โถ คุณน้องคงรำคาญพอสมควรนะคะ ดิฉันเห็นใจคุณน้องนะคะ ลองทานอาหารประเภทจืดๆ ที่เป็นอาหารจำพวกที่มีธาตุเย็นดูนะคะ ใช้เย็นดับร้อนคงพอช่วยได้บ้างนะคะ ขอให้หานเร็วๆและกลับมาทานอาหารได้อร่อยเหมือนเดิมนะคะ

เจ้าค่ะ

บางคนก็เป็นอย่างนั้นจริงๆนะคะ ดิฉันพบคนประเภทนี้บ่อยๆ และหากดิฉันบังเอิญต้องเข้าไปสนทนา
ดิฉันมักเลี่ยงไม่ใช้คำว่า "อย่าเพิ่งเชื่อ" แต่ดิฉันมักใช้คำว่า "ลองนำไปพิจารณาดูก่อน" มากกว่าค่ะ
บางครั้งภาษาไม่ผิดนะคะ แต่คนฟังนั้นมีหลายระดับ ดิฉันจึงต้องระวังและใช้ภาษาให้เหมาะสมกับระดับคนฟัง แต่การคุยในกระทู้แบบนี้ก็เป็นเรื่องยากในการแยกแยะระดับผู้ฟัง ผู้อ่านมากๆค่ะ เพราะดิฉันไม่ทราบเลยว่าใครเข้ามาอ่าน มาฟังบ้าง แต่ก็คงจะเลือกใช้ภาษาแบบกลางๆนะคะ ขอบคุณลูกพระป่า นะคะ ที่ให้ความสำคัญในเรื่องของการใช้ภาษา

คุณจะมาโหรงเหรงหาเหตุทำไม ไอ้ประเภทตัดทอนข้อความ
ตามความเชื่อตัวเองนี่คุณเช่นนั้นถนัดนัก แทนที่จะลงไปที่แก่นธรรม
กับไปเอาสิ่งที่ไม่ใช่สาระมาพูด


พระผู้มีพระภาคตรัสว่า ดูกร
"กาลามชนทั้งหลาย ก็ควรแล้วที่ท่านทั้งหลายจะเคลือบแคลงสงสัย และท่าน
ทั้งหลายเกิดความเคลือบแคลงสงสัยในฐานะที่ควรแล้ว มาเถิดท่านทั้งหลาย
ท่านทั้งหลายอย่าได้ยึดถือตามถ้อยคำที่ได้ยินได้ฟังมา อย่าได้ยึดถือตามถ้อยคำ
สืบๆ กันมา อย่าได้ยึดถือโดยตื่นข่าวว่า ได้ยินอย่างนี้ อย่าได้ยึดถือโดยอ้าง
ตำรา อย่าได้ยึดถือโดยเดาเอาเอง อย่าได้ยึดถือโดยคาดคะเน อย่าได้ยึดถือโดย
ความตรึกตามอาการ อย่าได้ยึดถือโดยชอบใจว่าต้องกันกับทิฐิของตัว อย่าได้
ยึดถือโดยเชื่อว่าผู้พูดสมควรจะเชื่อได้ อย่าได้ยึดถือโดยความนับถือว่าสมณะนี้
เป็นครูของเรา เมื่อใด ท่านทั้งหลายพึงรู้ด้วยตนเองว่า ธรรมเหล่านี้เป็นอกุศล"

สาระสำคัญของพระสูตรอยู่ตรนี้ "พึ่งรู้ด้วยตนเอง" นั้นหมายความว่า
ให้ใช้ปัญญาสัมมาทิฐิไปพิจารณาในสิ่งที่ได้ยินได้ฟังมา

ไอ้คำที่คุณไปเอามา แล้วเที่ยวกล่าวหาเขาทำนองว่า สอดไส้
มันไม่ใช่สาระเลยครับ

"อย่าเชื่อ"หรือ"อย่ายึดถือ"ที่คุณเอามาเป็นประเด็น คุณเล่นตัดทอนออกสิ่งสำคัญออกไป
มันย่อมต้องเป็นปัญหา พระพุทธองค์ไม่ได้ทรงห้ามซะที่เดียว แต่คำพูดของพระองค์
จะเน้นให้รู้ว่า จะเชื่ออะไรต้องใช้ปัญญาของตัวเองพิจารณาก่อน

