อ่านแล้วอดขำไม่ได้ แล้วคุณจะให้กรัชกายไปท่องเที่ยวที่ไหนขอรับ จะไปเที่ยวบาร์ก็ไม่มีตังค์

แล้วที่ว่า ควบคุมจิตได้/ไม่ได้ต้องยังไงขอรับ

จริงจริง ผมก็งงไม่เข้าใจเหมือนกันว่า อะไรคือกาลามสูตร

ถ้าคุณกรัชกาย ไม่เข้าใจและงงกับคำนี้ผมก็ว่าเขาพูดถูกแล้ว

กาลามสูตรคืออะไร ทำไมผมไม่เคยอ่านมาก่อน

คุณกรัชกายเขาพูดดีแล้ว ไม่ได้ก่อกวนอะไร

ผมว่าคุณกรัชกายเป็นพุทธบริษัท4ที่ดีคนหนึ่ง
แนะนำผู้ไม่รู้ในส่วนที่เขารู้
ยอมฟังในส่วนที่เขาไม่เข้าใจ
แนะนำส่งเสริมให้คนเข้าใจถูกต้องยิ่งขึ้นในส่วนที่คนยังเข้าใจผิดอยู่

viewtopic.php?f=1&t=29019

นี่อยู่ที่บอร์ดหัวข้อ 29019 เห็นหรือยัง เขามีให้เรียน ศึกษาอยู่ นั่น



ก็มีอยู่ให้เรียนอยู่ที่นั่นแล้ว มาบอกว่าไม่ทราบ ไม่รู้ ไม่เห็น ยังไม่ไ้ด้ศึกษา

เรียกว่า โกหก หรือโกงธรรม ได้หรือยัง

คุณ student ลำเอียงเพราะเห็นแก่พรรคพวก หรือเปล่า

ถ้ามีความลำเอียงในใจก็เรียกว่า โกงธรรมได้เหมือนกันนะ

คุณ student โชคดีนะครับ ปรารภเพียงแค่นั้น ท่านผู้ใช้ชื่อว่า keaksim ออกมาตอบ

ปัญหาได้

กรัชกายสงสัยคำพูดท่านผู้ใช้ชื่อว่า keadsim พูดทิ้งๆไว้มากมาย ไม่ได้รับคำตอบเลยซักคำถามเดียว

รู้นะว่าแอบดูอยู่ แต่ไม่รู้ว่าจะเอาท่าไหนดี เพราะอะไร ? เพราะคำพูดตนเองพันคอตนเอง เรียกว่า

ขว้างงูไม่พ้นคอ

ความคิดความเห็นทำนองนั้น คล้ายๆความคิดลัทธิโลกายัต คือมีความคิดสุดโต่งด้านใดด้านหนึ่ง

"โลกายัต" อาจเพิ่งเคยได้ยินกัน แต่พระพุทธตรัสไว้นานแล้ว อ่านดูที่นี่ก็มี

http://fws.cc/whatisnippana/index.php?topic=207.0

ไม่พูดไม่คุย...หรือว่าท่านผู้ใช้ชื่อ keaksim คิดว่าตนกำลังฝึกควบคุมจิตควบคุมความรู้สึกอยู่

ไม่น่าใช่…เป็นความคิดความรู้สึกด้านหนึ่งของตัณหาต่างหาก

ตัณหาท่านว่ามีสองด้าน

-ด้านหนึ่ง ที่ตนไม่เคลื่อนไหว...เพราะถ้าเคลื่อนไหวแล้ว ตัวตนจะพรากจากสุขเวทนา ที่กำลังเสวย

อยู่ (ตัณหาอยากเสพสุข ไม่อยากพรากจากสุขเวทนา)

-อีกด้านหนึ่ง ตัณหาไม่อยากเคลื่อนไหว เพราะ...กลัวประสบทุกขเวทนา ตัณหากลัวทุกข์ยาก

(...จะคิดล่วงหน้าประมาณว่า หากตนทำแล้วจะประสบทุกข์หรืออ้างว่า...แล้วหยุดการเคลื่อนไหว)


