ปรโตโฆสะ คุณโรสศึกษาที่

viewtopic.php?f=1&t=56220

แล้วก็ศึกษาโยนิโสมนสิการด้วยนะ

ไม่เข้าใจหรือคะ
สิกขาของจริงมีทั้งเสียง
ของปรโตโฆสะและคนฟัง
มีโยนิโสมนสิการะอ่อนน้อม
ควรแก่งานฟังคำจริงด้วยศรัทธา
อนัตตาคือต้องกำลังมีเสียงคำสัจจะ
ที่กล่าวคำจริงของตถาคตให้ได้ยินเดี๋ยวนี้
จึงค่อยๆเงี่ยหูฟังตรงๆทีละคำเข้าใจตามทีละคำ
ขณะฟังนั้นเองที่จิตน้อมไปเองตามเสียงแค่ตั้งใจฟังทุกคำที่ได้ยินต้องใช้สมาธิมากไม่วอกแวกคิดอย่างอื่น
ไตร่ตรองตามปรโตโฆสะตรงจริงจริงๆคือสุตมยปัญญาเคยทำบ้างหรือยังเพราะฟังตรงขณะคือจิตขณะใหม่
https://youtu.be/6jXN2T4zLUc

ถ้ายังงั้น ความหมาย ปรโตโฆสะ ของพระ กับ ของสำนักบ้านธัมมะต่างกัน

แล้วก็โยนิโสมนสิการด้วยนะนั่นน่า นั่นแหละขอรับท่าน ธรรมปฏิรูป ปฏิสังขรณ์ อีกหน่อยก็เป็นปฏิกูล คือ นึกอยากจะว่าอะไรก็ว่าไป

พุทธบริษัทคือบุคคล4ประเภทที่ฟังคำสอนเข้าใจเกิดปัญญารู้ความจริงตามตามตามคือคิดตามได้ตรงจริงที่มี

เพราะผู้บรรลุธรรมตามลำดับปัญญาที่ตรงจริงแล้วไม่ได้มีแต่บรรพชิต
ภิกษุหรือภิกขุที่สิกขาตรงแล้วคืออริยบุคคล8จำพวกทุกบริษัทนะคะ
ความหมายของภิกษุหรือภิกขุที่สิกขาตรงแล้วคือผู้เห็นภัยในสังสารวัฏแล้ว

คุณโรส เขาเป็นอะไรขอรับ

ช่วงหลังๆ นี้ มีอาการผิดปกติกับตัวเองค่ะ คือมีอาการขนลุกตลอดเวลา โดยเฉพาะตอนนั่งสมาธิ เป็นหนักมาก ขออนุญาต เล่าเป็นข้อๆดังนี้นะคะ
อาการที่เกิด
1.บ่อยครั้งขนลุกบริเวณขาซ้าย เป็นบ่อยค่ะอาการนี้ (เป็นมานาน)

2.อาการขนหัวลุก เสียวท้ายทอยมาก เริ่มมาเป็นช่วงหลังๆมานี่เองค่ะ เกิดชัดครั้งแรก ตอนไปร่วมพิธีไหว้ครูที่นึง เป็นพิธีใหญ่พอสมควร พอเริ่มพิธี เท่านั้นเองก็ขนหัวลุกซู่ ลุกจนเสียวต้นคอ และบริเวณท้ายทอยมาก พอซักพัก นั่งร้องไห้แบบไม่ทราบสาเหตุค่ะ ร้องแบบสะอึกสะอื้น งงตัวเองนะคะว่า ร้องไห้ทำไม อายก็อายค่ะ แต่ฝืนตัวเองไม่ได้เลย อยู่ในพิธี เป็นอยู่แบบนี้ ทั้งขนหัวลุกและร้องไห้ 3 - 4 รอบสลับกันไป จนจบพิธีอาการก็หายค่ะ นี่คือครั้งแรกค่ะ

แต่ที่จะถามต่อคือ มาช่วง นี้ 3-4 วัน ก่อนที่จะโพสถามนี่ อาการกลับมาค่ะ แต่หนักและถี่แรงกว่าปกติ คือเริ่มต้นจากอยู่ๆ ก็ขนลุกน้อยๆ ทั้งตัวบ้าง ขนลุกบริเวณขาซ้ายบ้าง เป็นอย่างงี้ทั้งวันค่ะ (ปกตินานๆ ที แต่ครั้งนี้เป็นตลอดวัน)

แต่ที่หนักสุด พอมานั่งสมาธิ (ปกตินั่งสมาธิเกือบทุกวันไม่เคยมีอาการขนหัวลุกหรือเสียวต้นคอเลย) อยู่ๆ คราวนี้ พอเริ่มนั่งเริ่มกำหนด ไม่ถึงนาที อาการขนหัวลุก เสียวต้นคอ - ท้ายทอย มาหนักมาก กำหนดอย่างอื่นไม่ได้เลย เลยกำหนดไปที่อาการนี้ คือ ขนลุกหนอ เสียวท้ายทอยหนอ อยู่แบบนี้ พอหายซักพัก ก็ไปกำหนดท้องพองยุบ หรือกำหนดตามจิตเราที่ไปกระทบปกติ เดี๋ยวอาการขนหัวลุกก็มาแทรกอีก เป็นอย่างนี้สลับไป
สังเกตตัวเองว่า หลังจากนั้นเป็นต้นมา เวลาใช้ชีวิตปกติ ก็ขนลุกตลอดเวลา ทั้งวัน แต่ไม่แรง พอวันที่ 2 นั่งสมาธิใหม่ก็ขนหัวลุกอีก อาการจะแรงช่วงนั่งสมาธิค่ะ กังวลมาก ไม่รู้ไปทำไรผิดเข้ารึเปล่า ใครรู้ช่วยบอก หรือแก้อาการทีค่ะ

