "โธ" (พุทโธ)

เป็นไงทีนี้


หรือจะเอายังงี้ หายใจเข้า ศึกษาว่า "ธัม" หายใจออก ศึกษาว่า "โม" (ธัมโม)

หรือจะ หายใจเข้า สำเหนียกว่า "สัง" หายใจออก สำเหนียกว่า "โฆ" (สังโฆ)

อ้อ สำเหนียกของเช่นนั้น เป็นยังงี้เอง

แต่กรัชกายว่า เพ้อฝัน คาดเดาเอานะ อุปมาเหมือน เช่นนั้น นั่งอยู่ในห้องพระ แต่คิดว่า ตนเอง เข้าป่าล่าเสือ จับเสือได้แล้วก็ขึ้นหลังเสือกลับมาวนรอบหมู่บ้าน ๓ รอบ ให้ชาวบ้านเห็น พอชาวบ้านปรบมือแล้ว ก็ลงจากหลังเสือโค้งคำนับ ๓ ที กำลังคิดเพลินๆ คนข้างบ้านจุดประทัดปังๆๆๆๆ เช่นนั้น ตกใจหงายท้องหัวฟาดพื้น คิกๆๆ คลำหัวป้อยๆ สติกลับคืนมา จึงรำพึงอย่างน่าสมเพชเวทนาว่า อี๋...กูคิดไปเองนี่หว่า แล้วก็เดินคอตกออกจากห้องพระ ไปอยู่กับจริง คือ รดน้ำต้นไม่้

เช่นนั้น จะออกแนวนี้ อ้าวจริงๆ บอกไม่เชื่อ


ปล. หากนึกภาพเช่นนั้นหงายท้องไม่ออก ดูคลิปนี้เห็นภาพเลย

http://www.youtube.com/watch?v=BPhRLmjGRLE

ชักใบให้เรือเสีย
ทำธรรมะดีๆให้แปดเปื้อนอีกแล้วกรัชกาย
ท่านเช่นนั้นอธิบายความหมายเรื่อง สำเหนียกให้ดีๆแล้ว กลับมาใช้สัปปัปผลาวาจาบดบังสาระธรรมเสียนี่ ไม่ดีแล้วนะ กรัชกาย แก้ไขเสียเถอะ มิฉะนั้นอาจถูกเทวทัณฑ์ลงโทษได้นะ

ถามจริงๆ เถอะ อโศกดูตรงไหนว่า เช่นนั้น อธิบายธรรมะ นำตรงนั้นมาสิเอ้า