เมื่อหลายวันก่อน คุนน้องเกิดอาการฝันซ้อนฝันขึ้นค่ะ เผลอหลับไปพร้อมเจ้าตัวเล็ก แล้วอยู่ๆคุนน้องฝันว่าลุกออกจากที่นอนออกไปนั่งคุยข้างนอกกับแม่ ซักพักนึงก็กลับมานอนที่เดิมแล้วคุนน้องก็ลุกออกไปอีก แล้วเดินไปคุยกับแม่แล้วบอกว่ามะกี้ฝัน(ทั้งที่ตอนนั้นก็ฝันอยู่) แต่ซักพักหนึ่งก็เหมือนกลับมานอนที่เดิมแล้วลุกขึ้นพยายามจะเดินออกไปหาแม่ไปคุยกับแม่ลักษณะเดิมอีก ซักพักหนึ่งคุนน้องก็รู้สึกตัว แล้วก็คิดถึงเหตุการณ์นั้นที่แท้เราฝันซ้ำซ้อนกัน ทำไมเป็นแบบนี้ก็ไม่รู้ บางครั้งก็ไม่รู้ตัวว่าตัวเองฝัน บางครั้งก็รู้ ถ้าเวลาคุนน้องรู้ว่านี่คือความฝันคุนน้องจะตื่นขึ้นตอนนั้นเลย คือบังคับให้ตนเองตื่น แต่ถ้าไม่รู้ตัวว่าฝันก็คิดว่าเป็นจริงตลอดเลย ยังแยกฝันกับความจริงออกจากกันไม่ได้ อย่างมะคืนฝันว่าสามีมาหาด้วย ในฝันอุ้มเจ้าตัวเล็กไปด้วย แล้วสามีดันบอกให้เราไปก่อนไปรอที่แห่งหนึ่งในความฝันเป็น ตึกใหญ่มากหรุหราอลังการทันสมัยแต่ยังไม่ได้เข้าไปนะ มองอยู่ข้างนอกและในจิตก็รู้ว่ามาถึงแล้วตรงนี้แหละ แต่สามียังไม่มาอ่ะสิ ปล่อยให้เรารอ ซักพักคุนน้องก็ตื่น
เซงจิต

สังขารจิตอันปรุงแต่งสร้างภาพเป็นมายา

วิสังขารย่อมว่าง อิสระจากการปรุงแต่งกระทบ

จิตกระเพื้อมๆ อย่างที่ฟังมาจาก ดร.อะไรจำไม่ได้ที่คุณnong เชื่อถือพูดไว้ก่อนหน้ามั้งครับ ลองปรึกษากับท่านดูดิ

แปลกใจทำไมนายโฮฮิ ไม่ให้คำปรึกษากระทู้นี้นะโฉบไปโฉบมา เป็นนกเหยี่ยวมองหาลูกไก่ไปได้ ช่วยเค้าหน่อย คุณnong มีคำถาม "มีปัญญากับการนั่งสมาธิ ขอวิธีแก้หน่อย" เชิญ นี่เค้าเล่าความฝันอีกแระ เอ้อออ

ก็เหม็นขี้ไง หูแชแหม่ ตาไปเช็งเม็งหรือไง

อิตากรัชกายตอบเป็นแนวทางให้หน่อยก็ได้นะขอรับ ก็ฟุ้งซ่าน จะมีอะไร คือว่าจิตอยู่ระหว่างกึงกลางระหว่างความหลับ กับตื่น คือยังหลับไม่สนิท ตื่นก็ไม่เต็มที่ นั่นแหละจิตยังอยู่ในวิถีของมันอยู่

คิดถึงผัว วิถีจิตก็ผัวๆๆๆๆๆ เกิดๆดับๆ เรื่องผัว แสดงว่ายังกรุ่นคิดเรื่องนี้อยู่ทุกวันๆละหลายรอบว่ามะ

ขี้ในท้องตัวเองเต็มกะเพาะไปหมด เอาให้คำปรึกษาเค้าหน่อย ช่วยลูกน้องหน่อย จะบ้าตายอยู่แล้วนิ

เด็กมันกำลังถอนหงอกตาแก่อยู่ไปช่วยได้ไงล่ะ เดี๋ยวเด็กมันว่าไปขัดจังหวะความสุขมัน

พ่อใหญ่ก็อย่าเพลินมาก เดี๋ยวอิหล้าจกผมหมดกระบาล ไม่รู้ด้วยน่ะ

โอเคๆ ยังเหลืออีกสองสามเส้น (หมายถึงผมหงอกบนกะบาลนิ) รับรองว่าภายใน 24 ชม.นี้จะไม่รบกวน เพื่อเปิดโอกาสให้โฮฮิ แนะนำอิหล้าทีนะ ปัญหาที่เขาถามจะแก้ไขยังไง ว่าไป
เมื่อครบ 24 ชม.แล้ว ยังไม่เห็นคำแนะนำ หรือเห็น... จะเข้ามาใหม่ ถามว่าเข้ามาทำไมอีก ก็เข้ามาเพื่อให้เด็กมันถอนสะให้หมดดิ

ตกลงตามนี้นะ พ่อโฮฮิ

เราทำตัวเป็นประโยชน์ดีกว่า คอยทำหน้าที่เป็นเทศบาลกำจัดอุจจาระให้กระทู้

ตาเฒ่ากรัชกายมั่วแล้วครับ สัมมาวายามะ หมายถึงความเพียร
ความเพียรที่ว่าหมายถึง ความพยายามหมั่นมีสัมาสติระลึกรู้ ปัญญา(สัมมาทิฐิ)

