ไม่รู้ครับ เพราะ "เขา" ไม่ใช่พระพุทธเจ้าครับ
ธรรมฐิติ ธัมมนิยาม อิทัปปัจยตา ล้วนเป็นธรรมตายตัว...เพื่ออธิบายธรรมธาตุอย่างหนึ่ง พระพุทธองค์แสดงไว้ แต่ไม่มีธัมมนิยาม เพื่ออธิบายไตรลักษณ์ ^ ^
โฮฮับ เขียนตามความเข้าใจลอยๆ ขึ้นมาตามเขา

[เพราะพระพุทธองค์ทรงตรัสสอน เช่นนี้


และพระพุทธองค์ ก็ตรัสสอนเช่นนี้

.

เช่นนั้น อ่านพระสูตร พิจารณาพระสูตรที่ โฮฮับยกมา
ก็เห็นแต่ปฏิจสมุปบาท
ไม่เห็นเน้นบอกอาการไตรลักษณ์ ดั่งที่โฮฮับยึดอยู่ถืออยู่
เห็นปฏิจสมุปบาท จึงเห็น อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
ไม่ใช่ เห็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา จึงเห็นปฏิจสมุปบาท
เพราะอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ล้วนแล้วแต่เพราะเป็นไปตามปฏิจจสมปุบาท
โฮฮับ สัมมาทิฏฐิ อย่างไรก็ไม่พ้นจากบัญญัติที่พระองค์วางไว้ หรอกครับ อย่าสุ่มสี่สุ่มห้า มั่ว ต่อไปเลย

ผมชักเซ็งคุณแล้วครับ คุณจะเถียงเรื่องนี้กับผมอีกนานมั้ย
ชวนคุญเรื่องปฏิจสมุบาทก็ไม่เอา ดีแต่ตอดนิดตอดหน่อย

รู้ๆอยู่ว่ามันไม่ใช่ยังหน้าไม่อายตอดอยู่นั้นแหล่ะ
กลับไปกระทู้เจตสิกนู้นไปคุยเรื่องปฏิจฯ จะได้รู้ว่าใครต้องยืนแก้ผ้า
อวดชาวบ้านเขา

ถุๆๆถูกต้องแล้วคร้าบบบบ อยากเตือนหลวงพี่เลือกหารูตามเขาที่สูงๆนะครับ
เมืองไทยน้ำท่วมบ่อย เมื่อปีที่ผ่านมา แถวบ้านผมแย้มันวิ่งกันกระเจิงเลยครับ

แมงสาปวิ่งออกจากรูท่อระบาย มาเกาะตามแขนตามขายะแหยงมากครับ

หลวงพี่มืดครับถามครับ รู้จักกาละเทศะมั้ยครับ
หลวงพี่จะเข้ามาป่วนบอร์ดเขาทำไมกันครับ เขากำลังถกธรรมกันอยู่
ประเดี๋ยวกระทู้โดนล็อกผมโทษหลวงพี่นะครับ
พระอาไรมากระแนะกระแหนชาวบ้าน เดี๋ยวไม่มีคน
ใส่บาตรหรอก

ถึงได้บอกไงว่า คนไทยเป็นชาติที่มีความคิดทันสมัยมากโดยเฉพราะเรื่องของเทคโนโลยี่

แต่บางอย่างความคิดยังอยู่ในยุคของดึกบำบรรพ์

ถึงได้บอกไงว่า คนไทยเป็นชาติที่มีความคิดทันสมัยมากโดยเฉพราะเรื่องของเทคโนโลยี่

แต่บางอย่างความคิดยังอยู่ในยุคของดึกบำบรรพ์

นี่ก็เป็นอีกข้ออ้างที่นำมาใช้ต่อต้านคำสอนของพระพุทธเจ้า เป็น 1 ใน ข้ออ้างหลายๆข้อที่นำมาใช้หักล้างพระวินัย หรือแหกพระวินัย เพื่อให้ผู้อยู่ในสมณะเพศได้มีชีวิตอย่างสุขสบายยิ่งขึ้น ปฏิบัติแบบสบ๊ายสาย กินนอนอย่างสุขสบาย มีชีวิตไม่ต่างจากฆราวาสมากนัก หรืออาจสบายกว่าฆราวาสด้วยซ้ำ ไม่ต้องศึกษา ปฏิบัติหรือขัดเกลาตนเองมากนัก