-ข้อแรก เทียบผู้ปฏิบัติธรรมแล้วประสบสุข แม้หมดเวลาแล้วแต่ยังเสียดาย อยากเสพสุขต่อ

คือว่าไม่อยากพรากจากสุขเวทนานั้น

-ตัณหาข้อต่อมา เทียบได้กับผู้ปฏิบัติธรรม ไม่ทำการเคลื่อนไหว เพราะถ้าทำถ้าเคลื่อนไหวแล้ว

ตนจะประสบทุกขเวทนา ตัณหากลัวยาก, หรือคิดเข้าข้างตนว่า หากประสบทุกข์เวทนาแล้วจะ

เป็นการทรมานตน ไม่ใช่การปฏิบัติธรรม...จึงหยุดไม่ทำการ

ทำความเข้าใจคำว่า "บุญ" ที่ลิงค์นี่ รู้เรื่อง ไม่น่าถึงแสนๆกัปป์น้า

viewtopic.php?f=7&t=32946&st=0&sk=t&sd=a&start=45

ไม่ได้ว่านะครับ..คุณเก็กซิม..หากเป็นกุศลเจตนา..ก็สาธุ..ด้วยครับ

เอาเป็นว่า...อยากมองอีกมุมนะครับ



แล้ว...รู้หรือไม่ว่า..นี้เป็นกัลป์แรก..หรือ..กัลป์ที่ 99,999...ของเรา

ขำ..ขำ..นะครับ

ผมมีความเห็นว่า..ผู้ไม่มีความลำเอียงในใจ..เลย..100 %..มีแต่ในพระอรหันต์เท่านั้น..

อย่างนี้..ผมจะขอสรุปว่า..ผม..คุณstudent..คุณkeaksim..และอีกหลาย ๆ คน..
โกงธรรมทั้งนั้นเลย

สรุปอย่างนี้..พอได้ไหมครับ??

ถ้าตอบอะไรไม่ถูกใจ ใคร ก็ขอโทษด้วย
จะไม่ตอบอะไรมาก
แต่จะนำพระสูตรมาให้อ่านกันแทนว่า
คำว่าสุดโต่ง"ในพระศาสนานี้คืออะไร"
และถ้าว่า ประพฤติพรหมจรรย์ในศาสนานี้สุดโต่ง ก็สุดโต่งกว่าศาสนาอื่น ๆ จริง ๆ
เพราะ การทำพ่วงแพ เพื่อเป็นพาหนะให้ถึงฝั่งได้นั้น ต้องสุดโต่งในความคิดของผู้ที่พยายามบิดเบือนคำสอน ของพระพุทธเจ้าจริง ๆจึงจะพ้นไปได้

