ไม่ได้เลียนแบบแต่สาวกที่เข้าถึงความจริงพูดสิ่งเดียวกัน
โรสไม่ได้จำคำสอนในภาษาบาลีแต่เข้าใจในภาษาไทยค่ะ
เมื่อเข้าใจในภาษาที่ถนัดภาษาบาลีก็ไม่ต้องจำบัญญัติไงคะ
ธัมมะแปลว่าสิ่งที่มีจริงไม่ต้องใช้คำว่าธัมมะก็เข้าใจในภาษาไทย
ว่าพระพุทธเจ้าสอนสิ่งที่มีจริงที่ไม่มีชื่อบัญญัติเมื่อถึงสภาวะนั้นแล้ว
เข้าใจไหมคะว่าปัญญาของจริงเกิดจากเริ่มต้นฟังถ้าฟังยังไม่พอก็ไม่รู้ไง
ถามว่าแล้วรู้ได้อย่างไรว่าคำไหนคือคำตถาคตก็คำที่สาวกกล่าวตรงความจริง
ตรงกับที่กำลังฟังแล้วเข้าใจถูกตัวตนคือเข้าใจที่กายใจตนเดี๋ยวนี้ไม่ไปไหนเลยก็มี
แล้วทำไมต้องเดินทางไปแสวงหาด้วยความไม่รู้ด้วยความอยากถึงเพราะอยากยังไงก็ไม่ถึง
เพราะนิพพานถึงด้วยความหมดอยากและผู้ที่มีปัญญารู้ว่าพึ่งคำตถาคตได้ทรงตรัสรู้สิ่งที่มีจริงๆ
มีแล้วตรงตามพระไตรปิฎกเดียวนี้เลยตรงทีละ1คำทุกขณะแต่ไปพากเพียรทำอะไรไม่เงี่ยโสตลงสดับ
คำสอนไม่ได้อยู่ที่วัตถุหรือสถานที่บุพการีและกัลยาณมิตรสูงสุดคือพระพุทธพจน์ที่มีผู้กล่าวให้เข้าใจถูก
เข้าใจถูกนี้คือมีตัวตนโดยไม่ต้องทำเพราะมีแล้ว ที่พยายามไปทำนั่นน่ะอยากรู้อยากถึงเลยเพิ่มไม่รู้
คือเพิ่มกิเลสตลอดเวลาที่ไม่มีพระรัตนตรัยสูงสุดเป็นที่พึ่งคำสอนบันทึกเป็นตัวอักษรนะคะเหมือนเพลงไง
เป็นภาษาบาลีที่ตนไม่เข้าใจพูดตามได้แต่ไม่เข้าใจสภาวะธรรมจึงคิดไปจดจ้องทำด้วยความมีตัวตน555
ละตัวตนยังไงในเมื่อการละตัวตนเป็นปัญญาที่รู้ความจริงตรงปัจจุบันขณะแล้วกิเลสใหม่แทรกเข้าไม่ได้
เพราะพึ่งการฟังพระพุทธพจน์ถูกตัวตนทีละคำจนชัดขึ้นตามปัญญาที่เพิ่มขึ้นไม่ได้มีตัวตนแยกไปทำน๊า
เหมือนร้องเพลงน่ะค่ะเป็นสาวกไม่มีปัญญารู้จักกิเลสเพราะยังไม่ตรงต่อสิ่งที่มีจริงของตนเองไงคือมีกิเลส
สาวกของนักร้องก็ร้องและเลียนเสียงร้องและสาวกของพระพุทธเจ้าพูดความจริงที่รู้ตรงสัจจะเหมือนกัน

