ว่าไปให้สุดสายเลยเถอะครับ เอาให้จบไปเลย



ส่งเฮินค่าตั๋วเครื่องไปกลับมาสิขอรับ จะไปพักด้วยสักสองคืน แล้วจะรู้ว่าหมู่หรือจ๋า คิกๆๆ

เอาแค่ค่าตั๋วรถนครชัยแอร์ไปกลับก็พอละมั้ง จะไปหาธรรมะที่ถูกต้องทั้งทีต้องนั่งเครื่องบินไปเชียวหรือกลับหัวกลับหางกลับข้างกับสมัยพุทธกาลเลยนะ

ท่านใดมีศรัทธาจะบริจาคค่ารถ หรือเอาคุณกรัชกายติดรถไปด้วย ไปทัวร์ธรรมะที่เชียงใหม่ช่วงหยุดยาวหลายวันตามที่ คสช.ท่านจัดสรรให้ ไปสนทนาธรรมนำเที่ยวกราบพระอริยเจ้าเมืองเหนือก็เชิญเลยนะครับ ยินดีเป็นไกด์พาทัวร์ครับ

เอาแค่ค่าตั๋วรถนครชัยแอร์ไปกลับก็พอละมั้ง จะไปหาธรรมะที่ถูกต้องทั้งทีต้องนั่งเครื่องบินไปเชียวหรือกลับหัวกลับหางกลับข้างกับสมัยพุทธกาลเลยนะ

ท่านใดมีศรัทธาจะบริจาคค่ารถ หรือเอาคุณกรัชกายติดรถไปด้วย ไปทัวร์ธรรมะที่เชียงใหม่ช่วงหยุดยาวหลายวันตามที่ คสช.ท่านจัดสรรให้ ไปสนทนาธรรมนำเที่ยวกราบพระอริยเจ้าเมืองเหนือก็เชิญเลยนะครับ ยินดีเป็นไกด์พาทัวร์ครับ

อันที่จริงแค่ข้างต้นก็พอแล้ว ลงมือทำได้เลย แต่อยากแถมให้อีกหน่อย แต่อย่าฮงนะ


เข้าถึงระบบสัมพันธ์ของธรรมแล้ว ก็จัดแยกจับโยงได้ทั่วสรรพสิ่ง


จากหลักหน้าที่ต่ออริยสัจนี้ พระพุทธเจ้าก็ทรงจัดหมวดธรรมขึ้นอีกชุดหนึ่ง คือ

๑. ปริญไญยธรรม ธรรมที่พึงปริญญา คือ พึงกำหนดรู้ ต้องรู้จัก รู้เท่าทัน เช่น ขันธ์ ๕ ไตรลักษณ์ เป็นต้น ตลอดจนอายตนะ ๑๒ ธาตุ ๑๘ ฯลฯ

๒. ปหาตัพพธรรม ธรรมที่ต้องปหาน คือ ต้องละ เช่น อกุศลมูล โลภะ โทสะ โมหะ ตัณหา มานะ ทิฏฐิ พวกบาปอกุศลต่างๆ ทั้งหลายทั้งปวง ตลอดจนในที่สุดคือ อวิชชา

๓. สัจฉิกาตัพพธรรม ธรรมที่ต้องสัจฉิกิริยา พึงทำให้แจ้ง ต้องบรรลุถึง เช่น สันติ ความสงบ วิสุทธิ ความบริสุทธิ์ ความสะอาด วิมุตติ ความหลุดพ้น ความเป็นอิสระ พระนิพพาน

๔. ภาเวตัพพธรรม ธรรมที่ต้องภาวนา พึงปฏิบัติ พึงทำให้มีให้เป็นขึ้นมา พึงเจริญ พึงพัฒนา ยกตัวอย่าง ศรัทธาก็ดี ศีลก็ดี ปัญญาก็ดี สมาธิก็ดี หิริโอตตัปปะเป็นต้นก็ดี ธรรมต่างๆ เหล่านี้เป็นข้อปฏิบัติ จัดเป็น ภาเวตัพพธรรม ธรรมที่พึงเจริญ

ภาเวตัพพธรรม ธรรมที่พึงทำให้เกิดมี พึงปฏิบัติ รวมเข้าด้วยกัน ก็มี ๓ หมวด เรียกง่ายๆว่า ศีล สมาธิ ปัญญา มรรคมีองค์ ๘ หรือ จะเป็นโพธิปักขิยธรรม ๓๗ ก็ตาม รวมอยู่ในภาเวตัพพธรรมทั้งหมด