เพราะเอาแค่ศีล ก็สุดโต่งแล้วหละสำหรับชาวโลก

ธัมมจักกัปปวัตตนวรรคที่ ๒
ตถาคตสูตรที่ ๑
ทรงแสดงพระธรรมจักร
[๑๖๖๔] ข้าพเจ้าได้สดับมาแล้วอย่างนี้ :-
สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ณ ป่าอิสิปตนมฤคทายวัน ใกล้พระนครพาราณสี
ณ ที่นั้นแล พระผู้มีพระภาคตรัสเรียกภิกษุปัญจวัคคีย์มาแล้วตรัสว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย ส่วนสุด
๒ อย่างนี้ อันบรรพชิตไม่ควรเสพ ส่วนสุด ๒ อย่างนั้นเป็นไฉน? คือ การประกอบตนให้
พัวพันด้วยกามสุขในกามทั้งหลาย เป็นของเลว เป็นของชาวบ้าน เป็นของปุถุชน ไม่ประเสริฐ
ไม่ประกอบด้วยประโยชน์ ๑ การประกอบความลำบากแก่ตน เป็นทุกข์ ไม่ประเสริฐ ไม่ประกอบ
ด้วยประโยชน์ ๑ ข้อปฏิบัติอันเป็นสายกลาง ไม่เข้าไปใกล้ส่วนสุด ๒ อย่างเหล่านี้ อันตถาคต
ได้ตรัสรู้แล้ว กระทำจักษุ กระทำญาณ ย่อมเป็นไปเพื่อความสงบ เพื่อความรู้ยิ่ง เพื่อความ
ตรัสรู้ เพื่อนิพพาน ก็ข้อปฏิบัติอันเป็นสายกลางนั้น ... เป็นไฉน? คือ อริยมรรคอันประกอบ
ด้วยองค์ ๘ นี้แหละ ซึ่งได้แก่ ความเห็นชอบ ความดำริชอบ วาจาชอบ การงานชอบ เลี้ยงชีพ
ชอบ เพียรชอบ ระลึกชอบ ตั้งใจชอบ ข้อปฏิบัติอันเป็นสายกลางนี้แล อันตถาคตได้ตรัสรู้
แล้ว กระทำจักษุ กระทำญาณ ย่อมเป็นไปเพื่อความสงบ เพื่อความรู้ยิ่ง เพื่อความตรัสรู้ เพื่อ
นิพพาน. [๑๖๖๕] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ก็ทุกขอริยสัจนี้แล คือ ความเกิดก็เป็นทุกข์ ความแก่
ก็เป็นทุกข์ ความเจ็บก็เป็นทุกข์ ความตายก็เป็นทุกข์ ความประจวบด้วยสิ่งอันไม่เป็นที่รักก็เป็น
ทุกข์ ความพลัดพรากจากสิ่งอันเป็นที่รักก็เป็นทุกข์ ปรารถนาสิ่งใดไม่ได้ แม้ข้อนั้นก็เป็นทุกข์
โดยย่อ อุปาทานขันธ์ ๕ เป็นทุกข์ ก็ทุกขสมุทยอริยสัจนี้แล คือ ตัณหาอันทำให้มีภพใหม่
ประกอบด้วยความกำหนัดด้วยอำนาจความพอใจ ความเพลิดเพลินยิ่งนักในอารมณ์นั้นๆ ได้แก่
กามตัณหา ภวตัณหา วิภวตัณหา ก็ทุกขนิโรธอริยสัจนี้แล คือ ความดับด้วยการสำรอกโดยไม่
เหลือแห่งตัณหานั้นแหละ ความสละ ความวาง ความปล่อย ความไม่อาลัย ก็ทุกขนิโรธคามินี-
*ปฏิปทาอริยสัจนี้แล คือ อริยมรรคประกอบด้วยองค์ ๘ ประการ ซึ่งได้แก่สัมมาทิฏฐิ ฯลฯ สัมมา
สมาธิ. [๑๖๖๖] ดูกรภิกษุทั้งหลาย จักษุ ญาณ ปัญญา วิชชา แสงสว่าง ได้เกิดขึ้นแก่
เรา ในธรรมที่เราไม่เคยได้ฟังมาก่อนว่า นี้ทุกขอริยสัจ ฯลฯ ทุกขอริยสัจนั้นควรกำหนดรู้ ฯลฯ
ทุกขอริยสัจนั้นเรากำหนดรู้แล้ว.
[๑๖๖๗] ดูกรภิกษุทั้งหลาย จักษุ ญาณ ปัญญา วิชชา แสงสว่าง ได้เกิดขึ้นแก่เรา
ในธรรมที่เราไม่เคยได้ฟังมาก่อนว่า นี้ทุกขสมุทยอริยสัจ ฯลฯ ทุกขสมุทยอริยสัจนั้นควรละ ฯลฯ
ทุกขสมุทัยอริยสัจนั้นเราละแล้ว.
[๑๖๖๘] ดูกรภิกษุทั้งหลาย จักษุ ญาณ ปัญญา วิชชา แสงสว่าง ได้เกิดขึ้นแก่เรา
ในธรรมที่เราไม่เคยได้ฟังมาก่อนว่า นี้ทุกขนิโรธอริยสัจ ฯลฯ ทุกขนิโรธอริยสัจนั้นควรกระทำให้
แจ้ง. ฯลฯ ทุกขนิโรธอริยสัจนั้นเรากระทำให้แจ้งแล้ว
[๑๖๖๙] ดูกรภิกษุทั้งหลาย จักษุ ญาณ ปัญญา วิชชา แสงสว่าง ได้เกิดขึ้นแก่
