เมื่อได้ศึกษาคำสอนของพระพุทธเจ้าแล้ว
รู้สึกตัวทันทีว่าคิดผิดมานานแสนนานคิดมาก
และคิดไม่ออกว่ามีชีวิตอยู่กับภาพมายาลวงจิต
โดยไม่รู้และไม่เข้าใจว่าภาพมายาลวงจิตคืออะไร

ความจริงมีจริงจริงเป็นธรรมะ
อยู่กับธรรมะตลอดเวลาแต่ไม่รู้จัก
คิดนึกจำทำไปตามภาพมายาตรงหน้า
คือคิดพูดทำตามใจชอบคือเลือกทำตามใจ
โดยไม่เข้าใจว่าสัจจะตรงตามธรรมะคืออะไร

และจะคิดพูดทำตามใจชอบไม่สิ้นสุดไม่เริ่มต้นฟัง
จะไม่รู้อะไรเลยเพราะการฟังคือธรรมะทางเดียวที่
ทำให้คิดก่อนว่าอะไรถูกอะไรผิดก่อนทำผิดลงไป
เพราะกำลังมีความจริงตรงคำให้คิดถูกตามได้ทันที
ไม่มีตัวตนปลีกวิเวกไปทำอะไรตามใจอีกทีหนึ่งได้

เพราะความจริงมีให้คิดตรงปัจจุบันขณะนี้เท่านั้น
อดีตผ่านไปแล้วอนาคตก็มาไม่ถึงชาตินี้คือมายา
คือภาพนิมิตภพภูมิลวงตาให้คิดไปตามใจชอบแล้ว
ขาดสิ่งเดียวคือยังไม่ฟังเพื่อคิดถูกตามคำสอนซึ่ง
คำสอนของพระพุทธเจ้ารู้ตามได้ตรงคำที่กำลังมี

ภาพมายาก็คือชีวิตประจำที่มีตัวตนเรานี่เองมีแล้ว
ให้รู้ตัวว่าคิดทำอย่างอื่น=เพิ่มภาพลวงตาอวิชชาทันที
พระธรรมไม่สาธารณะให้ใครเอาไปนั่งคิดทำเดาเอาได้
ต้องอดทนฟังจนกว่าจะรู้สึกตัวว่าคิดอะไรผิดไปบ้าง
https://youtu.be/PgEuI14WZKo?si=gIBrzHO3QPEchtvL