คำพูดแนวนี้ เป็นคำพูดที่เปรียบได้กับคำว่า "ไม่เชื่ออย่าลบหลู่" เอาไว้พูดให้คนเกรงกลัวอำนาจลึกลับ เพื่อปิดหูปิดตาชาวบ้านให้ไม่กล้าศึกษาถึงหลักความเป็นจริง กดหัวชาวบ้านให้เชื่อและกลัวต่ออำนาจลึกลับอย่างงมงายต่อไป

บ๊ะๆๆ คำๆนี้มันร้ายจริงเชียว

ฮาฮาฮา เจ้ามะฮะ

เป็นสิ่งโฮฮับ เขียนเองเออเอง เช่นกัน
เพราะพระพุทธองค์ทรงตรัสสอน เช่นนี้

และพระพุทธองค์ ก็ตรัสสอนเช่นนี้


อีกประการ เช่นนั้นปฏิบัติจิตตภาวนา เจริญมรรคภาวนา ไม่ใช่เพียงแต่ สติและสมาธิ ...

ดิฉันเอาผลการปฏิบัติมาให้ท่านเช่นนั้น พิจารณาและชี้แนะด้วยนะเจ้าค่ะ (ท่านโฮช่วยชี้แนะด้วยก็ได้เจ้าค่ะเผื่อดิฉันเข้าใจผิดไปตรงจุดใด)ตอนนี้ดิฉันกำลังฝึกอบรมสติให้เป็นสมาธิโดย การรู้ ลมหายใจ เข้า-ออก ของตัวเอง ด้วยการ กิน การเดิน การทำงานบ้านเช่น กวาดบ้าน ล้างจาน ดิฉนปฏิบัติมาได้ระยะหนึ่งก็รู้ อารมณ์ตัวเองเร็วขึ้น เช่น จิตดิฉันไปกระทบกับผัสสะคือความยินร้าย มีคนนินทาดิฉัน แต่ดิฉันเฉยไม่โกรธ(แต่จิตยังปรุงแต่งเป็นเวทนาและดับไป คือดิฉันไม่สนใจใครจะคิดไง ดิฉันรู้ตัวว่าทำอะไร)หรือบางครั้งดิฉันโกรธก็รู้ตัวเองว่าโกรธ แต่ดิฉันจะนิ่งก่อนคือใจเย็น บางครั้งผัสสะที่มากระทบให้ดิฉันรู้สึกโกรธ ถ้าไม่มีสมาธิพอในตอนนั้น ก็กลายเป็นสติที่ปรุงแต่งออกไปเป็นความคิดโต้แย้ง คือดิฉันจะชี้แจงแบบมีเหตุผล แต่พวกนั้นเป็นพวกมิจฉาทิฏฐิไม่ว่าจะพูดอย่างไร ก็เหมือนไปเติมเชื้อไฟ ดิฉันก็รู้ว่าต้องนิ่งหลังจากรู้อารมณืตัวเองแล้ว ดิฉันคิดว่าได้ปัญญาามาระดับต้นๆแล้ว จากการอบรมสติจนเป็นสมาธิ เลยอยากนั่งกรรมฐาน เพื่อเป็นการอบรมจิตให้เจริญสติปัญญาให้มากขึ้นกว่านี้ อ่อมีอีกอย่างนึงที่ดิฉันเหมือนรู้ได้เอง คือ อภิญญา เจโตยปริญาณ แต่เป็นแบบเจโตยปริญาณขั้นต้นๆ (กำหนดรู้จิตใจผู้อื่น)แต่ดิฉันก็ไม่แน่ใจว่าดิฉันคิดไปเองหรือเปล่า คือถ้าดิฉันได้เข้าไปคุยกับ บุคคลที่มีจิตใจไม่บริสุทธิ์ดิฉันจะรู้ได้ด้วยจิตเองเลยว่าบุคคลนั้นมีนิสัยใจคอเป็นอย่างไร แม้ว่าเค้าจะอยู่ในมาดสำรวมก็ตาม ขอแค่ได้ไปคุยดิฉันก็เดาออก แต่ดิฉันเดาได้เฉพาะคนที่จิตหยาบกว่าดิฉัน ถ้าเป็นคนที่จิตละเอียด ดิฉันยังเดาไม่ออกเลยเจ้าค่ะ แต่ดิฉันก็รู้ได้จากการสนทนาว่าบุคคลนั้นมีปัญญาที่อยู่ในระดับที่สูงกว่าหรื่อต่ำกว่าดิฉันจากการสนทนา เพราะอภิญญาคือ ความรู้ยิ่ง หมายถึงปัญญาความรู้ที่สูงเหนือกว่าปกติ เป็นความรู้พิเศษที่เกิดขึ้นจากการอบรมจิตเจริญปัญญาหรือบำเพ็ญกรรมฐาน

