หนอที่ท่านอโศกว่า มันคืออะไร

ยังไม่รู้อีกหรือ คำบริกรรมว่า "หนอ" ที่ใช้กันในเมืองไทยนี้นะ

เขาประยุกต์เอาวิธีการของท่านอาจารย์มหาสีสะยาดอในพม่ามาใช้สอนในเมืองไทย

ทางพม่าเขาใช้คำว่า "แหล๋ หรือแหด๋ "

ทางเมืองไทยใหญ่ใช้คำว่า "เย้า" แปลว่าแล้ว หรือ เสร็จแล้ว

เช่น ย่างเย้าๆๆๆๆ=เดินหนอๆๆๆๆๆ
ตัมเย้าๆๆๆๆ=วางหนอๆๆๆหรือ ถูกหนอๆๆๆๆๆ

หนอนี่เป็นตัวช่วยตัดกระแสของสันตติ ความสืบต่อของเรื่องต่างๆ

ถ้าหนอได้ทันปัจจุบันอารมณ์ดี จะได้สมาธิเป็นผล ตัดกระแสความนึกคิดปรุงแต่งฟุ้งซ่านได้ดี

เคยรู้เรื่องพวกนี้บ้างบ๋อล่ะ กรัชกาย?

ฉลาดน้อยจัง(ง) การทิ้งหนอ วางหนอ ก็แค่ตั้งใจ(มนสิการ)
แล้วใช้แต่สติปัญญาเพียวๆ ไร้บัญญัติไร้บริกรรมมาทำงานแทนการกำหนดหนอ

สติปัญญาไม่ใช่บัญญัติหรือ

ตั้งใจมนสิการ ไม่บังคับธรรมชาติหรือ

ไม่ใช้บัญญัติสื่อช่วยเสียก่อนก็คงคุยกับกรัชกายไม่รู้เรื่องสิครับ


สติ ปัญญา เป็นปรมัตถบัญญัติ บอกชื่อเจตสิกที่จะต้องนำมาใช้ แต่ตอนใช้ไม่มีคำบริกรรมใดๆ มีแต่ธรรมสภาวะทำงานของเขาไปตามหน้าที่

พูดให้เข้าใจง่ายขึ้นก็คือ

จะเอากูออก ก็ต้องอาศัยใช้ กูไปเรื่อยๆก่อน จนได้จังหวะดี
ธรรมเขาจะสลัด กู ออกเอง

จำภาษิตเหล่านี้ได้บ้างไหม?

"จะข้ามน้ำ ก็ต้องไปบนน้ำ"

"โคลนเกิดแต่น้ำ จะล้างโคลนออกให้สะอาดก็ต้องใช้น้ำ"

ไปคิดพิจารณาตรองดู ธัมมวิจัยดูด้วยสติปัญญาของตนเองให้ดีๆนะกรัชกาย[/size]

ไม่ใช้บัญญัติสื่อช่วยเสียก่อนก็คงคุยกับกรัชกายไม่รู้เรื่องสิครับ

นั่งสมาธิแล้วเหมือนโดนไฟช็อต

รู้สึกมาหลายครั้งแล้วค่ะ พอจิตเริ่มนิ่งอยู่กับลมแล้ว รู้สึกเหมือนถูกไฟช็อต แบบจั้กจี้ ใครเคยเป็นบ้างคะ เราต้องเลิกนั่งเพราะเหตุนี้หลายครั้งแล้วค่ะ ไม่สบายตัวแบบแปลกๆ และเป็นเฉพาะช่วงที่ความคิดรบกวนน้อยลง

wink
อารมณ์ลูกศิษย์แค่เจอปีติ นิมิต ยังแก้ไม่ได้ ยังงี้สิน่ากลัวสอนศิษย์แล้วเป็นบ้านะกรัชกาย

บอกวิธีแกไขมาตั้งหลายอย่างยังรับไม่ได้ แล้วจะไปรอดหรือกรัชกาย ชาตินี้

:b13:

ขำ.... (ตัวเอง)

Kiss
ถ้ามีความเห็นถูกต้องตามคำสอนได้ทุกขณะมรรคแรกก็เกิดค่ะ
ถ้าไม่เกิดมรรคแรกมรรคอื่นๆก็ไม่สามารถเข้าถึงได้ถูกไหมคะ

เห็นถูกต้องตามธรรมจริงๆที่เกิดในกายในใจไม่ได้หรือครับ?

คือ ว่าเรานั่งสมาธิแล้วเริ่มเข้าสู่ความสงบ (ประมาณว่าโลกนี้ว่าง ๆค่ะ) แต่ไม่รู้ทำไมเกิดนึกกลัวขึ้นมา อยากออกจากสมาธิ มีคนแนะนำว่าต้องค่อย ๆ ถอยออกจากสมาธิ แต่เราทำไม่ได้ เพราะมันไม่ยอมออกค่ะ ไม่รู้ทำไง เลยลืมตาเสียเลย เท่านั้นเองใจก็เกิดสั่นขึ้นมาทันที รู้สึกวิงเวียนบอกไม่ถูก

วันนั้นทั้งวันใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว กว่าจะปกติก็ช่วงเย็นแล้ว

เราเลยอยากถามว่า ทำอย่างไรไม่ให้กลัวเวลาเจอสถานการณ์แบบนี้ และจะออกจากสมาธิด้วยวิธีไหนดีคะ ผู้รู้ช่วยตอบทีค่ะ

ให้สังเกต เวลาท่านอโศกพูดเนี่ย จะต้องมีคำว่า ธรรม ธรรม ธรรม โหนธรรมตลอด เพราะอะไร ? เพราะกลัวไม่เป็นธรรม อิอิ

เขาเป็นอะไรท่านอโศก เกิดในกายในใจไหม เป็นธรรมไหม

กลัว....สติไม่ทัน
อยากออกจากสมาธิ....สติไม่ทัน
เลยลืมตา......สติไม่ทัน ขันติ ตบะไม่พอ
ใจสั่น.....สติไม่ทัน
วิงเวียน.....สติไม่ทัน ขันติ ตบะไม่พอที่จะนิ่งดูนิ่งสังเกตจนอาการวิงเวียนดับไป