ข้อความทั้งหมดที่เล่าและกรัชกายก้อปมาแปะย้ำให้ดูอีกนั้น ชัดเจนดีและสมบูรณ์พร้อมทุกอย่างแล้ว

คนปัญญาน้อย ความสังเกตไม่ดีอาจจะตีความสรุปความไปมั่วๆได้เยอะแยะ

คนที่สติปัญญาดีเขาอ่านแค่นี้ก็พอที่จะเข้าใจเรื่องราวทั้งหมด
ละครับ

บอกวิธีทำสมาธิหมุนสิขอรับ หมุนยังไง

สนใจวิธีทำสมาธิหมุนของพระอาจารย์รัตน์ รัตนญาโนหรือครับ?

เริ่มต้นด้วยการตั้งสติปัญญามาสังเกตเข้าไปในกายและใจ
ถ้ามีความจดจ่อใส่ใจดี สมาธิในการเฝ้าดูเฝ้าสังเกตจะมีกำลังมากขึ้นทุกทีจนสัมผัสรู้อาการของกายที่โยกคลอนและสั่นสะเทือนไปตามจังหวะการเต้นของหัวใจและชีพจรทำสมาธิให้แน่วแน่ยิ่งขึ้นกับอาการสั่นและโยกคลอนของกายนั้น ผู้ปฏิบัติจะรู้สึกเหมือนร่างกายนี้โยกคลอนและหมุนส่ายไป ยิ่งเพิ่มสมาธิจดจ่อเข้าไปมากเท่าไหร่ อาการหมุนโยกคลอนนั้นจะยิ่งแรงเร็วมากขึ้นเท่านั้น

อย่าฝืนอย่าขัดขืนอาการตามธรรมชาติที่เกิดขึ้นให้มีแต่สติปัญญาคอยสังเกตอาการไปตลอดเวลา การหมุนนั้นจะแรงขึ้นแรงขึ้นจนถึงจุดลืมตัวปล่อยทุกสิ่งทุกอย่างทั้งหมดดับวูบ
ผู้ปฏิบัติส่วนใหญ่จะล้มหงายผลึงลงไปพร้อมกับจิตที่หลุดลอยออกจากความยึดถือทั้งปวง

เราเรียกว่า "จิตหลุด" คือหลุดพ้นจากความยึดถือบัญญัติ สมมุติทั้งหลายไปชั่วพริบตาเดียว พอกลับมารู้ตัว บางคนจิตเป็นกูเป็นเราก็พาลหายไปด้วย ชั่วคราวหรือถาวร

นี่ว่าโดยย่อและสรุปคร่าวๆ แต่เทคนิคที่จะทำให้จิตหลุดพ้นจากความยึดถือโดยการหมุนเอานี้ ยังมีอีก จะบอกเล่าต่อไปเมื่อมีผู้สนใจและไม่คัดค้าน ขัดขวางวิธีการของสมาธิหมุนที่ว่ามานี้ครับ

ท่านอโศกเคยทำหรือยัง ถ้าทำแล้วหมุนได้กี่รอบ

55555 หมุนจนจิตหลุดแหละครับ กลายเป็นคนใหม่ไปเลย

นีี่ใช่สมาธิหมุนไหมขอรับ

จิตมันหลุดไปไหนขอรับ

หลุดไปจากความยึดมั่นถือมั่น

ส่วนนายแพทย์ที่นั่งแล้วหมุนนั้นหมุนโดยบังเอิญ
ถ้าทำอยู่ต่อหน้าพระอาจารย์รัตน์ท่านจะแนะทางออกสู่ความหลุดพ้นของจิตได้ทันที

แนะนำให้เขาไปปฏิบัติกับพระอาจารย์รัตน์ ที่สำนักของท่าน
อยู่ใกล้ๆกับน้ำตกแม่สา อ.แม่ริม จ.เชียงใหม่
เปิดกูเกิ้ล หรือยูทูปดูก็ได้ครับ

จิตหลุด คือ หลุดไปจากความยึดมั่นถือมั่น ตกลงไม่ยึดมั่นถือมั่นนี่หลุดเพราะสมาธิหมุนหรือหลุดเพราะญาณ 16 ก่อน 6 โมงเช้าแน่

