สำหรับผมแล้วทั้ง ๒ อย่าง นั้นคือหลักการศึกษา
คือเรียนรู้เข้าใจ แล้วลงมือปฏิบัติ เกิดผลคือความสำเร็จ
แต่ยังไม่ถึงขั้นพระอริยะเจ้านะครับ เดียวเข้าใจผิดไปอีก
เพียงกระทำสิ่งที่คนทั่วไปกระทำได้ยากหลายอย่างเช่น
ถือศีล ๕ ได้ ไม่ฆ่าสัตว์แม้กระทั่งยุง เคยฝึกอดข้าวได้ เกือบ

๓ วันโดยดื่มแค่น้ำเปล่า เคยติดเกมส์มาหลายสิบปีเลิกได้เด็ด
ขาด ไม่ยุ่งกับการพนันทุกชนิด ไม่ติดในรสของอาหารมาก
เหมือนเมื่อก่อน ทั้งเครื่องดื่ม จนทำให้อารมณ์เสียหงุดหงิด
มีความกล้าหาญขึ้น เข้าใจสิ่งต่างๆได้ดีขึ้น สงบมากขึ้น ปล่อย
วางได้มากขึ้นกว่าเดิม ดั่งเช่นที่ผมฝึกฝนอยู่นั้นก็คือ งดเว้นใน
การใช้คำหยาบในการพิมพ์คำเหล่านี้ ตั้งแต่ฝึกมาคุณ ลองไปไล่
ดูมีมากน้อยแค่ไหน ตั้งแต่ผมมาที่ลานแห่งนี้ (กู มึง มัน แก ไอ้)

เป็นการฝึกสติ และปัญญา เพราะได้ใช้ความคิดว่าเมื่อเราไม่ใช้
คำนั้นแล้วเราจะเขียนเช่นไรให้ผู้อ่านเข้าใจได้ เอาง่ายๆแค่กระทู้นี้
ลองไล่ตามหาดูนะครับ คนที่ใช้จนชินแล้วการที่จะเอาออกนั้นเป็น
สิ่งที่ยากพอสมควร หากไม่มีกำลังของสติปัญญาที่เพียงพอแล้วคง
ทำไม่ได้ แม้แต่การหัวเราะ ก็ถือเป็นการฝึกเช่นกัน ยิ่งในชีวิตจริงแล้ว
ก็ยิ่งทำยากเพราะเวลาเร็วกว่า การพิมพ์

สิ่งที่ทำได้ยังมีอีก เดียวนี้ไม่ดูทีวีทั้งวัน เป็นเดือนๆก็มี ไม่ฟังเพลงคือ
ไม่เปิดเพลงฟังเอง แม้คนอื่นเปิดก็ไม่ค่อยจะติดเหมือนเมื่อก่อน เมื่อก่อน
ทั้งฟังทั้งเล่นกีต้าร์ ร้องไปด้วย แต่เดียวนี้ละทิ้งหมด เมื่อก่อนอ่านหนังสือ
ได้แค่ ๒-๓ หน้าก็ง่วงนอนแล้ว แต่ตอนนี้อ่านได้เป็นสิบๆหน้า นั่งอ่านเป็น

ชั่วโมง และอ่านพระไตรปิฏกจบไปแล้วฉบับธรรมทานชุดแรก และใกล้จะจบ
อรรถกถาแล้ว เพราะการฝึกฝนตนเองมาตลอด สิบกว่าปี ทุกวันนี้ มิได้ทำงาน
หาเงิน เน้นแต่ศึกษาพระธรรม แต่พี่สาวก็ยังเลี้ยงดู และภรรยาก็ยังไม่ทอดทิ้ง
เพราะผลของบุญที่ทำกรรมที่ก่อไว้ทั้งอดีตชาติและปัจจุบันชาติ[b][/b]นั้นเอง

สิ่งที่ทำได้ยังมีอีก เดียวนี้ไม่ดูทีวีทั้งวัน เป็นเดือนๆก็มี ไม่ฟังเพลงคือ
ไม่เปิดเพลงฟังเอง แม้คนอื่นเปิดก็ไม่ค่อยจะติดเหมือนเมื่อก่อน เมื่อก่อน
ทั้งฟังทั้งเล่นกีต้าร์ ร้องไปด้วย แต่เดียวนี้ละทิ้งหมด เมื่อก่อนอ่านหนังสือ
ได้แค่ ๒-๓ หน้าก็ง่วงนอนแล้ว แต่ตอนนี้อ่านได้เป็นสิบๆหน้า นั่งอ่านเป็น