เอ้า..เอามาฝาก..
จากกระทู้โน้น..
viewtopic.php?f=1&t=56302&start=15

ไม่ได้เลียนแบบแต่สาวกที่เข้าถึงความจริงพูดสิ่งเดียวกัน
โรสไม่ได้จำคำสอนในภาษาบาลีแต่เข้าใจในภาษาไทยค่ะ
เมื่อเข้าใจในภาษาที่ถนัดภาษาบาลีก็ไม่ต้องจำบัญญัติไงคะ
ธัมมะแปลว่าสิ่งที่มีจริงไม่ต้องใช้คำว่าธัมมะก็เข้าใจในภาษาไทย
ว่าพระพุทธเจ้าสอนสิ่งที่มีจริงที่ไม่มีชื่อบัญญัติเมื่อถึงสภาวะนั้นแล้ว
เข้าใจไหมคะว่าปัญญาของจริงเกิดจากเริ่มต้นฟังถ้าฟังยังไม่พอก็ไม่รู้ไง
ถามว่าแล้วรู้ได้อย่างไรว่าคำไหนคือคำตถาคตก็คำที่สาวกกล่าวตรงความจริง
ตรงกับที่กำลังฟังแล้วเข้าใจถูกตัวตนคือเข้าใจที่กายใจตนเดี๋ยวนี้ไม่ไปไหนเลยก็มี
แล้วทำไมต้องเดินทางไปแสวงหาด้วยความไม่รู้ด้วยความอยากถึงเพราะอยากยังไงก็ไม่ถึง
เพราะนิพพานถึงด้วยความหมดอยากและผู้ที่มีปัญญารู้ว่าพึ่งคำตถาคตได้ทรงตรัสรู้สิ่งที่มีจริงๆ
มีแล้วตรงตามพระไตรปิฎกเดียวนี้เลยตรงทีละ1คำทุกขณะแต่ไปพากเพียรทำอะไรไม่เงี่ยโสตลงสดับ
คำสอนไม่ได้อยู่ที่วัตถุหรือสถานที่บุพการีและกัลยาณมิตรสูงสุดคือพระพุทธพจน์ที่มีผู้กล่าวให้เข้าใจถูก
เข้าใจถูกนี้คือมีตัวตนโดยไม่ต้องทำเพราะมีแล้ว ที่พยายามไปทำนั่นน่ะอยากรู้อยากถึงเลยเพิ่มไม่รู้
คือเพิ่มกิเลสตลอดเวลาที่ไม่มีพระรัตนตรัยสูงสุดเป็นที่พึ่งคำสอนบันทึกเป็นตัวอักษรนะคะเหมือนเพลงไง
เป็นภาษาบาลีที่ตนไม่เข้าใจพูดตามได้แต่ไม่เข้าใจสภาวะธรรมจึงคิดไปจดจ้องทำด้วยความมีตัวตน555
ละตัวตนยังไงในเมื่อการละตัวตนเป็นปัญญาที่รู้ความจริงตรงปัจจุบันขณะแล้วกิเลสใหม่แทรกเข้าไม่ได้
เพราะพึ่งการฟังพระพุทธพจน์ถูกตัวตนทีละคำจนชัดขึ้นตามปัญญาที่เพิ่มขึ้นไม่ได้มีตัวตนแยกไปทำน๊า
เหมือนร้องเพลงน่ะค่ะเป็นสาวกไม่มีปัญญารู้จักกิเลสเพราะยังไม่ตรงต่อสิ่งที่มีจริงของตนเองไงคือมีกิเลส
สาวกของนักร้องก็ร้องและเลียนเสียงร้องและสาวกของพระพุทธเจ้าพูดความจริงที่รู้ตรงสัจจะเหมือนกัน

เอ้า..เอามาฝาก..
จากกระทู้โน้น..
viewtopic.php?f=1&t=56302&start=15

พระพุทธเจ้าบอกความจริงว่า ตาเห็นรูปแสงสี

หลับตาเห็นไม่ปรากฏแต่คิดนึกจำว่ายังมี

ตาคุณกรัชกายถ้าไม่ได้กำลังเห็นสี

แสดงว่ากำลังเห็นกิเลสตัวเอง

ถ้าเข้าใจจะถามแบบที่ถาม
ตามข้างบนที่เขียนมาไหม
เข้าใจก็รู้ประมาณตนว่า
ยังไม่รู้ความจริงของเห็น
นั่นแหละขาดการฟังไม่ได้
เพราะเห็นที่เป็นกิเลสตนพาไป
ทำด้วยความไม่รู้ไงคะอีกนานไหม
ถึงจะเริ่มสะสมปัญญามีปัญญาของตนเอง
ตายแล้วเป็นโมฆะบุรุษเพราะจำแต่บัญญัติคำ
ไม่จำความจริงที่ตนมีที่เพียรฟังให้คิดถูกตามคำสอนได้

พระพุทธเจ้าบอกความจริงว่า ตาเห็นรูปแสงสี

หลับตาเห็นไม่ปรากฏแต่คิดนึกจำว่ายังมี

ตาคุณกรัชกายถ้าไม่ได้กำลังเห็นสี

แสดงว่ากำลังเห็นกิเลสตัวเอง

นั่งสมาธิ รู้สึกเหมือนโดนไฟช็อตจนนั่งต่อไม่ได้

พอมีวิธีแก้มั้ยคะ เราทำอานาปานสติ แต่ไม่ได้จับที่ลมหายใจ แค่ดูการเคลื่อนที่ของลำตัว ตอนกลางวันนั่งไป 1 ชม. จนรู้ทั่วตัว แต่พอมาตอนเย็น นั่งแบบเดิม รู้สึกเหมือนโดนไฟช็อตอยู่เรื่อยๆ รู้สึกทีนึงก็หยุด พอนั่งอีกก็โดนช็อตอีก ความรู้สึกเหมือนจั้กกะจี้ค่ะ จนเราต้องนอนแทน แต่นอนก็หลับ พอมีวิธีแก้มั้ยคะ แบบว่านั่งไม่ได้เลย

แล้วใครเป็นสาวกสังโฆ...คุณโรสรู้มั้ยละ?

