ผมเข้ามาเพื่อเผยแพร่พระธรรม ผมไม่ได้เข้ามาทะเลาะกับคุณ เชิญคุณอยู่กับคำว่า ศรีอริยะเมตตรัยต่อไปเถิด

นั่งดู แบบ งง ๆ

เฮ้อ ....6

ฮ่า ฮ่า ฮ่า พอถามเข้าจุด ก็บ่ายเบี่ยง ว่ามาเผยแพร่พระธรรม เอ็งเผยแพร่พระธรรมอะไรของเอ็ง พระธรรมของเอ็ง ที่เอ็งนำมาโพสเพ้อเจ้อ จะรู้ก็ได้ ไม่รู้ก็ได้ รู้แล้วก็ไม่ได้ทำให้เกิดความรู้ความเข้าใจ และไม่ได้ทำให้หลุดพ้น ขจัดอาสวะ

แล้วใครทะเลาะกับเอ็ง ฮ่า ฮ่า ฮ่า มีแต่เอ็งนั่นแหละ หาเรื่องทะเลาะกับคนอื่นเขา โธ่เอ๊ย...น่าสงสาร.....น่าสมเพช....เสียจริงๆ

หลายๆท่านอาจจะมีข้อสงสัยว่า ทำไมข้าพเจ้าจึงกล่าวว่า ธรรมบางอย่าง หรือเรื่องบางเรื่อง อันเกี่ยวข้องกับศาสนา จะรู้ก็ได้ ไม่รู้ก็ได้ ไม่ก่อให้เกิดความเข้าใจในอันที่จะทำให้บุคคลเป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน
ที่เป็นเช่นนั้นก็ด้วยเหตุที่ว่า เรื่องบางเรื่อง หรือธรรมบางอย่าง เป็นเพียงส่วนรายละเอียด ที่ไม่มีความสำคัญ คือไม่จำเป็นต้องเรียนรู้ หรือทำความเข้าใจ ยกตัวอย่างเช่น "อนัตตา ใน อัตตา" หรือ "จิต คือ กายทิพย์" อย่างนี้เป็นต้น ไม่มีประโยชน์อะไรเลยที่จะรู้ หรือต้องเล่าเรียนศึกษา เพราะ ถ้าหากบุคคคมีความรุ้มีความเข้าใจ ตามหลักโมกษะธรรม ดีแล้ว ความรู้อื่นๆก็จะตามมา และจะเกิดความรู้ได้ด้วยตัวเอง ไม่ต้องไปนั่งนึก นั่งหลง เข้าใจว่ามีกายทิพย์หรือยัง ได้ ฌาน ขั้นที่เท่าไหร่ ฯลฯ ยิ่งนั่งนึก นั่งหลง นั่งคอย นั่งเข้าใจเอาเอง ก็ยิ่งทำให้จิตใจว้าวุ่นฟุ้งซ่าน ไม่ก่อให้เกิดความรู้ ความเข้าใจ ความตื่น และเบิกบาน แต่มีแต่ความโลก ความหลง อาจมีความโกรธ โดยไม่รู้ตัว หรือไม่รู้สึกตัวว่า มีความหลง ความโลภ
อันนี้ให้ท่านทั้งหลายพิจารณาให้ดีขอรับ

หากจะกล่าวถึงหลักความจริงในความคิดของมนุษย์ทั้งหลายแล้ว ทุกคนล้วนย่อมถือว่า มีตัวตน มีรูปของตน มีความคิด อารมณ์ ความรู้สึก เมื่อได้กระทบสัมผัส เป็นของตน ทั้งสิ้น ไม่มีผู้ใด ไม่คิดว่า ความคิด อารมณ์ ความรู้สึกทั้งหลายที่เกิดขึ้นไม่ใช่ตน
แต่ในความเป็นตัวตนของตนนั้น ไม่ช้าไม่นาน ก็ล้วนย่อมสูญสลาย ไม่แน่นอน มีเกิดขึ้น ย่อมตั้งอยู่ และดับไป
ในทางพุทธศาสนา จึงได้สอนเหล่าพระภิกษุทั้งหลายไว้ ถึงความเป็น อนัตตา หรือ ลักษณะของอนัตตา เอาไว้ ๕ ลักษณะ ดังนี้.-(จากพจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับพระธรรมปิฎก ฯ)
ลักษณะที่เป็นอนัตตา, ลักษณะที่ให้เห็นว่าเป็นของมิใช่ตัวตน ได้แก่
๑) เป็นของสูญ คือ เป็นเพียงการประชุมเข้าขององค์ประกอบที่เป็นส่วนย่อยๆ ทั้งหลาย ว่างเปล่าจากความเป็นสัตว์ บุคคล ตัวตน เรา เขา หรือการสมมติเป็นต่างๆ
๒) เป็นสภาพหาเจ้าของมิได้ ไม่เป็นของใครจริง
๓) ไม่อยู่ในอำนาจ ไม่เป็นไปตามความปรารถนา ไม่ขึ้นต่อการบังคับบัญชาของใครๆ
๔) เป็นสภาวธรรมอันเป็นไปตามเหตุปัจจัย ขึ้นต่อเหตุปัจจัย ไม่มีอยู่โดยลำพังตัว แต่เป็นไปโดยสัมพันธ์ อิงอาศัยกันอยู่กับสิ่งอื่นๆ
๕) โดยสภาวะของมันเอง ก็แย้งหรือค้านต่อความเป็นอัตตา มีแต่ภาวะที่ตรงข้ามกับความเป็นอัตตา

ความเป็นอนัตตา หรือลักษณะของอนัตตานั้น เป็นเพียงกล่าวอธิบายถึง รูป รส กลิ่น เสียง แสงสี โผฏฐัพพะ ธรรมารมณ์ นับตั้งแต่ตัวเราเป็นต้นไป ซึ่ง ตัวเรา ก็ยังคงเป็น ตัวเรา คือ อัตตา เพียงรอเวลา สูญสลาย ขณะที่ยังไม่สูญสลายก็ต้องรู้ถึง สภาพความเป็นอนัตตา ของการได้สัมผัสจับต้อง เพื่อมิให้เกิดกิเลส คือ ความโลภ ความโกรธ ความหลง
ที่กล่าวไป เป็นเพียงอธิบายพอสังเขป อ่านแล้วพิจารณาให้ดี ก็จะเกิดความรู้ ความเข้าใจ ในเรื่องของ อัตตา และ อนัตตา