ไม่รู้ว่านิยมชมชอบอะไรเชิญมากันเยอะแยะเกรงใจก็รับตกลงไม่ได้อ่านต้องลบทิ้งอิอิแต่ก็ได้โพสต์บ้านธัมมะ

น่าสงสาร..อยู่ตั้ง 50 กลุ่ม...ฟุ้งซ่านน่าดู

บ้านธัมมะ มีบอร์ดธัมมะหรือขอรับ เคยเข้าไปดูไม่เห็น ขอลิงค์หน่อย จะได้สมัครสมช.มั่ง ทีนี้แหละ คิกๆๆ

คริคริคริเขาคุยกันเรื่องไลน์อ่านที่ลุงหมานถามสิคะ

อ้าวหรอ คุยทางไลน์กันดอกรึ คงไม่ไปหรอกงั้น น่าจะสร้างบอร์ดสนทนาบ้าง

ฟังตามลิงค์..แล้ว...

พูดถูกครึ่งแรก...คือ..การฟัง..การสะสม...
ผิดครึ่งหลัง..ซึ่งสำคัญ..คือ...ถ้าเห็นปรากฏเป็นคน..แสดงว่าไม่ได้เห็นด้วยดี..
แล้วยังแสดงทัศนะ..ว่า..เห็น..กระทบตา..แล้วดับ...จึงจะดี

อันนี้..แนวพราหมณ์ก่อนพระพุทธเจ้าตรัสรู้..เขาก็ทำอย่างนี้กันแล้วละคุณ

แล้วยังพูดว่า..นี้คือการตรัสรู้ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า...อีก

ก็แล้วแต่บุญกรรมที่ทำมาก็แล้วกัน...ไม่มีอะไรไม่เกิดจากเหตุ..ค่อยๆสะสมสิ่งถูกไปเรื่อยๆก็ยังดี..

ไม่เข้าใจตรรกะ
ความเป็นปกติเหรอคะ
ทั้งจักรวาลมีพระพุทธเจ้า
พระองค์เดียวเท่านั้นที่เห็นสี
นอกนั้นจิตเห็นทั้ง31ภพภูมิไม่ใช่กุศล
เพราะจิตทั้ง6ทางเป็นชาติวิบากไม่ใช่ชาติกุศลเลย
กุศลปรุงแต่งจิตถูกตามคำสอนเกิดจากจิตได้ยินคือเริ่มที่ฟัง
ถ้าเห็นแล้วคิดเองก็คือเห็นผิดเพราะแค่เห็นดับ3ขณะอกุศลคือกิเลสเกิดแล้ว
แล้วที่กำลังเห็นแล้วก็คิดไปตามตัวอักษรตีความหลังเห็นดับมันนับขณะจิตคือนับไม่ถ้วน
และตนเองไม่ได้ปรุงแต่งกุศลจิตจากเสียงตรงทางตรงขณะแปลว่าสะสมกิเลสตลอดเวลายังไงล่ะคะ
ไม่เข้าใจหรือว่าแค่กะพริบตาแล้วกำลังฟังยังเกิดกิเลสถ้าฟังไม่เข้าใจดังนั้นการอ่านคือจิตคิดนึกเลยปัจจุบัน
สะสมแต่สัญญาจำบัญญัติคำต่างๆที่อ่าน ไม่ได้เข้าใจความจริงตามคำสอนจากการฟังจึงไม่ได้สะสมปัญญา

จำมาแบบนี้นี่เอง ถึงสนทนาไม่รู้เรื่องไม่รู้ความตามเป็นจริงของกระแสจิตที่เป็นไปตามเหตุตามปัจจัย

จิตที่รู้อารมณ์ ทางอายตนะทั้ง 5 และดำเนินไปตามกระแสหลังจากรู้อารมณ์กระทบทางอายตนะทั้ง 5
แม้เรียกว่าชาติวิบาก ก็เป็นอเหตุกจิต ไม่ใช่กุศลและไม่ใช่อกุศล

จิตที่เป็นชาติวิบากเปิดกระแสแห่งกุศล หรือ อกุศล คือโวฏฐัพนะจิตในกระแสแห่งปัญจมโนวารวิถี เป็นกิริยาจิต ซึ่งหากคิดถูกแยบคายก็เรียกว่า โยนิโสมนสิการ กระแสแห่งชวนวิถีหลังจากนั้นก็จะเป็นกุศล แต่หากคิดผิดขาดสติ คิดไม่ถูกไม่แยบคาย ก็เรียกว่า อโยนิโสมนสิการ กระแสแห่งชวนวิถีหลังจากนั้นก็จะเป็นอกุศล

