บอกแล้ว ว่าอย่าทำท่าทำทางวางเฉยเลย ไม่ใช่ของจริง

ไม่ได้เล่น เห็นพูดศีลๆๆ จึงถามว่า เขาผิดศีลข้อไหน
หรือว่า ให้พิจารณาเองว่าผิดข้อไหนหรา
แหมให้เดาเองคิดเองเออเองทุกเรื่องนิ ธรรมะก็ให้คิดเอง ศีลก็ให้คิดเอง สมาธิก็ให้คิดเอง ปัญญาก็ให้คิดเอง


ถ้างงั้นเอางี้ดีฝ่า ถามนะว่า ปีนี้น้ำจะท่วมเหมือนปีที่แล้วมั้ย

ก็ไอ้ที่ถามอยู่นะ มันเหมือนเด็ก ผู้ใหญ่สนทนากัน มันต้องใช้สำนวนแบบผู้ใหญ่
แต่ถ้าผู้ใหญ่ ดันไปใช้สำนวนแบบเด็ก เขาเรียกว่าเล่น และถ้าจะถามว่าสำนวนอย่างไร
ถึงเรียกว่าเด็ก ก็จะตอบว่า ก็ที่หนูกรัชกายกำลังใช้อยู่นั้นแหล่ะสำนวนเด็กน้อย

กำลังสอนให้พิจารณาธรรม ดันถามเซ้าซี้เป็นเด็กไปได้
เรื่องละเมิดทรัพย์สิน ถ้าไม่รู้ว่าผิดศีลข้อไหน ก็ไปนับถือผีแบบพวกวูดูก็แล้วกัน

พุทโธ่! เขาให้พินิจวิเคราะห์การกระทำของคน ดูซิไม่เห็นด้วยตรงไหนก็แย้งก็ถามว่า
ไม่ใช่มาเซ้าซี้ถามเป็นเด็กกำลังหัดพูด

แล้วไอ้เรื่องคิดเองทำเองนะถูกต้องแล้ว ไม่ใช่สร้างเว็บเป็นของตัวเอง
แต่เนี้อหาในเว็บเที่ยวได้ไปก็อปปี้ชาวบ้านเขา แถมไม่มีมรรยาทไม่ใส่ชื่อ
ให้เครดิตเจ้าของบทความเขาด้วย

บอกว่าไม่มีเวลา แต่ว่าพร่ำอะไรมายึดยาวน่าเบื่อ เออ

ถามเรื่องศีล ก็บอกว่าสอนให้พิจารณาธรรม ก็อีกแหละ ธรรมข้อใด (เห็นไหมพูดธรรมๆๆๆ) ธรรมข้อไหน พิจารณายังไง ? ทำนองเดียวกัน เมื่อพูดถึงศีลๆๆ ก็ต้องบอกเขาว่าศีลข้อไหน แล้วศีลนั้นว่ายังไง ไม่ใช่พูดแต่ศีลๆๆๆ ธรรมๆๆๆๆ เข้าใจมั้ย

ก

"เรื่องละเมิดทรัพย์สิน ถ้าไม่รู้ว่าผิดศีลข้อไหน
ก็ไปนับถือผีแบบพวกวูดูก็แล้วกัน"

อยากถามต่อมั้ยว่า "ลัทธิวูดู" คืออะไร

กลิ้งมาศีลอีกแระ พอเราถามธรรมข้อไหน พิจารณายังไง ก็แถ-ลงมาศีล พอเราถามว่าผิดศีลข้อไหน แล้วศีลข้อนั้นว่าอย่างไร ฯลฯ หลบไปหลบมาอยู่ ศีล - ธรรม ธรรม -ศีล เป็นท่อนซุง เรียกว่า รู้จักศีลธรรม ธรรมศีล ทั้งดุ้น เพ้อเลื่อนลอย ขาดหลักเกณฑ์ สมแล้วนักธรรมข้างธรรมาสน์