ชั่วโมง และอ่านพระไตรปิฏกจบไปแล้วฉบับธรรมทานชุดแรก และใกล้จะจบ
อรรถกถาแล้ว เพราะการฝึกฝนตนเองมาตลอด สิบกว่าปี ทุกวันนี้ มิได้ทำงาน
หาเงิน เน้นแต่ศึกษาพระธรรม แต่พี่สาวก็ยังเลี้ยงดู และภรรยาก็ยังไม่ทอดทิ้ง
เพราะผลของบุญที่ทำกรรมที่ก่อไว้ทั้งอดีตชาติและปัจจุบันชาติ[b][/b]นั้นเอง

กลัวผิดธรรมะดังกล่าวก่อนหน้า ไม่นึกบ้างหรือว่าเป็นผู้ชายให้พี่หาเลี้ยง ให้เมียหาเลี้ยง

ต่างคนต่างหน้าที่ครับ ผมก็ศึกษาธรรม แนะนำให้ธรรม
แจกจาย ธรรมแก่ภรรยา จนดีขึ้นมากแล้ว ทั้งสติปัญญา
ความรู้ ความสามารถก็เพิ่มขึ้นกว่าเมื่อก่อน พี่สาวผมทังสอง
เมื่อก่อนท่านก็ยังฆ่า หนู แมลงวัน ตบยุง แต่ตอนนี้ไม่ค่อยทำ
แล้ว หาธรรมดีๆมาให้ท่านทั้งสองได้ฟัง

ผมก็ช่วยในบางเรื่อง แต่ไม่ช่วยมากก็แค่นั้นเอง
ใครจะคิดยังไงก็เรื่องของเขา เมื่อเราคิดว่าเราทำถูกทำดีแล้วจะ
ไปสนทำไม ดีไม่ดี พี่ท่านทั้ง ๒ และภรรยาก็รู้อยู่แก่ใจ หากไม่
ดีใครจะอยากให้อยากช่วยครับ

มหาวิโลกนะ “การตรวจดูอันยิ่งใหญ่”,
ข้อตรวจสอบพิจารณาที่สำคัญ หมายถึง สิ่งที่พระโพธิสัตว์ทรงพิจารณาตรวจดู ก่อนจะตัดสินพระทัยประทานปฏิญาณรับอาราธนาของเทพยดาทั้งหลาย ว่าจะจุติจากดุสิตเทวโลกไปบังเกิดในพระชาติสุดท้ายที่จะตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า มี ๕ อย่าง (นิยมเรียกว่า ปัญจมหาวิโลกนะ) คือ
๑. กาล คืออายุกาลของมนุษย์จะต้องอยู่ระหว่าง ๑๐๐ ถึง ๑ แสนปี (ไม่สั้นกว่าร้อยปี ไม่ยาวเกินแสนปี)
๒. ทีปะ คือทวีป จะอุบัติแต่ในชมพูทวีป
๓. เทสะ คือประเทศ หมายถึงถิ่นแดน จะอุบัติในมัธยมประเทศ และทรงกำหนดเมืองกบิลพัสดุ์เป็นที่พึงบังเกิด
๔. กุละ คือตระกูล จะอุบัติเฉพาะในขัตติยสกุลหรือในพราหมณสกุล และทรงกำหนดว่า เวลานั้นโลกสมมติว่า ตระกูลกษัตริย์ประเสริฐกว่าตระกูลพราหมณ์ จึงจะอุบัติในตระกูลกษัตริย์ โดยทรงเลือกพระเจ้าสุทโธทนะเป็นพุทธบิดา
๕. ชเนตติอายุปริจเฉท คือมารดา และกำหนดอายุของมารดา มารดาจะต้องมีศีล ๕ บริสุทธิ์ ไม่โลเลในบุรุษ ไม่เป็นนักดื่มสุรา ได้บำเพ็ญบารมีมาตลอดแสนกัลป์ ทรงกำหนดได้พระนางมหามายา และทรงทราบว่าพระนางจะมีพระชนม์อยู่เกิน ๑๐ เดือนไปได้ ๗ วัน

