...พระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์อยู่ที่ไหนเห็นได้ที่นั่นที่เดียวจริงๆ...
...เห็นด้วยตาใจเท่านั้น...ตาเนื้อเห็นเพียงสมมุติ...หาได้ด้วยตาใจ...
...ซึ่งเป็นปัญญารู้แจ้งอริยสัจจะ...รู้ในพระมหากรุณาที่ทรงแสดงธรรม...
...ศึกษาและทำความเข้าใจ...ค้นคว้าด้วยตาใจที่กายกับจิตของแต่ละคน...
...ใจเป็นประธานในการรู้แจ้งโลก...เห็นพระองค์ด้วยใจในคุณธรรมสูงสุด...
...พระปัญญาธิคุณ พระบริสุทธิคุณ พระมหากรุณาธิคุณที่หาที่สุดมิได้...
...จิตแต่ละดวงท่องเที่ยวดวงเดียว...ตั้งแต่เกิดจนตายทำอยู่2อย่าง...
...คือคิดดีกะคิดไม่ดี...เป็นกุศลและอกุศล...ตายแล้วเกิดตายแล้วไม่สูญ...
...ถ้าไม่ฝึกจิตใจที่เต็มไปด้วยกิเลสให้ใสดั่งน้ำมะพร้าวที่เขาใช้รดหน้าศพ...
...ตาลปัดล้วนเป็นคติธรรมเวลาไปงานศพนึกถึงอะไรเวลาเห็นคำเหล่านี้...
...ไปไม่กลับ หลับไม่ตื่น ฟื้นไม่มี หนีไม่พ้น...ตื่นรู้ไหมเวลาไปงานศพ...
...ความหมายลึกซึ้งยากที่คนทั่วไปจะเข้าใจ...ให้เวลาลองคิดดูเด๋วเฉลย...

...Tik Tok Tik Tok Tik Tok...

อิอิ....แค่ตามมาเชียร์

...กรุณาทำความสงบใจแล้วตั้งนะโม 3 จบ...
...กุศลาธััมมา...อกุศลาธัมมา...อัพยากะตาธัมมา...ชินหูไหมคะ...
...ธรรมดาสัตวโลกย่อมเป็นไปตามกรรม...ล้วนแต่ที่ได้ทำไว้แล้วมีทั้ง...
...ธรรมที่เป็นกุศล ธรรมที่เป็นอกุศล ธรรมที่ไม่เป็นทั้งกุศลและอกุศล...

...ไปไม่กลับ...มีพระพุทธเจ้า พระปัจเจกพุทธเจ้า พระอัครสาวก พระสาวกอรหันต์...
...ล้วนแต่ผู้สิ้นกิเลส...ตายแล้วเข้าสู่นิพพาน...ไม่กลับมาเกิดอีกเลย...

...หลับไม่ตื่น...ผู้สิ้นกิเลสทั้งหลายเป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบานและไปแล้วด้วยดี...ไม่มัวนอนหลับไหล...
...ส่วนมนุษย์ผู้มากไปด้วยกิเลส...ลุ่มหลงมัวเมาในกิเลสตัณหาเปรียบเหมือนผู้นอนหลับไม่ยอมตื่น...
...ไม่แสวงหาหนทางแห่งการหลุดพ้นออกไปจากกองทุกข์ย่อมต้องเวียนว่ายตายเกิดไม่รู้จักจบสิ้น...

...ฟื้นไม่มี...การจะให้ได้อัตภาพมนุษย์เป็นของยาก...เมื่อยังมีชีวิตอยู่มัวแต่หลงเพลินไปตามกิเลส...
...ไม่รีบเร่งขวยขวายหาหนทางเพื่อให้ถึงความสิ้นกิเลส...ตายไปลงไปจะให้ฟื้นกลับมาใหม่เป็นไม่มี...

...หนีไม่พ้น...เมื่อยังทำจิตใจให้บริสุทธิ์ไม่ได้...ตายไปแล้วย่อมต้องกลับมาเวียนว่ายตายเกิด...
...เป็นไปตามกรรมที่ได้กระทำไว้แล้ว...ตายแล้วหนีไม่พ้นต้องกลับมาเกิดอีกแน่นอน...

...ประมาณนี้ แนวๆนี้ ทำนองนี้ เอวังก็มีด้วยประการละฉะนี้ ...

...ปฏิบัติกันไปถึงไหนแล้ว...รีบๆหน่อยนะ...เวลาไม่เคยคอยใคร...ตื่นๆๆ...ตถาคตเป็นแต่เพียงผู้บอก...

คิดว่าได้หาต้นทุนไว้แล้ว ถ้าคิดว่าเป็นแพก็คงไม่ล่มในกลางแม่น้ำน่า

คนเราเลือกเกิดได้ใหมคะ

ลืมไป...แฮะๆ

ตราบใดยังไม่ใช่อริยบุคคลคติที่ไปไม่แน่นอน พระศาสดากล่าวว่าเปรียบเหมือนเราโยนกิ่งไม้ขึ้นในอากาศก็ไม่แน่ว่าส่วนไหนจะลงดิน

...เกิดมาแล้วเลือกไม่ได้แต่เลือกที่ไปได้ค่ะ...
...ตามสมควรแก่การเข้าถึงพระธรรมนั้นค่ะ...

...คนชอบพูดกันมากเลยประโยคนี้...
...ขอให้ไปสู่ที่ชอบที่ชอบเถ๊อะสาธุ...

...ชอบแบบไหนสูงต่ำดำขาวชอบม๊ะชอบม๊ะ...
...เล่าสู่กันฟังมั่งนะ...เก็บไว้คนเดียวเด๋วหาว่าไม่เตือน...

ตอนเป็นๆไม่ยักให้ไป พอตายจะให้ไปที่ชอบ จะไปได้ไงอ่ะมันเลือกไม่ได้นะถ้าไม่ได้ฝึกมา55

เห็นในความดีของพรพพุทธเจ้าต้องเป็นจิตที่ดีงามที่เป็นกุศลจิต
พระโสดาบันขึ้นไป พระโสดบันคือผู้ที่ฝึกจิตจนเข้าไปรู้นามเกิดรูปดับ
ไม่ใช่เอาตัวตนไปเห็นตถาคตเพราะกุศลจิตเป็นตัวรู้กุศลจิตละอกุศลจิต
ซึ่งปกติปุถุชนไม่สามารถเข้าถึงความจริงของกุศลจิตล้วนๆก็มีปกติในอกุศลศีล
สุราทำให้ขาดสติทำบ่อยๆเนืองๆชินจนติดเป็นนิสัยกลายเป็นคนชั้นต่ำเข้าไม่ถึงกุศลธรรม