43028.สุดยอดเคล็ดลับความสำเร็จ

eragon_joe

ชีวิตครอบครัวมันมีอะไรหลาย ๆ อย่างที่เราคิดไม่ถึง

บางทีมันก็หวานมันเพียงช่วงต้น

แต่กลับต้องระทมขมไปอีกไกล

:b41:

แต่ก็นั่นล่ะ มันก็ประหนึ่งเป็นสิ่งที่ขาดเสียไม่ได้

เหมือนผึ้งที่ลำบากบินมุ่งหน้าจากรังไปยาวไกล

เพียงเพื่อหนึ่งหยดความหวาน

วิริยะ

eragon_joe เขียน:

ชีวิตครอบครัวมันมีอะไรหลาย ๆ อย่างที่เราคิดไม่ถึง

บางทีมันก็หวานมันเพียงช่วงต้น

แต่กลับต้องระทมขมไปอีกไกล

:b41:

แต่ก็นั่นล่ะ มันก็ประหนึ่งเป็นสิ่งที่ขาดเสียไม่ได้

เหมือนผึ้งที่ลำบากบินมุ่งหน้าจากรังไปยาวไกล

เพียงเพื่อหนึ่งหยดความหวาน

สุขในกามคุณ เหมือนผู้ถือคบเพลิงวิ่งทวนลม ฉันนั้น ..

:b4:

eragon_joe

วิริยะ เขียน:

สุขในกามคุณ เหมือนผู้ถือคบเพลิงวิ่งทวนลม ฉันนั้น ..

:b4:

ช่างเปรียบเปรย

:b27:

วิริยะ

eragon_joe เขียน:

ช่างเปรียบเปรย

:b27:

มิกล้า .. มิกล้า .. ข้าน้อยมิบังอาจ
ตั้วเจ้โปรดเมตตา .. อิอิ :b32:

bigtoo

eragon_joe เขียน:

bigtoo เขียน:

eragon_joe เขียน:

bigtoo เขียน:

ในขณะที่เราดูหนังประเภทนี้ ธาตุขันต์ทุกอย่างจะทำตามหน้าที่ของมันเองฮอร์โมนพุ่งพล่าน ถ้าเราไม่ได้ฝึกสติปัญญามากพอที่จะยับยั้งมันเลย มันก็จะจบกิจด้วยตัวมันเองคือกิเลสเสร็จความใคร่กลับไปนอนพักสบาย อ้วนพลีมีกำลังเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

การที่แขกมาเยี่ยมบ้านเราบ่อยๆแต่เราไม่เปิดโอกาสให้แขกได้กินน้ำกินท่าไม่พูดคุยโค้ตอบเดี๋ยวแขกก็หน้าแตกกับไปเอง ต่อไปแขกก็ไม่มาเยี่ยมเรา หรือพูดอีกนัยหนึ่งว่าเราไม่เติมอาหารให้แก่จิต เดี๋ยวจิตมันก็อ่อนแรงลงและหมดแรงไปในที่สุด ขอเพียงว่าในขณะนั้นอย่าใจอ่อนยอมมันเสียก่อนล่ะแล้วจะพลาดกลายเป็นไปเติมเชื้อให้มันไปในต้ว และทฤษฎีนี้ใช้ได้ทุกอย่าง นะครับรับประกัน :b4:

อันนี้เห็นด้วย
อย่างเอกอนนี่ ตั้งแต่เกิด จนเป็นสาว จนจะแก่เข้าโลงอยู่แล้วตอนนี้ :b32:

ยังไม่เคยมีเดทกับหนุ่ม ๆ เรย :b3:

อิอิ แบบว่า ไม่รับแขกหง่ะ

:b3:

5555

แต่จะว่าไปถ้าหากว่าสัตว์โลกเป็นอย่างเอกอนไปซะหมด
ก็ได้สูญพันธุ์กันหมดพอดี

:b32:

จะคิดได้อย่างเอกอนกันกี่คน..สมัยนี้ยังไม่ทันได้คิดเรียบร้อยกันเยอะเลยอิๆๆ :b13:

555

สรุปแล้ว ที่มีแววใกล้สูญพันธ์ น่าจะเป็นสัตว์อย่างเอกอนใช่ป่าว

:b32:

