สัมปชัญญะ ไม่ใช่ปัญญาครับคุณแสงทอง

พุทธวจนะ ชัดเจน กระจ่าง ไพเราะ ลึกซึ้ง ตรงไป ตรงมา เข้าใจง่าย ไม่ขัดแย้งกันเอง
และถูกต้องไม่จำกัดกาล

คุณflame อ่านหนังสือยังไม่เข้าใจนะครับ
1 ผมไม่ได้บอกว่า สมาธิ3แบบนั่นเป็นสัมมาสมาธิ!!!คุณไม่เข้าใจหรือ?
2คุณเจอข้อความที่พระองค์ตรัสบอกไว้ว่าไม่มีสมาธิ3อย่างนั่นไหมล่ะ
พระอภิธรรมก็ไม่ได้รู้ไม่ได้อ่าน อะไรเลย
เจริญธรรมครับ

ผมอาจจะไม่สันทัดในพระอภิธรรม แต่ถ้าบอกว่าไม่ได้รู้ไม่ได้อ่านเลยก็ไม่ใช่ครับ
แล้วคุณหลับอยู่เคยศึกษาพระอภิธรรมจากพุทธวจนะมั้ยหล่ะครับ

ภิกษุทั้งหลาย ! พวกภิกษุบริษัทในกรณีนี้, สุตตันตะเหล่าใด ที่กวีแต่งขึ้นใหม่
เป็นคำร้อยกรองประเภทกาพย์กลอน มีอักษรสละสลวย มีพยัญชนะอันวิจิตร
เป็นเรื่องนอกแนว เป็นคำกล่าวของสาวก เมื่อมีผู้นำสุตตันตะเหล่านั้นมากล่าวอยู่
เธอจักไม่ฟังด้วยดี ไม่เงี่ยหูฟัง ไม่ตั้งจิตเพื่อจะรู้ทั่วถึง และจักไม่สำคัญว่าเป็นสิ่งที่
ตนควรศึกษาเล่าเรียน.

ภิกษุทั้งหลาย ! ส่วนสุตตันตะเหล่าใด ที่เป็นคำของตถาคต เป็นข้อความลึก
มีความหมายซึ้ง เป็นชั้นโลกุตตระ ว่าเฉพาะด้วยเรื่องสุญญตา, เมื่อมีผู้นำ
สุตตันตะเหล่านั้นมากล่าวอยู่; เธอย่อมฟังด้วยดี ย่อมเงี่ยหูฟัง ย่อมตั้งจิตเพื่อจะ
รู้ทั่วถึง และย่อมสำคัญว่าเป็นสิ่งที่ตนควรศึกษาเล่าเรียน จึงพากันเล่าเรียน
ไต่ถาม ทวนถามแก่กันและกันอยู่ว่า

“ข้อนี้เป็นอย่างไร? มีความหมายกี่นัย?” ดังนี้.
ด้วยการ ทำดังนี้ เธอย่อมเปิดธรรมที่ถูกปิดไว้ได้. ธรรมที่ยังไม่ปรากฏ เธอก็ทำให้
ปรากฏได้, ความสงสัยในธรรมหลายประการที่น่าสงสัยเธอก็บรรเทา ลงได้
ทุก. อํ. ๒๐ / ๙๒ / ๒๙๒
ขุมทรัพย์จากพระโอษฐ์ น. ๓๕๒

ที่มาhttp://www.watnapahpong.org

ยกมาควรจะดูด้วยนะครับ ว่า คุณgetหรือเปล่า

คุณflame อ่านหนังสือยังไม่เข้าใจนะครับ
1 ผมไม่ได้บอกว่า สมาธิ3แบบนั่นเป็นสัมมาสมาธิ!!!คุณไม่เข้าใจหรือ?
2คุณเจอข้อความที่พระองค์ตรัสบอกไว้ว่าไม่มีสมาธิ3อย่างนั่นไหมล่ะ
เจริญธรรมครับ

คุณflame อ่านหนังสือยังไม่เข้าใจนะครับ
1 ผมไม่ได้บอกว่า สมาธิ3แบบนั่นเป็นสัมมาสมาธิ!!!คุณไม่เข้าใจหรือ?

