นั่นแหละธรรมปฏิรูป

ก็สมมุติสัจจะมีอยู่จริงและไม่ใช่ตัวตนไงคะแต่ยึดถือว่าเป็นตัวตนคือมิจฉาทิฏฐิ
ฟังเพื่อละคลายอุปาทานขันธ์ที่ยึดถือปรมัตถ์จิตเจตสิกรูปนิพพานรวมเป็นตัวตนมันผิดไงคะ
จึงต้องฟังเพื่อรู้ตามได้ว่าสิ่งที่กำลังมีจริงๆคือตัวธัมมะแรกคือจิตคือมีเหตุปัจจัยหลักคือจิตเป็นประธาน
ถ้าไม่มีจิตอะไรอะไรที่ยึดถือว่ามีตัวตนคนสัตว์วัตถุจะมีมาแต่ไหน
สมมุติตัวตนคนอย่างเช่นนั้นยังกินข้าวใช้เงินทำบุญทำทานหาเลี้ยงครอบครัว
กินได้24ชม.และศึกษาพระธรรมด้วยมันเป็นปกติของคนไม่ได้บวชตามธรรมวินัย
ส่วนคนที่บวชไม่ทำสังคมสงเคราะห์ใช้ปลีแข้งหากินวันละ1บาตรไม่พอคือโลภค่ะ
พระพุทธเจ้าตรัสรู้ความจริงเพื่อมากล่าวให้สาวกเข้าใจถูกตามทีละคำอ่านตำราที่กาย
ไม่ใช่ไปอ่านตัวอักษรมาก่อนฟังยึดมั่นถึอมั่นทั้งตำราทั้งครูอาจารย์และทิฏฐิมานะถือตน
ไม่มีกาลามสูตร10ที่ทำตามๆกันเพราะเชื่อตำราเพราะอ่านตำราก่อนไปทำตรงไหมคะคิดสิคะไม่ยอมฟังไง

อะไร..ทำให้กราบไม่ลง?
อะไร..ทำให้อยากเดินหนีผ้าเหลือง?

เห็นกับคิดนึกคนละขณะจิต
ดูตาตัวเองเห็นกับคิดสิมันพร้อมหรือ
เห็นไม่มีเสียงปนไม่มีคิดปนเลยมีแต่สีเห็นแค่สีไหมคะ
มันคิดเป็นคนสัตว์วัตถุทันทีเลยแปลว่าจิตตนเองวิปลาสไงคะไม่ฟังความจริงเลย
แล้วจดยอมรับตัวเองไหมทุกคนเลยค่ะไม่ว่าบวชหรือไม่บวชจริงใจตรงต่อเห็นที่กำลังเห็นว่าเห็นสีไหมคะ

ตอบตรงๆนะ ที่ว่าเห็นกับคิดคนละขณะ คุณโรสเห็นว่าเป็นอย่างนั้น หรือไปเรียนไปจำมา ตอบตรงๆ

ความเข้าใจคำสอนไงคะ
คนทำผิดบวชนอกธรรมวินัย
ใครสนับสนุนก็เชิญตามสะดวก
ขอคว่ำบาตรไม่ร่วมสังฆกรรมอีกต่อไป
รู้ไหมคะคนเที่ยวเทคเที่ยวบาร์เขาไม่ได้ทำลายคำสอนน๊า
มีแต่คนที่เข้าวัดทำตามๆกันแบบผิดๆแล้วคิดว่าตัวตนดีมันผิดไงคะไม่มีตัวตน
ถ้าทำตามสิกขาบทไม่ได้แล้วอยากอยู่ต่อไปเพื่อทำผิดๆต่อไปคือมิจฉาอาชีโวคิคิ

