พูดเองแท้ๆว่าหลักการผิด....จะเป็นยังงั้นแถมยังงี้ แล้วเป็นไง พอถามเข้าหน่อยว่าที่ตัวพูดนะเข้าใจไหม เข้าใจว่างัย เธอรู้หรือเปล่า วิปัสสนูปกิเลสเกิดตอนไหน น๊อยวิ่งหางโก่งออกทุ่งนาไปเลย ขำ

แล้วอธิโมกข์นั่นก็เป็นหนึ่งในวิปัสสนูปกิเลส 10 นั่นแหละ ไม่ใช่มาจากไหนร๊อก คิกๆๆๆ
แล้ววิปัสสนูปกิเลสเกิดเมื่อไหร่ตอนไหนดูที่นี่

หลักการผิด ทั้งนิมิตรและวิปัสนูกิเลสมันก็ตามมา จนเป็นอธิโมกข์คิดว่าสิ่งที่เกิดเป็นจริงเป็นจัง

นี่แหล่ะการแสดงความเห็นมันต้องมีข้อคัดง้าง ไม่ไช่ตะบี้ตะบัน
ถามแบบไม่มีจุดสิ้นสุด ถามแบบไม่ต้องการความเข้าใจ


อันตอบความเห็นลุงนะครับ
ที่ลุงเอาความเห็นมาอ้างอิงชนิดสั้นจุดจู่เป็นหางเต่านั้นน่ะ
ความเห็นผมที่ตอบไปตอนแรก มันเป็นความเห็นรวบรัดตัดความ
เพราะรำคาญการกระทำของลุง จะเอาแบบที่ฟังรู้เรื่องมันต้องแบบนี้

น้องคิงคองเธอนั่งสมาธิ แล้วมีอาการตกใจ ลุงไปแนะนำให้น้องเขากลับไปดูลม
ผมก็แนะนำว่า การดูลมเฉยๆมันผิดหลักการทำกายานุปัสสนา ที่ถูกมันต้องรู้ลมเข้าออก
รู้สั้นรู้ยาว ไม่ใช่ให้ดูลมเฉยๆแบบที่ลุงแนะนำ

และว่ากันตามจริง ลุงกรัชกายแนะนำนัองเขามั่วตั้งแต่ต้น
ความเห็นแรกของกระทู้ น้องคิงคองเขาบอกว่า เขาดูจิต ดูจิตมันต้องเป็นจิตตานุปัสสนาฯ
แต่ลุงแนะนำน้องเขาไปเป็นเรื่องกายานุปัสสนา แถมสิ่งที่แนะนำมันยังผิดด้วยซ้ำ
คือใจคิดว่าเป็นกายาวิปัสสนาแต่ที่พูดมันเป็นสมถฯ

ส่วนเรื่องวิปปัสนูกิเลสน่ะ บอกลุงหลายที่แล้วว่า อยากจะถามคำแปล
จะถามบัญญัติ ก็ให้กดเข้าไปดู พจน์ณานุกรมพุทธศาสตร์ของหลวงพ่อปยุตฯ
นี่มาจ้องถามแต่เรื่องคำศัพท์ ดูแล้วมันตื้นเขินเกินไปหรือเปล่า


ส่วนคำพูดข้างบน เป็นเพราะการปฏิบัติธรรมของลุง มันคือการอ่านหรือท่องคำศัพท์เท่านั้น
พอมีคนอธิบายธรรมแบบรวบรัดตัดความ เลยคิดว่าเขาพูดผิด คนแบบนี้เขาเรียกว่า....
คนไม่รู้จักการพิจารณาธรรม

ที่ผมบอกเกิดนิมิตร มันเกิดแน่แต่เราไม่รู้ว่ามันเป็นอะไร ผู้ที่จะรู้ก็ต้องเป็นตัวนัองคิงคองเอง
นัองคิงคองเขาเห็นอะไรในภวังค์ เป็นความจริงที่น้องเขาเห็น แต่สิ่งที่น้องเขาเห็น มันไม่ใช่
เรื่องจริง มันเป็นเพียงสัญญาของน้องคิงคองเขา อาการแบบนี้แหล่ะเขาเรียก วิปัสสนูกิเลส

แล้ววิปัสสนูกิเลสมีตั้งสิบอย่าง ตามที่บอกก่อนหน้าว่า เราไม่รู้ว่านิมิตรของน้องเขา
เราจึงไม่รู้ว่าเกิดวิปัสสนูกิเลสอะไรกับน้องเขาบ้าง