2คุณเจอข้อความที่พระองค์ตรัสบอกไว้ว่าไม่มีสมาธิ3อย่างนั่นไหมล่ะ
เจริญธรรมครับ

เข้าใจครับคุณหลับอยู่ไม่ได้บอกว่าสมาธิ 3 แบบนั่นเป็นสัมมาสมาธิ
แต่ถ้าอัปปนาสมาธิคุณหลับอยู่ว่าเป็นสัมมาสมาธิมั้ยหล่ะครับ

ไม่เคยครับแต่ก็อย่าลืมว่าพระพุทธเจ้าไม่ได้บัญญัติคำสามคำนี้ไว้เช่นกัน

พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๔ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๖
มัชฌิมนิกาย อุปริปัณณาสก์



[๑๑๗] อา. ดูกรพราหมณ์ พระผู้มีพระภาคพระองค์นั้นทรงสรรเสริญ
ฌานทั้งปวงก็มิใช่ ไม่ทรงสรรเสริญฌานทั้งปวงก็มิใช่ พระองค์ไม่ทรงสรรเสริญ
ฌานเช่นไร ดูกรพราหมณ์ ภิกษุบางรูปในธรรมวินัยนี้ มีใจรัญจวนด้วยกามราคะ
ถูกกามราคะครอบงำอยู่ และไม่รู้จักสลัดกามราคะอันเกิดขึ้นแล้ว ตามความเป็น
จริง เธอย่อมเพ่งเล็ง จดจ่อ ปักใจ มุ่งหมายเฉพาะกามราคะ ทำกามราคะไว้
ในภายใน มีใจปั่นป่วนด้วยพยาบาท ถูกพยาบาทครอบงำอยู่ และไม่รู้จักสลัด
พยาบาทอันเกิดขึ้นแล้ว ตามความเป็นจริง เธอย่อมเพ่งเล็ง จดจ่อ ปักใจ
มุ่งหมายเฉพาะพยาบาท ทำพยาบาทไว้ในภายใน มีใจกลัดกลุ้มด้วยถีนมิทธะ
ถูกถีนมิทธะครอบงำอยู่ และไม่รู้จักสลัดถีนมิทธะอันเกิดขึ้นแล้ว ตามความเป็น
จริง เธอย่อมเพ่งเล็ง จดจ่อ ปักใจ มุ่งหมายเฉพาะถีนมิทธะ ทำถีนมิทธะไว้
ในภายใน มีใจกลัดกลุ้มด้วยอุทธัจจกุกกุจจะ ถูกอุทธัจจกุกกุจจะครอบงำอยู่
และไม่รู้จักสลัดอุทธัจจกุกกุจจะอันเกิดขึ้นแล้ว ตามความเป็นจริง เธอย่อมเพ่งเล็ง
จดจ่อ ปักใจ มุ่งหมายเฉพาะอุทธัจจกุกกุจจะ ทำอุทธัจจกุกกุจจะไว้ในภายใน
มีใจกลัดกลุ้มด้วยวิจิกิจฉา ถูกวิจิกิจฉาครอบงำอยู่ และไม่รู้จักสลัดวิจิกิจฉาอันเกิด
ขึ้นแล้ว ตามความเป็นจริง เธอย่อมเพ่งเล็ง จดจ่อ ปักใจ มุ่งหมายเฉพาะ
วิจิกิจฉา ทำวิจิกิจฉาไว้ในภายใน ดูกรพราหมณ์ พระผู้มีพระภาคพระองค์นั้น
ไม่ทรงสรรเสริญฌานเช่นนี้แล ดูกรพราหมณ์ ก็พระผู้มีพระภาคพระองค์นั้นทรง
สรรเสริญฌานเช่นไรเล่า ภิกษุในธรรมวินัยนี้ สงัดจากกาม สงัดจากอกุศลธรรม
เข้าปฐมฌาน มีวิตก มีวิจาร มีปีติและสุขเกิดแต่วิเวกอยู่ เข้าทุติยฌาน มีความ
ผ่องใสแห่งใจภายใน มีความเป็นธรรมเอกผุดขึ้น เพราะสงบ วิตกและวิจาร
ไม่มีวิตก ไม่มีวิจาร มีปีติและสุขเกิดแต่สมาธิอยู่ เป็นผู้วางเฉยเพราะหน่ายปีติ
มีสติสัมปชัญญะอยู่ และเสวยสุขด้วยนามกาย เข้าตติยฌานที่พระอริยะเรียกเธอ
ได้ว่า ผู้วางเฉย มีสติอยู่เป็นสุขอยู่ เข้าจตุตถฌาน อันไม่มีทุกข์ ไม่มีสุข
เพราะละสุขละทุกข์ และดับโสมนัสโทมนัสก่อนๆ ได้ มีสติบริสุทธิ์เพราะ
อุเบกขาอยู่ ดูกรพราหมณ์ พระผู้มีพระภาคพระองค์นั้นทรงสรรเสริญฌานเช่นนี้
แล ฯ
เนื้อความพระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๔ บรรทัดที่ ๑๙๓๕ - ๑๙๖๐. หน้าที่ ๘๒ - ๘๓.
http://www.84000.org/tipitaka/read/v.ph ... agebreak=0