การให้ธรรมชนะการให้ทังปวง เพราะอะไร เพราะเหตุ
ใดพระพุทธเจ้าพระองค์จึงตรัสเช่นนั้น เพราะธรรมนั้นเป็น
แผนที่เป็นหนทาง เป็นวิธีการ นำเหล่าสัตว์ทั้งหลายให้
ออกจากความทุกข์ ตั้งแต่ทุกข์แบบหยาบๆ จนกระทั่งไม่
มีกิเลส สิ้นกิเลส สิ้นภพสิ้นชาติมิต้องเกิดมารับทุกข์อีก

ที่สำคัญความรู้นั้น ไม่มีใครในโลกนี้จะตีราคา หรือประเมิน
ราคาความรู้ของบุคคลนี้ราคาเท่าไหร่ได้เลย เพราะความรู้
นั้นใช้ได้ไม่มีวันหมดนั้นเอง

เรามาทำความคุ้นเคยรู้จักคำว่าทุกข์กันนะครับ
คำว่าทุกข์ ท่านว่า ทนอยู่ได้ยาก คือมิอาจทนอยู่
ในสภาพเดิมๆได้นาน เช่น นั่งนานๆโดยไม่เปลี่ยน
หรือขยับตัวเลย เราก็จะเห็นความทุกข์เกิดจากความ
เจ็บปวดของร่างกายที่โดนหนีบโดนทับไว้ ยืน เดิน

นอนก็เช่นเดียวกัน ความทุกข์นั้นมีมากมาย ดั่งที่พระ
พุทธเจ้า พระองค์ทรงตรัสไว้ว่า แม้ความเกิดก็เป็นทุกข์
ความแก่ ความเจ็บ ความตาย ก็เป็นทุกข์ ทุกข์เพราะความ
เสียใจ พัดพรากจากสิ่งอันเป็นที่รักที่ชอบใจต่างๆนาๆ แม้
ความสงสัยนั้นก็ยังทำให้ทุกข์ หากสงสัยมากก็ทำให้กิน
ไม่ได้นอนไม่หลับเช่นกัน

บารมี10ทัศ
บารมี แปลว่า กำลังใจเต็ม บารมี 10 ทัศ มี 10 ประการ มีดังนี้

1.ทานบารมี หมายถึง การที่จิตของเราพร้อมที่จะให้ทาน ให้เพื่อ สงเคราะห์ ไม่ให้เพื่อผลตอบแทน ให้ไม่เลือกเพศ วัย ฐานะ และความสมบูรณ์ เต็มใจในการให้ทาน เป็นปกติ

2.ศีลบารมี หมายถึง การที่จิตของเราพร้อมในการรักษาศีล ศีลไม่บกพร่อง และรักษาแบบอุกฤษฏ์ คือ ไม่ทำศีลให้ขาดหรือด่างพร้อยเอง ไม่ยุคนอื่นให้ละเมิดศีล ไม่ดีใจเมื่อคนอื่นละเมิดศีล

3.เนกขัมมบารมี หมายถึง การที่จิตพร้อมในการถือเนกขัมมะเป็นปกติ เนกขัมมะ แปลว่า การถือบวช

4.ปัญญาบารมี หมายถึง การที่จิตพร้อมที่จะใช้ปัญญาเป็นเครื่องประหัตประหาร และ มีความคิดรู้เท่าทันสภาวะของกฎสามัญลักษณะ ได้แก่ การเห็น อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา เป็นปกติ