การละความชั่วรักษาความดี มันเป็นสัมมัธปธานสี่ เป็นธรรมส่วนหนึ่งในโพธิปักขยธรรม
ลุงถ้าไม่รู้จริงก็อย่ามาพูดชุ่ยๆ

กำปั่นทุบดินหรือเปล่า ตัวปัญญา แล้วมันเป็นปัญญาตัวไหนล่ะ

มันก็เหมือนถามว่า ลุงเป็นอะไร ดันตอบว่า "เป็นคน"
บอกว่าปฏิธรรมที่กายใจตนเอง ดันย้อนว่า"ที่แขนขาหรอ" ตลกถือถาดที่ไม่ใช่
ตลกถือค้อนหรือตาชั่ง

เอ้าถามลุง ปัญญาที่ลุงบอก มันเป็นปัญญาตัวไหนหือ

ตัวสติไหนล่ะครับ สติไม่ได้มีตัวเดียวน่ะ

ส่วนสัมปชัญญะ ก็คือ การมีสติระลึกรู้ตามผัสสะได้ทัน สติจดจ่อกับผัสสะปัจจุบันที่เกิด
รับรู้กับสิ่งที่มากระทบในทุกทวาร สติชนิดนี้เรียกว่า สัมปัญปชัญญะ

การฝึกสติเป็นการทำให้สติมีความคล่องแคล้วฉับไว ขั้นแรกยังไม่ใช่เป็นการเจริญปัญญา
แต่เป็นการกระทำให้เกิดเหตุแห่งปัญญา ต่อเมื่อมีปัญญาแล้ว จึงใช้สติไประลึกรู้ปัญญา
แบบนี้จึงเรียกเป็นการเจริญปัญญา


สัมปชัญญะ คือผลการการระลึกรู้ของสติ ทีมีต่อผัสสะที่มากระทบทางทวาร
ไม่ว่าจะเป็นทวารใดก็ตาม หลังจากนี้เรียกว่า การปรุงแต่ง

ที่ลุงเอาคำพูดหรือบัญญัติว่า "ไม่ให้หลง" มาใช้ สิ่งที่ว่าจะเกิดได้ต่อเมื่อ
มีปัญญาสัมมาทิฐินำหน้า

ลุงจะพูดธรรมทำไมไม่แยก ทางโลกกับทางธรรม
ดูแล้วมันวกวนพัลวัลจังเลย ถามหน่อยลุงกลับบ้านถูกหรือเปล่า
เดี่ยวเรียกรถพี่ร่วมกตัญญูให้เอามั้ย

มันไม่ถูกตั้งแต่ไปแนะนำน้องเขาแล้วว่า ให้กลับมาอยู่กับอารมณปัจจุบัน
แต่ดันบอกให้มาอยู่ที่ลม ที่น้องเขาเป็นแบบนี้ เพราะมันเริ่มต้นผิด ใช้ผัสะผิดไปจากความเป็นจริง
การทำกายานุปัสสนา ไม่ใช่การดูลมเฉยๆ เขาให้รู้ลม หายใจยาวก็รู้ หายใจสั้นก็รู้
รู้สั้น รู้ยาว รู้ไปตามความเป็นจริง การทำแบบนี้เพื่อให้เกิดปัญญาสัมมาทฐิ

หลักการผิด ทั้งนิมิตรและวิปัสนูกิเลสมันก็ตามมา จนเป็นอธิโมกข์
คิดว่าสิ่งที่เกิดเป็นจริงเป็นจัง

มันไม่มีอะไรหรอกค่ะ ก็แค่นั่งสมาธิแล้วตกกะใจเสียงที่มากระทบหู เลยอยากรู้วิธีปฏิบัติยังงัยไม่ให้สมาธิดิ่งลึกแล้วมาตกกะใจผัสสะก็แค่นั้น ไม่ได้เห็นผีเห็นเทวดาอะไรหรอกเจ้าค่ะ ไม่กลัวผีค่ะอยากเห็นด้วยซ้ำ ถ้อย่างงั้นคงกลัวสามีไปแล้วหล่ะ การฝึกกายานุปัสนากรรมฐาน มันทำให้เรามีสติสัมปชัญญะ รู้ตัวทั่วพร้อม ประสาทไวขึ้น ขนาดนอนหลับมีคนมานั่งมองหน้าเรายังรู้สึกตัวเลย

[quote="กรัชกาย"]อิตากรัชกายตอบเป็นแนวทางให้หน่อยก็ได้นะขอรับ ก็ฟุ้งซ่าน จะมีอะไร คือว่าจิตอยู่ระหว่างกึงกลางระหว่างความหลับ กับตื่น คือยังหลับไม่สนิท ตื่นก็ไม่เต็มที่ นั่นแหละจิตยังอยู่ในวิถีของมันอยู่

คิดถึงผัว วิถีจิตก็ผัวๆๆๆๆๆ เกิดๆดับๆ เรื่องผัว แสดงว่ายังกรุ่นคิดเรื่องนี้อยู่ทุกวันๆละหลายรอบว่ามะ :b13:[quote]
เค้าเรียกว่า Fiction จ้ะ ไม่เคยเป็นหรือไงจ้ะ อยากรู้ว่าเป็นยังงัยไปฟังความหมายของเพลงนี้ดิ
http://www.youtube.com/watch?v=qhqqT_73cEA

เห็นแล้ว ปลง อย่างที่เคยก่อนหน้าว่านายโฮฮิยก (อ้าง) ศัพท์แสงของเขา (บาลี) แล้วก็โยงเข้าบ้านนั้นออกบ้านนี้ให้มันเป็นที่น่าเชื่อถือ บอกตรงๆอนาถใจ