จิตคือจิตค่ะ เป็นดวงจิตที่อยู่บนฐานของจิตใกล้ๆหัวใจ เวลาที่สมาธิเข้มแข็ง จะรู้สึกได้ว่าอึดอัดตรงที่ตั้งของจิต หน้าที่ของจิตคือจดจำค่ะ จำทุกอย่างไม่ว่าจะดีจะเลว จะเล็กจะใหญ่ จิตจำเอาอดีตกาลมาถึงวันนี้ และจะจำไปยันอนาคต

กิเลสก็จับตัวที่จิตนี่แหละค่ะ จิตที่ดีมี่เข้มแข็งเท่านั้น ถึงจะเข้าใจกิเลส เพราะรู้จักและเข้าใจกิเลส แล้วก็วางมันลงได้นอกจิต

จิตยังเป็นตัวกำหนดความคิดด้วยค่ะ จิตใต้สำนึก นี่แหละค่ะ จิตใต้สำนึกจึงสำคัญมาก จิตเขาจำ เขาก็ระลึกได้ด้วยสมาธิจิตอันเข้มแข็งค่ะ และเมื่อระลึกได้ ก็ขึ้นอยู่กับสติสัมปัชชัญะแล้ว่าจะทำหรือไม่ทำอะไรน่ะค่ะ

จิตจะเข้มแข็งได้ ต้อง ถือศีลบริสุทธิ์ และ ทำสมาธิค่ะ



จิตแท้แต่เดิมเป็นจิตผ่องใสเลยค่ะ เป็นเหมือนลูกแก้วค่ะ แต่เป็นคล้ายๆอากาศธาตุ มีความร้อนระบายอยู่ จุฬาภินันท์เคยเห็นค่ะ ตอนนั้นปิดไฟมืดตื๋อเลย ทำสมาธิแล้วรู้สึกว่ามีไอความร้อนมาอยู่รอบตัว พอลืมตาดูก็เห็นเป็นดวงจิตขาวๆม่วงๆค่ะ ที่ม่วงเพราะเป็นจิตติดกิเลสน่ะค่ะ

ข้อนี้จะเชื่อหรือเปล่าแล้วแต่วิจารณญาณค่ะ



จิตมีในทุกผู้ทุกตนค่ะ จิตนี้แหละค่ะของเรา ตัวเรา ไม่ว่าจะอยู่ในร่างใด จอตจะยังคงเป็นจิตเดิมค่ะ แต่จิตสามารถแบ่งออกเป็นเล็กใหญ่ได้ แล้วแต่สิ่งศักดิ์สิทธิ์ผู้กำหนดจะตัดสินค่ะ บางคนจิตใหญ่เพราะบุญมีมาก บางคนจิตนิดเดียวเพราะต้องแบ่งไปใช้บาปในหลายๆร่าง (ไม่งั้นเจอหนัก) อะไรประมาณนั้น

ปริมาตรของจิตวัดได้ค่ะ ความแน่นที่บริเวณลิ้นปี่ตอนทำสมาธิน่ะค่ะ เรารู้สึกได้ไม่ยาก ถ้าจิตใหญ่และเข้มแข็ง ความหนาแน่นของจิตจะมากจนอึดอัดเลยค่ะ แต่อึดอัดแบบสบายนะคะ

แล้วแต่จะพิจารณาค่ะว่าควรเชื่อหรือไม่

อย่าเพิ่งด่วนขับไล่ผมไปอยู่ศาสนาอื่นเลยนะครับคุณมหาราชันย์
ผมน่ะรู้เรื่องกับคุณมหาราชันย์นะ แต่คุณมหาราชันย์ต่างหากที่ไม่เข้าใจผม