ไม่มีตัวตนอีกแระ คิกๆๆ

คุณโรสเอ๋ย ตัวตนยังไม่รู้เลย ดันไปคิดเรื่องไม่มีตัวตน คิกๆๆ

รู้คำตอบอยู่แล้วยังมาตั้งคำถามแบบตัวเองไม่เป็นคนตรงคนจริงใจนั่นน่ะ
ความจริงที่เห็นที่ตาตัวเองเห็นกับคิดมันเป็นคนสัตว์วัตถุเลยไหมคะ
แต่ความจริงตามคำสอนแค่กะพริบตามันหายไปหมดแล้วคนทั้งตัว
เอาอะไรมาเป็นกุศลเพราะมันสะสมไม่รู้ทันทางหนึ่งทางใดของตนแล้ว
คือไม่รู้ทั้งหมดแปลว่ามีกิเลสกลายเป็นอวิชชาใหม่ตลอดที่ไม่สะสม1สัจจะไงคะ

นั่นแหละอุจเฉททิฏฐิ คิกๆๆ

และนั่นคือคนที่เรียนอภิธรรมมาบ้างจากสำนักบ้านธัมมะ เรียนแล้วก็มโนไปเองว่าอะไรๆก็ขาดสูญหมด ท่านว่าเป็นอุจเฉททิฏฐิบุคคล

แสวงหาทุกอย่างเพื่อตนจริงไหมคะที่ไป
ทำทุกวิถีทางเพื่อจะรู้จากการทำมันผิดค่ะ
เรียนความจริงที่กายใจตนเองจากฟังตรงจริงๆ
ไม่ต้องกางตำราเลยคิดว่าโรสกล่าวตามตำราหรือคะ
โรสกล่าวตามความเข้าใจความจริงที่กายใจตัวเองแล้วไม่ได้มั่ว
รู้ตรงสัจจะตรงปรมัตถสัจจะตามสมมุติสัจจะที่กำลังดำเนินไปตามเหตุปัจจัยมีแล้ว

ไม่เอามาจากตำรา ไปเอามาจากไหนอ้าว จิต 89 หรือ 121 เจตสิก 52 ไปเอามาจากไหน คิกๆๆ

อ้าวเรียนคำสอนของพระพุทธเจ้าองค์เดียวกันนี่
ทำไม่ไม่เข้าใจความจริงตามคำสอนเลยหรือ
พระองค์อธิบายไว้หมดทั้งถูกผิดดีชั่วตรงๆ
การฟังเพื่อละไม่รู้พื่อรู้ประมาณตนเองค่ะ
ว่าตนเองรู้ถูกตรงความจริงที่ตัวตนมีไหม
1ขณะของตนคือ1ในจิต89ถึง121ประเภทไงคะ
เกาะตำรามาตั้งนานจิตแบ่งตามเจตสิกที่ปรุงแต่งไงคะ
สังขารขันธ์แต่ละ1ดวงจิตเป็นแต่ละ1ขณะจิตนั้น
เวลาดีก็ดีถึง7ชวนะเลยนะเวลาชั่วคือไม่รู้ก็ชั่ว7ชวนะ
จึงมีวลีว่าชั่ว7ทีดี7หนที่ยังเกิดมานี้แหละเป็นประทะปะระมะ

คุณโรสนี่พูดไปข้างหน้า ไม่ได้เหลียวดูข้างหลังเลยว่าพูดอะไรไว้มั่ง นี่



จิต 89 เจตสิก 52 กายใจ ก็ตามตำรา คิกๆๆ

จิตแต่ละ1ขณะกำลังเกิดดับสะสมหลากหลายทั้งจักรวาลนั้นน่ะ
เป็นแต่ละ1ขณะตามจิต89-121ประเภทตนเป็นประเภทไหน
1ประเภทใน89-121ใน1คนน่ะ1ขณะต้องรู้ไม่รู้คือกิเลสไงคะ

เอามาจากไหม ? เอามาจากตำรา รับแล้วนะ อิอิ

ทีนี่้ไปจักรวาลเลย

ก็ในเมื่อรู้ตามตำรา 1 ขณะ 2 ขณะ อย่างที่บอกว่า ไม่ใช่รู้จากประสบการณ์ เป็นการรู้ตำราว่าไว้ แล้วตัวเองมโนไป กิลงกิเลสที่เข้าใจก็ออกจาเพี้ยนๆไป