ตลกดีครับ เห็นว่าคนอื่นสอดไส้พระสูตร แต่ดูคุณเช่นนั้น หนักกว่าเขาอีกครับ
แล้วในกาลามสูตร ฉบับบาลี มีคำว่าใคร่ครวญหรือโยนิโสหรือเปล่าครับ

ผมว่านะครับ อีกหน่อย พระไตรปิฎกทั้งหมดก็ใช้ไม่ได้ในสายตาคุณเช่นนั้นแน่นอน
เพราะการจะให้ถึงแก่นธรรมหรือเข้าใจพระไตรปิฎก ต้องมีในสิ่งที่คุณเช่นนั้นไม่มี

ก็ใครเขาไปห้ามล่ะครับ เพียงแต่คุณเช่นนั้นหาเหตุมาเอง
ความหมายของพุทธองค์ก็ คือ
จะเชื่ออะไรต้องใช้ปัญญาพิจารณาให้เห็นตามความเป็นจริงเสียก่อน

กาลามสูตรนี่พระพุทธองค์ต้องการสอนให้บุคคลมีสัมมาทิฐิ
เลยยกเรื่อง กุศลและอกุศลขึ้นมา พระองค์ไม่ได้จะทรงเน้นสอน
ให้บุคคลทำดีทำชั่วหรือทำกุศลและอกุศล เพียงแต่เอาเรื่องกุศลและอกุศล
มาเปรียบเทียบ
บุคคลย่อมต้องเลือกทำในสิ่งที่เป็นกุศล เพียงแต่พระพุทธองค์
ทรงไม่ต้องการให้บุคคลเข้าใจผิดไปว่า อกุศลเป็นกุศลหรือกุศลเป็นอกุศล
สรุปก็คือต้องการให้ เชื่อและเห็นตามความเป็นจริง

ตัวอย่างเช่น มีใครมาบอกว่า ลูกเราติดยาพ่อแม่ส่วนใหญ่ก็ไม่เชื่อ ถึงแม้จะเป็นความจริง
ในทางตรงกันข้าม ถ้ามีใครมาบอกว่า ลูกเขาติดยา เราก็เชื่อเสียแล้ว นี่คือข้อเปรียบเทียบ

...

...

ผมว่าเป็นคุณล่ะมากกว่าที่กำลังแปลพระสูตร ถึงได้บอกว่าคนแปลเขาสอดไส้
มันเพราะคุณคิดว่าข้อความเกินว่าที่คุณอ่าน

แล้วไอ้ที่บอกว่า เจตนาแห่งพระสูตรที่แท้จริงคุณก็ไม่สนใจมัวแต่ไปว่าเขา
แปลเกิน ซึ่งมันไม่ใช่สาระ

ปัญหามันอยู่ตรงที่ ต้องใช่ปัญญาพิจารณาก่อนที่จะเชื่อ
ประเด็นมันอยู่ตรงนี้ พระพุทธองค์ให้ดูตรงนี้ ผมก็ไม่รู้ว่าคุณไปหยิบเรื่องอะไร
มาพูดแล้วก็กล่าวหาชาวบ้านเขาต่อเติมเสริมแต่ง มันจะต่อจะเติมอย่างไร
ปรมัตถ็ธรรมก็ย่อมเป็นปรมัตถ์ ท่านถึงให้ศึกษาพระอภิธรรมควบคู่ไปด้วย

แล้วไอ้คำว่า"ใคร่ครวญ"ของคุณหรือแม้กระทั้งโยนิโสฯ
ถ้าไม่ใช้ปัญญาสัมมาทิฐินำหน้า มันก็เป็นเพียงความคิดหาเหตุผล มันอยู่ในหลักกาลามสูตร

..

...

...