สาธุ กามโภคี
หยิบยกมาแสดงได้ชัดเจน

เป็นเรื่องยากครับที่จะไม่ละเมิด การที่มีความสัมพันธ์กันในลักษณะนั้นมีผัสสะและเวทนาเกิดขึ้น ผู้ที่หลงไปกับผัสสะและเวทนาย่อมเกิดความกำหนัดยินดีซึ่งก็คือตัณหาและก็อุปปาทานทันทีจึงเกิดกรรมคือการกระทำเพื่อสนองตัณหา ตัณหาที่เกิดขึ้นนี้คือความยินดีรักใคร่ก็ย่อมต้องมีความปรารถนาจะครอบครองเพียงผู้เดียว แต่หากว่ารู้ว่ามิได้เป็นผู้ครอบครองแต่ผู้เดียวก็ย่อมต้องขุ่นเคือง และก็ผูกโกรธ....

น่าจะ ข้อ๕ นะค่ะเพราะสุราถ้าดื่มจนเกินพอดีทำให้ขาดสติในการจะระลึกรู้สิ่งที่กำลัง
จะทำลงไปต่างๆ เพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์มันช่างร้ายและแรงค่ะ นำพาให้เกิดเหตุ
ที่จะไปเชื่อมโยงผิดศีลอีก ๔ข้อที่เหลือได้ค่ะ...




"อยู่คนเดียวพึงระวังความคิด อยู่ในหมู่มิตรพึงระวังวาจา"

พระอรหันต์จี้กงดื่มสุราตลอด ครบองค์ 4 ที่คุณพูดถึงด้วย แต่ท่านไม่เคยขาดสติ จนทำผิดศีลข้ออื่น บาปจึงไม่ได้เกิดขึ้นกับท่าน

ที่ผมว่ายากเพราะเหตุผลส่วนตัวผมแล้ว
ข้อนี้ต้องมีอีกคนหนึ่งมาร่วมด้วยช่วยกัน ไม่งั้นผิดไม่ได้ ต่างกับข้ออื่นๆที่ทำคนเดียว
กรรมสำเร็จได้ และข้อนี้จัดเป็นความผิดที่ต้องทำด้วยตนเอง จาง วาน ขาน ไข ไม่ได้อีก
ที่คุณว่าง่ายเพราะมองคนละประเด็นกับผม ผมมองที่ยังไม่เริ่ม แต่เหมือนคุณ
จะมองไปถึงมีการสัมผัสกันแล้วครับ

ขอบคุณมากครับสำหรับความเห็น

กาเมสุมิฉาจารต้องละเมิดหญิงที่มีเจ้าของผู้ดูแล คือ ต้องมีเจ้าทุกข์คือ สามี ของหญิงนั้น ส่วนการเสพเมถุนเป็นเรื่องธรรมชาติของมนุษย์ ไม่ถือว่าเป็นบาปถ้าไม่มีการละเมิดหญิงที่มีเจ้าของดูแล

เห็นด้วยครับแต่ขอเถียงนิดหนึ่ง มันอยู่ที่คนครับ เมาคือขาดสติ คือจิตใต้สำนึกคิดอะไรก็จะทำออกมาอย่างนั้น บางคนภายนอกทำตัวเลวร้ายแต่จิตใต้สำนึกดีก็มีครับเหมืนอเพื่อนผม
( ผมไม่กินกับเพื่อน เพราะผมเกียจของพวกนี้ ) เพื่อนผมกินแล้วกลายเป็นคนสงบสเงี่ยม (ตอนเมา)
แต่ก่อนจะเมาเป็นคนห้าวๆ แต่เค้าก็ไม่สร้างความเดือดร้อนให้ใคร เห็นไหมหล่ะบอกแล้วว่าอยู่ที่คนคนอย่างเพื่อนผมหน่ะเป็น 1 ใน ล้านครับ ส่วนใหญ่แล้วก็จริงอย่างที่คุณพูดนั่นแหละ

ผิดกับเพื่อนผม ก่อนกินเหล้า เป็นคนสงบเสงี่ยม พอกินเหล้าเมา ชอบหาเรื่องคนอื่น แสดงว่าพวกนี้เป็นคนเก็บกด พอเมาแล้วสิ่งที่ตนเก็บกดไว้ในจิตใต้สำนึก จะออกมาแผลงฤทธิ์

นั่นแหละครับ คิดเหมือนผมเลย

เห็นด้วยครับ

อันบาปกรรมทั้งห้าถ้าไม่ละ
บาปนั้นจะส่งวิบากให้ยากเข็ญ
ตามประเภทเหตุที่ทำเป็นกรรมเวร
คิดให้เห็นเว้นให้ไกลอย่าได้ทำ

สุดท้ายข้อที่ห้าคือสุราและเมรัย
ดื่มแล้วเมาหลงใหลไร้สติรักษาตน
อาจทำกรรมชั่วช้าใจเหิมกล้าไร้เหตุผล
หน้าด้านไม่อายคนอกุศลไม่กลัวเกรง
อาจฆ่าใครก็ได้อาจทำร้ายแม้ตัวเอง
โทษความเป็นนักเลงดื่มสุรามีมากมาย
ข้อหนึ่งต้องเสียทรัพย์อาจถึงกับล้มละลาย
ข้อสองมิตรสหายอาจวุ่นวายวิวาทกัน
ข้อสามพิษสุราก่อโรคาอเนกนันต์
บั่นทอนอายุสั้นตายก่อนกาลอันควรตาย
ข้อสี่ชื่อเสียงดับกิตติศัพท์ถูกทำลาย
ข้อห้าหมดยางอายหกทำลายภูมิปัญญา

สังคมที่เราอยู่จะเลิศหรูและสุขสันต์
เหมือนอยู่เมืองสวรรค์ต้องเชื่อมั่นหลักศีลห้า
ถ้าคนเราประพฤติผิดศีลข้อที่ห้าแล้วจักทำให้ล่วงละเมิดศีลข้ออื่นๆได้ง่าย ดังอุทาหรณ์ ลูกเสพยาบ้าจน เสียสติแล้วฆ่าบุพพการีของตนเอง อันเป็นอนันตริยกรรม:b8: