...เอาแค่ตอนเช้าจะลืมตาตื่นนอนก็ยังอยากเห็นยังไม่ต้องคิดเรื่องเงินก็ติดข้องต้องการเป็นกิเลสแล้ว...
...ถ้าจะให้ลืมตาขึ้นมาแล้วไม่เห็นอย่างคนตาบอดก็คงไม่เอาเพราะยังพอใจที่จะเห็นกิเลสเต็มไปหมด...
...แล้วที่อยากได้บุญก็ไปทำทานเพราะคิดว่ามีเงินน่ะ...ทำบุญเยอะจะได้เยอะน่ะเข้าใจอะไรผิดหรือถูก...
...รวยกับจนทางโลกตัดสินกันแค่เพียงค่าของเงิน...นายกทำ10บาทจน...นายขทำ1ล้านรวยจริงหรือ...
...คิดเอาเองทั้งนั้น...ช่างเย็บผ้าจนๆไม่มีเงินได้ถวายทานแค่เข็มเย็บผ้า1เล่มรู้ไหมชุนที่ขาดได้หมดเลย...
...อย่าประมาททานผู้อื่นว่าด้อยคุณภาพ...เพราะบุญมากหรือน้อยไม่อยู่ที่ตัวเงินแต่อยู่ที่ความตั้งใจ...
...คนรวยอาจจะทำบุญ1ล้านเพื่ออยากมีชื่อเสียงเยอะๆ...เอาอะไรตัดสินว่าบุญใครมากกว่ากัน...
...อำนาจเงินก็แค่เป็นอุบายในการกระทำที่สำคัญคืออำนาจของใจต่างหากที่สำคัญกว่านะ...

...อันนี้เรียกว่าขอไหมคะ...

...ถ้าขอกันไม่ได้...แล้วข้างบนน่ะขอทะไม...ประโยชน์อย่างไรในการขอ...

...ถ้ารู้จักพอจะไม่ขอสิ่งใด...นอกจากความพอใจและพอดี...มีความสุขไม่เดิอดร้อนใจภายหลัง...

เรียกว่าขอครับ. แต่เป็นการจุดประเด็นให้เกิดการสนทจาไม่มีอะไรมาก

เป็นเพียงเรื่องที่จะให้ทุกคนจะกล้าหรือไม่กล้ากระทำในบทอธิฐาน. คำถามก็จะตามมาว่า. ถ้ากล้าเพราะอะไร. ไม่กล้าเพราะอะไร.

ก็น่าจะเป็นคำพูดที่ดี. คำว่าพอดี. แต่ประเด็นของผมบอกให้รู้แล้ว เพียงว่าถ้ากล้าเพราะอะไร และถ้าไม่กล้าเพราะะไร. ดูที่ใจตนเองมันจะมีคำตอบในนั้น

...ทุกคนที่ทำบุญ...ส่วนใหญ่ก่อนจะหย่อนเงินลงตู้บริจาค...จะอธิฐานขอตามที่คิดว่าขอได้...
...เพราะคิดว่าขอได้ก็ขอ...เช่นขอให้ถูกรางวัลที่1...ขอให้รวย...ขอให้สารพัดแล้วแต่พอใจ...
...ที่ให้ทานเกิดบุญและอานิสงส์ของบุญที่จะตามมาแล้ว...ส่วนที่อธิฐานขอเคิดเองว่าเป็นบุญ...
...ที่สมควรจะได้...จึงพยายามขออย่างมีความหวัง...เป็นสิ่งที่ทำแล้วสะสมเป็นบาปมากว่าบุญ...

...อยู่ๆจะขอปัญญาถูกหรือผิด...ปัญญาเกิดจากความเข้าใจที่ค่อยๆสะสมทีละเล็กทีละน้อย...
...แล้วหัวข้อกับการสนทนาเกี่ยวข้องกันยังไง...สนทนาแล้วสิ่งที่ท่านขอเป็นปัญญาแล้วใช่หรือไม่...
...สนทนาสิคะว่าสิ่งที่ท่านขอทำให้เกิดปัญญาเข้าใจอะไร...ยอดเงิน...ยอดบุญ...หรือยอดปัญญาคะ...

...ค่ะอำนาจเงิน...สนทนาว่า...ทำให้เป็นคนดีและคนชั่ว...บุญบาปเป็นไปตามสถานการณ์คือเหตุปัจจัย...
...คนจ้างวานฆ่าก็ขอให้ฆ่าคนเอาบุญเถอะ...คนรับจ้างฆ่าทำแล้วได้เงินก็คิดว่าตัวเองทำบุญ...อำนาจเงิน...