ไปศึกษาพระอภิธรรมในสำนักที่ถูกต้องดีกว่านะครับ
หลงไปกับป้าจินต์ อาจจะต้องไปคุยกับองค์เทพ 4.0 บลาๆๆๆๆ

ก็ที่มาบอกนี่บอกให้ฟังสะสมปัญญาอิอิ
ที่คุณเช่นนั้นเขียนมาข้างบนนั้นน่ะ
โรสมีตรงหมดคือรู้สึกตัวทั่วพร้อมแล้วนี่
ยังต้องไปเรียนเพื่อรู้จักชื่ออีกทำไมรึ
ชื่อไม่ตามไปด้วยแต่จิตรู้ตรงจริง
คือรู้สึกเป็นความจริงที่ไม่มีชื่อ
เข้าใจตรงจริงแล้วตรงวิสยรูป7
คือสติปัฏฐานตรงฐานที่เกิดแล้ว
ทุกขณะนี้แหละคือวิปัสสนาภาวนา
รู้ตรงวิสยรูป7รู้สึกตัวทั่วพร้อมมีสติสัมปชัญญะ
ตรงสิ่งที่เกิดแล้วรู้ว่ามีก่อนดับคือมีโยนิโสมนสิการะ
ดูจิตตนเองน้อมไปเองที่กำลังเป็นไปตรงตามที่กำลัง
คิดถูกตามคำสอนได้จนตรงปัจจุบันขณะแล้วจะให้ว่าไงอีกล่ะคะ

การเห็นธรรม..ไม่ได้เห็นแบบเข้าใจตรรกะ...นะครับ..
แบบตรรกะนี้มันเป็นอาการคิดให้เหตุให้ผล

และพระพุทธเจ้าไม่ได้เห็นเป็นเพียง สี....อย่างพราหมณ์บางเหล่า...ที่ว่านี้เป็นอาการการเห็นนิพพานของเขา

แม้จะพยายามเอาอภิธรรมมาปนเพื่อสนับสนุนความยึดผิดข้างต้นของตน..ก็ไม่ได้ช่วยอะไรให้ดีขึ้น

ทำไมถึงว่า...ไม่ได้ช่วยอะไรได้ดีขึ้น?...
เพราะ..ไม่มีอาการของการเกิดญาณทัศนะ

(ปล. บางคนอาจจะคิดว่า..ก็เห็นการเกิดดับ...ก็น่าจะเป็นการเห็นญาณที่ชื่อว่า..อุทยัพพยญาณ..แล้วนี้นา...แต่กระผมเห็นว่า..ยังไม่เรียกว่าเห็นญาณตัวนี้..เหตุคือยังไม่เห็นความทุกข์ชัดจากอาการของอุปาทาน...หาไม่แล้ว..พวกที่ฝึกอรูปฌาณก็คงจะได้ญาณตัวนี้กันไปหมดแล้วซิ)

พระพุทธเจ้าเห็นอะไร?
พระองค์ก็เห็น..คน..เห็นสัตว์..เห็นต้นไม้ภูเขา...ฯ..เห็นของประกอบ...ว่าประกอบด้วยอะไร...ธาตุ 4..ขันธ์5...อายตนะ 6..เห็นกรรม...กิเลส...อุปนิสัย..ตัณหา.. เป็นต้น..รวมเรียกว่า..เห็นตามความเป็นจริง
เมื่อเห็นของประกอบ...ก็เห็นเหตุของ..ของประกอบ...
เมื่อละเหตุอันนั้นแล้ว...ก็ไม่ประกอบอะไรขึ้นมาอีก...เห็นของประกอบก็ไม่หลงของประกอบ...พูดคุยกันรู้เรื่อง...ไม่งั้นจะสั่งสอนเวไนยสัตว์..ได้ยังงัยละ..

เห็นแค่สี..แล้วหยุดแค่นั้น..มันจะไปได้อะไร...

เคยฟังเหมือนกันนะแม่บริหารฯ เนี่ย ชอบน้ำเสียงและทำนองการพูด เสียงดีนิ่ง แค่นี่แหละ ถ้าพูดถึงหลักพุทธธรรมแล้วค่อนข้างอยู่ไกลกัน ก็ออกแนวๆศิษย์โรสนี่แหละ ขี้เหม็นก็ว่ากิเลส คิกๆๆ