ที่ว่ากลายเป็นคนใหม่ล่ะ ยังไง คือ ท่านอโศกคนนี้กับคนเดิมไม่ใช่คนเดียวกันหรือ หรือยังไง

คุยกับท่านอโศกได้ความรู้เยอะเลย ทำให้เห็นว่า ท่านอโศกนี่ไม่ใช่ธรรมดา สาธุๆๆ ขอให้เจริญในธรรม

สมาธิหมุนบอกไปแล้ว

ต่อไปเล่าวิธี



เริ่มทำยังไงครับ เล่าให้ฟังหน่อยขอรับ

อยากฟังวิธีการภาวนาของท่านอาจารย์โกเอ็นก้าหรือ?

ในหลักสูตร 10 วัน 3 วันแรกผู้ปฏิบัติทุกคนต้องมาตั้งใจทำสมาธิอยู่กับลมหายใจ (ไม่ใช่อานาปานสติ 16 ขั้นตอน แต่คล้ายกับการภาวนาพุทโธตามลมหายใจเข้าออก)เพื่อให้เกิดสมาธิหรือความตั้งมั่นของจิต

พอขึ้นวันที่ 4 อาจารย์ช่วยสอนจะให้เริ่มการสะแกน หรือกวาดรู้ร่างกายตั้งแต่หัวถึงเท้า ๆ ถึงหัวกลับไปกลับมา จนสัมผัสรู้กระแสสั่นสะเทือนได้ทั่วร่าง ก็จะเกิด ภังคญาณ คือการล่มสลายของกายสังขาร เหมือนตัวตนอวัยวะทั้ง 32 ประการสลายหมดไปเหลือไว้แต่นามธรรมคือจิตรู้ หลังจากนั้นกระบวนการแห่งธรรมเขาจะทำงานเองโดยอัตโนมัติ ให้เห็นอนิจจังชัด จนละอัตตาเข้าสู่อนัตตาโดยสมบูรณ์

เคล็ดลับในการสะแกนร่างกายที่อโศกะสังเกตและจับประเด็นได้คือ

ถ้าจิตมีสมาธิ สติปัญญาคมกล้าดีแล้วให้กำหนดตัวรู้หรือผู้รู้มาไว้ที่กลางศรีษะ สังเกตให้ดีๆและลึกละเอียดจะพบความสั่นสะเทือน(Vibration)เริ่มต้นเป็นจุดเล็กๆก่อน จากนั้นให้ค่อยขยายความรับรู้การสั่นสะเทือนนี้ไปทั่วทั้งหัว เลื่อนลงไปทางหู ตา แก้ม หน้า คาง คอ ไหล่ แขน มือ นิ้ว อก ท้อง เอว
สะโพก ต้นขา กลางขา แข้ง เท้า นิ้วเท้า จนถึงอุ้งเท้าฝ่าเท้าทั้งสองข้าง แล้วย้อนรู้กลับขึ้นไปตามลำดับจนถึงจุดกึ่งกลางศรีษะ
ใหม่ๆจะติดขัดตามส่วนต่างๆของร่างกาย ท่านก็ให้นิ่งรู้ความสั่นสะเทือน ณ จุดนั้น จนมันทะลวงผ่านรู้ไปได้ จนทั่วทั้งร่าง
ถ้าความสัมผัสรู้ความสะเทือนได้ทั่วทั้งร่างดีแล้ว มันจะเกิด
ภังคญาณตามมาแทบทุกคน นั่นคือไปถึงจุดเริ่มต้นแห่งความสำเร็จ

เกริ่นให้ฟังคร่าวๆแค่นี้คงพอก่อนมั้ง คุณกรัชกายผู้ใฝ่รู้ แต่ไม่ใฝ่ทำจริง

ถ้าสนใจรายละเอียดหรืออยากเจาะลึกในแง่มุมใด ก็ถามกันมาอย่างสุภาพและเคารพธรรม จะเมตตาเล่าให้ฟัง

