โดนส่วนตัวดิฉันแล้ว ดิฉันเข้าใจในเจตนาของคุนคนธรรมดาเพราะคุนคนธรรมดาได้ไปอ่านกระทู้ดิฉันแล้วทำให้เกิด เวทนา แล้วต้องการอยากจะช่วยเตือนสติดิฉันจึงเผลอถลำตัวลงมา หมายถึงดิฉันติดบ่วงแต่คุนคนธรรมดาก็ยอมกระโจนลงมาติดบ่วงกับดิฉัน ซึ่งบ่วงนั้นก็คือกิเลศเพราะตัวดิฉันเองก็เคยมีสภาวะนี้และเข้าใจดีเราต้องพยายามต่อไปเพื่อจะหลุดจากสภาวะจิตคิดปรุงแต่ง(กิเลศ) นั่นคือหนทางของการหลุดพ้นจากทุกข์เจ้าค่ะ ผิดถูกอย่างไรต้องขออภัยด้วยนะเจ้าค่ะ

ความอยากเอาชนะมารภายนอกนี้แหละเป็นมารตัวใหญ่ตัวหนึ่งในใจเราเอง มันหลอกล่อให้เรามองออกไป คิดสู้กับสิ่งต่างๆข้างนอก เพื่อจะให้เราลืมไปว่ามารตัวใหญ่ในใจเราเองยังมีอยู่

ส่วนตัวผมได้ทำสิ่งที่ผมเห็นว่าสมควรทำเท่าที่ทำได้แล้ว ประโยชน์ที่คิดว่าน่าจะเกิดได้ก็เกิดขึ้นแล้ว คุณ Nongkong ไม่ต้องห่วงผมไปหรอกครับ ผมไม่ได้เผลอถลำตัวอะไร ผมย่อมพิจารณารอบคอบดีแล้วว่าประโยชน์ที่อาจจะเกิดจากการกระทำครั้งนี้คุ้มแม้ต้องแลกกับความเสี่ยงอื่นๆที่อาจตามมา

ขออนุโมทนากับคุณ Nongkong และท่านอื่นๆที่ปรารถนาดีครับ

คุณ"คนธรรมดาครับ" ปัญหามันไม่ได้อยู่ที่ คุณกำลังบอกหรอกครับ
ปัญหาที่แท้จริงมันอยู่ที่ การไม่รู้จักกาละเทศะของบุคคลที่สาม แบบคุณนี่แหล่ะครับ

อย่าลืมซิครับ คุณคิงคองแกพูดอยู่ในห้อง สนทนาธรรมนะครับ
มันต้องมีการโต้แย้งกัน กระทู้มันถึงจะเดินไปได้ ไม่ใช่ใครเข้ามาตั้งกระทู้
สมาชิกก็เข้ามา สาธุคะ อนุโมทนาครับ ถ้าป็นแบบนี้ผมว่ามันรกบอร์ด
หาประโยชน์ไม่ได้เลย เปรียบเหมือนเด็กได้อมยิ้ม อมไปยิ้มไป ที่ไหนได้
คำชมหรืออมยิ้ม มันเป็นกิเลสทำให้ฟันผุนะครับ

เรื่องของวิธีใช้คำพูดกับใจมันคนล่ะเรื่องกันครับ ผมว่าคุณคิงคองแก
ทำใจให้เป็นกุศลก่อนที่จะสนทนา ดูได้จากการโอนอ่อนในบางครั้ง
และแข็งในบางคราว อยากจะว่ากล่าวใคร ต้องดูให้ดีก่อน
แบบคุณคิงคอง เขาไม่เรียกการโต้เถียงเพื่อเอาชนะหรอกครับ
เขาเรียก คนมีเหตุผล ยอมเป็นบางครั้งเถียงเป็นบางเรื่อง
และที่สำคัญที่สุด คุณคิงคองแกไม่ได้ทำผิดกฎของบอร์ดเขาเลย

แต่กับคุณคนธรรมดา เข้าไปสอดแทรกว่ากล่าวคู่สนทนา
ด้วยการเลือกที่จะว่าคนหนึ่งไม่ว่าคนหนึ่ง ที่ไม่น่าให้อภัยก็คือ คนที่ทำผิดพูดจา
หยาบคายทำผิดกฎห้องสนทนาธรรม คุณคนธรรมดากลับไม่กล้าที่จะต่อแยตำหนิเขา
ผมถึงได้บอกว่า ก่อนจะว่ากล่าวใครควรดูกิเลสในใจตัวเองก่อน

เรื่องผิดกาลเทศะนี่ "คุณคนธรรมดา"ควรคำนึงให้มากนะครับ ไม่ใช่คิดว่า
แต่งคำพูดให้ดูดีแล้วมันจะเป็นกุศล ถ้าเอามันมาใช้ผิดที่ผิดทาง คำพูดที่คุณ
คิดว่าดีแล้วเป็นกุศลแล้ว มันจะกลายเป็นคำพูดส่อเสียดและเพ้อเจ้อขึ้นมาทันทีครับ

