พิจารณาจากที่เล่ามาเห็นว่า...คุณน่าจะพิจารณาตัวเองซะก่อน...(ขอโทษนะที่เสนอมุมมองส่วนตัวนะ) คือที่เล่ามานั้นเรียกได้ว่าเป็น ความข้างเดียว ซึ่งผู้ถูกกล่าวหาก็ไม่สามารถมาแก้ต่างด้วย เวลาที่อ่านจึงวางใจไว้กลางๆ แล้วก็ค่อยพิจารณา

มุมแรก...มันน่าแปลกนะที่คนหลายๆคนที่ถูกอบรม เลี้ยงดูมาแตกต่างกัน จะเชื่ออะไรๆโดยที่ไม่คิดพิจารณาถึงความเป็นจริงเหมือนกันหมดทุกคน แม้แต่คนที่มีวุฒิภาวะเป็นถึงอาจารย์ก็ดันเป็นคนไร้สติพิจารณาถึงความเป็นจริง

มุมกลับ...มันจะเป็นไปได้หรือที่ คนๆนึงจะพูดในสิ่งที่ไม่มีความจริงแล้วคนทุกๆคนที่ได้ฟังก็เชื่อตามที่เขาพูด ทั้งที่เขาเองก็ไม่ได้มีอะไรที่พิเศษกว่าคนที่ฟังเขาเลย

ตามธรรมดาของคนเราเวลาที่ได้ยินอะไรมาก็จะต้องพิจารณาก่อนที่จะเชื่อหรือไม่ ซึ่งสิ่งที่นำมาประกอบการพิจารณาก็มาจาก สัญญา(ความจำได้ หมายรู้) ของเราเอง หากสิ่งที่ฟังมาเทียบลงกับสัญญาของเราที่มีอยู่ได้ลงตัว ก็จะตัดสินใจเชื่อในเรื่องนั้น แต่หากเทียบแล้วลงกันไม่ได้ ก็ไม่เชื่อ หรือเชื่อแบบไม่สนิทใจ