คำสอนของพระพุทธเจ้าเกี่ยวกับอัตตา หรือตัวตนลักษณะนี้ ดูเหมือนง่ายๆ แต่เวลาปฏิบัติตามไม่ง่ายเลย แต่เราก็ชอบเล่นกับอนัตตา ซึ่งเป็นของสูงก็ยิ่งยากเข้าไปใหญ่


อตฺตา หิ อตฺตโน นาโถ ตนแลเป็นที่พึ่งแห่งตน

อตฺตทีปา อตฺตสรณา จงมีตนเป็นเกาะ จงมีตนเป็นที่พึ่ง

อตฺตานํ ทมยนฺติ ปณฺฑิตา บัณฑิตทั้งหลาย ย่อมฝึกตน

สุทฺธิ อสุทฺธิ ปจฺจตฺตํ ความบริสุทธิ์ ไม่บริสุทธิ์เป็นของเฉพาะตน

อตฺตานญฺเจ ปิยํ ชญฺญา น นํ ปาเปน สํยุเช

หากรู้ว่าตัวนี้เป็นทีรักไซร้ ก็ไม่ควรเอาตัวนั้นไปเกลือกกลั้วกับความชั่ว

ฯลฯ

ตน....ก็คือใจ...นี้แหละ..

ไม่ใช่..ตัว...รูปร่าง..body....matter...mass....อะไรที่ไหน

พระองค์ไม่ได้ให้ไปทำ..เพาะกล้าม...เล่นกีฬา...เล่นซิทแพ็ก...นี้นา

นั่นว่าเข้าไปนั่น บอกแล้วว่าง่ายๆ แต่ไม่ง่ายอย่างที่คิด คิกๆ

พ้นจากจากนั้น ก็คงว่า ด้วยเรื่องทอดกฐิน ทอดผ้าป่า ทำวัตรเข้า-เย็น ถวายสังฆทาน ร่วมสมทบทุนสร้างโบสถ์วิหารลานเจดีย์ ล้างห้องน้ำวัด ปิดทองเก้าวัด ปล่อยนก ปล่อยปลา ปลายเต่า เลี้ยงอาหารเด็กกำพร้า ฯลฯ แล้วละที่เนีี้ยะ

เห็นข้อคิดของกบนี่แล้ว นึกถึงบทความเต็มๆที่นี่ อ่านยากหน่อย

http://group.wunjun.com/whatisnippana/22881

เพื่อให้ง่ายจะตัดๆมาเท่าที่เห็นว่าง่าย โดยเฉพาะคำว่า กาย .... ร่างกาย ... หรือจะเรียกว่าอะไรก็แล้วที่มองเห็นๆนี่ล่ะ

เร่ิ่มข้อความนี้ก่อน



แล้วก็ศัพท์และความหมายเหล่านี้

ภาวิตัตต์ พัฒนาพระองค์แล้ว

ภาวิตกาย ทรงเจริญกายแล้ว/มีกายที่ได้พัฒนาแล้ว

ภาวิตศีล ทรงเจริญศีลแล้ว/มีศีลที่ได้พัฒนาแล้ว

ภาวิตจิตต์ ทรงเจริญจิตแล้ว/มีจิตที่ได้พัฒนาแล้ว

ภาวิตปัญญา ทรงเจริญปัญญาแล้ว/มีปัญญาที่ได้พัฒนาแล้ว

คุณบทคือคำแสดงพระคุณหรือคุณสมบัติของพระพุทธเจ้า และพระอรหันต์ทั้งหลายว่า เป็นภาวิตัตต์ คือ ผู้ได้พัฒนาตนแล้ว จบการฝึกอบรมตนแล้ว เมื่อกระจายความหมายออกไปเป็น
ภาวิตกาย (มีกายที่พัฒนาแล้ว)
ภาวิตศีล (มีศีลที่พัฒนาแล้ว)
ภาวิตจิตต์ (มีจิตที่พัฒนาแล้ว) และ
ภาวิตปัญญา (มีปํญญาที่พัฒนาแล้ว) ก็โยงหรือบ่งถึงหลักธรรมชุด ภาวนา ๔ อันได้แก่
กายภาวนา (การพัฒนากาย)
ศีลภาวนา (การพัฒนาศีล)
จิตตภาวนา (การพัฒนาจิต) และ
ปัญญาภาวนา (การพัฒนาปัญญา)

ขอทำความเข้าใจว่า ที่พูดนี้เป็นเรื่องของหลักภาษาบาลี คือภาวิต เป็นคุณศัพท์ หรือคำวิเศษณ์ แสดงคุณสมบัติของบุคคล ส่วนภาวนา เป็นคำนาม บอกถึงการกระทำ หลัก หรือข้อปฏิบัติ จึงได้ความสอดคล้องกันว่า ภาววิต - ก็คือผู้ที่ได้ทำภาวนาแล้ว และดังนั้น ภาวิตกาย ก็คือผู้ที่ได้ทำกายภาวนาแล้ว ภาวิตศีล คือผู้ที่ได้ทำศีลภาวนาแล้ว ภาวิตจิต ก็คือ ผู้ที่ได้ทำจิตตภาวนาแล้ว และ ภาวิตปัญญา คือผู้ที่ได้ทำปัญญาภาวนาแล้ว

นี่เท่ากับบอกว่า พระอรหันต์ คือ ท่านผู้ที่ได้ทำภาวนา ๔ เสร็จแล้ว คือ จบทั้งกายภาวนา ศีลภาวนา จิตตภาวนา และปัญญาภาวนา

เอาเท่านั้นก่อน รอแรงกระตุ้นในการกระทำหน่อย

จะไปเล่นกล้าม..จริงๆด้วย..

ตน....ข้างต้น...นะกรัชกาย...

ทราบหรือไม่ ท่านทั้งหลาย
ควรพิจารณาอย่างแยบคาย
อตฺตา ดังที่ท่านได้ยกขึ้นมานี้
พระพุทธองค์ท่านทรงตรัสสอน สรรพสัตว์ ที่มีปัญญาในการเข้าถึงธรรมต่างกัน
ผู้มีดวงตา ย่อม เข้าใจ เข้าถึง สิ่งที่พระพุทธองค์ทรงตรัส ด้วยสัมมาฐิทิ

ตนในที่นี้คือขันธ์5ครับ

ขันธ์5ก็เป็นอนัตตาอยู่แล้ว

ตน ข้างต้นไหน เอาชัดๆ

เมื่อมีตนข้างต้น แสดงว่า จะต้องมีตนอีกตนหนึ่ง กบ นำมาทั้งสองตนเอ้า

แผ่นเสียงตกร่องอีกคนเหมือนกับเช่นนั้น เน่าๆๆๆๆ นี่ก็เล่นกล้ามๆๆๆๆๆ คิกๆๆ

เสริมให้เห็นภาพอีกหน่อยก่อน

“พระผู้มีพระภาค เป็น “ภาวิตัตต์” (พัฒนาตนแล้ว) อย่างไร ? คือ พระผู้มีพระภาค เป็น
”ภาวิตกาย” (เจริญกายแล้ว/มีกายทีได้พัฒนาแล้ว)
ภาวิตศีล” เจริญศีลแล้ว/มีศีลที่ได้พัฒนาแล้ว)
“ภาวิตจิตต์” (เจริญจิตแล้ว/มีจิตที่ได้พัฒนาแล้ว)
“ภวิตปัญญา” (เจริญปัญญาแล้ว/มีปัญญาที่ได้พัฒนาแล้ว)

(ขุ.จู.30/148/71)