พุทธศาสนาสอนว่าสิ่งที่สำคัญที่สุด
คือการถามตัวเอง
ในเมื่อเราเกิดแล้ว และต่อจากนี้ไป
ต้องแก่ ต้องเจ็บ ต้องตาย
ในเมื่อชีวิตเรามีเวลาจำกัด
แต่ไม่มีใครทราบว่า
จะจำกัดมากน้อยแค่ไหน
ว่าเราจะอยู่ได้สักกี่ปี กี่สิบปี
เราควรจะอยู่อย่างไร
เราควรจะอยู่เพื่ออะไร
นี่คือเรื่องของศาสนาโดยตรง

พระธรรมพัชรญาณมุนี วิ.
(พระอาจารย์ชยสาโร)






“การให้อภัย ไม่อาจเปลี่ยนแปลงอดีตได้
แต่การให้อภัยนั้น อาจเปลี่ยนแปลงอนาคตได้”

ท่านพุทธทาสภิกขุ





“พระพุทธองค์ต้องการให้เราเป็นเพื่อน
เป็นกัลยาณมิตรกับตัวเอง แต่คนส่วนใหญ่
ก็กลายเป็นศัตรูกับตัวเองเสียมากกว่า
เพราะขาดความรู้ในหลักความเจริญ
และความเสื่อมของชีวิต

ทั้งๆ ที่ต้องการความเจริญ
ก็ไม่สร้างเหตุสร้างปัจจัยของความเจริญนั้น
ทั้งๆ ที่ไม่ต้องการความเสื่อม
ก็สร้างเหตุสร้างปัจจัยของความเสื่อมอยู่เรื่อย

พระพุทธองค์จึงตรัสไว้ว่า
ไม่มีศัตรูที่ไหนร้ายกาจเท่ากับจิตใจของตน
ที่ขาดการฝึกอบรม และไม่มีเพื่อนที่ดีที่ไหน
ที่ยิ่งกว่าจิตที่ฝึกดีแล้ว”

พระอาจารย์ชยสาโร ภิกขุ