สวัสดีครับ "คนบนเขา"
ไม่ใช่คำของพระตถาคต หรือคำพระอรหันตเจ้าที่พระองค์รับรองด้วยพระองค์เอง
ไม่ต้องไปใส่ใจให้เสียเวลาครับ
เอาเวลาศึกษาพุทธวจนะ
มีประโยชน์กว่าเสียเวลาคิดเรื่องไร้สาระเยี่ยงนั้นครับ

รู้ตามความเป็นจริงของตน(แต่ขัดคอชาวบ้าน) ปล่อยวางด้วยเพราะถ้ารู้แล้วไม่ปล่อย ยิ่งเพิ่มกิเลสให้ตัวเอง คืออัตตาสูงมาก รู้มากกว่าปถุชน วางตัวยากเพราะรู้เยอะรู้ไปหมด แยกแยะผิดถูกออกจากกันได้หมด ทำให้วางตัวลำบากในทางโลกเจอคนเหม็นขี้หน้าบ้าง หมั่นไส้ อิจฉาบ้าง เพราะปถุชนยังไม่มีสัมมาทิฏฐิ เป็นมิจฉาทิฏทิ กิเลศหนาด้วย มักจะทนฟังคนอื่นพูดความจริงที่มันสวนทางกับตัวเองไม่ได้ พูดง่ายๆ คนที่เป็นอริยะบุคคล วางตัวในสังคมต้องมีสติเยอะๆ รู้เยอะก็ไม่ใช่พูดมันไปหมดทุกเรื่อง เด่วเค้าหาว่าบ้า เพราะมันเป็นปัจจัตตัง รู้ได้เฉพาะตน อิอิ

ถ้าสิ่งที่เขาทำหรือใครๆทำแล้วไม่กระทบถึงการดำเนินชีวิตคนอื่นก้ไม่ว่าหรออะไรแต่นี้สิ่งที่เขาทำมันกระทบถึงคนที่เขาไม่ยุงด้วยแล้วอย่างนี้จะให้ปล่อยวางเฉยๆได้ไง คุณต้องเข้าใจคำว่าสิทธิเสรีภาพให้ดีๆนะ

แล้วเขาจะรู้ไหมเนี่ยคุณรู้คุณก็อธิบายให้เขาเข้าใจดิ เขาก็บอกอยู่ว่าตอนนี้กำลังศึกษาอยู่ ยังสับสนว่าพระไตรปิฏกส่วนใหนถูกส่วนใหนผิด อันใหนเป็นสอนของพุทธเจ้าอันใหนเป็นของพระอรหันต์

จงทำตน..ให้บริบูรณ์ด้วยพรหมวิหารธรรม..

มองเขา...ก็ให้เห็นเขา...กับ..ความไม่รู้ของเขา...แยกกัน

บางครั้ง...เขาทำความดี..หวังให้มันดีไปทั้ง ๆ ความไม่รู้ของเขานั้นแหละ...

ก็ให้..มุติตา..กับส่วนที่ดี

ส่วนที่ยังไม่ดี..ก็ให้มีเมตตา

เพราะความไม่รู้..นี้นา..จะให้ทำยังงัย

หลวงพี่เจ้าค่ะ หลวงพี่เป็นพระที่มี มานะฐิถิสูงมาก อยากรู้มั้ยเจ้าค่ะว่าเป็นแบบไหน ถือตนว่าดีเลิศกว่าคนอื่นทั้งหมด คิดว่าตนอยู่เหนือคนอื่นก็จะตั้งตนอยู่ในความประมาท แล้วมักจะทำอะไรผิดพลาดเสมอ หรือพูดอีกอย่างนึงคือ ปมเขื่อง เจ้าค่ะ ดิฉันรู้ว่าห้ามไม่ให้หลวงพี่ใช้ความคิดเห็นในโลกไซเบอร์ได้ เพราะทุกคนมีอิสระเสรี ในการใช้บอร์ดเท่ากัน แต่หลวงพี่เป็นพระก็พูดอะไรในทางที่มันกุศลหน่อยหรือแนวทางปฏิบัติหาทางพ้นทุกให้ปถุชน ไม่ใช่มาพูดแต่เรื่องทางโลกทั้งที่ตัวเองก็ช่วยอะไรใครเขาไม่ได้แล้วพูดมามันจะเกิดประโยชน์อะไรรึ เหมือนหลวงพี่มาปลดทุกข์ให้คนอื่นฟัง สักแต่ว่า ขอให้กูได้พูดหน่อยเหอะ กุเก็บกดเพราะทางโลกกูเป็นพระต้องอยู่ในวินัย(พูดในสิ่งที่คิดไม่ได้) ต้องอยู่ในคราบสำรวมซึ่งไม่ใช่ตัวตนที่แท้จริงของกูเลย อย่าว่าเลยนะเจ้าค่ะหลวงพี่ ดิฉันก็มีอิสระในความคิดทางโลกไซเบอร์เช่นกัน แล้วดิฉันก็ปรุงแต่งออกไปเป็นเวทนาด้วยจิตที่เป็นกุศลต่อหลวงพี่จริงๆนะเจ้าค่ะ เชิญหลวงพี่ปลดทุกข์ต่อไปเถิดเจ้าค่ะถ้าทำแล้วหลวงพี่สบายใจขึ้น คนอื่นฟังหลวงพี่พูดก็จะได้กุศลด้วย เพราะช่วยให้หลวงพี่พ้นทุกข์