5.วิริยบารมี หมายถึง การที่มีความเพียรทุกขณะ ในการที่จะทำความดีประหารกิเลส

6.ขันติบารมี หมายถึง การที่มีความอดทน และ อดกลั้นต่อสิ่งที่เป็นปฏิปักษ์

7.สัจจะบารมี หมายถึง การที่ตั้งมั้นในคำพูดที่ได้รับปากไว้แล้ว

8.อธิษฐานบารมี หมายถึง การที่ตั้งใจไว้ให้ตรงโดยเฉพาะ เช่น สมัยที่สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์ทรงนั่งประทับที่โคนต้นพระศรีมหาโพธิ์ พระองค์ทรงอธิษฐานว่าถ้าเราไม่ได้สำเร็จพระโพธิญาณเพียงใดเราจะไม่ยอมลุกจากที่นี้แม้เนื้อและเลือดจะเหือดแห้งไปหรือจะตายก็ตามทีพระองค์ทรงอธิษฐานเอาชีวิตเข้าแลกแล้วพระองค์ก็ทรงบรรลุในคืนนั้น

9.เมตตาบารมี หมายถึง การที่มีความเมตตา ไม่เป็นศัตรูกับใคร มีความรักตนเสมอด้วยบุคคลอื่น

10.อุเบกขาบารมี หมายถึง การที่มีความวางเฉยต่ออารมณ์ที่ถูกใจ และอารมณ์ที่ขัดใจ อารมณ์ที่ถูกใจ

***********************************************

https://thaihealthlife.com/%E0%B8%AA%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B8%B5%E0%B8%97%E0%B8%B5%E0%B9%88%E0%B8%94%E0%B8%B5/
สามีที่ดี 5 ประการ และสามี 7 ประเภท

สามีที่ดี 5 ประการ

1. ยกย่องให้เกียรติสมฐานะที่เป็นภรรยา

2. ไม่ดูหมิ่น

3. ไม่นอกใจ

4. มอบความเป็นใหญ่ในงานบ้าน

5. มอบของขวัญตามวาระโอกาส

สามี 7 ประเภท

1. วธกภัสดา คือ สามีที่ประพฤติตัวเสมือนเพชฌฆาต คือ สามีที่เป็นคนขี้โมโหร้าย ชอบดุด่า ทำร้ายร่างกาย หรือใช้คำหยาบด่าทอให้ภรรยาเจ็บใจเป็นนิจ
2. โจรภัสดา คือ สามีที่ประพฤติตัวเสมือนโจร คือ สามีที่ชอบกินชอบเล่น ชอบการพนัน มีนิสัยนักเลง คิดคดเอาเปรียบผู้อื่นเป็นนิจ
3. อัยยภัสดา คือ สามีที่ประพฤติตัวเสมือนนาย คือ สามีที่ชอบใช้อำนาจทางการปกครองของตนต่อภรรยา ทำตนดุด่า กดขี่ หรือใช้งานภรรยาเสมือนภรรยาเป็นลูกจ้างคนหนึ่ง
4. ปิตาภัสดา คือ สามีที่ประพฤติตัวเสมือนพ่อ มักเป็นสีที่มีอายุมากกว่าหรือมีคุณวุฒิมากกว่า สามีประเภทนี้มักมีความเป็นผู้นำสูง คอยนำทาง และชี้นำภรรยาเสมือนพ่อที่คอยห่วงลูกของตน
5. ภาตาภัสดา คือ สามีที่ประพฤติตัวเสมือนพี่ชาย คือ สามีที่มอบความรักให้แก่ภรรยาคล้ายกับน้องสาวของตน ซึ่งสามีประเภทนี้มักเป็นผู้ที่ต้องคอยตามใจ และคอยปลอบใจ รวมถึงต้องคอยบอกคอยสอนเปรียบภรรยาตนเหมือนน้องสาวคนหนึ่ง
6. สขาภัสดา คือ สามีที่ประพฤติตัวเสมือนเพื่อน สามีประเภทนี้มักมีอายุพอกับภรรยาหรืออาจมีอายุน้อยกว่าหรือมากกว่า แต่ประพฤติตัวเสมือนเพื่อนกัน ซึ่งจะมีทั้งข้อดี ข้อเสียต่อฝ่ายหญิง
7. ทาสภัสดา คือ สามีที่ประพฤติตัวเสมือนทาสหรือผู้คอยรับใช้ ทั้งงานเรือน กิจการงานทุกเรื่องโดยไม่รังเกียจ
.......................................

โลกมันสับสน...ภรรยาบางคนก็ทำหน้าที่ของสามี...
สามีบางคนก็ทำหน้าที่ของภรรยา...

นี้ที่เจอมา...