อธิบายปรโตโษสะให้เข้าใจถูกว่าทำยังไงถึงจะเป็นปัญญา
โดดไปทรมาณกายจากนั่งสมาธิหลับตาแบบไม่รู้ตามคำตถาคต

ชาตินี้จะมีปัญญากะเขาไหมก็บอกแล้วว่ากิเลสเต็มเลยในจิตมีแล้ว
รอไหลออกมาทางตาหูจมูกลิ้นกายใจเดี๋ยวนี้ขาดการฟังคำตถาคตก็คิดเอง
คิดเองมันผิดไงคะก็เห็นดับเพียง3ขณะยังไม่ครบ6ขณะอายตนะเป็นกิเลสใหม่แล้ว
แสดงว่าพอกะพริบตาเกิดจิตขณะใหม่ไม่ได้กำลังทำสุตะแปลว่าสะสมกิเลสใหม่ดับที่จิตไปแล้ว

เห็นพูดว่านั่งหลับหูหลับตาฟังเทศน์จนบันรุชาน เลยถามดู

เรื่องปรโต ปะระเล็กอะไรนั่นอย่าพูดเลยอายเขา

"การประสบไตรลักษณ์อย่างไม่รู้เท่าทัน กลับทำให้เกิดทุกข์" (เช่น สํ.ข.17/4/4; 32/21; 87/53)

คุณโรสพอเห็นพอเข้าใจไหมขอรับ

คุณโรส คิกๆๆ จะหลอกไอ้เรืองหรอ



แหมๆ

เหมือนคุณโรสพูดขัดไหมเนี่ย บาง คคห.พูดชมตนเองว่านั่งหลับตาฟังเทศน์ฟังไปฟังมาได้ฌาน ๓ เลย แต่บางคคห.เหมือนติติงคนที่นั่งขัดสมาธิว่าทำฌาน ทำไปทำไมฌาน ทำไมไม่ทำปัญญา พูดขัดกันเองไหมขอรับ หรือยังไง อธิบาย

ลิงค์นี้ ใช้แก้อารมณ์กรรมฐาน สำหรับผู้ซึ่งใช้วิธีปฏิบัติแบบพอง-ยุบ โดยตรง

viewtopic.php?f=2&t=24320

ส่วนผู้ปฏิบัติโดยใช้พุท-โธ สัง-โฆ เป็นต้น ต้องปรับวิธีนิดหน่อย เพื่อให้ลงกับสติปัฏฐาน ๔ จุด

ตย. ด้านบน เขาปฏิบัติถูกแล้ว คือว่า รู้สึกยังไง มันเป็นยังไง พึงกำหนดอย่างนั้นๆ ทุกๆครั้ง เพียงแต่ว่าตนเอง ไม่ยอมรับสภาวะของรูปของนามเท่านั้น คือว่า ตัวเองจะเอาแต่กำหนดแต่พองแต่ยุบ มันไม่ใช่ตายตัวอย่างนั้น พอง-ยุบ เป็นหลัก แต่เมื่อสภาวะอื่นปรากฏให้วางพองยุบไปกำหนดมันด้วย ไม่กำหนดพองยุบก็ไม่ผิด แต่เมื่อสภาวะอื่น ไม่ปรากฏ เราก็กำหนดพองยุบไป พองหนอ ยุบหนอ นั่งหนอ ถูกหนอไป หนอตัดทิ้งได้ เมื่อสภาวะอื่นเกิดเร็ว ว่าหนอไม่ทัน พลิกแผลงได้ เพียงแต่ว่า อะไรเกิดรู้สึก ก็ให้กำหนดด้วย ไม่ปล่อยผ่านเรื่อยเปื่อยไป

1วิธีทำปัญญาตามลำดับมี3ลำดับเริ่มแบบที่1ทุกครั้งทุกครั้งและต้องเป็นสมาธิลืมตาตื่นรู้มีทุกวิถีจิต6ทาง
ปัญญาตามลำดับทำตามนี้สุตะ_จินตา_ภาวนาเริ่มต้นนับ1สุตะทุกรอบการทำปัญญาคือวิปัสสนา
2วิธีทำฌานก็ตามลำดับเริ่มแบบเดิมทุกครั้ง1234...เจริญจาก1ทุกครั้ง
ลองทบทวนว่าวิธีทำทั้ง2แบบเริ่มต้นไม่เหมือนกัน

แล้วที่ไปหลับตาฟังเทศน์จนได้ฌาน จะว่ายังไง