อยากให้คุณมหาราชันย์ละเอียดในขันธ์ ๕ เสียก่อน
สุดท้ายแล้วคุณมหาราชันย์จะทราบเองว่าสิ่งที่ไม่ใช่ขันธ์ ๕ ของเรามันคืออะไร
(จะอธิบายคร่าวๆอีกครั้งนะครับ)
มันก็คือจิตเดิมแท้(จิตหนึ่งที่หลวงปู่ดุลย์เทศน์) หรือความเป็นวิมุติ ซึ่งเป็นสภาวะเดียวกับพระนิพพาน(เมื่อดับขันธ์ไปแล้ว)
จิต วิมุติ พระนิพพานนั้น มันไม่ใช่อะไรเลย มันเป็นสิ่งที่มีอยู่ซึ่งอยู่ในความไม่มีอะไร
ส่วนที่เราเรียกๆกันว่า จิต วิมุติ หรือพระนิพพานนั้น เป็นเพียงชื่อที่เราสมมุติให้กับมันเท่านั้น

พระพุทธเจ้าตรัสว่า ขันธ์ ๕ นี้ ไม่ใช่สัตว์ บุคคล ตัวตน "เรา" เขา
ในเมื่อพระองค์บอกขันธ์ ๕ ไม่ใช่เรา แล้วเราจะคือส่วนไหนเราจะเป็นอะไรดีล่ะครับ?????
ก็ส่วนที่หลวงปู่ดุลย์ได้อธิบายเรื่อง จิต ไว้นั่นแหละครับ
ส่วนที่มันไม่ใช่อะไร ไม่เนื่องด้วยอะไร ไม่มีอะไร แต่มันมีอยู่ มีอยู่บนความไม่มีอะไร
(เป็นสภาวะของพระอรหันต์ที่เห็นนิพพานเมื่อยังไม่ดับขันธ์)
แล้วพระพุทธเจ้ากับหลวงปู่ดุลย์เนี่ยอยู่คนละศาสนากับคุณมหาราชันย์ด้วยหรือเปล่าครับ

พระอรหันต์เมื่อเข้าสู่นิพพาน ท่านเอาขันธ์ ๕ ไปด้วยหรือเปล่าล่ะครับ
(ถ้าคุณมหาราชันย์ไม่ทราบก็ลองถามไถ่ครูบาอาจารย์เอานะครับ ขอให้ศึกษาธรรมกับหลวงปู่หลวงตาท่านบ้างจะดีมากนะครับ)
ถ้าคุณมหาราชันย์ได้คำตอบว่า พระอรหันต์ท่านไม่ได้เอาขันธ์ ๕ ไปนิพพานด้วย แสดงว่ามนุษย์ยังมีสิ่งที่อยู่ภายนอกขันธ์ซึ่งก็คือพระนิพพาน
ซึ่งเป็นสภาวะเดียวกับ”จิตหนึ่ง”ที่หลวงปู่ดุลย์เทศน์ไว้
จิตหนึ่งหรือนิพพานนี่ล่ะครับที่อยู่นอกเหนือขันธ์ ๕ ของคุณมหาราชันย์(กายและจิตที่คุณมหาราชันย์บอกน่ะครับ แต่ไม่ใช่จิตตามที่หลวงปู่ดุลย์เทศน์ในเรื่องจิตคือพุทธะนะ)และอยู่เหนือ อวิชชา ด้วย
แล้วเรื่องพระนิพพานนี่อยู่นอกศาสนาพุทธหรือเปล่าครับ ถ้าไม่นอก แสดงว่าผมยังอยู่ในพระพุทธศาสนาตามเดิมใช่มั้ยครับ
หรือคุณมหาราชันย์จะลองนำเอาข้อความที่ผมกล่าวนี้ไปให้หลวงปู่หลวงตาองค์ไหนที่เค้ายกย่องกันว่าท่านเป็นพระอรหันต์ดูก่อนก็ได้นะครับ
ว่าท่านจะแย้งกับข้อความทั้งหมดที่ผมกล่าวไว้หรือไม่ ถ้าท่านว่าผิด เราค่อยมาว่ากันอีกที