ธรรมทั้งหมดบรรดามีนั้น จัดลงในชุด ๔ นี้ เป็นปริญไญยธรรมพวกหนึ่ง เป็นปหาตัพพธรรมพวกหนึ่ง เป็นสัจฉิกาตัพพธรรมพวกหนึ่ง เป็นภาเวตัพพธรรมพวกหนึ่ง

พอจัดแล้ว ก็ประสาน กับ หลักอริยสัจ ๔ โยงไปสู่เรื่องกิจต่ออริยสัจ

เมื่อปฏิบัติกิจต่ออริยสัจถูกต้อง ก็คือปฏิบัติต่อธรรม ๔ หมวดในชุดท้ายนี้

นี่เป็นตัวอย่างของการจัดแยกและจับโยง ซึ่งทำให้เห็นภาพรวมของธรรม ที่เราจะต้องเกี่ยวข้อง และจะนำเราเข้าสู่ทางของพระพุทธศาสนาอยู่ถูกต้อง


คือว่าในการปฏิบัติธรรม อันจะทำให้ธรรมที่เจริญพัฒนาขึ้นแล้วประชุมกันเป็นธรรมกายในตัวเรา อันเป็นกายที่ไม่มีรูปร่าง ไม่ต้องเห็นด้วยตา แต่เห็นด้วยปัญญาที่เห็นธรรม

แต่ในระยะแรกธรรมกายนี้ก็มีเสื่อมบ้างเจริญบ้าง อันนั้นหายไปอันนี้เข้ามาใหม่ ธรรมกายพอง - ธรรมกายยุบ จนกระทั่งไปถึงมรรค ผล นิพพาน เมื่อไร ก็จะเป็นธรรมกายที่แน่นแฟ้นมั่นคง

ท่านอโศกดูชีวิตแท้ๆ ขอรับ



ทุกข์เป็นสภาวะด้านหนึ่งของชีวิต หรือว่าชีวิตนี้มีทุกข์เป็นสภาวะด้านหนึ่งของมัน หมายความว่า เป็นธรรมดาตามธรรมชาติของชีวิตนั่นเอง ที่เป็นสังขาร ซึ่งเกิดมีเป็นไปโดยขึ้นต่อเหตุปัจจัยหลากหลาย ไม่เที่ยง ไม่คงที่ ไม่คงทน แปรปรวนเรื่อยไป ไม่มี ไม่เป็นตัวตนของมันเองอย่างแท้จริง เช่น จะให้คงอยู่หรือเป็นไปอย่างที่ใจปรารถนาไม่ได้ ต้องว่ากันไปตามเหตุปัจจัย พูดสั้นๆ นี่ก็คือมันเป็นทุกข์

ตราบใด มนุษย์ยังไม่สามารถจัดการกับปัญหาพื้นฐานแห่งชีวิตของตน ยังวางตัววางใจหาที่ลงไม่ได้กับทุกข์ถึงขั้นตัวสภาวะ ตราบนั้น มนุษย์ก็จะยังแก้ปัญหาไม่สำเร็จ ยังหลีกไมพ้นการตามรังควาญของทุกข์ ไม่ว่าจะพบสุขขนาดไหน และจะไม่ประสบความสุขที่แท้จริง

ถ้ามนุษย์อยู่กับความเป็นจริง รู้เข้าใจทุกข์ตามสภาวะของมัน ไม่ซ่อนปัญหา ไม่ปิดตา ไม่หลอกตัวเอง มีใจลงตัวกับทุกข์นั้นตามที่มันเป็นของมันได้ นอกจากว่าเขาจะไม่มีปมซ้อนข้างในที่จะก่อปัญหาใหม่ที่จะขยายปัญหาเก่าแล้ว ปัญญาที่เขามีเป็นพื้นฐานนั้น ก็จะพัฒนาขึ้นไป มาปลอดปล่อยจิตใจของเขาให้เป็นอิสระแม้แต่จากทุกข์ที่เป็นสภาวะพื้นฐานของชีวิตด้วย โดยที่ว่า ทุกข์ที่มีเป็นสภาวะตามธรรมดาของมันในธรรมชาติ ก็เป็นเพียงทุกข์ของธรรมชาติตามธรรมดาของมันไป ไม่มีผลที่จะก่อปัญหาทำให้เกิดเป็นทุกข์ขึ้นในจิตใจของเขา

"ความดับทุกข์ มีอยู่ในทุกข์ นั่นแหละพึงค้นหาให้เจอ"
คำสอนของหลวงพ่อพุทธทาส

ถ้ายังงั้น พระพุทธเจ้าตรัส มรรค (เรียกเต็มๆ ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทา อริยสัจจ์) ไว้ทำไมอีกล่ะ

กรัชกายนี่เอาหลักวิชามาปฏิบัติจริงๆไม่เป็นเชียวหรือ?

