สาธุ

เคยได้รับทราบมาจากท่านผู้รู้ กล่าวถึง การบรรลุอรหัตตผลของท่านพระอานนท์

ท่านกล่าวว่า

ในขณะที่ท่านพระอานนท์กำลังเอนกายลง หลังจากเดินจงกรมนั้น...
จิตที่มีสติเต็มเปี่ยมบริบูรณ์(ท่านไม่ได้ถอยสติเลยน่ะครับ) และมี วิริยะสัมโพชฌงค์(ความเพียรมุ่งมั่น) พอดีกับ ปัสสัทธิสัมโพชฌงค์(ผ่อนคลายกายใจ) ....องค์ธรรมแห่งการตรัสรู้ จึงสมบูรณ์พร้อม

เป็นการที่ผม ฟังผู้อื่นเล่ามาอีกต่อ น่ะครับ....
พยายามหา หลักฐานในระดับที่อ้างอิงได้อยู่ ...แต่ ผมยังหาไม่เจอครับ



มีแต่ รายละเอียดเหตุการณ์ในขณะนั้น ที่อยู่ในพระไตรปิฎก ดังนี้


พอใกล้วันเข้าพรรษาจึงได้ออกเดินทางไปสู่กรุงราชคฤห์ เพื่อร่วมทำสังคายนา

เมื่อถึงแล้ว ท่านได้ทำความเพียรอย่างหนักเพื่อให้สำเร็จอรหัตต์ก่อนการทำสังคายนาแต่ก็ยังไม่สำเร็จ เพื่อน ๆ ได้ตักเตือนท่านว่า ในวันรุ่งขึ้นท่านจะต้องเข้าไปนั่งในสังฆสันนิบาตแล้ว ท่านเองเป็นพระเสขบุคคลอยู่ ขอให้ทำความเพียร อย่าประมาท

ในคืนนั้น ท่านได้เดินจงกรม กำหนดกายคตาสติ จนจวบปัจจุสมัยใกล้รุ่ง จึงลงจากที่จงกรม หมายใจจะหยุดนอนพักผ่อนในวิหารสักครู่ก่อน แต่พอเอนกายลงนอน ศีรษะยังไม่ทันถึงหมอนและเท้าทั้งสองยังไม่พ้นจากพื้น ก็ได้สำเร็จเป็นพระอรหันต์