เรา ในธรรมที่เราไม่เคยได้ฟังมาก่อนว่า นี้ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทาอริยสัจ ฯลฯ ทุกขนิโรธคามินี
ปฏิปทาอริยสัจนั้นควรเจริญ จักษุ ญาณ ปัญญา วิชชา แสงสว่าง ได้เกิดขึ้นแล้วแก่เรา
ในธรรมที่เราไม่เคยได้ฟังมาก่อนว่า ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทาอริยสัจนั้นเราเจริญแล้ว.
[๑๖๗๐] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ก็ญาณทัสสนะ (ความรู้ความเห็น) ตามความเป็นจริง
มีวนรอบ ๓ อย่างนี้ มีอาการ ๑๒ ในอริยสัจ ๔ เหล่านี้ของเรา ยังไม่บริสุทธิ์เพียงใด เราก็ยัง
ไม่ปฏิญาณตนว่า เป็นผู้ตรัสรู้อนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณในโลก พร้อมทั้งเทวโลก มารโลก พรหม-
*โลก ในหมู่สัตว์ พร้อมทั้งสมณะ พราหมณ์ เทวดาและมนุษย์ เพียงนั้น ก็เมื่อใด ญาณทัสสนะ
(ความรู้ความเห็น) ตามความเป็นจริง มีวนรอบ ๓ อย่างนี้ มีอาการ ๑๒ ในอริยสัจ ๔ เหล่านี้
ของเรา บริสุทธิ์ดีแล้ว เมื่อนั้น เราจึงปฏิญาณตนว่า เป็นผู้ตรัสรู้อนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณใน
โลก พร้อมทั้งเทวโลก มารโลก พรหมโลก ในหมู่สัตว์ พร้อมทั้งสมณะ พราหมณ์ เทวดา
และมนุษย์ ก็ญาณทัสสนะได้บังเกิดขึ้นแก่เราว่า วิมุติของเราไม่กำเริบ ชาตินี้เป็นชาติที่สุด
บัดนี้ ภพใหม่ไม่มี พระผู้มีพระภาคได้ตรัสพระพุทธพจน์นี้แล้ว ภิกษุปัญจวัคคีย์ปลื้มใจ ชื่นชม
ภาษิตของพระผู้มีพระภาค.
[๑๖๗๑] ก็เมื่อพระผู้มีพระภาคตรัสไวยากรณภาษิตนี้อยู่ ดวงตาเห็นธรรมอันปราศจาก
ธุลี ปราศจากมลทิน ได้เกิดขึ้นแก่ท่านโกณฑัญญะว่า สิ่งใดสิ่งหนึ่งมีความเกิดขึ้นเป็นธรรมดา
สิ่งนั้นทั้งมวลล้วนมีความดับเป็นธรรมดา ก็เมื่อพระผู้มีพระภาคทรงประกาศธรรมจักรแล้ว พวก
ภุมมเทวดาได้ประกาศว่า นั่นธรรมจักรอันยอดเยี่ยม อันพระผู้มีพระภาคทรงประกาศแล้ว ณ ป่า
อิสิปตนมฤคทายวัน ใกล้พระนครพาราณสี อันสมณะ พราหมณ์ เทวดา มาร พรหม หรือ
ใครๆ ในโลก ประกาศไม่ได้ พวกเทพชั้นจาตุมหาราชได้ฟังเสียงของพวกภุมมเทวดาแล้ว ...
พวกเทพชั้นดาวดึงส์ได้ฟังเสียงของพวกเทพชั้นจาตุมหาราชแล้ว ... พวกเทพชั้นยามาได้ฟังเสียง
ของพวกเทพชั้นดาวดึงส์แล้ว ... พวกเทพชั้นดุสิตได้ฟังเสียงของพวกเทพชั้นยามาแล้ว ... พวก
เทพชั้นนิมมานรดีได้ฟังเสียงของพวกเทพชั้นดุสิตแล้ว ... พวกเทพชั้นปรนิมมิตวสวัตตีได้ฟังเสียง
ของพวกเทพชั้นนิมมานรดีแล้ว ... พวกเทพที่นับเนื่องในหมู่พรหมได้ฟังเสียงของพวกเทพชั้น
ปรนิมมิตวสวัตตีแล้ว ได้ประกาศว่า นั่นธรรมจักรอันยอดเยี่ยม อันพระผู้มีพระภาคทรงประกาศ
แล้ว ณ ป่าอิสิปตนมฤคทายวัน ใกล้พระนครพาราณสี อันสมณะ พราหมณ์ เทวดา มาร
พรหม หรือใครๆ ในโลก ประกาศไม่ได้.
[๑๖๗๒] โดยขณะนั้น โดยครู่นั้น เสียงได้ระบือขึ้นไปจนถึงพรหมโลกด้วยประการ
ฉะนี้ ก็หมื่นโลกธาตุนี้สะเทือนสะท้านหวั่นไหว ทั้งแสงสว่างอันยิ่ง หาประมาณมิได้ ได้ปรากฏ
แล้วในโลก ล่วงเทวานุภาพของพวกเทพดาทั้งหลาย.
[๑๖๗๓] ครั้งนั้น พระผู้มีพระภาคได้ทรงเปล่งอุทานว่า โกณฑัญญะได้รู้แล้วหนอ
โกณฑัญญะได้รู้แล้วหนอ เพราะเหตุนั้นคำว่า อัญญาโกณฑัญญะ จึงได้เป็นชื่อของท่านโกณฑัญญะ
ด้วยประการฉะนี้แล.
จบ สูตรที่ ๑