ความดับทุกข์ = สมุทัย+นิโรธสัจจะ

มีอยู่ในทุกข์ = ทุกขสัจจะ

ค้นหาให้เจอ = มรรคสัจจะ


"หันทะทานิ อมันตยามิโวภิกขุ
วะยะธัมมา สังขารา อัปมาเทนะ สัมปาเทธะ"

วะยะธัมมา = ทุกขสัจจะ

สังขารา = สมุทัยสัจจะ

อัปมาเทนะ = มรรคสัจจะ

สัมปาเทธะ = นิโรธะสัจจะ

ใบ้ให้แค่นี้เข้าใจไหม?กรัชกาย

ถ้ายังไม่เข้าใจก็คุยต่อ

(ภาพข้างบนเป็นการถอดสภาวะออกมาเป็นภาพครั้งแรกหลังจากการเข้ากรรมฐาน 20 วันที่ศูนย์กมลา
ภาพต่อมาหลังจากท่านมหายาจินต์ปรับปรุงให้ดูง่ายขึ้น)

ต้องแก่ไขนิดหน่อย..ว่า...ที่ว่าบ้าเพราะอะไร



คนบ้า....นี้เอง..

บ้าตัวเอง..
บ้าสิ่งที่ตัวเองคิด..
บ้าหลงตัวเอง..
บ้าภูมิใจตัวเอง..
บ้าแสดง...

นี้เอง..

มานะมาก..มักฟุ้งซ่าน..อุปทานกิน...ความตั้งมั่นชอบย่อมไม่เกิด..
ความตั่งมั่นไม่เกิด...การรู้เห็นก็รู้เห็นตามอำนาจอุปาทาน...

ท่านอโศก กบนอกกะลา ว่าอโศกบ้านะขอรับ

ก่อนหน้าว่าพุทธทาสว่าไว้สอนไว้ รุ่งขึ้นว่าไปเข้ากัมมัฏฐานมา 20 วัน แล้วท่านมหายาจินต์ปรับปรุงให้ง่ายดาย

ตกลงท่านอโศกจะเอายังไงกับชีวิตที่เหลืออยู่น้อยนิดขอรับ


ถามนอกเรื่องหน่อย เมื่อไรท่านอโศกจะมามณฑปเนินฆ้ออีกขอรับ

เป็นห่วงผู้ปฏิบัติกัมมัฏฐาน (ปฏิบัติทางจิต) เมืองไทยปัจจุบันจริงๆนะขอรับท่านอโศก

https://www.youtube.com/watch?v=uCvFQ7vcR0Q

"

อ้าวๆ บาลีเถื่อน เละครับ หลอกใครไม่หลอกมาหลอกกรัชกาย คิกๆๆ

บาลีตรงนี้ เป็นปัจฉิมโอวาท

"หนฺททานิ ภิกฺขเว อามนฺตยามิ โว วยธมฺมา สงฺขารา อปฺมาเทน สมฺปาเทถ" (ภิกษุทั้งหลาย บัดนี้เราขอเตือนเธอทั้งหลายว่า สังขารทั้งหลาย มีความเสื่อมไปเป็นธรรมดา เธอทั้งหลาย จงยังความไม่ประมาทให้ถึงพร้อมเถิด)

(หรือ...เธอทั้งหลาย จงยังประโยชน์ตนและประโยชน์ผู้อื่นให้ถึงพร้อม ด้วยความไม่ประมาท)

ช่าย..

ฟังดูหลายๆตอนนะครับ

https://youtu.be/dKA7qetsmEs


มณฑปเนินฆ้อ ชื่อใหม่คือ "ศูนย์วิปัสสนาภาวนาพระพุทธบาทเนินฆ้อ"

ผมไม่ได้ไปแล้วครับสุขภาพไม่อำนวยให้ไปไกลๆแล้ว ตอนนี้ปักหลักสนทนาธรรมอยู่ที่วัดสันป่าสักวรอุไร อ.หางดง จ.เชียงใหม่ เชิญได้ทุกท่านทุกคนครับ
06.15 -11.00 น.