อิอิ ช่วงนี้เอกอนฟรีสไตล์ ไม่เน้นวิชาการ

:b13:

ถ้าสูญพันธ์ได้ก็ดีนะซิ!เอกอนอิๆๆ :b13:

bigtoo

eragon_joe เขียน:

คือ ถ้าเราไม่รับแขกซะแล้ว

เอ่อ...พูดถึงเรื่องกามารมณ์น่ะ
โดยปกติ ผู้หญิงกับผู้ชายโดยองค์ประกอบทางชีวะแล้ว
ธรรมชาติสร้างมาให้ต้องผสมผสานกัน
ดังนั้น มันจะมีแรงดึงดูดกันทางชีวะอยู่แล้ว

ซึ่งบางครั้ง เมื่อเราถูกแรงดึงดูดครอบงำ
เมื่อเราตกอยู่ภายใต้แรงดึงดูดที่เข้ามาครอบงำนั้น
ดอกผลมันติดตกตามมา

คือบางที เมื่อกล่าวถึงคำว่า "รัก"
มันก็เป็นเรื่องที่ตอบยากนะ
ว่านั่นเป็นเพราะ "รัก" หรือเราตกเป็นทาสอิทธิพล

ซึ่งถ้าหากว่าเรา ต้านทานกำลังอิทธิพลได้
เราก็จะรู้จักกับความรู้สึกที่เรียกว่า "รัก" ได้ชัดเจนขึ้น

:b5:

อ๊ะป่าว ...

รักมันไม่มีจริงสำหรับปุถุชนหรอก มันเป็นทาสความปรารถนาทั้งนั้น แม้แต่ลูกที่เกิดมา ต้นต่อยังมาจากทาสความปรารถนาเลย และจะเป็นคำว่ารักบริสุทธิ์ได้อย่างไร ส่วนที่ว่าแรงดึงดูดนั้นแหล่ะคือโซ่ตรวนที่ผูกมัดเราไว้เราไว้กับโลก(โลกียะ) เราปฎิบัติธรรมกันทุกวันนี้ก็เพื่อขจัดแรงดึงดูดนี้แหละ

bigtoo

eragon_joe เขียน:

ชีวิตครอบครัวมันมีอะไรหลาย ๆ อย่างที่เราคิดไม่ถึง

บางทีมันก็หวานมันเพียงช่วงต้น

แต่กลับต้องระทมขมไปอีกไกล

:b41:

แต่ก็นั่นล่ะ มันก็ประหนึ่งเป็นสิ่งที่ขาดเสียไม่ได้

เหมือนผึ้งที่ลำบากบินมุ่งหน้าจากรังไปยาวไกล

เพียงเพื่อหนึ่งหยดความหวาน

ชีวิตครอบครัวbigtooสบายมากเลยความหวานหายหมดแล้ว ต่างคนต่างอยู่ ไม่ทะเลาะกัน ต่างทำหน้าที่ของใครของมัน อยู่กันคนละห้อง ไม่สนใจกันใครทำอะไร bigtooตื่นเช้าทำกับข้าวใส่บาตร เสร็จแล้วก็จัดอาหารให้ภรรยทาน ภรรยาทานเสร็จแล้วผมก็ทานต่อ ตอนเย็นก็ทำกับข้าวไว้เธอจะทานหรือไม่ทานก็แล้วแต่ บางทีเขาก็เบื่อฝีมือเราเหมือนกันอิๆ เพราะทำไม่ค่อยอร่อย ชีวิตที่เรียนรู้ธรรมะทั้งสองคน มันก็ดีอย่างนี้รู้ถึงสภาพของกันและกันยอมรับสภาพของกันและกัน แต่ถ้าทิฎฐิไม่ตรงกันน่าจะยุ่งเหมือนกันนะผมว่า อันนี้ไม่รู้นะชีวิตคนอื่นเป็นอย่างไร แต่ถ้าเลือกได้จริงๆแล้วอยู่เป็นโสดเหมือนเอกอนดีกว่า เพราะยังไม่แน่ใจเหมือนกันเวลาความตายมาพรากเราจากกัน เราจะเศร้าแค่ไหน ขนาดพระอานนท์ยังร้องไห้เลย:b13:

bigtoo

กบนอกกะลา เขียน:

ไปดูกระทู้...ของเสียงธรรมเรื่องหลวงปู่เจี๊ย...ดูซิ...