แต่ที่แน่ๆเกิดอธิโมกธ์กับน้องคิงคองเขาแน่ๆ เพราะน้องเขาเชื่อว่า
นิมิตรที่เห็นเป็นเรื่องจริง และอธิโมกธ์มันก็เป็นหนึ่งในสิบของวิปัสสนูกิเลสนั้นแหล่ะ

แต่ที่ต้องแยกออกมากล่าวเป็นเพราะเรารู้แน่ๆว่าน้องเขาเกิดอธิโมกธ์[/color]
เข้าใจมั้ยล่ะลุง

เข้าใจจ้าหลานลุง

เข้าใจว่า หลานลุง รู้ก่อนทำ (รู้แบบมั่วๆด้วย) ไม่ใช่ทำแล้วรู้เข้าใจจ้า

คุณ nong เขายังไม่ได้เริ่มต้นอะไรเลย พูดให้เข้าใจง่ายๆ ยังจำบ้านเลขที่ไม่ได้เลย

แล้ววิปัสสนูปกิเลสจะเกิดเพราะปฏิบัติถูกต้อง (จนได้ตรุณวิปัสสนา) ถึงสัมมสนญาณ วิสุทธิที่ ๕ โน่น คิกๆๆ เข้าใจไหมจ๊ะ

ให้ดูไม่ดูหรา

ตาเฒ่านี่ฟังไม่เก็ทเว้ย ไม่เห็นหรือบอกว่า......
"ที่ผมบอกเกิดนิมิตร มันเกิดแน่แต่เราไม่รู้ว่ามันเป็นอะไร
ผู้ที่จะรู้ก็ต้องเป็นตัวน้องคิงคองเอง"

นิมิต (เขียนยังงี้)

นิมิตที่นายโฮฮิ พูดหมายถึงอะไรยังไง นิมิต

เป็นเพราะการปฏิบัติธรรมของลุง มันคือการอ่านหรือท่องคำศัพท์เท่านั้น
พอมีคนอธิบายธรรมแบบรวบรัดตัดความ เลยคิดว่าเขาพูดผิด คนแบบนี้เขาเรียกว่า....
คนไม่รู้จักการพิจารณาธรรม

นิมิตที่นายโฮฮิ พูดหมายถึงอะไรยังไง นิมิต

ลุงลองดูซิว่า มันผิดไปจากที่ผมว่าลุงไว้ก่อนหน้าหรือเปล่า
ทำเป็นสลิ่ม จ้องจับผิดคำพูดนายกไปได้

นายโฮฮิ ถามจริงๆ ในเมื่อศัพท์ธรรมคำบาลีเหล่านั้น ตนเองก็ไม่รู้ความหมายแล้วนำมาพูดเนียมันได้อะไรเป็นของตอบแทนอยากรู้ มีแต่ทำให้ตนเองหลงหนักถลำลึกลงไปอีก

จะให้ดี เมื่อจะพูดศัพท์ทางธรรม (หรือวินัยก็ตาม) คำบาลีไปศึกษาความหมาย หรือคำแปลภาษาของเขามาให้ชัดก่อนดีกว่า

ตอนนี้ถ้าให้เปรียบนะโฮฮับเหมือนคนฟังเทศน์ข้างธรรมาสน์ ฟังๆจนจำคำพูดของอาจารย์ได้ เป็นต้นว่าสติบ้าง สัมปชัญญะบ้าง ปัญญาบ้าง สมาธิบ้าง นิมิตบ้าง จิตบ้าง ญาณบ้างเป็นต้น ตัวจำได้ เอาเลย

วันหนึ่งอาจารย์ไม่อยู่ แน่ะขึ้นธรรมาสน์เทศน์เองเลย ว่าไปตามศัพท์ที่จำได้นั่นแหละ พอผู้ฟังถามเข้าว่า มันหมายถึงอะไรขอรับ หน๋อยแน่ะ ลงจากธรรมาสน์เตะคนถามเลย

อ่านมาหมดแล้วของหลวงพ่อปยุตน่ะ แต่นี้ไม่ใช่การแปลคำศัพท์
มันเป็นการอธิบายธรรม มันเป็นเรื่องของกระบวนของจิต
การอธิบายพระธรรมต้องยึดหลักพระอภิธรรม เข้าใจมั้ย

เอาเป็นว่าช่วงนี้ ผมไม่คุยกับลุงดีกว่าครับ
ผมต้องถนอมเนื้อถนอมตัว