ผมไม่เคยบอกว่าสิ่งที่คุณมหาราชันย์กล่าวนั้นผิดหรือไม่ใช่
แต่เพียงแสดงให้เห็นถึงความหมายของแต่ละคนที่คิดในคำๆเดียวกันไม่เหมือนกัน
เราเพียงแต่มีความคิดที่เข้าใจไม่ตรงกันในบัญญัติที่สมมุติขึ้นมาต่างกันเท่านั้นเอง
มันไม่ได้หมายความว่าเราอยู่กันคนละศาสนาหรอกใช่มั้ยครับ

ผมเป็นผู้มีปัญญาน้อยครับ สงสัยในบัญญัติใดก็ต้องอาศัยถามไถ่ครูบาอาจารย์เอา
อธิบายได้เท่าที่รู้ เท่าที่ปัญญาพึงมีเท่านั้นเองอ่ะครับ

คั้นรายการนะครับ

ถ้ามันถูก..คนละครึ่ง..แล้ว..จะเอายังงัยกันดี..ละ

ไม่เอาไงแล้วล่ะครับคุณกบ เพียรศึกษาปฏิบัติธรรมกันต่อดีกว่า
ที่สำคัญต้องเข้าไปเห็นความเป็นจริงในกายใจของตนบ่อยๆ
ปัญญาจะเกิดมากที่ตรงนี้ครับ

สาธุ..ครับ..

แต่จะ..เพียรศึกษาปฏิบัติธรรมกันต่อ...ทั้งที่มันยังค้างคาใจ..สงสัย..ว่า..เราหรือเขา..ใครถูกกันแน่..งี้หรือครับ..กดข่มมันเอาใว้..หรือครับ

หรือ..เพียรศึกษาปฏิบัติธรรมกันต่อ..เพราะคิดว่า..ของฉันถูกแน่..ไม่แคร์ใคร

ส่วนตัว..ผมว่า..ไม่ดีทั้งสองอย่าง..คือทั้งกดข่ม..กับทั้ง..ไม่แคร์ใคร

ลองมาคิดเล่น ๆ ว่า..
เขาก็ถูก..เราก็ถูก..ดูบ้างซิครับ..

หาส่วนถูก..ของเขาให้เจอ..หาส่วนผิด..ของเราให้เจอ..

หาเจอได้..จะสบาย..ดี

ต่อไปนี้จะคอยตามจับผิดท่าน อ๊บ อ๊บ
จุ๊ จุ๊ อย่าลืมน๊าาา ได้ฤกษ์เมื่อไร บอกขี้เกี้ยมมมม ด้วยยยยย

จับ..ที่ถูก..ซี้..

จับผิด.....กระวนกระวาย
จับถูก.....สบาย..สบาย

จุ๊ จุ๊ อย่าเพิ่งไปบอกใครหน่า..ฤกษ์นะได้แล้ว..มี 2 ฤกษ์..แค่นั้นเอง..พลาดแล้ว..พลาดเลย

1. ตอนตะวันขึ้น..กะ..2..ตอนตะวันตกดิน

บัญญัติ ปรมัตถ์

สาธุ..

อนิจัง ความไม่ยึดกันนี้ ความความหลุดพ้นอยู่แล้วนี้ ไม่อาจจะสมมุติ ว่าเกิด ขึ้นตั้ง อยู่ดับไปได้ มันเป็นเช่นอยู่เองแล้วตลอด ตัวมันเองไม่เคยสมมุติมันว่าเป็นอะไร จิตหรือสรรพสิ่งก็เช่นกัน จิตเดิมหรือจิตปภัสสรไม่อาจเรียกตัวมันเองว่าเป็นหนึ่ง หรือสองได้ สุญญตา หรืออนัตตา ยอมไม่ใช่หนึ่งหรือสองแน่นอน ที่ยังมีหนึ่งก็เพราะมีอุปทาน ซ้อนรู้ ยังไม่ปลงรู้ จึงยึดรู้แล้วบอกว่าหนึ่ง หากเมื่อ ไม่เอา วิชา อวิชา เมื่อนั้นละจึงบริบูรณ์ ปภัสสร