ทำไมถึงต้องพุทโธ หากจะระลึกถึงพระรัตนตรัยก็ต้องครบ3อย่างที่เป็นแก้วตรัยรัตนะ
คือ 1.พระพุทธรัตนะ 2.พระธรรมรัตนะ 3.พระสังฆรัตนะ ต้องมีข้อ1ก่อนถึงจะมีข้อ2-3
ตามความระลึกว่าเหตุใดครูบาอาจารย์จึงให้ภาวนา พุทโธ สติระลึกติดแนบกับใจได้เมื่อไหร่
พุทโธอยู่ที่ใจตลอดเวลาเท่ากับลืมและละตัวตนไปอัตโนมัตินั่นเอง เป็นอุบายที่ประเสริฐของผู้รู้
ถึงพระรัตนตรัยครบสมบูรณ์ได้ด้วยพุทโธอยู่ในแก้วตรัยรัตนคือพระพุทธเจ้า/พระสัทธรรม/พระอรหันต์
สุดแต่ท่านผู้ใดจะพิจารณาเห็นว่าเป็นเช่นไร แต่ข้าพเจ้ามั่นใจว่าพุทโธติดแนบกับใจไม่ตกต่ำอย่างแน่นอน

พระพุทธเจ้าเป็นผู้มีพระปัญญาคุณมาก พุทธโธเป็นพระนามของพระองค์ ถ้าการท่องพุทธโธคืออุบายที่สามารถทำให้สู่ความสำเร็จได้ มีเหรอครับท่านจะไม่สอนเลย. ผู้ที่ไม่มั่นใจในคำสอนของพระองค์นั้นคือผู้ที่ยังรังเรสงสัยในคำสอนหรือเปล่า กรรมฐานตั้ง40กองยังไม่พอเหรอครับ. ความคิดของเรานะคิดอะไรก็คิดได้นะ. แต่มันจะตรงกับสิ่งที่พระองค์คิดหรือเปล่า. นิพพานคำว่าดียังไม่พอนะ จะต้องตรงด้วย

การที่จะเข้าใจในพุทธคุณ จำเป็นอย่างนิ่งที่จะต้องฟศึกษาธรรมะต้องรู้ว่าพระองค์มีคุณิย่างไร เมื่อรู้และเข้าใจถึงจะเข้าใจถึงบุญคุณของพระองค์. ทุกครั้งที่คิดถึงคุณท่านจะทำให้เราเกิดปีติขึ้นในใจเกิดความสุข ความสงบจิตตั้งมั่น เข้าสู่ความสำเร็จได้ครับ ขอแชร์นะ

พุทธานุสติ Bigtoo ทำอย่างไรรึ?..ระลึกอย่างไร?

พุทธานุสติ ผมทำอย่างนี้ ให้ทาน รักษาศิล ปฎิบัติภาวนา. ระลึกนึกถึงพระปัญญาคุณ. บริษุทธิคุณ และมหากรุณาคุณ

ตามที่Bigtoo ว่า...เลยอยากรู้ว่า..Bigtoo

ให้ทาน...ให้อย่างไรเป็นพุทธานุสติ?

รักษาศีล..รักษาอย่างไรเป็นพุทธานุสติ

ปฏิบัติภาวนา...ปฏิบัติอย่างไรเป็นพุทธานุสติ

และ..

นึกถึงปัญญาธิคุณ...นึกอย่างไร?

นึกถึงบริสุทธิคุณ..นึกอย่างไร?

นึกถึงพระมหากรุณาธิคุณ...นึกอย่างไร?