โลภะคือติดข้องต้องการเพิ่มคืออะไร
ตอบคือกามตัณหาต้องการความสุข
ทางตาหูจมูกลิ้นกายใจหาเงินซื้อไง
บวชสละเงินทองไม่ทำตามตัณหา
เพราะกำลังมีกิเลสคือภวตัณหา
เดี๋ยวนี้เลยกำลังเห็นอยากดู
และกำลังมีวิภวตัณหาคือ
ไม่อยากตาบอดยังอยากดู
จะรู้ความจริงตอนไหนล่ะคะ
ถ้าไม่ดูตอนตัวเองกำลังมีกิเลส
เห็นผู้หญิงสวยมันสวยทันทีคือโลภะชอบใจ
ได้กลิ่นดอกมะลิหอมเลยจำผิดวิปลาสว่ามีดอกมะลิ
เป็นที่มาของการเด็ดดอกมะลิเคยเด็ดดอกไม้ริมทางไหมคะ
เห็นความละเอียดของกิเลสไหมคะเหม็นขี้น่ะเป็นโทสะเกิดแล้ว
ใครชอบกลิ่นเหม็นคะเหม็นกลายเป็นหอมได้ไหมไม่รู้จักตนว่ามีกิเลสตอนมีจะไปรู้ว่ามีกิเลสตอนไหนคะ

คิดช้าๆแล้วไตร่ตรองเหตุผลให้เห็นความจริงตรงปัจจุบัน
คือเดี๋ยวนี้แค่คิดตรงคำว่าแข็งตรงที่สัมผัสแข็งที่กายรู้สึก
แล้วก็เอามาเทียบว่าตนไม่รู้ทั้งหมดนั่นเลยเพราะมันดับหมด
ไม่มีตัวคนแล้วค่ะดับมีภวังคจิตคั่น2ต่อส่งทางมโนทวารดับที่จิต
แปลว่าก่อนมีนั้นไม่มีคนทั้งตัวเพราะมันมีแต่จิตเกิดดับทีละ1ทาง
สลับกับทางอื่นครบ6ทางนะคะไม่ใช่คนตายมีรู้สึกนึกคิดครบตัวตน
ทีนี้เอาแค่1ทางคือตาเห็นรูปของสีก่อนเห็นเราก็ไม่รู้ว่าเป็นจิตอะไรค่ะ
ตอนนี้กำลังรู้ว่าเห็นสีตามคำสอนดับแล้วเกิดจิตรู้เย็นต่อแล้วแต่ตนคิดอะไร
มันไม่ตรงกับการตามรู้สิ่งที่เกิดแล้วทุกขณะที่กำลังเป็นไปตามการสะสมของจิต
หมายถึงทุกขณะที่จิตเกิดดับนั้นไม่มีใครเป็นเจ้าของธัมมะหนึ่งธัมมะใดๆทั้งสิ้นนะคะ
มีแต่สภาพธรรมที่หลากหลายเป็นจิตแต่ละ1ดวงเกิดดับไม่ซ้ำกันครบ6ทางครบธาตุ4ขันธ์5
คือมีการเกิดจริงๆดับจริงๆหลากหลายเป็นแต่ละ1ดวงครบทุกคำในพระไตรปิฎกตรงปัจจุบันแล้ว
แต่ตนไม่รู้ไงคะว่าตนกำลังสะสม1ดวงจิตอะไรจึงไม่รู้แปลว่าไม่เปิดความจริงที่ตนมีแล้วดูไงคะมัวแต่
ไปจดจำชื่อบัญญัติคนสัตว์วัตถุคำตถาคตที่ไม่ใช่สัจจะที่ตนกำลังมีมันเลยเรียกว่าเกิดกิเลสเพราะมันมีแล้ว
และที่กำลังไม่รู้ตรง1คำวาจาสัจจะคือไม่พึ่งพระรัตนตรัยคือไม่พึ่งคิดตามคำวาจาสัจจะตรงที่กำลังปรากฏ
จึงกลายเป็นทุกอย่างเป็นธัมมะแต่ละ1หลากหลายที่พระพุทธเจ้ารู้ทั่วถึงตรงทุกคำในพระไตรปิฎกเดี๋ยวนี้
ทุกอย่างกำลังหมดไปตลอดเวลาเกิดจิตขณะใหม่ตลอดตนรู้ไม่ตรงจริงที่กายใจตัวเองกำลังมีคือมีกิเลส
จะมีปัญญาเกิดเพิ่มตอนกำลังฟังพระพุทธพจน์เพื่อเพิ่มปัญญาและรู้ลักษณะตัวจริงธัมมะที่กายใจตนมีตรง1
มาบอกเพื่อให้เริ่มฟังเพื่อสะสมปัญญาคือความเข้าใจถูกตามตอนกำลังฟังเพื่อรู้ให้มันตรงจริงก่อนตายจากไป

ดูแล้วมั่วไปหมด

คุณโรสขอรับ กรัชกายคุณเอาศัพท์บาลีของเขามา แล้วก็มามโนเป็นนั่นเป็นเอง คุณไปเรียนให้มีพื้นฐานบ้างเถอะขอรับ

จขกท.หายไปไหน ตั้งให้แล้วนะขอรับ