แบบนี้ท่านโศกทำถึงไหนแล้วขอรับ กราบๆๆ

ผมฝึกหัดตามแบบของท่านอาจารย์โกเอ็นก้าอย่างต่อเนื่อง 2 ปี ปีละหลายคอร์สจนได้สิทธิ์เข้าปฏิบัติคอร์ส 20 วัน
แต่ ภังคญาณไม่เกิด ได้แค่ประสบการณ์ธรรมมะและแบบปฏิบัติที่มีระบบระเบียบวินัยดีเยี่ยมไปใช้ในการถ่ายทอดธรรมะภาคปฏิบัติภายหลัง

คุณกรัชกายเคยลองไปเข้าคอร์ปฏิบัติของสายท่านโกเอ็นก้าบ้างหรือยังล่ะ ถ้ายังก็น่าจะไปสัมผัสลองดูไว้เป็นธรรมทัศนะ

ท่านอโศกนี่ เหมือนจะเลือกเอาแต่ที่ตนชอบใจ พอใจ พูดเอาแต่ดีแต่ได้ ไม่แก้ปัญหาเมื่อมีปัญหา เด๋วก็ตีหน้าแข้งด้วยไม้หน้าสาม

มี 2 ตัวอย่างให้ดู

ความรู้สึกหลังออกจากสมาธินี้ คืออะไรครับ แล้วผมจะแก้ไขมันยังไง?

ผมได้มีโอกาสไปเข้าคอสวิปัสสนาที่สถานปฏิบัติธรรม ธรรมอาภาของอาจารย์โกเอ็นก้า ครั้งแรกผมรู้สึกดีกับการปฏิบัติมากครับ ใจสงบ เย็นดี กายสบายเหมือนมีละอองเล็กๆเบาๆเย็นรอบตัว ช่วงวันสุดท้ายที่มีแผ่เมตตาผมรู้สึกเหมือนน้ำเย็นสาดจากหัวถึงเท้า เหมือนตัวว่างเปล่า มันทำให้สดชื่นเบาสบาย

ระหว่างอยู่ที่บ้านก็นั่งสมาธิบ้างทำๆหยุดๆ ดูลมหายใจ ใจสงบดี แต่ก็ไม่ได้ทำต่อเนื่องครับ

ครั้งที่สองที่ไปคือเมื่อปีที่แล้ว การปฏิบัติก็เป็นไปปกติ มีความรู้สึกถึง กลุ่มก้อนละเอียด และ กลุ่มก่อนหยาบบนผิวหนัง แต่คราวนี้รู้สึกเลยเขามาในร่างกาย คล้ายๆมวลสารขนาดหมวกกันน็อก ตันๆครอบหัวอยู่แล้วค่อยๆไหลทะลุมาที่บ่าแล้วออกไปที่หลัง จากนั้นก็มีก้อนใหม่วนเวียน บางทีก็ทีละสองก้อน ผมก็นั่งดูมันเคลื่อนไปเหมือนนั่งดูแม่น้ำที่มีเรือผ่าน

ตอนแรกความรู้สึกหนักตันที่ค่อยๆเคลื่อนนี้จะอยู่เฉพาะตอนทำสมาธิครับ ช่วงวันหลังๆแค่หลับตาจะนอนก็เห็นเลยครับ วันสุดท้ายก้อนนี้มันเกาะอยู่แม้ตอนลืมตา แล้วมันก็เคลื่อนลงมาที่หน้า ปาก ในปาก แล้วก็ติดแหมะอยู่ในนั้น

ตอนนี้ผมมีความรู้สึกดันๆตึงๆที่เคลื่อนไปมาได้ ค้างอยู่บนเพดานปาก ไม่หลุดไปไหน ย้ายไปซ้ายที ขวาที

ตอนกลับมาใหม่ๆผมคิดว่ามันก็ดีเป็นเหมือนการบ้านให้มีสติรู้ตัวตลอดเวลา ถึงเวลาคงหายเอง... ปีนึงผ่านไปก็ยังรู้สึกเหมือนวันแรก... เริ่มไม่ชอบครับ เวลานั่งสมาธิมันก็จะอยู่ตรงนั้น