พระนามมีตั้งเยอะนะทู่ต้องเข้าใจใหม่
ทรงแทนพระองค์เองว่าตถาคต เรา บัณฑิต บุพการี
บุคคลอื่นแทนพระองค์ว่า พระทศพล ฯลฯ
พุทโธไม่ใช่ชื่อแต่เป็นคุณธรรมสูงสุดหนึ่งเดียว
ที่ทรงค้นคว้าวิธีหลุดพ้นได้โดยพระองค์เองครบ3อย่าง
พระปัญญาธิคุณ พระบริสุทธิคุณ พระมหากรุณาธิคุณที่ทรงมี
ทั้งสามประการรวมอยู่ในพุทโํธคือผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบานทุกพระองค์
พลังของพระจิตผู้รู้หนึ่งเดียวที่เป็นพระพุทธเจ้าทุกพระองค์ทุกปฐพี

อย่างไรก็ไม่ใช่การท่องพระนามของพระองค์. ผู้ที่ไม่ศึกษาธรรมะต่อให้ท่องให้ตายก็ไม่มีทางสำเร็จ

การศึกษาธัมมะนะคะ เป็นการศึกษาสิ่งที่ตัวเองมี คุณน่ะค้นหาตัวตนพระพุทธเจ้าจากไหนล่ะ
ก็จากสิ่งที่คุณมีคือกายกับจิต คนอื่นน่ะเค้าเล่าสิ่งที่เขาคิดค้นได้่ในตัวเขาเองเดือดร้อนอะไรด้วย
ตัวเองดีหรือชั่วยังแยกแยะไม่ออก ทำตัวเองให้ถึงพุทธะ ธัมมะ สังฆะ แค่น้อมจิตยังไม่เป็นจะสอนใครได้

คุณคิดเองขึ้นมาได้มั้ยล่ะธรรมะ ธรรมะก็ต้องมาจากคำสอนที่ถูกต้อง. นี่ไงการแยกแยะ. สอนอยู่นี่ไง

แค่อุบายง่ายๆหลอกกิเลสไม่ให้ควบคุมจิตเยซูก็ยังได้ บริกรรมว่าจิบเหล้าติดนี่
แล้วเคยทำไหมคิดคำบริกรรมน่ะ นับถือศาสนาไหนล่ะถึงจะบริกรรมพุทโธไม่ได้

ก็ทำไปซิใครจะห้ามใครได้. ก็แค่ถามว่ามีในคำสอนมั้ย. คิดเอาเองเถอะของแบบนี้. เหมือนจะไม่มั่นใจในคำสอนน๊า. จึงเพิ่มในสิ่งที่ไม่มีคำสอน

บทสวดนี้เป็นความจริงที่พระพุทธเจ้าแสดงถึงความจริงของจิตที่รู้แล้วในการเกิด-ดับตามจริงเป็นสัจจธรรม
ผู้สวดที่บรรลุธรรมตั้งแต่พระโสดาบันขึ้นไปที่ถึงความเกิดดับตามจริงแล้วสวดสาธยายเป็นการกล่าววาจาสัจจะ

http://www.youtube.com/watch?v=F5Emq8dsAuc

ก็นี่แหล่ะที่พระองค์บอกว่าถ้าจะสรรเสริญพระองค์ก็ให้สรรเสริญว่าพระองค์ทรงรู้ในสิ่งนี้ปฎิจสมุปปาท ไม่ใช่ท่องพุทธโธนะ

คนดี คิดดี พูดดี ทำดี เค้าไม่มานั่งกังวลนะว่า อันนั้นไม่ได้ อันนี้ไม่ดี
เค้าทำความสงบใจตั้งนะโมแล้วก็น้อมจิตไปในสิ่งที่กำลังมี ตัวมีอะไร
มีแต่สงสัยการกระทำของคนอื่น ดีของตัวไม่มีดีแต่เพ่งโทษว่าเขาไม่ดี
เยซู เป็นพุทธพจน์ไหม ทำไมบริกรรมในการทำสมาธิได้ ไม่สงสัยหรา
แล้วมาว่าบริกรรมพุทโธเป็นมิจฉาสมาธิซะงั้น สับสนงงงวยไร้ปัญญางิ

ใครสงสัยเรื่องสมาธิ. จะเอาสมาธิก็ไม่ต้องมาสนใจพระพุทธเจ้าหรอก. ถ้าสนใจพระพุทธเจ้าก็ควรทำใจสิ่งที่ท่านสอน