แล้วคนที่รู้ทั้งรู้แต่ยังทำล่ะ พี่กบนอกกะลาเห็นว่าควรทำเช่นไรครับ

ตั้งที่ใจก่อน...ว่าสิ่งที่เราจะทำต่อไปนี้...ทำเพื่อกุศล

ขณะที่ทำ....ก็ดูใจว่า...ที่กำลังพูด..กำลังทำนี้...กระพื้มออกจากใจแบบไหน

หากออกจาก..กุศล...ก็ทำต่อไป

หากออกจากใจ...ที่กำลังโกรธ...ก็กลับมาแก้ที่ใจตนก่อน

เคยเห็นพ่อแม่ที่ตีลูกมั้ย

ตีด้วยความโกรธ...กะ..ตีด้วยความรัก...มันต่างกัน

แต่ก็ตีเหมือนกัน...

อืม...ตอนนี้เราอยู่ในสภาพสังคมที่สดวกสบายเกิดไปบางครั้งก็ปลอดปล่อยความรู้สึกไปตามสภาพสังคมไปบ้างก้เป้นเรื่องธรรมดาเน้อ...อย่าคิดมาก ... เมื่อไหร่จะได้ไปจากตรงนี้สักทีเบื่อเต็มทนละ

ไม่เห็นต่างเลย เพราะตีแล้วก็เจ็บเหมือนกัน

สวัสดี Nongkong
เพราะเขากำลังศึกษาล่ะครับ ถึงยังไม่ต้องสงสัยก่อน
ศีกษาไปก่อน ความสงสัย จะคลายลงเอง

มัวแต่สงสัย ก็อาจจะตายก่อนได้ศึกษา ล่ะครับ ^ ^

ในชีวิตจริงนะไม่มีใครรู้หรอว่าเราเป็นคนแบบใหน แต่คุณถึงกับรู้ว่าเป้นแบบใหน แสดงว่าไม่ธรรมดาจริงคนๆนี้ แต่นั้นก็เป็นแค่ความคิดปรุงแต่ของคุณเองนะ

อ่านชะ

พระเป็นส่วนหนึ่งของประชาชน ดังนั้นพระก็ต้องมีความเกี่ยวข้องกับการเมืองบ้าง เพราะคำว่าการเมืองในความหมายของพระคืออะไรคือการจัดการทำให้คนที่อยู่ร่วมกันเป้นจำนวนมากเป้นไปอย่างสันติ สงบสุข เมื่อเป้นเช่นนี้อะไรที่ทำให้บ้านเมืองสงบสุขพระก็มีสิทธที่จะทำ

ต่างสิ่ครับ ทำไมจะไม่ต่าง แต่ผู้ที่มีสติปัญญาเท่านั้น จึงจะมองเห็นว่ามันต่างกันยังไง
ส่วนผู้ที่ยังงมโข่งอยู่จะมองไม่เห็นความต่าง คิดไปว่ามันเหมือนกัน
ลองถามคุณกบ ดูสิ่ครับ คุณกบ อธิบายได้ว่ามันต่างกันยังไง จริงมั๊ยครับคุณกบ

ฮาข่ะ

ฮ่วย....

งั้ยห่วยกลับมาออกที่เดิม..

ฮาขะ..