ก็ที่บอกนั้นแหล่ะครับว่าการขอไม่ให้เรามีทรัพย์สินเงินทองไม่ว่าชาติใดๆ. มันเป็นไปไม่ได้หรอกที่จะเป็นตามนั้น แต่เหตุใดเล่าที่ผมยกเรื่องนี้มาให้อธิฐานทั้งๆรู้ว่ามันไม่ได้เป็นไปตามนั้น. มีกี่คนที่จะกล้าอธิฐานในสิ่งที่ผมเขียน ผมตอบไม่ได้ว่ามีกี่คน คนที่อธิฐานเท่านั้นถึงจะรู้ว่ากล้าเพราะอะไร ไม่กล้าเพราะอะไร แทบไม่ต้องหาเหตุผลอะไรมาโต้ตอบในประเด็นนี้เลย เพียงผมบอกไปแล้วว่า. ลองดูจิตใจตนเองว่าทำไมถึงไม่กล้าอธิฐาน. ส่วนคำอธิฐานที่ผมขอไปทั้งหมดมันไม่มีวันเป็นจริงได้ตามนั้นถ้าขาดเหตุปัจจัยที่จะสร้างมันขึ้นมาได้ ไม่ว่าการไม่มีทรัพย์หรือการมีปัญญาเข้าใจในอริยสัจก็ตามนั้นเราต้องสร้างเหตุปัจจัย. และในสิ่งที่ท่านกล่าว่าสนทนาสิว่าสิ่งที่ผมขอทำให้เกิดปัญญาเข้าใจอะไร ผมขอตอบอย่างนี้นะครับ ในโลกแห่งความเป็นจริงมีคนอีกมากมายไม่เข้าใจในตรรกะแห่งความเป็นจริงตามเหตุปัจจัย. มนุษย์เราถึงมีความแตกต่างแต่เราสามารถที่จะทำความเข้าใจให้ถูกให้ตรงกันได้ด้วยคำสอนของพระองค์ว่าการสวดอ้อนวอนให้ได้ในสิ่งที่ปราถนานั้นเป็นไปไม่ได้ถ้าขาดการสร้างเหตุปัจจัย. ถ้าการได้มาในสิ่งทั้งหลายเกิดจากการขอแล้วใครล่ะจะไม่สมปราถนาเพราะทุกคนก็ขอเป็นทั้งนั้น ฉะนั้นแล้วในประเด็นนี้สิ่งที่ผมจะกล่าวในเรื่องปัญญาก็คือการอธิฐานว่าจะได้อะไๆไม่ใช่เรื่องจริง. ส่วนประเด็นเรื่องขอให้ไร้ทรัพย์ ผมอยากจะให้เห็นในประเด็นจะมีใครสักกี่คนที่กล้าข้ามเงินตราไปได้จริงๆ เคยมีคนมากมายแม้แต่นักบวชมักจะกล่าวว่าเราอยู่เหนือมันได้ใช้ประโยชน์จากมันได้เราจับมันแบบไร้ตัวตน และจะมีกี่คนล่ะที่ข้ามมันได้จริงโดยที่ไม่ถูกมันใช้. ก็เพียงบทพิสูจน์ใจเล็กๆน้อยๆเท่านั้น. และคำตอบผมก็ตอบไม่ได้ว่าจะเป็นอย่างไร ก็ต้องลองดู. ที่ผมท้านี้ก็เพื่อพิสูจน์ใจแต่ล่ะคนดู่ว่าจะข้ามมันได้แค่ไหนและเราอาจจะเห็นยางเหนียวที่มันยึดจิตใจเราอยู่ก็ได้นะ ทั้งๆการอธิฐานนั้นก็ไม่สามารถทำให้แต่ละท่านไร้ทรัพย์ได้จริงอย่างที่อธิฐานเลย ฉะนั้นคำถามนี้ที่จริงแล้วให้อะไรมากมาย ทั้งความกล้าและปัญญา

ท่านrosarin. ลองขอดูซิ แล้วมาบอกผมหน่อยว่าเกิดอะไรขึ้นในระหว่างขอ ในสิ่งที่ผมกล่าวไป

...ขอให้มีคนเข้ามาตอบกระทู้...จะไม่เงียบเหงา...
...ขอให้มีคนเข้ามาสนทนา...จะได้รู้ว่าปัญญาน่ะมีไหม...
...แต่ก็ยังไม่เห็นตรงประเด็นเพราะอำนาจเงินใช้เป็นก็เกิดประโยชน์...
...ปัญญาระดับไหนละคะในการขอ...ประโยชน์อะไรที่จะขอเรื่องโกหกพกลม...

...การแสดงเป็นอักษรก็คือการแสดงเจตนาในการคิดพูดทำ...
...ถ้าเป็นการขอสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ที่เป็นเท็จก็คือพูดเท็จ...
...เป็นการเพ้อเจ้อไร้สาระหรือไม่...ผิดศีลข้อมุสาป่าว...

ผมเฉลยคำตอบแล้วซิว่ามันเป็นไปไม่ได้กับการอธิฐานนั้น. และท่านก็บอกว่าประโยชน์อะไรจะขอเรื่องโกหกพกลม เป็นอันว่าอย่างนี้นะครับ ถ้ารู้ว่าการอธิฐานขอทุกสิ่งเป็นไปไม่ได้ ก็ขอให้ท่านเก็บติดตัวไว้ตลอดแค่นี้ก็ข้ามอะไรๆมาได้มากอล้วเกี่ยวกับการเดินบนมรรค ส่วนที่จะอธิฐานต่อในสิ่งที่ลมๆถ้ายังไม่เห็นประโยชน์ว่าจะเกิดปัญญาอะไรก็ค่อยว่ากันไป เพราะกว่าจะเข้าถึงประเด็นชีวิตจริงเงินก็มีแค่ประโยชน์ในปัจจัยสี่เพื่อดำรงค์ชีพเท่านั้นส่วนที่เกินเป็นโทษตัวตัวเราทั้งหมด