ปฏิปทาของหลวงปู่...น่าจะเข้ากับนิสัยเด็ดเดี่ยว..ของบิกทู...นะ..ผมว่า

ผมไม่ได้ครึ่งของท่านหรอกครับพี่กบ ผมกลัวผีอิๆๆไม่กล้าเข้าป่ากลัวๆๆๆๆๆๆเอาไว้หลังสุดเลยละเว้นอันอื่นก่อนเดี๋ยวเสร็จแล้วค่อยไปจัดการกับผีอิๆ :b13:

กบนอกกะลา

ผมก็กลัวผี...สุด ๆ ...

อิอิ...แค่เกือบเจอ..จิตก็รวมรวดเร็วยังติดจรวด

ถ้าเจอจริง..คงเป็นลม..หุหุ..

ถึงรู้ว่า....จุดเฉียดตายนี้แหละ...เจ่ง...

bigtoo

กบนอกกะลา เขียน:

ผมก็กลัวผี...สุด ๆ ...

อิอิ...แค่เกือบเจอ..จิตก็รวมรวดเร็วยังติดจรวด

ถึงรู้ว่า....จุดเฉียดตายนี้แหละ...เจ่ง...

มีอยู่วันหนึ่งพระรูปหนึ่งไปต่างจังหวัดกลับดึกมาก ผมก็เลยอยู่คนเดียวในวัด กลางทุ่งนาเงียบมาก ผมนั่งสมาธิมีสิ่งหนึ่งมาชนประตูห้องผมนี้ขนหัวลุกเลยขนาดผมไม่มีนะขนลุกทั้งตัว แต่ความกลัวนั้นที่สุดแล้วมันทำให้เรากล้า ผมต้องออกมาดูเลยว่านั้นคืออะไร มันเป็นหมา สองสามตัว มันมาได้อย่างไร ที่วัดผมอยู่มาเป็นเดือนๆไม่เคยเห็นหมาเข้ามาในวัดเลยสักตัวเดียว แล้วทำไมต้องมาวันนี้ และมาชนประตูเราทำไม อิๆเกือบตาย :b13:

กบนอกกะลา

อิอิ...ก็ยังดีที่เป็นหมา...

เกือบหัวใจวายเพราะถุงพลาสติก....

นี้ซี...อย่างฮา.... :b32:

กบนอกกะลา

ตั้งแต่นั้นมา...จึงรู้ว่า...จริง ๆ แล้ว...เราหลอกตัวเอง...ทั้งนั้น

หลวงตาบอกว่า...จริง ๆ แล้วตัวจิตเองนั้นแหละเป็นอสุภะ...

ผีนอก...ผีใน...อสุภะนอก...อสุภะใน..

เอิ๊ก....เอิ๊ก...

bigtoo

กบนอกกะลา เขียน:

อิอิ...ก็ยังดีที่เป็นหมา...

เกือบหัวใจวายเพราะถุงพลาสติก....

นี้ซี...อย่างฮา.... :b32:

ถุงพลาสติก555

bigtoo

สิ่งที่bigtooกล่าวก่อนหน้านี้ว่า ถ้าเรากล้าที่จะพิสูจน์ความจริงด้วยการไม่หนีความจริง เรากล้าที่จะสู้อย่างเรื่องดูหนังอย่างว่าอย่างมีสติ(ดูเพื่อฝึกหัดกำลังนะไม่ใช่ดูเพื่อความเพลิน) ตอนนี้ผลมันออกมาแล้ว

จิตไม่ปรุงแต่งเรื่องนี้เลย แค่คิดถึงจิตจะถูกปฎิเสธทันที่..

เหมือนที่bigtooกินอาหารมื้อเดียว แต่ทำกับข้าวตอนเย็นให้ภรรยาทานนั้น เราวางใจได้บ่อยๆกิเลสก็หมดแรงลงไปเรื่อยๆ รู้สึกว่าอะไรๆ มันจะดูง่ายไปหมด ขอเพียงเรามีจิตใจแน่วแน่มั่นคง ชัดเจน เราผ่านได้ไม่ยากครับ ลองใช้เกลือจิ้มเกลือดูได้นะ :b4:

43028.สุดยอดเคล็ดลับความสำเร็จ

ผู้ใช้งานขณะนี้