ตอนโกรธน่ะไม่ชอบและไม่รู้ตัวด้วยว่าโกรธแล้วเอาโกรธออกตอนไหนมิทราบได้ทรงแสดงเรื่องโกรธให้รู้ตัว
ตถาคตตรัสคำว่าโกรธให้คนที่กำลังโกรธรู้ตัวเดี๋ยวนั้นไม่ใช่บอกไปนั่งหลับตาจะหายโกรธอย่างนั้นหรือคะ
คำวาจาสัจจะทุกคำของตถาคตดับกิเลสทุกระดับตามลำดับปัญญาที่ฟังจนรู้จักกิเลสตนเองแจ้งชัดตรงน๊า
รู้สึกตัวตามได้ตอนกำลังฟังตอนมีตัวเป็นๆนะถึงจะคิดตามได้และต้องเป็นคนที่ตาไม่บอดหูไม่หนวกถึงจะรู้

มีแต่กิเลสตนที่ทำร้ายจิตตน
ประมาทกิเลสตนเองก็สะสม
ไม่มีใครบันดาลปัญญามาให้
เพราะตถาคตบอกความจริง
ไม่พึ่งคิดตามก็ไม่รู้ไปเรื่อยๆ
ใครจะทำอะไรได้แม้ตถาคต
เทศนาจากพระโอษฐ์โดยตรง
ทุกคนสมัยนั้นได้ฟังทุกคนไหมคะ

มีใครโกรธทั้งวัน ทั้งปี ทั้งชาติบ้าง ความโกรธมันดับไปพร้อมกับจิต เพราะกิเลสมันก็เป็นเจตสิก คิกๆๆ อยู่ในอกุศลจิต เมื่ออกุศลจิตดับ อกุศลเจตสิก คือ โทสะก็ดับ ถูกไหม

คำถามอยู่ตรงนี้ เมื่อโทสะจิตดับกิเลสคืออกุศลเจตสิกก็ดับไปพร้อมกับจิต (เกิดพร้อมกัน ดับพร้อมกัน มีอารมณ์อย่างเดียวกัน) เมื่อมันดับแล้ว คือ คนโกรธแล้วก็ดับไปแล้ว เมื่อมันดับไปแล้ว เขาจะกลับมาโกรธอีกไหม

ไหนตอบชัดๆตอบให้ตรงคำถามสักทีเถอะทูลหัวของบ่าว

สัจจะมีที่กายใจตนกำลังเกิดดับครบทั้ง6ทางมัวแต่ดูข้างนอกมาทับถมตน
อยู่ดีๆไม่มีเหตุปัจจัยมาทำให้โกรธจะโกรธไหมคนได้ยินก็ขุ่นใจตามไปด้วยไง
มีคนมาด่านี่ด่าตอบไหมคริคริคริคนบ้า2คนทะเลาะกันให้ได้ยินใจตัวเองเป็นไงถึงไปได้ยินล่ะทำกรรมไรมา

มาอีกแว้วนิครนถ์ เวนกำ เอางี้ดิ ถ้าไม่อยากได้ยิน ก็หาอะไรทะลวงหูสะให้หนวก จะได้ไม่ได้ยิน

ทุกอย่างเกิดที่จิตดับที่จิตไปแล้วนี่จะทำอะไรถ้าไม่เริ่มฟังจะเข้าใจได้รึ...แก้ความไม่รู้ที่กำลังมีได้ตอนกำลังฟัง

ทำไปทำมาบ้านธัมมะ เลอะเทอะชัดเจน คือ เรียนอภิธรรมแล้วเหมือนคนละเมอเพ้อเจ้อ คิกๆๆ

จบข่าว เสียเวลาไร้สาระ

วนกลับไปฟังอีก

ที่ไปไหนๆไปแสวงหานายช่างผู้สร้างเรือนทั้งนั้นแหละไปธนาคาร
ไปตลาดไปห้างสรรพสินค้าเพื่อซื้อขายแลกเปลี่ยนเงินวัตถุสิ่งของ
เป็นกิจวัตรปกติของเพศคฤหัสถ์ส่วนบรรพชิตสละเพศคฤหัสถ์ทำถูกไหมล่ะ555

ฟังบ้างเทอะยากที่จะได้เกิดมาเป็นคน
แถมมีตาไม่บอดและหูไม่หนวกขาดแค่ฟัง
ก็ที่ทุกชีวิตที่เกิดอยู่นี่เพราะไม่มีปัญญาไม่รู้เหรอคะ
พระอรหันต์เท่านั้นที่ไม่เกิดมาให้เห็นหน้าส่วนคนตายก็ไม่กลับมาบอก
มีแต่คนตัวเป็นๆที่ขาดการฟังคำสอนเพื่อสร้างปัญญาให้เกิดสัมมาตามคำสอนได้ไงคะ

ปัญญาตนเองรู้ตรงได้แค่คิดตรง1คำตรงตัวธัมมะ
คิดตามให้มันตรงทางเกิด
จิตเห็นสี1สีดับ
จิตได้ยินเสียง1เสียงดังหรือเบาดับ
จิตได้กลิ่น1กลิ่นดับ
จิตรู้1รสดับ
จิตรู้เย็นร้อนอ่อนแข็งตึงไหวแค่1ลักษณะ
จิตคิดถูกตามทีละ1คำเท่านั้นดับ
ทั้งหมดมันสลับกันไม่พร้อมกันมีแล้วเดี๋ยวนี้ค่ะดับหมดแล้วด้วยทำอะไรได้ไหมคะ
ทั้งหมดเนี่ยคิดตรงทางแค่1ลักษณะตรงที่กายใจตนมีก็ดับทั้ง6ทางนับไม่ถ้วนกิเลสใหม่เยอะน๊า555