และท่านเช่นนั้นก็บำเพ็บกรรมฐานมานานแล้ว จิตละเอียดกว่าดิฉันเลยอยากถามว่าดิฉันได้ได้อภิญญา เจโตยปริญาณขั้นต้นจริงหรือเปล่าเจ้าค่ะ

ดิฉันเอาผลการปฏิบัติมาให้ท่านเช่นนั้น พิจารณาและชี้แนะด้วยนะเจ้าค่ะ (ท่านโฮช่วยชี้แนะด้วยก็ได้เจ้าค่ะเผื่อดิฉันเข้าใจผิดไปตรงจุดใด)ตอนนี้ดิฉันกำลังฝึกอบรมสติให้เป็นสมาธิโดย การรู้ ลมหายใจ เข้า-ออก ของตัวเอง ด้วยการ กิน การเดิน การทำงานบ้านเช่น กวาดบ้าน ล้างจาน ดิฉนปฏิบัติมาได้ระยะหนึ่งก็รู้ อารมณ์ตัวเองเร็วขึ้น เช่น จิตดิฉันไปกระทบกับผัสสะคือความยินร้าย มีคนนินทาดิฉัน แต่ดิฉันเฉยไม่โกรธ(แต่จิตยังปรุงแต่งเป็นเวทนาและดับไป คือดิฉันไม่สนใจใครจะคิดไง ดิฉันรู้ตัวว่าทำอะไร)หรือบางครั้งดิฉันโกรธก็รู้ตัวเองว่าโกรธ แต่ดิฉันจะนิ่งก่อนคือใจเย็น บางครั้งผัสสะที่มากระทบให้ดิฉันรู้สึกโกรธ ถ้าไม่มีสมาธิพอในตอนนั้น ก็กลายเป็นสติที่ปรุงแต่งออกไปเป็นความคิดโต้แย้ง คือดิฉันจะชี้แจงแบบมีเหตุผล แต่พวกนั้นเป็นพวกมิจฉาทิฏฐิไม่ว่าจะพูดอย่างไร ก็เหมือนไปเติมเชื้อไฟ ดิฉันก็รู้ว่าต้องนิ่งหลังจากรู้อารมณืตัวเองแล้ว ดิฉันคิดว่าได้ปัญญาามาระดับต้นๆแล้ว จากการอบรมสติจนเป็นสมาธิ เลยอยากนั่งกรรมฐาน เพื่อเป็นการอบรมจิตให้เจริญสติปัญญาให้มากขึ้นกว่านี้ อ่อมีอีกอย่างนึงที่ดิฉันเหมือนรู้ได้เอง คือ อภิญญา เจโตยปริญาณ แต่เป็นแบบเจโตยปริญาณขั้นต้นๆ (กำหนดรู้จิตใจผู้อื่น)แต่ดิฉันก็ไม่แน่ใจว่าดิฉันคิดไปเองหรือเปล่า คือถ้าดิฉันได้เข้าไปคุยกับ บุคคลที่มีจิตใจไม่บริสุทธิ์ดิฉันจะรู้ได้ด้วยจิตเองเลยว่าบุคคลนั้นมีนิสัยใจคอเป็นอย่างไร แม้ว่าเค้าจะอยู่ในมาดสำรวมก็ตาม ขอแค่ได้ไปคุยดิฉันก็เดาออก แต่ดิฉันเดาได้เฉพาะคนที่จิตหยาบกว่าดิฉัน ถ้าเป็นคนที่จิตละเอียด ดิฉันยังเดาไม่ออกเลยเจ้าค่ะ แต่ดิฉันก็รู้ได้จากการสนทนาว่าบุคคลนั้นมีปัญญาที่อยู่ในระดับที่สูงกว่าหรื่อต่ำกว่าดิฉันจากการสนทนา เพราะอภิญญาคือ ความรู้ยิ่ง หมายถึงปัญญาความรู้ที่สูงเหนือกว่าปกติ เป็นความรู้พิเศษที่เกิดขึ้นจากการอบรมจิตเจริญปัญญาหรือบำเพ็ญกรรมฐาน

และท่านเช่นนั้นก็บำเพ็บกรรมฐานมานานแล้ว จิตละเอียดกว่าดิฉันเลยอยากถามว่าดิฉันได้ได้อภิญญา เจโตยปริญาณขั้นต้นจริงหรือเปล่าเจ้าค่ะ