อาการที่พระพุทธเจ้าทรงสั่งสอน มี ๓ อย่าง คือ

๑. ทรงรู้ยิ่งเห็นจริงเองแล้ว จึงสั่งสอนผู้อื่น เพื่อให้รู้ยิ่งเห็นจริงตามในธรรมที่ควรรู้ควรเห็น

๒. ทรงสั่งสอนมีเหตุผลซึ่งผู้ฟังอาจตรองตามให้เห็นจริงได้ ไม่เลื่อนลอย

๓. ทรงสั่งสอนเป็นอัศจรรย์ ทำให้ผู้ฟังยอมรับและนำไปปฏิบัติตาม ได้รับผลจริง บังเกิดประโยชน์สมควรแก่การปฏิบัติ

อสงไขย ว. มากจนนับไม่ถ้วน.

คุณกรัชกายรู้จักความปกติตรงไปตรงมาไหมคะ

ทำไมตถาคตไม่แสดงว่าปัญญาเกิดจากการอ่าน

ทำไมจึงทรงบัญญัติปัญญาไว้3ระดับเกิดได้ตามลำดับด้วย

ไม่ได้แสดงว่าปัญญาเริ่มที่อ่านไงคะเพราะความตรงจริงคือปกติฟังก็คือฟังทางหูไม่ใช่ฟังทางตานะคะ

ที่่เห็นในภาพตรงหน้า คุณโรสอ่านเอาหรือฟังเอาขอรับ

1. ฟัง
2. อ่าน

ฟังคือคิดตามเสียงทีละคำมี2แบบแต่ต้องฟังเป็นไงคะ
1ฟังเสียงที่มีคนอื่นพูดออกเสียงให้ได้ยินจริงๆ
2ฟังเสียงความคิดตนเองที่อ่านทีละคำเข้าใจตรงคำ

ตกลงคุณกรัชกายเลือกตอบให้ด้วยค่ะว่าโรสกำลังทำอะไร
หมายเหตุ
พูดออกเสียงคือคิดออกเสียง
คิดในใจคือพูดไม่ออกเสียง

คิดฟุ้งซ่าน



ถ้าอ่านแบบไม่คิดอะไรก็เออๆหนอๆไป แต่ถ้าดูให้ชัดจะเห็นว่า เลอะเทอะ

คิดในใจ ยังไม่ได้พูด ก็ไม่มีเสียง

คิดไม่มีเสียง พูดถึงจะมีเสียง ตย. เช่น โทรหาคุณโรส โหลๆ หวัดดีขอรับ นั่นคุณโรสพูดอยู่ใช่ไหมขอรับ นี่พูดได้ยินเสียง

แต่คิดนี่่ไม่มีเสียง ตย. เช่น โทรหาคุณโรสแล้ว คุณโรสรับสาย กรัชกายคิดอยู่ในใจ (ไม่พูด) คุณโรสก็ไม่ได้ยินเสียง แต่ทางนี้อาจได้ยินเสียงด่าจากปลายสายว่า โทรแล้วทำไมไม่พูดว่ะ คิดอะไรอยู่ อิอิ

ดังนั้นที่ว่านี่

พูดออกเสียงคือคิดออกเสียง

คิดในใจคือพูดไม่ออกเสียง

จึงเลอะเทอะฟุ้งซ่าน ไม่รู้เข้าใจ เรื่องกาย วาจา ใจ ทั้งเพทั้งระยองฮิ

อ่านพรืดเดียวจบน่ะเขาเรียกอ่านไม่รอบคอบ
เพราะอ่านแบบมีปัญญาต้องตรงทีละคำ
ไม่คิดนอกความหมายตรงคำนั้นๆ
ไม่ใช่อ่านไปมโนไปว่าต้องทำ
คริคริคริฟังเพื่อรู้จริงตรงจริง

คุณโรสต้องฝึกหัดพัฒนาจิตไปให้ถึงนี่

viewtopic.php?f=1&t=56409

แล้วความฟุ้งซ่านจะค่อยๆหมดไป จริงๆนะ ไม่เชื่ออย่าลบหลู่

ไม่เห็นโพสต์ จขกท. หายไปไหน ?