ผมแก้ปัญหาด้วยการ แผ่เมตตาหลังสมาธิ ทำบุญถวายสัฆทาน อุทิศส่วนกุศลก็ไม่รู้สึกว่าเบาลงเลย

ทำให้ผมกังวล ว่าอาจจะเป็นโรคในช่องปาก ไปพบหมอทันตแพทย์ก็เจอฟันคุด จัดการผ่าออก พอยาชาหมดฤทธิ์ ก้อนนี้ยังอยู่... หลายเดือนให้หลังก็ให้หมอหูคอจมูกส่องกล้องเข้าไปในโพรงจมูก แต่ไม่พบความผิดปกติ

ความรู้สึกนี้ไม่ทำให้เจ็บปวด แต่เวลาที่ต้องใช้สมาธิ ในการทำงาน หรือเวลาพักผ่อนนั่งนิ่งๆ ความรู้สึกนี้ก็จะชัดมาก่อนเลย ไม่รู้จะปรึกษาใคร รบกวนท่านผู้รู้ช่วยชี้แนะด้วยครับ


http://pantip.com/topic/34139751


ดิฉันฝึกหัดนั่งสมาธิวิปัสสนาแนวทางท่านอาจารย์โกเอ็นก้า คือนั่งดูลมหายใจเข้าออกเฉยๆ ไม่บริกรรม และให้ดูเวทนาที่เกิดในร่างกายแล้วให้มีอุเบกขา

คอร์สแรกที่ดิฉันไปศึกษาเรียนรู้เป็นเวลา10 วัน และหลังจากนั้นดิฉันก็กลับมาปฎิบัติที่บ้าน สม่ำเสมอ วันละหลายครั้ง บางทีก็หลายชั่วโมงติดต่อกัน

ล่วงเข้ามาประมาณเดือนที่ 3 ดิฉันมีอาการ ร้อนที่ร่างกายทุกส่วน และเกิดอาการปวดศีรษะเหมือนมีเข็มเป็น ร้อยๆเล่มอยู่ในหัว บางที แข็ง ตึง มึน ทึบอยู่ในหัว จนยากที่จะอธิบาย จนขนาดต้องไปเอกซ์เรย์แต่ไม่มีอะไรผิดปรกติ

อาการมันลงมาที่มือข้างซ้าย และ กรามบน ขมับ 2 ข้าง เหมือนมีกระแสไฟฟ้าวิ่งอยู่ตลอดเวลาเป็นที่ทรมานมาก

ระยะ หลังมาดิฉันก็เลยนั่งบ้างไม่นั่งบ้าง เพราะปวดหัวเหลือเกิน บาง อาการไม่สามารถบอกมาเป็นตัวอักษรได้ว่ารู้สึกอย่างไร อาการเป็นตลอด เวลา 2 - 4 ชั่วโมง ทั้งหลับทั้งตื่น ไม่รู้จะทำอย่างไร ก็ไปหาหมอฝังเข็ม ฝังมา 9 ครั้ง ไม่มีทีท่าว่าจะทุเลา อาการยังมี ตลอด ดิฉันก็ได้แต่อุเบกขา ทำใจไป คิดไปต่างๆนานา เวลานั่งก็ขออุทิศให้เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลายทั้งปวง

ตอนนี้นับระยะเวลาเป็นมากว่า 2 ปี ได้แต่หวังว่าผู้รู้ทั้งหลายคงช่วยอนุเคราะห์คนมีกรรมคนนี้ด้วย ขอได้โปรดเมตตาช่วยด้วยนะคะ

เขาทั้ง 2 ยังสะแกนร่างกายไม่เป็นไม่ถูกวิธี โรคกรรมที่ปรากฏในกายจึงไม่สามารถถูกชำระออกได้

ให้เขาโทรไปคุยกับอโสกะสิ จะแนะวิธีผ่านปัญหานี้ให้ได้
แล้วจงกลับไปเข้าคอร์ส 10 วันอีกหลายๆครั้งโดยสลับกันระหว่างผู้ปฏิบัติ กับธรรมบริกร

0898386213