ผมว่าไม่มีใครเขาปล่อยใจอะไรที่คุณบอกหรอกครับ แต่ที่ผมเห็นอยู่คือก็มีแต่คุณครับ
ที่กำลังปล่อยใจให้กิเลสตัณหาเข้าครอบง้ำ คิดว่าการได้พูดอะไรในเชิงตำหนิชาวบ้าน
จะทำให้ตัวเองดูสูงส่งขึ้น อยู่คนละสถานะกับสมาชิก แต่คุณไม่รู้หรอกว่ากำลังเหยียบคนอื่น

คุณครับนักมวยที่เขาต่อยกันบนเวที คุณว่าเขากำลังจะฆ่ากันหรือครับ
คุณว่าพี่น้องทะเลาะกันต้องจบด้วยการฆ่ากันหรือครับ จะบอกให้ครับ
คุณเห็นพี่น้องต่อยกัน ถ้าคุณขืนเข้าไปยุ่ง พี่น้องเขาจะเลิกต่อยกันทันที
แล้วจะหันมาช่วยกันต่อยคุณแทน หัดดูเหนือรู้ใต้บ้างซิครับ ไม่ใช่จะเอาดีเอาเด่นท่าเดียว

ความเศร้าหมองที่คุณว่า มันไม่ได้เกิดจากการพูดจาเผ็ดร้อนหรอกครับ
ถ้าเราพูดไปตามเหตุปัจจัย ไม่ได้เสแสร้ง และรู้ตัวว่าเรากำลังจะพูดอะไร
แต่กลับคุณซิครับ ผมว่าต้องมีความเศร้าหมองหรือกำลังทุกข์ มันบีดเค้น
จนทนไม่ไหว เลยต้องแสดงมาดผู้ดีแบบนี้ แถมเป็นผู้ดีที่เลือกเสวนาเฉพาะคน
เลือกที่จะว่ากล่าว ทีกับคู่สนทนาเป็นปัจจัยร่วมกลับไม่กล้า เพราะกลัวโดนชำแระ
กระชากหน้ากากผู้ดีเทียม

คุณ"คนธรรมดาครับ" คุณรู้สึกอย่างไรบ้างครับ เมื่อเกิดความผิดหวังกับการกระทำ
ที่คุณคิดว่า จะต้องมีคนเห็นดีเห็นงามในตัวคุณ มีสมาชิกอย่างผมมองสิ่งที่คุณกำลังทำ
ด้วยความสังเวช มองคุณกำลังใช้กิเลสที่หมักหม่มในใจมาเหยียบย่ำคนอื่น

ผมรู้สึกขบขันกับคำพูดประโยคนี้ของคุณจังเลย คุณบอกคุณคิงคองว่า
"อย่าเสียเวลามองไปข้างนอก" มันเหมาะที่จะใช้กับคุณครับ คุณคิงคองแกกำลัง
สนทนากับคนอื่น การพูดของแกเกิดขึ้นตามเหตุปัจจัย
แต่กับคุณไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องเลยแต่น้อย คุณก็กระโดดลงไปประนามอีกฝ่าย
แบบนี้ใครกันแน่ครับ ที่ชอบสอดสายตามองไปข้างนอก ผัสสะไม่มีก็รนหาที
หาเรื่องให้เกิดผัสสะ แบบนี้หลวงปู่บอกว่า "พวกชอบส่งจิตออกนอก"

นี่ก็อีกประโยคหนึ่งครับ พูดมาได้ไม่ได้ดูตัวเองเลย
คุณนั้นแหล่ะครับ ต้องเอาเวลาไปมองดูตัวเอง เรื่องมันไม่ใช่เรื่องตัวเองแท้ๆ
คิดแล้วมันก็เหมือน คุณคนธรรมดา กำลังปวดอุจาระ เห็นส้วมสาธารณะเลย
เข้าไปถ่ายทุกข์ แต่แปลกครับ ถ่ายไปบ่นไปขยะแขยงหาว่าส้วมสกปรก
ปานประหนึ่งว่า อุจาระตัวเองสะอาดกว่าส้วม
คุณรู้ตัวมั้ยว่า อุจจาระที่คุณกำลังหลงไหลได้ปลื้มว่าสะอาดกว่าส้วมนั้นน่ะ
ชาวบ้านเขาเรียกว่า "ขี้" นะครับ ที่ส้วมมันสกปรกไม่ใช่มันสกปรกด้วยตัวเอง
แต่มันสกปรกเพราะอุจาระของคุณหรือขี้นั้นแหล่ะครับ

นี่นะหรือไม่ได้เผลอถล่ำตัว คุณคนธรรมดาครับ คุณกำลังจมบ่อโคลน
นี่มิดหัวแล้ว ยังสู้อุตสาห์กระเสีอกกระสนมาพูดเป็นวาระสุดท้ายอีก แบบนี้เรียกว่า
ยังไม่รู้สำนึกนะครับ

แต่ที่คุณว่าถึงเรื่องประโยชน์ กับการกระทำของคุณผมก็ว่าพอมีอยู่บ้างครับ
มันพอเป็นอุทาหรณ์สอนใจว่า ...

อย่าอยากได้ใคร่ดีจนเกินงาม อย่าเหยียบคนเพื่อให้ตัวเองดูสูงส่งครับ