พี่อโศกะ อาตาปี สัมปะชาโน สติมานี่ มันสุดยอดจริงๆนะ แต่มันลึกซึ้งเข้าใจแตกต่างกันจริงๆ ขอให้ตีให้ถูกกันจริงๆเถอะมันจะได้จบกันทุกคน

อย่าส่งจิตออกนอกนี่มันเป็นทางตรง แต่มันชันนะครับ

ตอบไม่ตรงคำถามนี่ควรจะใช้กับใครน้า ปวดตับจริงๆ ตามสบายน่ะ กรรมฐานจะแตกหรือทะลุทะลวงไรก็

บอกก่อนลงบันได เลิกทำเหอะ

ได้ข้อมูลใหม่แล้ว อาตาปี สัมปชาโน สติมา อันที่จริงสามศัพท์ชื่อนี้ ก็ได้แก่สติปัฏฐานนั่นเอง

คำสามคำที่ว่านี่แหละครับ ที่สุดของการปฎิบัติแล้วครับ คือสติปัฎฐานอย่างที่ว่านั้นแหละ แต่อาตาปีนี่แหละความเพียรยิ่งยวดขนาดไหน ที่บุคคลคิดว่าเพียงพอ สัมปชาโนความรู้ตัวทั่วพร้อมนี้มันรู้อย่างไร ถึงเรียกว่าสัมปะชัญญะ และสติที่เกิดขึ้นนี้อย่างไรที่เรียกว่าสติที่แท้จริงมันยากจริงๆที่จะเข้าใจได้

ธรรมที่ระบุไว้ด้วยเป็นประจำ ได้แก่

1. อาตาปี = มีความเพียร ได้แก่ องค์มรรคข้อ 6 คือ สัมมาวายามะ ซึ่งหมายถึงเพียรระวัง และละความชั่ว กับเพียรสร้างและรักษาความดี

2. สัมปชาโน = มีสัมปชัญญะ คือ ตัวปัญญา

3. สติมา = มีสติ หมายถึงตัวสตินี้เอง

ข้อพึงสังเกต คือ สัมปชาโน ซึ่งแปลว่า มีสัมปชัญญะ จะเห็นว่า สัมปชัญญะ คือ ปัญญานี้ เป็นธรรมที่มักปรากฏคู่กับสติ สำหรับที่นี่คือบอกว่า การฝึกในเรื่องสตินี้ เป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการพัฒนาปัญญานั่นเอง


สัมปชัญญะ หรือ ปัญญาก็คือ ความรู้ ความเข้าใจตระหนักชัดในสิ่งที่สติกำหนดไว้นั้น หรือ ต่อการกระทำในกรณีนั้นว่า มีความมุ่งหมายอย่างไร สิ่งที่ทำนั้นเป็นอย่างไร พึ่งปฏิบัติต่อมันอย่างไร และไม่เกิดความหลงหรือความเข้าใจผิดใดๆ ขึ้นมาในกรณีนั้นๆ

เราคิดเออเองยากครับ ที่จะตรงกับคำศัพท์สามตัวนั่น

บอกตรงๆนะ เรายังไม่มีหลักเลย คือพวกเราไปคิดไปทำให้มันเป็นไปตามความยึดความอยากของเรา ยากครับที่จะตรงกับธรรมะหรือธรรมชาติ มันฝืนตลอดครับ

นันแหละซิ ที่ผมถึงบอกว่ามันยากที่จะตรงกับธรรมชาติที่เป็นจริง เพราะบางคนก็มั่นใจในสิ่งที่ตนทำอยู่ ผมก็มั่นใจในสิ่งที่ตนทำอยู่ว่าถูก และหลายๆท่านก็มั่นใจในสิ่งที่ตนเองทำอยู่ เราจะเอาอะไรมาวัดว่าสิ่งที่ตนเองทำนั้นมันถูกต้องตามธรรมอย่างสมบูรณ์ แท้จริงแล้ว อาตาปี สัมปชาโน สติมานั้นมันสมบูรณ์อยู่ในนี้ทั้งหมด แต่ใครจะขยายความได้ตรง ตามความจริง แต่บทพิสูจน์ที่ได้ไตร่ตรอง อย่างพระอริยเจ้าที่เราต่างยอมรับกันในส่วนมากแล้วล้วนแต่ได้ธรรมมะชั้นสูงกันนั้นส่วนใหญ่ก็มาจากความเพียรที่ยิ่งยวดกันทั้งนั้น แม้แตพระองค์ทรงแสดงก็มี บทอธิฐานความเพียรที่ดูแล้วน่าจะหินเหมือนกัน พี่กายว่าไงล่ะ

อ้าวอโสกะมาช่วยชีวิตคุนน้องอีกแล้วหรอ เด่วยกตำแหน่งเวอร์โก้ ชากะ ให้นะ

ตาแก่นี่เกรียนอีกแล้ว เค้าถามวิธีแก้ไข แต่ตัวเองพูดอะไรก็ไม่รู้ สามวาสองศอก ถ้าพูดแล้วมันไม่เกิดประโยชน์ก็Shut up! ดีกว่านะจ้ะลุง กะโหลกกะลา สงสัยจะขาดความอบอุ่น

เลิกทำเหอะ


อ้าวก็บอกนี่ไงว่า เลิกทำเหอะ แบบนี้น่ะ


เหมือนพูดกันคนล่ะภาษานิ

ตัวเองไม่รู้สภาวะปรมัตหรือเปล่า ถึงอธิบายให้คนอื่นเข้าใจไม่ได้ เอาเป็นว่าคุนน้องเข้าใจที่อโสกะอธิบายหมดแล้ว ตาอ่อนเอ้ย เลิกสอนธรรมมะได้แล้ว ถ้าสติบ้าๆบอๆแบบนี้ กลับไปดูจิตตัวเองเหอะ ว่าอกุศลอยู่หรือเปล่า

สภาวะ หมายถึงอะไรน่ะ ที่พูดน่ะเข้าใจว่าไง

บอกให้หยุดหรือเลิกไปเลย ไม่เชื่อหรา ตามใจ

ก็ขึ้นไปอ่านสิ คุนน้องปฏิบัติโดยที่ยังจับหลักไม่ได้ การที่จะหลงมันก็ต้องมีอยู่แล้ว คนที่หลงแล้วหาข้อผิดพลาดของตนแล้วแก้ไข นั่นแหละคือคนที่จะเห็นธรรมเร็วกว่าคนที่มัวแต่..งมหาธรรมมะในตัวหนังสือ พอดีคุนน้องขับรถอยู่แล้วน้ำมันใกล้จะหมด แต่ไม่เป็นไรนะลุง อโสกะมาบอกแล้วว่าปั้มเติมน้ำมันไปทางไหน คุนน้องว่าระดับสติปัญญาของลุงคงไกลเกินที่จะมาสอนธรรมคุนน้อง ถ้าจะมาถามว่า อะไร เข้าใจว่าไง ไม่ต้องใช้กับคุนน้อง เพราะมันไม่ทำให้คุนน้องก้าวหน้ามีแต่มากระชากให้ลง คุนน้องรู้แล้วว่าตอนสมาธิดิ่งลงแล้วขาดสติมันทำให้ตกใจ ซึ่งวิธีแก้อโสกะก็อธิบายหมดแล้ว งั้นก็ไม่จำเป็นต้องพูดให้มากความ