คนที่คุณโรสฟังนั้นนะ..เป็นสาวกสังโฆ..แล้วรึยัง?

หากไม่ปรากฏอาการของ...ญาณ..ก็อย่าด่วนเข้าข้างตนเองว่าเป็นสาวกสังโฆ..แล้ว....ก็แล้วกัน

มา..คุณโรส..มาเอาของฝาก..

แค่ดูพฤติกรรมหยาบๆก็รู้ถึงไส้ถึงพุงแล้ว
สาวกของพระพุทธเจ้ามี2แบบคือฟังคำสอนเข้าใจโดย1ไม่บวช2บวช
แบบที่1ไม่บวชนอนบ้านกินข้าวได้24ชม.ปรุงหาอาหารกินเองได้หาเงินเก็บสะสมเงินวัตถุได้ไม่มีอาบัติ
แบบที่2ขออนุญาตและปฏิญานตนจะไม่ทำแบบที่1เข้าใจไหมคะมีข้อห้ามตามสิกขาบทรับเงินคือโจรปล้น
สักการะที่เขานำถวายผู้ที่ประพฤติตามสิกขาบทได้ไงคะจึงมีสมมุติสงฆ์แต่ผู้รับเงินคือโจรโล้นห่มเหลือง

คำของเกจิอาจารย์ไม่ใช่คำของตถาคต
ตถาคตคือบรมครูของเทวดาและมนุษย์
ฟังแล้วไม่รู้ว่าคำไหนคือคำตถาคตแปลว่า
ไม่รู้จักตถาคตจำแต่เรื่องราวบัญญัติคำต่างๆ
จำผิดวิปลาสไม่รู้ตรงปัจจุบันขณะที่กำลังปรากฏขาดแค่ฟัง
คิดต่อดูสิคะฉลาดมากไหมไม่เคยคิดถูกตัวจริงธัมมะตามได้ไงคะ

ถามว่า..

คุณโรส..ยังไม่ชี้แจงอยู่ข้อนึ่ง...คือ..ผู้ที่คุณโรสติดตามฟังจากคลิ๊ปทั้งหลายที่นำเสนอมา..คุณโรสเข้าใจว่า..เป็นสาวกสังโฆ..แล้วรึยังครับ?

คุณโรส ตอบว่า..

คำของเกจิอาจารย์ไม่ใช่คำของตถาคต

บ้าไปแล้วรึเปล่าเนี้ย..

อ่านทีละคำนะคุณโรส...รู้ทีละปัจจุบันขณะนะคุณโรส..ให้เข้าใจ
ถามว่า..

คุณโรส..ยังไม่ชี้แจงอยู่ข้อนึ่ง...คือ..ผู้ที่คุณโรสติดตามฟังจากคลิ๊ปทั้งหลายที่นำเสนอมา..คุณโรสเข้าใจว่า..เป็นสาวกสังโฆ..แล้วรึยังครับ?
ปล. อย่างไรเรียกสาวกสังโฆ...ก็ตามที่สวดในพุทธคุณ..นั้นแหละครับ...คือ..บุคคลสี่เหล่าแปด

สาวกคือผู้ที่มีปัญญาจากการฟังคำสอนของพระพุทธเจ้า
แล้วสามารถถ่ายทอดคำสอนให้ผู้อื่นเข้าใจความจริงถูกต้อง
ไม่ใช่หงุบหงิบๆทำนิ่งใบ้สงบแบบไม่บอกอะไรแล้วก็แอบสะสมกิเลส
เช่นบวชสะสมเงินวัตถุเสบียงอาหารไว้แจกทานคือโลภเพราะกิจที่ควรทำไม่ทำ
บรรพชิตทำสังคมสงเคราะห์ไม่ได้เข้าใจไหมว่าสละสังคมแล้วที่ขออนุญาตบวชนั้นน่ะไม่รู้หรือ
ตัวกิเลสอยู่ในจิตที่ยินดีในลาภสักการะมากๆไม่ประมาณตนตามการบิณฑบาตเกิน1บาตรคือโลภมาก
โลภะติดข้องต้องการคือภาระเพิ่มแต่ตถาคตให้สละเพื่อมาขัดเกลากิเลสอย่างยิ่งยวดเข้าใจให้ถูกนะคะ
ความยินดีที่เพียรทำให้สังคมเห็นว่าตนดีทำอวดเพื่อให้เขาเอามาให้เพิ่มนั้นแหละไม่สำรวมระวังอินทรีย์
ข้างในยินดีติดข้องมากมายมหาศาลนั้นน่าจะเอาออกได้อย่างไรตถาคตกลับไปเอาสมบัติมาแจกสาวกไหม
จะไปทำดีอวดเพื่อขอเงินก่อสร้างวัตถุนั่นก็ไม่ใช่กิจของบรรพชิตทบทวนกิจคันถธุระและวิปัสสนาธุระดูสิ