นำคุณสมบัติของจิต หรือที่ชอบเรียกกันว่าเจตสิกมาวางให้ทัศนากัน ซึ่งทั้งอกุศล ทั้งกุศล


@ อกุศลเจตสิก (เจตสิกที่เป็นอกุศล) ๑๔ คือ

(๑) อกุศลสาธารณเจตสิก (เกิดกับจิตที่เป็นอกุศลทุกดวง) ๔ คือ โลภะ อหิริกะ อโนตตัปปะ และอุทธัจจะ

(๒) ปกิณณกอกุุศลเจตสิก (เกิดกับจิตที่เป็นอกุศลแต่ไม่ตายตัวทุกครั้ง) ๑๐ คือ โลภะ ทิฏฐิ มานะ โทสะ อิสสา มัจฉริยะ กุกกุจจะ ถีนะ มิทธะ และวิจิกิจฉา



@ โสภณเจตสิก เจตสิกฝ่ายดีงาม มี ๒๕ แบ่งเป็น

ก. โสภณสาธารณเจตสิก (เจตสิกที่เกิดทั่วไปกับจิตดีงามทุกดวง) ๑๙ คือ

ศรัทธา สติ หิริ โอตตัปปะ อโลภะ อโทสะ ตัตรมัชฌัตตตา (ความเป็นกลางในอารมณ์นั้นๆ = อุเบกขา)

กายปัสสัทธิ (ความคลายสงบแห่งกองเจตสิก) จิตตปัสสัทธิ (แห่งจิต)

กายลหุตา (ความเบาแห่งกองเจตสิก) จิตตลหุตา (แห่งจิต)

กายมุทุตา (ความนุ่มนวลแห่งกองเจตสิก) จิตตมุทุตา (แห่งจิต)

กายกัมมัญญุตา (ความควรแก่งานแห่งกองเจตสิก) จิตตกัมมัญญุตา (แห่งจิต)

กายปาคุญญตา (ความคล่องแคล่วแห่งกองเจตสิก) จิตตปาคุญญตา (แห่งจิต)

กายุชุกตา (ความซื่อตรงแห่งกองเจตสิก) จิตตุชุกตา (แห่งจิต)

ข. วีรตีเจตสิก (เจตสิกที่เป็นตัวงดเว้น) ๓. คือ สัมมาวาจา สัมมากัมมันตะ สัมมาอาชีวะ

ค. อัปปมัญญาเจตสิก (เจตสิกคืออัปปมัญญา) ๒ คือ กรุณา มุทิตา (อีก ๒ ซ้ำกับ อโทสะ และตัตรมัชฌัตตตา)

ง. ปัญญินทรียเจตสิก ๑ คือ ปัญญินทรีย์ หรืออโมหะ


เจตสิกเป็นธรรมชาติที่เกิดร่วมกับจิต คือ เป็นคุณสมบัติของจิต ตำราท่านแยกไว้ละเอียด ใครเรียนเพื่อนำไปสอบสนามเพื่อวัดความรู้ก็ต้องท่องจำให้ได้ จำไม่ได้ก็สอบตก

แต่ผู้ที่ปฏิบัติเพื่อต้องการรู้จักรู้เท่าทันมัน ไม่ต้องแยกกันขนาดนั้น เพียงแต่สังเกตความรู้สึกนึกคิดแต่ละครั้งละขณะๆที่คิดที่นึกก็พอ คิดดีเป็นกุศลจิต คิดไม่ดีก็เป็นอกุศลจิต ทั้งจิตทั้งเจตสิกก็รวมอยู่ด้วยกัน (เกิดพร้อม, ดับพร้อมกัน, มีอารมณ์เป็นอย่างเดียวกัน.)

ดับแล้วมันจะกลับมาอีกไหม

สรุปคุณโรสศิษย์แม่สุจินได้อีกอย่างหนึ่ง ก็คือ คุณโรสเข้าใจ (จะว่าเข้าใจก็ไม่ถูกนัก จะว่าบ้าอยู่คนเดียวก็แรงไป คิกๆๆ) คือว่า พูดวกไปวนมาซ้ำรอยเดิมนั่นแหละ ครั้นมีคนถามว่า ที่พูดพูดนั่นหมายถึงอะไร ? ตอบไม่ได้ ไม่รู้เหมือนกันว่าที่ตนเองพูดหมายถึงอะไร พูดได้แต่ไม่รู้ว่าอะไร ไม่ฮงนะ ทำนองว่าเขาถามว่า สวัสดีครับคุณโรส ไปไหนมาครับ/ค่ะ ดันตอบว่า 3 วา 2 ศอก

ตัวไปกินอาหารกลางวันมา ก็ตอบเขาไปว่าไปกินข้าวมา ตรงๆแบบนี้ นี่ไม่ ไปไหนมา ? สามวาสองศอก คิกๆๆ

คือเอกอนก็ไม่ค่อยได้เจอบ่อย ๆ แบบนี้อ่ะ ทำไมคุยกับนักปฏิบัติธรรมแท้ ๆ
แต่ทำไมเหมือนกับกำลังคุยกับคนเมาเรยอ่ะ
ไม่ใช่เมาแบบธรรมดานะ เมาแบบเละเป็นแป้งเรยอ่ะ