อ่านจบแล้ว สุดโต่งจริง ๆ และไปดูศาสนา ลัทธิ อื่นเขาปฎิบัติกันซิ หย่อนยานหรือสุดโต่ง

ถูกต้อง คุณกบฯ
และขอบคุณที่เตือน

กรัชกายอาจหลงไปก็เป็นได้เพราะโมหะยังไม่หมด

ดังนั้นจึงขอความชัดเจน...ตรงคำเตือนของผู้ใช้ชื่อว่า keaksim

ข้อธรรมใดหรอที่กรัชกายโกงๆๆพระพุทธเจ้ามาปฏิบัติ โกงๆๆพระพุทธเจ้ามาแล้วเที่ยวพร่ำสอน

...อยู่นี่อยู่นั่น

ช่วยระบุชื่อข้อธรรมนั้นมาขอรับ หากเห็นว่าทำการทุจริตหรือโกงพระพุทธเจ้าจริงๆ จะได้ทำสะให้

เป็นสุจริตคือไม่โกงไม่งอต่อไป

รอคำตอบอยู่ขอรับว่า กรัชกายโกงธรรมข้อไหน...โกงสติ... โกงสัมปชัญญะ... โกงสมถะ...

โกงวิปัสสนา โกงปัญญา โกงเจตนา โกงสัญญา ฯลฯ ของพระพุทธเจ้ามาปฏิบัติ ระบุชัดๆขอรับ

หรือว่า โกงๆๆๆๆๆๆๆ แบบนี้

http://www.free-webboard.com/travel.php ... at&qid=154

เงียบ ? ไม่บอกว่า โกงธรรมข้อไหนตัวใดบ้าง รู้ก็จะได้เอาไปคืนท่านสะ เช่นโกงสติมาก็จะเอาสติไป

คืน โกงสัญญามาจะได้เอาสัญญาไปคืน ฯลฯ จะได้เอ๋อๆให้รู้แล้วรู้รอดไป

ท่านเก๊กซิม น่าจะเปลี่ยนเป็น เช็งซิม น่าจะดีนะครับ

เพราะท่านเย็นเหลือเกิน...ท่านกรัชกายสุมไฟไปตั้งหลายกองก็ยังคงสงบอยู่ ไม่มีร้อนเลย

ไม่รู้ว่าไม่ร้อน หรือว่าสำลักควันไฟไปแล้ว